ชีวิตของคนเรามันมีขึ้นมีลงกันบ้างนะครับ เหมือนชีวิตของ (ซากิ) แต่ก่อนชีวิตของซากินั้นมีความสุขยิ่งกว่าอะไรที่เป็นอยู่ แต่หลังจากที่ซากิได้เจอคนๆนั้น ไคโร

     "พี่ไค ผมเจ็บนะ อย่าทำผม"

     "ฟังที่ฉันพูดสิ!! แล้วฉันจะไม่ทำอะไร"

     “ต แต่”

     "ทำไมไม่ฟังฉันที่ฉันพูด!! แล้วใครอนุญาติให้พูด!! เพี๊ยะ"

     ย้อนกลับไปเมื่อ 1 ปี ก่อนหน้านี้

     ณ บ้านซากิ

     17:00

     "พ่อ พรุ่งนี้น้องขอตังหน่อยจะไปเที่ยวกับเพื่อน"

     "ได้ค้าบบ"

     แชทกลุ่มชายแรดทั้ง 2 และหญิงร่านทั้ง 2

     "มึง"ซากิ

     "ว่า"คริส

     "มีไรมึงได้ผู้แล้วอ่ออยากอวดอ่ะดิ"ฮานะ

     "บ้าอ่อมึง"ซากิ

     "แล้วตกลงมีไรป่ะกูจะกินข้าวค่ะคุณเพื่อน"ยูริ

     "พรุ่งนี้วันเสาร์ไปเที่ยวห้างป่ะ"ซากิ

     "ได้ดิกี่โมงอ่ะ"ยูริ

     "โทษนะมึงกูไม่ว่างอ่ะ"คริส

     "เออกูก็ไม่ได้ว่างเที่ยวว่ะ"ฮานะ

     "โห ฮานะ ใจร้ายว่ะ"ซากิ

     "เออไม่ไปก็ไม่ไป ยูริ เที่ยงๆนะ"ซากิ

     "โอเคมึง เจอกัน"ยูริ

     "ฝันดีนะพวกมึง"ซากิ

     "ฝันดีมึง"คริส

     "เออ"ฮานะ

     "ฝันดีค้าาาา"ยูริ

     จบแชท

     "ง่วงอ่ะ ยังเย็นอยู่เลย อ่านหนังสือหน่อยแล้วกัน"ซากิอ่านหนังสืออย่างเบื่อหน่าย ซากิไม่ชอบอ่านหนังสือเลย แต่ที่จำเป็นต้องอ่านเพราะว่าจะต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย เทอมนี้เป็นเทอมที่สองของ ม.6 แล้วจึงจำใจต้องอ่าน

     23:00 น.

     "เอ้าเวลาผ่านไปเร็จังฟังเพลงเพลินไปหน่อยอ่านหนังสือนิดเดียวเอง”

     “ คร่อกหิวอ่ะ ทำไมไม่มีคนเรียกกินข้าวเลยเนี่ย" ซากิที่หิวมากๆกำลังเดินไปห้องครัวเพราะยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เย็น

      ณ ห้องครัวของบ้านชากิ

     "ทำบ้านมีดจังปกติเปิดไฟนิถามไรโง่ ๆ ก็ 5 ทุ่มแล้วนี” หลังจากที่ซากิหาของกินอยู่นั้นปรากฏว่าไม่มีอะไรในตู้เย็นเลย เนื่องจากซากิทำอาหารไม่เป็นเลยตัดสินใจดื่มน้ำ และอาบน้ำนอน

     9:45 น.

     " หาว ยังง่วงอยู่เลยอ่ะก็นอนเยอะอยู่นะ "หลังจากนั่งอยู่นานซากิก็ตัดสินใจลุกไปอาบน้ำและลงไปข้างล่าง

     " ไปไหนกันหมดเนี่ยเหมือนบ้านร้างเลย "ซาก็เดินไปเจอโน๊ตแปะไว้ที่ตู้เย็น (ซากิพ่อไปทำงานก่อนนะพี่เราอยากลองทำางานพ่อก็เลยพาพี่เรามาด้วยนะ พ่อกับพี่น่าจะกลับดึกๆ เลยพ่อทำกับข้าวไว้ให้แล้วนะอุ่นได้เลยอีกอย่างเงินพ่อตั้งไว้ให้บนโต๊ะแล้วนะครับ)

     " โหไรอะทิ้งกันเฉยเลย "ซากิหยิบเงินเข้ากระเป๋าและเดินไปขึ้นรถเพื่อจะไปห้างตามที่นัดกับยูริไว้

     12:10 น.

     ณ ห้างแห่งหนึ่ง

     แชทยูริ

     " มึงอยู่ไหนเนีย "ซากิ

     " จะถึงแล้ว "ยูริ

     " จะถึงแบบจะถึงจริงๆใช่ไหม "ซากิ

     "ก็เออดิ"หลังจากยูริพิมเสร็จก็ถ่ายรูปให้ซากิดูว่านั่งอยู่บนรถไฟ

     "เออ ใกล้ถึงก็ได้เร็วนะกูรออยู่"ซากิ

     "เหมือนกูเร่งได้อ่ะจะรีบไปแล้วกันมึงไปรอข้างในเลย"ยูริ

     จบแชท

     หลังจากคุยแชทกับยูริเสร็จซากิก็กำลังเดินไปนั่งโต๊ะด้านในห้าง

     "โอ้ย!! ขอโทษครับผมได้ดูทาง"ซากิชนคนๆหนึ่งแล้วล้มลงไปกับพื้น

———————————————————————————————————————————————————

     ขอโทษน้าถ้าเนื้อเรื่องไม่ถูกใจใครพอดีแต่งไม่เก่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองด้วยฝากติดตามเรื่องแรกของแอดด้วยน้าา

ชื่อเรื่อง รักของสองเผ่าพันธ์ที่......

     ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านกันด้วยน้าาา

     "โอ้ย!! ขอโทษครับผมไม่ได้ดูทาง"ซากิชนคนๆหนึ่งแล้วล้มลงไปกับพื้น

     "ขอโทษเหมือนกันครับ คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ"(คนอะไรน่ารักจัง)

     "ไม่เป็นไรครับ ขอตัวนะครับ"

     "อ่อครับขอโทษจริงๆนะครับ"ชายแปลกหน้าขอโทษจากใจจริงแต่ในใจนั้นอยากจะจีบคนๆนี้เหลือเกินแต่หน้าตาอย่างนี้คงจะไม่ไหวเลยตัดสินใจเดินออกไปและไม่ได้ขอเบอร์ซากิไว้

     หลัหจากที่ซากิเดินชนกับคนแปลกหน้าซากิก็ได้เดินเข้าไปในห้างเพื่อรอเพื่อนของเข้าที่กำลังจะมาถึง

     "ช้าจังน้าายูริเนี่ย"ซากิได้บ่นนิดหน่อยกับความช้าของเธอ ทั้งๆที่ากิมาช้าแล้วแต่ไม่คิดเลยว่าเพื่อนของเข้านั้นจะช้ากว่า ซากิได้นั่งรอเพื่อนอยู่ประมาณ 10 น. ซากิได้มองไปรอบๆเพื่อหาอะไรดู และซากิก็ได้สบตากับคนๆหนึ่ง

     (คนอะไรหล่อเป็นบ้าเลย เอะ นี้เราใจเต้นหรอ)ซากิได้นำมือของตนเองขึ้นมากำที่หัวใจ ผู้ชายคนที่ซากิดูอยู่นั้นมีใบหน้าคม และดูน่ากลัว แต่ก็หล่อในเวลาเดียวกับส่วนสูงน่าจะ 180 ปลายๆ หุ่นดี ผิวขาวเหลือง ซึ่งตรงสเปกของซากิมากๆแต่ซากิคิดว่าคงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะมีอะไรมากกว่าคนแปลกหน้าอีกฝ่ายดูมีภูมิฐานมาก และยังมีบริการคอยยืนอยู่ข้างๆอีก

     "เห้อ คิดอะไรอยู่ ไร้สาระชะมัด"

     ผู้ชายคนที่ซากิจ้องเมื่อกี้เขาค่อยๆเดินมาหาซากิ

     (อะไรน่ะ เข้าเดินมาทางนี้หรอ บ้าน่ะคงจะเป็นทางผ่านแหละ)ซากิที่กำลังจะหันหน้าไปที่มือถือเพื่อจะถามว่าเพื่อนถึงไหนแล้วกลับถูกแรงบางอย่างจับที่คางให้หันหน้าไป และไม่กี่วินาทีนั้นมีปากของผู้ชายคนที่ซากิจ้องเมื่อสักครู่จู่โจมเข้าที่ปากของซากิ และอีกฝ่ายพยายามดันสิ้นเข้ามาในปากของซากิ ซากินั้นได้ทุบไปตรงอกของชายผู้นั้นอย่างรุนแรงเพราะตกใจ และหายใจไม่ออกเนื่องจากนี้เป็นจูบแรกของซากิ หลังจากที่ซากิทุบอกของฝ่ายนั้น อีกฝ่ายก็ผละจูบออก

     หลังจากปาก และใบหน้าของซากิได้เป็นอิสระ ซากิได้เอากระเป๋าขึ้นมาปิดหน้าและได้ถามคนๆนั้นไป"นี้คุณ คุณทำอะไรของคุณน่ะ"

     "ก็จูบไง แล้วจะเอากระเป๋ามาปิดหน้าเพื่ออะไร"อีกฝ่ายได้พูดออกไปด้วยเสียงที่เย็นชา

     (เสียงอะไรโคตรเย็นชาเลย)"ก็คุณจูบผมอ่ะ นั้นจูบแรกเลยนะ อีกอย่างนี้ในห้างนะคนออกจะเยอะ"

     "งั้นถ้าไม่มีคนก็ได้สินะ ไปกับฉัน"เสียงที่เย็นชาที่ได้เอ่ยออกมานั้นทำให้ซากิรู้สึกแปลกๆ

     "พูดอะไรของคุณครับ คุณมาจูบผมไม่พอนี้ยังจะพาไปไหนอีกครับ ผมไม่ไป"ซากิพูดเสียงแข็ง

     "หึ ถ้าเธอมากับฉันให้ได้หมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะบ้าน รถ เงิน หรืออะไรที่เธออยากได้ฉันจะหามาให้"

     ซากิได้กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่"ของแบบนั้น่ะเอามาล่อผมไม่ได้หรอก"(สวัดดิการโคตรดีถ้าได้คนนี้เป็นแฟนบ้านสบายแน่ๆ ที่บ้านยิ่งไม่มีตังอยู่ด้วย แต่ไม่เอาคนนี้อ่ะถึงจะตรงสเปกทุกอย่างแต่ดูอันตราย อีกอย่างน่าจะหื่นด้วยจูบคนแปลกหน้าได้หน้าตาเฉยมาก)

     "นี้ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่"

     "ก่อนถามคนอื่นต้องบอกของตัวเองก่อนป่ะ"หลังจากซากิพูดจบก็ต้องสะดุ้กับสายตาที่จ้องมา (น่ากลัวเป็นบ้า)

     "ชื่อ ซากิครับ อายุ17 จะ 18 แล้วครับ"

     "งั้นหรอซากิสินะ ฉันไคเซอร์ อายุ 27"หลังจากไคเซอร์พูดจบหน้าซากิกำลังบอกว่าสงสัยอะไรบางอย่างอยู่"มีอะไร"

     "ป่าวครับ ชื่ออย่างกะมาเฟีย"

     "หึ ก็เกือบถูก อย่าชวนเปลี่ยนเรื่องมากับฉัน"ไม่ไปครับ""ซากิพูดขึ้นทันที่ไคเซอร์

     ไคเซอร์ทำหน้าไม่พอใจ"นี้ซากิ อย่าให้ฉันต้องใช้กำลัง"มองซากิดุๆ

     "ต แต่ผมนัดเพื่อนไว้ครับ"หลักจากซากิพูดจบยูริก็เดินเข้ามา

     "ไงมึงโทษทีเมื่อกี้สถานีรถไฟมีปัญหาเลยช้า แล้วนี้ใครหรอหล่อจัง"ยูริมองไปยังไคเซอร์

     "เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง นี้ไงครับเพื่อนผมก็ตัวนะครับ"ซากิที่กำลังจะหันหลังและเดินออกไป

     "ไปเอาตัวแล้วตามฉันมา"ไคเซอร์ได้ออกคำสั่งลูกน้องให้ไปนำตัวซากิมา

     "ครับท่าน"

     ซากิที่พึ่งเดินออกมาได้ไม่กี่ก้าว"อ๊ะ ทำไรน่ะ ปล่อยผมนะคุณไม่มีสิทธิ์มาทำอย่างงี้นะ"ซากิโวยวายดังลั่น

     "นี้ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพวกคุณมีเรื่องอะไรกับเพื่อนฉัน ปล่อยค่ะ"หลังจากนั้นมียามเดินเข้ามา

     "มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ"ยามที่พยายามถามเพื่อวิเคราะห์สถานการณ์ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

     "ไม่มีอะไร ผัวเมียแค่ทะเลาะอย่ายุ่ง"ไคเซอร์พูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ดุและเย็นชา

     "ขอตัว"

     "ห๊ะ ผัวเมียอ่อ มึงมีแฟนแลัวไม่บอกเพื่อนอ่อ"ยูริถามด้วยสงสัย และน้อยใจนิดหน่อยที่ไม่บอกแต่ก็ดีใจที่เพื่อนมีแฟนสักที

     "ไม่ใช่นะมึงกูยังโสด"ขอตัวกลับนะมีเรื่องจะเคลียนิดหน่อย""ไคเซอร์พูดแทรก

     "เคลียกันให้ดีๆนะคะ งั้นกูไปดูหนังนะมึง บ้ายยยยยย"หลังจากยูริพูดจบก็ได้เดินตรงไปที่โรงหนัง

     "กลับคอนโดฉัน"

     "ครับนาย"

     "ปล่อยนะโว้ยยยยยย"

บนรถของไคเซอร์

     "นี้คุณจะพาผมไปไหนรู้มั้ยครับว่าทำแบบนี้มันเข้าข่ายลักพาตัวนะครับ"

     "เรียนเรื่องกฏหมายรึไงถึงได้รู้"

     "นี้คุณเรื่องแค่นี้ใครๆก็รู้ป่ะ คุณร...."ในขณะที่ซากิกำลังพูดอยู่นั้นก็โดนไคเซอร์พูดแทรกขึ้นมากลางคัน

     "หุบปากแล้วนั่งเงียบๆไปซะ"ไคเซอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เงียบเย็นชา พร้อมกับสายตาดุๆ ที่พร้อมขยี้และขย้ำเหยื่อมายังซากิทำให้ซากินั้นสะดุ้งโหยง เพราะตกใจในสายตาที่อีกฝ่ายมองมา ถึงจะหน้ากลัวแต่ก็ยังมีเสน่ห์กระชากใจของซากิอยู่ไม่น้อย บนรถนั้นได้เงียบมาตลอดจนถึงคอนโด คอนโดหนึ่งที่ซากินั้นคุ้นเคยดีเนื่องจากเป็นคอนโดของคริสที่ตนนั้นมาทำรายงานด้วยกันบ่อยๆ

     รถนั้นได้จอดนิ่งสนิท และไคเซอร์ก็ได้พูดขึ้น"ลงจากรถ คงไม่ต้องให้คนมาลากไปใช่ไหม"ซากินั้นได้พยักหน้า และกำลังจะลงจากรถ"นี้!! คงรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้านายหนีหรือตะโกนขอความช่วยเหลือจากใคร"ไคเซอร์พูดขึ้นโดยไม่ได้มองซากิแม้แต่น้อย

     "ค ครับ"(คนบ้าอะไรโคตรน่ากลัวแล้วที่บอกว่ารู้ใช่ไหมนั้นคืออะไรวะ กูจะไปรู้ไหม)ซากินั้นได้บ่นอยู่ในใจขณะเดินตามไคเซอร์โดยที่มีบริกาสเดินอยู่ข้างหลัง หลังจากเดินเข้ามาในลิฟต์ ก็ได้กดไปที่ชั้น 65 คอนโดนี้ถือเป็นห้องพักที่สูงที่สุดเนื่องจาก ตั้งแต่ชั้นที่ 66-73 นั้นเป็นสถานที่จัดงาน หรืออีเว้นท์จึงมีห้องพักสูงสุดอยู่ที่ชั้น 65 ซึ่งแพงมาก

     "รวยจังเลยนะครับอยู่ชั้นบนสุดเลย"ซากิได้ถามขึ้น

     "ก็ฉันเป็นเจ้าของที่นี่"

     "ห๊ะ!! แต่มันแพงมากเลยนะ"ซากิตกใจกับคำตอบของอีกฝ่ายอย่างมากเนื่องจากตึกนี้แพงสุดๆ

     "จาก ห๊ะ ทำไมบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าเธอเป็นของฉัน ฉันจะให้ทุอย่าง"หลังจากที่ไคเซอร์พูดจบลิฟต์ก็ได้เปิดขึ้นโดยที่ซากิยังไม่ทันได้โต้ตอบเลยแม้แต่น้อย และหลังจากเดินมาได้นิดหน่อยก็ถึงห้องของไคเซอร์ 6500 บริกาสของไคเซอร์ได้เปิดประตูให้กับไคเซอร์"พวกแกกลับไปได้แล้ว"ไคเซอร์ได้ออกคำสั่งให้กับลูกน้อง

     "ครับท่าน"

     "จะยืนอยู่ทำไม เข้ามาสิ"

     "ครับ"ซากิที่ได้เดินเข้ามาในห้องของไคเซอร์นั้น อีกฝ่ายก็ได้ปิดประตู และจู่โจมปากของซากิทันที ซากินั้นตกใจในการกระทำของอีกฝ่ายเป็นอย่างมากเลยพยายามดันและทุบหน้าอกเพราะหายใจไม่ออก อีกฝ่ายได้ผละจูบออกและพูดขึ้น"มีดีแค่นี้เองหรอ ไม่ค่อยสมใจเท่าไหร่ไปอาบน้ำซะ"

     ซากินั้นได้อยู่ในอาการหอบเนื่องจากขาดออกซิเจนจากกระทำของอีกฝ่ายเมื่อสักครู่นี้"ต แต่ ผ ผม ไม่มีเสื้อผ้านะครับ"

     "ฉันเตรียมไว้ให้ทุอย่างแล้ว รีบไปอาบน้ำซะ"

     "ค ครับ"หลังจากที่ซากิสูดออกซิเจนเข้าปอดจนพอใจแล้วก็ได้ลุกขึ้นไปอาบน้ำตามที่ไคเซอร์บอก

     (เตรียมชุดมาไงเนี่ยเสื้อตัวโคตรยาว แถมกางเกงยังสั้นอีก)

     ไคเซอร์ได้มองซากิอยู่ครู่หนึ่ง"มาหาฉัน"ซากิเดินมาอย่างว่าง่าย เมื่อซากิถึงตัวของไคเซอร์ ไคเซอร์ก็จู่โจมอย่างหนัก มือข้างหนึ่งของไคเซอร์ลูบไปแผ่นหลังของซากิ และอีกข้างหนึ่งล็อคคอของซากิไว้เพื่อมอบจูบที่แสนจะเร้ารอนให้กับซากิ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

          ขอโทษทุกคนด้วยน้าาาาา ที่หายไปหลายวันเลยพอดีช่วงนี้เรียนหนังมากกกก ไรท์นอน หลังตี 1 ทุกวันเลยแล้วยังต้องตื่นเช้าอีกไม่รู้ว่าครูจะสั่งอะไรเยอะแยะโนะ ก็หวังว่าเราจะผ่านมันไปด้วยกันน้าาาาา สูู้ๆทุกคน อ้อ ไรท์ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในดวงใจด้วยนะ มีเรื่องจะมาโปรโมทด้วย ชื่อเรื่อง รักของสองเผ่าพันธ์ที่...... ฝากด้วยน้าาา ขออภัยถ้าแต่งนิยายไม่ถูกใจใครนะ ติชมกันได้เลย