...ใบหน้าที่หวานเสมือนผู้หญิง สีผิวที่ขาวเหมือนน้ำนมจนอยากจะทำให้แปดเปื้อน รอยยิ้มที่ปรารถนาจะให้เป็นของเขาคนเดียว แต่ทำไมต้องยิ้มให้กับทุกคนด้วยนะ...
ร่างสูงจ้องมองร่างเล็กผู้เป็นพี่ชายที่ยืนทำอาหารอยู่ในครัว เจ้าตัวเองก็นั่งจิบกาแฟอยู่บนโต๊ะอาหารรอคนพี่ทำอาหารจนเสร็จ
น่าหงุดหงิดที่ไม่สามารถเข้าไปลวนลามผู้เป็นพี่ได้เพราะมีพ่อแม่นั่งอยู่ด้วย ถึงในใจจะอยากเข้าไปแล้วจับขืนใจซะตรงนั้น แต่ก็ทำได้แค่หักห้ามใจตัวเอง
"เสร็จแล้วครับ"
เสียงอันนุ่มนวลและอ่อนโยนดังขึ้นพร้อมกับมือเล็กที่นำถ้วยอาหารและจานอาหารมาว่างไว้บนโต๊ะ พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส
"เออลูกๆแม่กับพ่อว่าจะไปต่างประเทศกันสักหน่อยอยู่บ้านกันได้มั้ย"
พูดจบริมฝีปากของผู้เป็นน้องก็ฉีกยิ้มมุมปากออกมาแบบอดไม่ได้ เขารอเวลานี้มานานแล้ว ในเมื่อสวรรค์เป็นใจก็ต้องขอบคุณสักหน่อย
ตอบแทนด้วยอะไรดีนะ หัวหมูสามหัวเป็นไง อร่อยเลยสิท่าคงน่าจะชอบแหละนะ
"ใต้ฝากดูแลพี่เหนือด้วยนะลูกช่วงนี้พี่เขาเป็นไข้บ่อย"
ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง ช่วงนี้เป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวอากาศก็จะเย็นแถมเจ้าตัวพี่ชายเองก็ชอบออกไปไหนโดยที่ไม่พกร่มและไม่ชอบใส่เสื้อกันหนาว
"ครับ"
ใต้พูดและยกยิ้มมองไปทางร่างเล็กที่นั่งเบะปากอยู่ตรงหน้า สายตาคมจ้องมาที่ริมฝีปากสีชมพูอวบ ราวกับว่าถูกสะกดอยู่ในภวังค์
"ใต้"
"ใต้!"
"ใต้!ได้ยินพี่มั้ย!ใต้!!"
ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อยหลังจากหลุดออกจากภวังค์นั้น ก่อนจะหันหน้าไปทางต้นเสียง ไม่รู้ว่าถูกสะกดไว้นานเท่าไหร่แต่พอหลุดจากภวังค์ก็เห็นว่างพ่อกับแม่ไปแล้ว
"เป็นอะไรรึเปล่า พี่เห็นเราเหม่อตั้งนานแล้วนะ ไม่สบายหรอ"
มือเรียวขาวยกมือทาบหน้าผากของผู้เป็นน้องเพื่อเช็คอุณหภูมิ
"ตัวก็ไม่ร้อนหนิ"
ร่างสูงจับมือเรียวของร่างเล็กก่อนจะจุมพิตเบาๆที่หลังมือ แต่ถึงจะบอกว่าจุมพิตเบาๆแต่เจ้าตัวก็ยังแอบดูดและเลียเล็กน้อย
ร่างเล็กรู้สึกตกใจเล็กน้อยกับการกระทำของร่างสูงแต่ในหัวกูคิดว่า น้องของเขายังเด็กอยู่ทำอะไรอาจจะไม่คิดและเอาแต่ใจตัวเอง จึงไม่ได้พูดอะไรออกมา
"พี่เอาจานไปเก็บก่อนนะ ใต้มีเรียนรึเปล่าหรือจะออกไปไหนมั้ย"
ร่างเล็กหยิบจานขึ้นมาและถามร่างสูงเกี่ยวกับธุระในวันนี้
"ไม่ครับ"
คำตอบสั้นๆออกมาจากปากผู้เป็นน้อง คนพี่พยักหน้าให้หงึกๆและล้างจานต่อไป
ร่างสูงเองก็ต้องมองไปที่ร่างเล็กที่ยืนล้างจานอยู่ดูแล้ววันนี้ก็คงต้องช่วยตัวเองอีกแล้ว พอนึกขึ้นมาส่วนนั้นก็ตื่นขึ้นมาซะแล้ว
ร่างสูงก้มมองสิ่งบางสิ่งกลางลำตัวที่พยายามจะดันตัวออกมาจากกางเกง
อ่า...ไม่ นะ...แค่คิดก็ตื่นแล้ว
...ตัดดดดดด✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️...
อร๊ากกกก ไม่ได้แต่งนิยายนานแต่ก็ยังได้อยู่สินะ~~~ เนื้อเรื่องมีความ18+นะคะ มีฉากncแน่นอน
อย่างไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะปกติไม่ค่อยมีคนแต่งแบบนี้หรอก5555ส่วนใหญ่จะเป็นนิยายเเชทเนอะ
ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ~~~💗
อารมณ์ที่พุ่งสูงจนยับยั้งไม่ได้ เขาก็เป็นแบบนี้ออกบ่อย แต่ทำไมครั้งนี้อารมณ์ถึงพุ่งสูงขนาดนี้นะ
เพล้ง!!!!
"อ๊ะ!"
เสียงประหลาดของผู้เป็นพี่ชายดังขึ้นจังหว่ะหนึ่ง ใบหน้าหล่อหันขวับไปทางต้นเสียง เสียงที่หวานและอยากได้ยินมาโดยตลอดได้ดังขึ้น
หยดเลือดสีแดงไหลออกจากนิ้ว ร่างสูงรีบวิ่งมาที่ร่างเล็กทันที ตรงนั้นมีทั้งผู้เป็นพี่ที่นั่งอยู่กับพื้นนิ้วเล็กๆนั้นเองก็มือเลือดออกอยู่เป็นแผลเล็กๆ
ข้างหน้ามีจานที่ทำตกแต่งกระจายอยู่ตรงพื้น ทิศใต้พยุงพี่ชายสุดที่รัก(?)ของตนขึ้น และพามานั่งเกาอี้ก่อน
"ขอบคุณนะพี่ไม่ทันระวังก็เลยทำจานตกแตกเดี๋ยวพี่ไปทำแผลก่อนเดี๋ยวจะกลับไปเก็บจานให้นะ"
ทิศเหนือพูดกับน้องชายของตนและยิ้มให้อย่าอ่อนโยนถึงน้องชายของเขาจะดูเงียบๆและไม่ค่อยสนใจใครแต่ก็ยังเป็นห่วงเขา
"พี่ไม่ใช่คนใช้ ไม่ต้องเก็บ"
เสียงที่ดูเย็นชาและสุขุมของน้องชายพูดขึ้น ซึ่งต่างจากเสียงผู้เป็นพี่เป็นร้อยเท่าพันเท่า มิน่าหล่ะถึงมีคนชอบเยอะ
ทำไมนะเป็นพี่น้องกัน หน้าตาหล่อเหลาเหมือนกัน ทำไมผมต้องเสียงแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้เหมือนกัน
"อะ...อืมเข้าใจแล้วงั้นเดี๋ยวพี่จะไปทำแ----"
ไม่ทันพูดจบริมฝีปากหยาบก็งับนิ้วที่เป็นแผลก่อนจะเลียที่แผลกินเลือดผู้เป็นพี่จนหยุดไหล
"ใต้!มันสกปรกนะ!"
ถึงปากจะบอกแบบนั้นแต่ใบหน้าก็ขึ้นสีแดงระเรื่อ คิดส้ะว่าน้องชายของตนนั้นไร้เดียงสา ทำเรื่องเหมือนที่ชอบทำตอนเด็กๆเลยหยุดพูดต่อทันที
"ไม่...ผมอยากกินอีกเอามา ให้ผม"
คำพูดที่ดูแปลกประหลาดและฟังดูน่ากลัวทำให้ทิศเหนือกลัวจนตัวสั่นระริก
"จะ....จะบ้าหรอใต้ มันไม่ใช่ของกินนะ"
ผู้เป็นพี่พยายามอธิบายให้น้องชายฟัง อะไรกันไร้เดียงสา เกินไปแล้ว แต่ถึงจะคิดแบบนั้นมันก็ไม่ใช่เลยสักนิด
เขาโตแล้ว โตพอที่จะสามารถทำให้พี่ชายเป็นของเขาได้แล้ว เขารู้ตัวดีกว่าเขากำลังจะทำอะไร....
"ไม่....ผมอยากจะกินพี่"
เขากลายเป็นเสือที่กำลังจะขย้ำกระต่ายน้อยตัวนี้แล้ว
...ตัด✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️...
คิดออกแค่นี้จริ๊งจริงงงง เดี๋ยวต่อนะจ๊ะ~~~
ตอนหน้าจะเข้าช่วงncนิสนึงแย้ววว อรุ่มมม.🤭
สถานการณ์กลับมาเงียบสงบอีกครั้งผู้เป็นพี่เองก็มองน้องชายตาปริบๆไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่น้องพูดสักเท่าไหร่ เพราะเจ้าตัวเองเป็นคนใสๆ(?)ไม่ค่อยรู้เรื่อง แบบนี้!
"งั้น...จะทานแล้วนะครับ"
ใบหน้าหล่อฉีกยิ้มออกมา ก่อนจะยกตัวผู้เป็นพี่ขึ้นไปนั่งบนโต๊ะอาหารที่ถูกปูด้วยผ้าสีขาวสะอาดตา ประดับด้วย แจกันดอกไม้ และเทียนสุดหรู
"จะ...จะทำอะไรหน่ะ!!!"
ผู้เป็นพี่หันไปถามน้องชายของตนที่ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์อยู่ ชายเสื้อถูกเลิกขึ้นด้วยมือหนาก่อนจะบีบเอวเล็กเบาๆ
"ตะ..ใต้!ปล่อย!!!!"
ทิศเหนือขึ้นเสียงใส่คนน้องดังลั่นทั่วบ้าน ร่างสูงชะงักหยุดนิ่ง
นี่พี่ชายขัดขืนหรอ? ไม่ยอมให้ผมทำงั้นหรอ? ทำไมต้องขึ้นเสียงหล่ะ? ไม่ชอบผมหรอ? ไม่สิ...พี่ชายต้องชอบผมอยู่แล้วใช่มั้ย...
ร่างเล็กรีบลุกออกจากโต๊ะอาหารทันที สีหน้าเปลี่ยนจากรอยยิ้มสดใสกลายเป็นกลัวจนตัวสั่น ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรงไม่พูดอะไรแล้วรีบเดินขึ้นห้องทันที
ร่างสูงเองก็เหลือบตามองตามพี่ชายไป ใบหน้าที่ดูไร้ความรู้สึกแ แสยะยิ้มออกมาให้กับความดื้อรั้นของพี่ชาย หลายต่อหลายครั้งที่เขาถูกตามใจจนตอนนี้กลายเป็นนิสัย
-อะไรที่เขาอยากได้ก็ต้องได้ ถึงแม้จะต้องใช้รุนแรงก็ตาม-
...[แชท]...
ไนท์:สตอรี่อะไรของมึง!เ*ี่ยนคือไร!!!
^^^พูดมากหน่ะ...:ทิศใต้^^^
ไนท์:โอ้แหม่~คงจะเรื่องพี่ชายตัวเองอีกละม๊างง
^^^เออ..เกือบได้แล้ว...แต่พี่เขาขัดขืนกู:ทิศใต้^^^
ไนท์:สมแล้ว!กูไม่อยากคิดสภาพถ้ามึงได้พี่เขา
พูดแล้วก็ทรมานแทนมึงมันโรคจิตแบบนี้กูสงสาร
^^^มึงอยากตายใช่มั้ย?:ทิศใต้^^^
ไนท์:ก็มันจริงบางรายก็ตุยเย่ บางรายก็เขารพ.
ทำเอากูสงสารของเล่นของมึงจริงๆ
^^^หึ...ไม่มีใครดีไปกว่าพี่กู:ทิศใต้^^^
ไนท์:เออๆถ้าได้แล้วก็อย่ารุนแรงกูสงสารพี่เขา
^^^จะพยายาม:):ทิศใต้^^^
...[นอกแชท]...
"อ่าห์....อึก...อืมห์...."
ร่างสูงครางเสียงต่ำพร้อมกับรูดรั้งแก่นกายตัวเอง ในหัวนึกแต่ใบหน้าของผู้เป็นพี่ ถ้ามือที่จับอยู่เป็นมือของพี่จะเป็นยังไงกันนะ
ถ้าอยู่ในปากพี่หล่ะ....แล้วถ้า...มันเข้าไปอยู่ในตัวของพี่หล่ะ...จะรู้สึกดีสักแค่ไหนกันนะ
พรวด!!!!
ร่างสูงหายใจหอบน้ำสีขาวขุ่นเลอะมือไปหมด...อยากให้พี่ชายทำความสะอาดให้จังเลยนะ....
ตัดดจบแบบละครไทย✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️
สั้นๆง่ายๆได้ใจความมมม คนอ่านไม่มีก็จะแต่งเว้ยยย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!