มหาเวทย์ผนึกมาร
น่าสนใจ
ท่ามกลางฝนที่ตกพรมพรัมเด็กหญิงวัย 12 ขวบนั่งมองร่างอันไร้วิญญาณของพ่อผู้เป็นที่รักอย่างอาลัยอาวรพร้อมกับพึมพำกับตนเองว่าเพราะใครพ่อเธอถึงได้อยู่ในสภาพเช่นนี้กัน
มิโตะ
ทำไม...ถึงได้เป็นเเบบนี้ล่ะ....//เสียงสั่น
มิโตะ
เพราะ...แกสินะ//เสียงโกรธ
มิโตะ
หายไปซะ!!!//ใช้วาจาคำสาป
คำสาป
อ...อ้ากกก!!!!//ร่างแลกสลาย
มิโตะ
แฮ่กๆ หะ...หายไปไม่สิสลายไปแล้ว
มิโตะ
อ้ากกกก....ฮือๆ//ร้องไห้
มิโตะ
อ้ากกกก//ร้องไห้+กรีดร้อง
ซาโตรุ(พระเอก)
โอ๊ะ//โผล่มาจากฟ้า
ซาโตรุ(พระเอก)
คำสาประดับพิเศษตัวเมื่อกี้หนีมาทางนี้น่า
ซาโตรุ(พระเอก)
หายไปไหนซะแล้วล่ะเนี่ย
ซาโตรุ(พระเอก)
หืม เธอเห็นเจ้าตัวประหลาดมั้ย
ซาโตรุ(พระเอก)
ชั้นหรอ//ชี้ที่ตัวเอง+เอียงคอ
ซาโตรุ(พระเอก)
ชั้นโกโจ ซาโตรุ เป็นอาจารย์ของโรงเรียนไสยเวทย์น่ะ//ยิ้ม
มิโตะ
โรงเรียนไส-//กระอักเลือด
ซาโตรุ(พระเอก)
อ้ะ//รับไว้
ซาโตรุ(พระเอก)
ไง ฟื้นแล้วหรอ//ยิ้ม
ซาโตรุ(พระเอก)
ตื่นมาก็ถามหาพ่อเลยหรอเนี่ย
ซาโตรุ(พระเอก)
ไม่ต้องห่วงน้า เรื่องพ่อของเธอชั้นจะจัดการเรื่องศพให้เอง
ซาโตรุ(พระเอก)
จริงสิชั้นมีเรื่องจะถามเธอหน่อยน่ะ//ยิ้ม
มิโตะ
ฮ...ฮึก//เริ่มร้องไห้
ซาโตรุ(พระเอก)
นี่ ร้องไห้ทำไม
มิโตะ
คุณพ่อ....คุณพ่อ....แงงงงง😭
มิโตะ
ฮือๆๆ...ฮึก...ฮือๆๆๆ
ซาโตรุ(พระเอก)
(ชั้นต้องปลอบยังไงล่ะเนี่ย😥)
ซาโตรุ(พระเอก)
เห้อ//ถอนหายใจ
ซาโตรุ(พระเอก)
เอาล่ะร้องออกมาให้เต็มที่เลย
ซาโตรุ(พระเอก)
//นั่งมองมิโตะ
มิโตะ
(นี่ชั้นไปร้องไห้ต่อหน้าคนที่พึงเจอหน้ากันได้ไม่ถึงวันเลยหรอเนี่ย หน้าอายชะมัด😣)//อาย
ซาโตรุ(พระเอก)
เอาล่ะหยุดร้องไห้แล้ว งั้นทีนี้ตอบคำถามชั้นได้แล้วสินะ
ซาโตรุ(พระเอก)
คำถามแรกเธอชื่ออะไรอายุเท่าไหร่เอ่ย~//ยิ้ม+เอียงคอ
มิโตะ
มิซาเอะ มิโตะ อายุ 12 ค่ะ
ซาโตรุ(พระเอก)
มิโตะจังสินะ
ซาโตรุ(พระเอก)
มิโตะจัง คำสาปตัวนั้นเธอเป็นคนจัดการหรอ
มิโตะ
ถ้าโกโจซังหมายถึงเจ้าตัวหลาดนั่นก็น่าจะใช่ค่ะ
มิโตะ
เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นคือคำสาปหรอคะ
ซาโตรุ(พระเอก)
เธอมองเห็นมันตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ
ซาโตรุ(พระเอก)
แล้วจัดการกับเจ้านั่นได้ยังไง
มิโตะ
ชั้นมองเห็นตัวประหลาดแบบเจ้านั่นมาตั้งแต่จำความได้แล้วค่ะ พอเล่าให้คนในครอบครัวฟังพวกญาติๆ ผู้ใหญ่ก็คิดว่าชั้นเป็นตัวประหลาด พวกลูกพี่ลูกน้องก็พากันกลัวชั้นมีแค่คุณพ่อกับคุณแม่ที่ไม่เคยเกลียดหรือกลัวชั้นเลย
ซาโตรุ(พระเอก)
อืมๆ อย่างนี้นี่เอง
มิโตะ
ส่วนเรื่องที่ฆ่าเจ้านั่นได้ยังไงตอนนั้นชั้นรู้สึกโกรธ โมโห แล้วก็แค้นเจ้านั่นจนอยากจะฆ่าให้ตายแล้วจากนั้นก็บอกให้มันหายๆ ไปซะน่ะค่ะ
ซาโตรุ(พระเอก)
(วาจาคำสาปงั้นหรอ)
ซาโตรุ(พระเอก)
อ๋อ งั้นหรอ
ซาโตรุ(พระเอก)
แล้วนี้เป็นครั้งแรกที่เธอใช้พลังอะไรแบบนี้หรอ
ซาโตรุ(พระเอก)
(อายุแค่ 12 แต่จัดการกับคำสาประดับพิเศษได้แถมยังเป็นการใช้คุณไสยครั้งแรกอีก)
ซาโตรุ(พระเอก)
(น่าสนใจ😏)//มองมิโตะ
โครตแล่ม
ซาโตรุ(พระเอก)
งั้นก่อนอื่นมิโตะจังไปอาบน้ำแล้วก็พักผ่อนก่อนนะ//ยิ้ม
ซาโตรุ(พระเอก)
เดี๋ยวชั้นจะไปเตรียมเสื้อผ้ามาให้นะ
ซาโตรุ(พระเอก)
//เดินไปหยิบเสื้อ
มิโตะ
(อา...ลืมไปเลยว่าข้อเท้าแพลง😫)
ซาโตรุ(พระเอก)
มาแล้ว~//เดินมา
ซาโตรุ(พระเอก)
อ้าว ยังอยู่อีกหรอ
ซาโตรุ(พระเอก)
//มองที่เท้ามิโตะ
ซาโตรุ(พระเอก)
(ข้อเท้าแพลงหรอ)//เห็นข้อเท้าแดง
ซาโตรุ(พระเอก)
//เดินเข้าไปอุ้มมิโตะ
ซาโตรุ(พระเอก)
มิโตะจังข้อเท้าเเพลงอยู่เพราะงั้นชั้นจะพาไปส่งหน้าห้องน้ำเอง
ซาโตรุ(พระเอก)
ชั้นไม่เข้าไปหรอก เชื่อสิ😇
ซาโตรุ(พระเอก)
เสร็จรึยังเอ่ย~//ยืนรออยู่หน้าประตู
มิโตะ
รอแปปนึงนะคะพอยืนแค่ขาเดียวแล้วมันลำบาก
มิโตะ
//เปิดประตู+เดินขากระแพ็งออกมา
ซาโตรุ(พระเอก)
(เเล่มโคร-)//ตบหน้าตัว
ซาโตรุ(พระเอก)
(คิดบ้าอะไรนายเนี่ยห้ะไอ้บ้านี่ นั่นมันเด็กนะ)
ซาโตรุ(พระเอก)
(แต่ว่าเด็กอายุแค่ 12 เองแท้ๆ หุ่นดีมากเลยแฮะ)//มองมิโตะ
ซาโตรุ(พระเอก)
(ซาโตรุ โอ้คนไร้ศีลธรรม)//เอาหัวโขกกำแพง
ซาโตรุ(พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอกมิโตะจัง//ยิ้ม
ซาโตรุ(พระเอก)
//เลือดอาบหัว
มิโตะ
จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงกันคะ!!
ซาโตรุ(พระเอก)
งั้นนอนกันเถอะ😄
ซาโตรุ(พระเอก)
งั้นชั้นไปนอนโซฟานะ
มิโตะ
ไม่ได้โกโจซังเป็นเจ้าของบ้านแถมตอนนี้ยังบาดเจ็บอยู่เดี๋ยวชั้นไปนอนโซฟาเองค่ะ
ซาโตรุ(พระเอก)
มิโตะจังขาเเพลงอยู่ไม่ใช้หรอ
ซาโตรุ(พระเอก)
ชั้นไปนอนโซฟาเอง
ทั้งสองเถียงกันไปเถียงกันมาจนสุดท้ายก็จบที่นอนที่เตียงด้วยกัน
แอดคนเดิม
แอดขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าพลังคุณไสยของนางเอกไม่ได้มีแค่นี้แน่
มิตจังของ(?)ผม
แอดคนเดิม
ตอนที่แล้วแอดลืมให้โกโจถอดผ้าปิดตา
แอดคนเดิม
ช่างมันแล้วกันเนาะ
มิโตะ
(ตายแล้ว เรามานอนท่านี้ได้ยังไงล่ะเนี่ย!!!?😵)
มิโตะ
(ต้องค่อยๆ ขยับออกไป)
มิโตะ
//ค่อยๆ แกะมือโกโจออก
มิโตะ
//ค่อยขยับลงจากเตียง
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
👈แกล้งหลับ
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
(หึ)//ยิ้ม
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
อืม....//ดึงมิโตะมากอด
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
อืม...//กอดมิโตะ
มิโตะ
กะ...โกโจซัง ตะ..ตื่นเถอะค่ะ😵😣
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
อืม...ขอ 5 นาที
มิโตะ
จะนอนต่อก็ได้ค่ะ แต่ช่วยปล่อยก่อน//เขิลหนักมาก
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
ไม่เอา~
มิโตะ
โกโจซัง~ ปล่อยเลยนะคะ😫//ผลักโกโจออก
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
(แรงเยอะใช้ได้อยู่นะเนี่ย😯)//โดนผลัก
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
แอ็ก//กระเด็นไปชนกำแพง
คือผนังห้องมันอยู่ไกลจากเตียงพอสมควรเลยนะคะ
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
ไม่เป็นไรๆ~//ยิ้ม
มิโตะ
(จะว่าไปพอดูดีๆ แล้วโกโจซัง เนี่ยตาสวยจัง)
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
ถ้ากินเสร็จแล้วผมจะพามิโตะจังไปหาคุณพ่อนะ
ขอเปลี่ยนสรรพนามที่โกโจใช้แทนตัวเองนะคะ
ซาโตรุ(ถอดผ้าปิดตา)
....//มองมิโตะ
มิโตะ
//เก็บกระดูกใส่ในกระปุก
มิโตะ
ชาติหน้าขอให้เกิดเป็นพ่อลูกกันอีกนะคะ//ไหว้รูปพ่อ
ซาโตรุ(พระเอก)
งั้นไปกันเถอะ//ลูบหัว
โควะ(ลุงนางเอก)
//เดินเลยมิโตะไป
โควะ(ลุงนางเอก)
ตายไวเหลือเกินนะ//ยืนอยู่หน้ารูปพ่อนางเอก
โควะ(ลุงนางเอก)
เรื่องของชั้น ยัยตัวประหลาดอย่างแกน่ะไม่มีสิทธิ์มาเรียกชั้นว่าลุง
โควะ(ลุงนางเอก)
//มองมิโตะด้วยสายตาเหยียดหยาม
มิโตะ
ขอโทษค่ะ...//ก้มหน้า
โควะ(ลุงนางเอก)
//เดินออกไป
ซาโตรุ(พระเอก)
....//หงุดหงิด
ซาโตรุ(พระเอก)
แกน่ะถอนคำพูดที่ว่ามิตจังของชั้นเลยนะ//โกรธ
โควะ(ลุงนางเอก)
ชั้นไม่ได้ว่าหรือด่าซักหน่อย
โควะ(ลุงนางเอก)
ที่พูดน่ะมันเป็นความจริงทั้งหมด
โควะ(ลุงนางเอก)
บางที ที่เจ้าโคกะตายก็คงเพราะนังเด็กนั่นด้วยซ้ำ
โควะ(ลุงนางเอก)
แล้วแกเป็นใครถึงได้มาโกรธแทนนังเด็กบ้านั่นล่ะ
โควะ(ลุงนางเอก)
หรือว่า...
ซาโตรุ(พระเอก)
ผมก็เป็นผู้ปกครองของเธอไง
โควะ(ลุงนางเอก)
ผู้ปกครอง....
ซาโตรุ(พระเอก)
หรือว่าคุณคิดเป็อย่างอื่นเอ่ย~//กวนตีน
โควะ(ลุงนางเอก)
เฮอะ อยู่กับยัยตัวตัวแบบนั้นนานๆ เข้าระวังจะโชคร้ายเหมือนพ่อมันก็แล้วกัน
ซาโตรุ(พระเอก)
เห้อ คุณเนี่ยไม่จักอะไรเอาซะอลยน้า~
ซาโตรุ(พระเอก)
มิตจังน่ะเป็นคนพิเศษต่างหาก
ซาโตรุ(พระเอก)
คนธรรมดาอย่างคุณน่ะไม่เข้าใจหรอก~
ซาโตรุ(พระเอก)
หรือว่าจริงๆ แล้วแค่อิจฉาที่มิตจังได้รับความรักจากพ่อกับมากกันนะ~//กานตีน
ซาโตรุ(พระเอก)
ขาดความอบอุ่นจากครอบครัวหรอ~//กวนตีน
ซาโตรุ(พระเอก)
โอ๊ะ แทงใจดำหรอ~
โควะ(ลุงนางเอก)
//จะชักปืน
ซาโตรุ(พระเอก)
เอ๋~ จะยิงผมหรอ
ซาโตรุ(พระเอก)
ตายแล้ว~//ทำท่าทางกลัวแบบกวนตีน
ซาโตรุ(พระเอก)
คุณตำรวจจะยิงประชาชน ช่วยด้วยคร้าบ~
ซาโตรุ(พระเอก)
ช่วยผมด้วย~
คนที่มาเก็บศพ:อะไรกันน่ะตำรวจไร้เหตุผลชะมัด//ซุบซิบ
โควะ(ลุงนางเอก)
แก!!//กัดฟัน
โควะ(ลุงนางเอก)
//เดินออกไป
ซาโตรุ(พระเอก)
อ้าว ไปแล้วหรอครับ😃
มิโตะ
โกโจซังคะ ข...ขอบคุณค่ะ
ซาโตรุ(พระเอก)
อื้ม งั้นกลับกันเถอะ😁
ซาโตรุ(พระเอก)
//จ้องมิโตะ
ซาโตรุ(พระเอก)
ตั้งแต่เจอกันมิตจังพึงยิ้มเป็นครั้งแรกเลยน่ะ
ซาโตรุ(พระเอก)
ปล่าวน่ารักมากเลยล่ะ เล่นเอาผมใจเต้นเลย😁
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
