"อย่าพรากเราสองคนเลย ข้าจะทำทุกอย่างที่ท่านสั่ง ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ ได้โปรด...ขอให้ข้าได้อยู่กับคนที่ข้ารัก" น้ำตาของเทพหญิงสาวที่เอ่อล้นอาบแก้ม นางร้องไห้สะอึกสะอื้นแทบขาดใจ คุกเข่าอ้อนวอนขอให้เทพที่ยิ่งใหญ่ทั้งปวง เมตตาไม่ให้พรากบางสิ่งบางอย่างออกจากนาง
สีหน้าของเทพผู้ยิ่งใหญ่มีใบหน้าที่โกรธเกรี้ยว กลายเป็นสีแดง มองมาที่เทพหญิงอย่างเหยียดหยาม บัลลังก์ที่ท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่นั่งอยู่นั้น ได้เปลี่ยนจากสีทอง กลายเป็นสีน้ำเงิน แสดงถึงความโกรธ และไม่พอใจออกมา ตามความรู้สึกของผู้ที่ครอบครองบัลลังก์อย่างน่าสะพรึงกลัว
"เจ้าบังอาจลบหลู่ข้า! เจ้าบังอาจมีรักต้องห้าม! บังอาจรักเทพที่เป็นหญิงรักหญิง ทั้งๆที่พวกเจ้าเป็นเทพทั้งคู่ แต่ก็ยังทำผิดกฎ พวกเจ้าเหยียดหยามอำนาจข้า ข้าขอสั่งให้นังเทพหญิงผู้นี้ ถอดถอนออกจากการเป็นเทพ แล้วเนรเทศให้เกิดไปเป็นมนุษย์ 700 ชาติ แล้วขอสั่งไม่ให้เจ้าทั้งสองคน ไม่ได้มีวันพบกันอีก!" ทุกๆคำที่ดังก้องกังวาลทั่วท้องฟ้า ดังสะท้านไปถึงเหล่าเทพทั้งหลายที่ได้รับรู้ โดยที่ไม่ต้องได้ยินด้วยเสียงก็ตาม ก็รับรู้ได้จากกระแสจิตของผู้เป็นเทพด้วยกันเอง
จิตใจที่แตกสลายของผู้ที่เคยเป็นเทพหญิงผู้นั้น แหลกเหลวไม่เป็นท่า นางร้องไห้จนแทบไม่มีเสียง ขณะนี้...นางจะได้เกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ยินดีนัก
ร่างกายของนาง จากที่เคยเปร่งประกายเป็นสีเหลืองทองดั่งแสงอาทิตย์ บัดนี้ ไม่มีแสงใดออกมาจากนางอีกแล้ว นางค่อยๆเงยหน้า ส่งสายตาอ้อนวอน ก่อนจะเอยวาจาสุดท้ายออกไป "ก่อนข้าจะไป ...ขอข้าได้เจอกับคนที่ข้ารัก...เป็นครั้งสุดท้ายได้หรือไม่"
ในเวลานี้ร่างกายของนางที่ค่อยๆสลายไปนั้น ก็ไม่มีเสียงใดตอบรับกลับมาหานาง การอ้อนวอนครั้งสุดท้ายมันจบสิ้นแล้ว ความรู้สึกทุกอย่างที่นางพยายามขอร้องอ้อนวอนไป ตอนนี้...ไม่มีเหลือแล้ว
...ทำไมกัน?......
...ข้าก็รักของข้า?...
...ทำไมข้าจะสมหวังเหมือนรักชายหญิงไม่ได้?...
...สักวัน......
...จะต้องมีสักวัน...ที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน...
..."เมเดีย..."...
...สักวัน......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
