สวัสดีค่ะทุกคนฉันชื่อว่า gdata ฉันก็เหมือนเด็กหญิงทั่วไปแต่ว่าสิ่งที่มันไม่แปลกก็คือฉันน่ะเป็นเด็กหญิงแต่ว่าพ่อกับแม่ชอบทำเหมือนฉันเป็นเด็กผู้ชายฉันมีเพื่อนคนนึงชื่อว่า steve steve กับฉันสนิทกันมากพ่อแม่ของพวกเราก็สนิทกันแต่ว่าพ่อแม่ของสตีฟได้บอกเขาไปว่าฉันน่ะแปลกเป็นเด็กผู้หญิงใส่กางเกงเล่นฟุตบอลกับผู้ชายแล้วก็แถมตัดผมอีกสตีฟก็บอกแม่ว่าครอบครัวของฉันชอบทำให้ฉันเป็นเด็กผู้ชายเป็นทั้งที่เขาเป็นเด็กผู้หญิงฉันเป็นผู้หญิงค่ะฉันพยายามเป็นพ่อแม่ของสุดท้ายก็คือลูกเป็นผู้หญิงผู้ชายนี่หน่อยไม่เป็นไรหรอกแม่พูดแล้วมีครั้งนึงฉันโกรธแม่มากฉันก็เลยไปรื้อห้องของแม่และฉันก็พบกับรูปภาพของเด็กผู้ชายกองนึงฉันก็คิดขึ้นมาดูมีชื่อว่ารัสเซียซึ่งฉันงงมากว่าทำไมเด็กอยู่ที่รัสเซียฉันรู้แล้วเพราะแม่ฉันมีปัญหาทางจิตฉันได้เจอสมุดโน๊ตของพี่ชายแม่บอกว่าพี่ชายฉันเสียไปตั้งแต่วันก่อนแล้วพ่อบอกว่าแม่ทำพี่ชายโดนรถชนเพราะว่าแม่แค่นั่งคุยโทรศัพท์กับเพื่อนเฉยๆถ้าฉันเอาเรื่องรัสเซียมาพูดแล้วก็แม่ฉันก็จะดุชั้นแล้วก็บอกว่าไม่เข้าเรื่องเรื่องของผู้ใหญ่ไม่ใช่เรื่องของเด็กแล้วแม่ฉันก็จะไล่ฉันเข้าห้องซึ่งฉันรู้ได้เลยว่าเขามีปัญหาทางจิตแน่นอนรัสเซียได้เขียนไว้ว่าตอนที่เขาเกิดเขาได้ใส่เสื้อผ้าของเด็กผู้หญิงแถมเล่นตุ๊กตาเหมือนเด็กผู้หญิงไม่มีหุ่นยนต์ถ้าเขาเล่นหุ่นยนต์เขาก็จะโดนพ่อตีใช่ฉันก็เหมือนกันความที่ฉันเป็นเด็กผู้หญิงฉันก็ต้องดูการ์ตูนเมื่อฉันเปิดการ์ตูนไปดูช่องตุ๊กตาหรือว่าอันไหนที่มันเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงพ่อกับแม่ฉันก็จะกรี๊ดไปแล้วพ่อกับแม่ก็บอกว่าลูกเราให้ลูกได้มากที่สุดก็คือฟุตบอลแล้วก็เล่นฟุตบอลวิ่งเล่นกับเพื่อนห้ามเล่นเล่นพวกเรารักลูกซึ่งฉันรู้ที่พ่อแม่พูดอย่างนั้นก็เพราะว่ารักฉันแต่ว่าทำอย่างนี้ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ใช่เพศผู้หญิงฉันเป็นผู้ชายมากกว่าแต่ว่าด้วยความที่ฉันเป็นผู้หญิงฉันก็ชอบเล่นอะไรที่มันต้องแบ๊วถึงแม้ฉันก็จะชอบได้เตะฟุตบอลด้วยครั้งหนึ่งฉันเคยไปเตะฟุตบอลโดยหัวยังจะกล้าใช่ค่ะแองเจลิก้าคือครูครูก็ดำริฉันบอกว่าพ่อแม่ผู้ปกครองโทรมาคุยเธอมันเรียกพ่อแม่ผู้ปกครองมาคุยพ่อกับแม่ฉันบอกว่าไม่เป็นไรหรอกค่ะพอดีว่าเธอเป็นเด็กผู้ชายเธอก็ต้องการเตะบอลลาลีกาดูตกใจมากคุณก็บอกว่าพวกคุณคะของพวกคุณเป็นผู้หญิงเพราะๆกับแม่ฉันได้ยินอย่างนั้นพ่อกับแม่ฉันก็ต้องมีครูวันที่ 9 อยากสอดนี่มันเรื่องของพวกเขาแล้วก็กลับแม่ก็พักผ่อนสิก้าอย่างแรงจนทำให้ครูเซ็นฎีกาฟันหักได้พบผอ. ผอ. ก็ได้ถามฉันว่าพ่อกับแม่นั้นได้ทำอะไรกับฉันไว้บ้างฉันก็ไม่กล้าเล่าเรื่องของพี่ชายแต่ผอ. บอกว่าทุกอย่างมันจะผ่านไปด้วยดีพี่จะไปกับนิตินี่นาพ่อกับแม่เห็นฉันชอบเล่นฟุตบอลพ่อกับแม่ก็เลยจะพักบ้านฉันเฉยๆค่ะผู้บอกว่าเราเรื่องผมที่สั้นล่ะฉันก็เลยโกหกผอไปว่าเห็นว่าตอนที่ฉันเล่นผมยาวๆมันดูเกะกะลูกบอลนะคะอาจจะทำให้ลูกฟุตบอลดึงดูดได้ซึ่งแน่นอนมันเป็นคำโกหกซึ่งก็ฟังดูสงสัยสงสัยพอก็เลยเงียบไปสักพักนึงแล้วเขาก็เรียกให้ฉันกลับบ้านพ่อกับแม่ฉันกูตกใจเป็นอย่างมากเมื่อฉันบอกว่าอะไรไปตอนนี้จะไม่บอกผอ. พ่อกับแม่ฉันก็บอกว่าลูกทำดีแล้วจ้าพ่อบอกว่าใช่ลูกทำดีแล้ววันต่อมาตอนที่ฉันนั่งกินแพนเค้กด้วยความที่ฉันเป็นเด็กผู้หญิงฉันก็เลยเอากระโปรงของพี่ชายฉันมาใส่ให้ฉันเห็นหน้าฉันตอนนี้ฉันบอกว่าฉันอย่างแรงเธอฉันกับเขาคงไปอีกสักพักนึงฉันได้ยินเสียงเคาะประตูใช่แล้วใช่แล้วสมคมสังเคราะห์ก็ไม่อ่ะพ่อกับแม่ฉันบอกว่าฉันดูละครเศร้ามากเกินไปจนร้องไห้แต่แน่นอนเขาไม่เชื่อพ่อกับแม่ฉันคิดแต่แล้วก็พาออกไปที่นอนสภาพที่ฉันเห็นก็คือพ่อกับแม่หมูปีศาจปวดหลังมากชอบคนที่มาเอาตัวฉันไปเขาเอาตัวฉันไปที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าและฉันก็ชอบไปถามคนที่อยู่ที่นั่นผู้ใหญ่ที่อยู่ที่นั่นว่าพ่อกับแม่ฉันเป็นไงบ้างผู้ใหญ่ที่อยู่ที่นั่นบอกว่าพ่อกับแม่ฉันเขาต้องรับการรักษาทางจิตซึ่งแน่นอนพี่ก็เลยเล่าเรื่องของรัสเซียให้ฟังผู้ใหญ่ที่นั่นดูตกใจหน้าซีดผู้ใหญ่ที่นั่นก็ได้บอกว่าไม่เป็นไรหรอกเสียเขาต้องดีขึ้นแท็กซี่เขาตายแล้วเขาโดนรถชนตายแม่จะได้โทรศัพท์ว่าฉันบอกชื่อไปพูดคุยก็บอกว่าฟังนะที่รักเมียเขาไม่ได้โดนรถชนตายแต่เขาเครียดเกินจะกระโดดตึกเพราะพ่อแม่หนูเมื่อฉันได้ยินเรื่องนั้นฉันโกรธพ่อแม่เป็นอย่างมากฉันก็เลยโกรธพ่อแม่ฉันก็เลยเอารูปของพ่อแม่ฉันหยิบติดไม้ติดมือมาระบายอารมณ์โดยการเขียนหน้าพ่อแม่เป็นปีศาจเป็นนางมารซึ่งก็มีครอบครัวใจดีท่านหนึ่งยอมให้ฉันอยู่บ้านได้อยากให้เขามายุ่งกับเสื้อผ้าของฉันแต่พอตอนที่พวกเขาไปทำงานพวกเขาก็จะทิ้งเสื้อผ้าสวยๆไว้ให้ฉันรู้สึกดีอย่างมากฉันก็เลยลองเปิดใจกับครอบครัวนี้ครอบครัวนี้มีน้องสาวอยู่ 1 คนชื่อแมรี่ฉันก็ร้องลืมตัวฉันให้ฟังแมรี่ดูช็อคมากพี่ก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรนะคะมันต้องผ่านไปได้ลืมไปแมรี่เลี้ยงเต่าฉันควรออกไปยังหน้าแต่ว่าสุดท้ายฉันก็มาขอโทษแล้วพวกท่านก็บอกว่าพวกท่านเลี้ยงฉันไม่ดีให้ฉันอยู่กับครอบครัวนี้แหละดีใจเป็นอย่างมากฉันไม่ไปหาทางศาลทั้ง 3 ให้ประเมินว่าให้อยู่กับครอบครัวของน้องของฉันครึ่งสัปดาห์แล้วก็ครึ่งสัปดาห์แต่พอฉันไปอยู่กับพ่อแม่จริงๆของฉันพ่อแม่จริงๆของฉันก็ดุด่าว่ากล่าวฉันว่าฉันน่ะเป็นอาการ you ทุกท่านอุตส่าห์เลี้ยงดูฉันฉันก็บอกว่าแล้วที่พวกท่านล่ะพวกท่านไม่ยอมจะทำอะไรเลยทำตัวเหมือนเด็กๆไม่รู้ได้ไงว่าฉันเป็นผู้หญิงฉันก็ได้ตะโกนด่าแล้วก็ไปฟ้องตำรวจฉันขู่ว่าจะฟ้องอ่ะนะแต่ว่าพ่อแม่ก็เลยกระชากตัวฉันพ่อเรียกฉันว่าตกอย่างแรงจะทำให้ฟันหน้าจึงหักฉันก็เลยไม่พอใจฉันก็เลยไปหยิบโทรศัพท์ที่ฉันติดไม้ติดมือมาเข้าห้องประตูดังปั้งเอาตู้เสื้อผ้ามาปิดบังตรงประตูไว้แล้วฉันก็เลยฟ้องตำรวจตำรวจบอกว่ากำลังจะไปตำรวจก็เลยจับกุมพ่อแม่ของฉันใส่ข้อหาทำร้ายร่างกายพ่อแม่ของฉันโดนจำคุกฉันหวังว่าฉันจะไม่ได้เจอพวกท่านอีกน้องสาวของฉันถามฉันว่าฉันเป็นอะไรหรือเปล่าฉันก็ได้บอกว่าไม่เป็นไรแค่ฝันนะพี่หาเฉยน้องสาวของฉันร้องไห้แล้วก็ทำกอดฉันไปด้วยสวัสดีที่มีครอบครัวที่ให้ความอบอุ่นกับฉันนี่คือเรื่องราวของฉันถ้าทุกคนอยากที่จะมาพูดเกี่ยวกับสิ่งที่ตัวเองอึดอัดให้ระบายในช่อง comment นะเดี๋ยวช่องนี้เขาจะเรียบเรียงไว้ให้ตอนนี้ฉันพูดใน YouTube อยู่ใกล้สิตายแล้วไปดีกว่า จบ
ฉันชื่อว่าเจ๊นิก้าฉันอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศสฉันมีพี่สาวอยู่คนนึงที่สนใจร้ายกับฉันมากคือเธอชอบฉันทำนู่นทำนี่ระหว่างที่เธอกำลังทำการบ้านแต่ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ทำหรอกซึ่งฉันเกลียดเธอมากฉันเกลียดถึงขนาดเอารูปเธอมาเขียนเป็นมีสารเคมีสารที่นานมากแล้วฉันก็มีสมุดไดอารี่วันนึงก็ระบายความเกลียดที่มีแต่พี่สาวซึ่งเธอก็ไม่รู้หรอกว่าจะเขียนอะไรลงไปบ้างฉันเขียนว่าเสียโฉมฉันเขียนว่าเธอเสียโฉมนั่นก็คือพี่เองแต่ก็มันก็ตลกนะคะตัวที่ฉันบอกว่าคุณหนูของเธอเอารถมาเขย่าเขย่าใส่แล้วเธออาบน้ำเสร็จเธอก็กลัวแดงทั้งตัวแล้วเธอก็ตบฉันอย่างแรงซึ่งมันทำให้หน้าของฉันแดงมากจะทำให้ฉันไปบอกพ่อกับแม่ไม่มีกล้าบอกว่าฉันหกล้มไอ้กล้าฉันก็เลยโกรธเธอเพราะว่าพ่อแม่ของเธอจึงกล้ามากฉันก็เลยเกลียดมีครั้งนึงปาร์ตี้งานพร้อมเจนก็ไปด้วยแต่วันนั้นขอพ่อแม่พ่อแม่บอกว่าให้จ๊ะที่รักพวกเราต้องไปเดทกันในงานสูงเหย้าหนูว่าไปที่ไหนก็ได้ไม่ใช่หรอคะแต่พ่อบอกว่าหุบปากไปแล้วก็ปิดประตูดังบ้างไม่ดังบ้างก็ดีกับฉันบ้างเวลาจะไม่กล้าบอกว่าให้ทำเป็นเชือกรัดหมดไว้แล้วก็ปิดไฟแล้วก็ใส่ลงไปดูเหมือนพวกเรามากเธอก็บอกให้ฉันปิดไฟห้องฉันก็ติดตามกันมากฉันไม่กล้าเล่นด้วยกันแล้วเธอถึงเวลาที่ต้องกลับก็ได้ปั่นจักรยานไปส่งฉันที่บ้านแล้วก็หลังคาบ้านพ่อกับแม่คิดว่าฉันยังดีแต่ปัญหากับฉันสักทีที่ฉันเดินอยู่อากาศก็มีคนมาติดป้ายว่าฉันกับทีมกล้าหนีเที่ยวซึ่งนั่นก็คืออลิซนั่นเองจะติดป้ายทางโรงเรียนเธอก็เลยบอกว่าบางคนก็บอกว่าอย่ามายุ่งกับชีวิตของเขาซึ่งแน่นอนฉันก็เลยพาพวกเธออย่ามายุ่งเรื่องของฉันชอบว่ายน้ำฉันก็แอบปลดเสื้อในของพวกเธอบอกทีละคนทีละคนจนทำให้พวกเธอล่อนจ้อนฉันขำมากจะมีก็ไม่หัวเราะสักนิดชซึ่งฉันก็สงสัยในตัวพี่สาวของฉันมากว่าทำไมเธอไม่หัวเราะแต่ว่าพวกสาวๆที่ฉันเพิ่งปลดชุดชั้นในของออกไปโทษ อลิซว่าเธอเป็นคนทำแต่ อลิซปฏิเสธผู้สาวๆรุมกระทืบดับเลยค่ะพี่สาวของฉันได้บอกแล้วว่าเธอเป็นนักเรียนที่พูดแล้วไม่มีใครเชื่อแต่ว่าก็ทำให้มีคนเชื่อนิดนึงเพราะว่าเธอใช้ตัวตน PR แล้วพอทีนี้ฉันก็ลืมแกล้ง alice สารพัดสารภีจนกรรมตามสนองหนูคนนึงชื่อบาร์รอนมากแล้วเขาก็ชอบฉันไม่ชอบเขาเราก็เลยตกลงคบกันแต่กลับไปแจ้งผ่านพ้นไปจากฉันฉันก็ได้โกรธมากก็เลยใช้ตัวตนพี่ r123 54 ซึ่งแน่นอนเป็นตัวการที่ง่ายมากฉันก็จะไปพิมพ์ด่าอะไรตอแหลมไม่มีใครเขาชอบเธอหลอกฉันรู้ว่าหน้าอกของเธอตอนเปลือกซึ่งเพื่อนๆก็พากันเห็นด้วยว่าปลอมมหาวิทยาลัยอีกครั้งนึงครั้งนี้ในเมื่อตอนที่ฉันพูดมหาวิทยาลัยฉันก็ไม่เจออลิสอีกครั้งนึงแต่เธออยู่ในลุคสาวแซ่บซึ่งตอนนั้นฉันตกใจมากเธอนั่งทาปากอยู่หลังตู้กดน้ำซึ่งอลิสก็ได้สวัสดีฉันว่าเธอกับผักฉันออกไปอ่ะฉันก็ถามว่าจะทำอะไรก็บอกว่าฉันรู้ว่าเธอเกลียดฉันฉันก็เลยแอบไปค้นตู้ล็อคเกอร์ของเธอจนทำให้ฉันรู้ว่าเธอก็แอบชอบปาริวาสเหมือนกันน่ะฉันรู้สึกแย่มากๆเลยเธอก็ได้เห็นฉันเธอก็ได้ถ่ายรูปแล้วก็ไปฟ้องครูครูก็ได้ด่าฉันฉันก็บอกว่าฉันแต่กูไม่เชื่อฉันคู่ใกล้ให้ฉันไปที่ห้องล็อกเกอร์แล้วก็ขอโทษเพื่อนๆขอโทษอลิซซึ่งอลิสบอกว่าข้างหลังที่น่าจะลองทำให้ดีกว่านี้นะฉันโกรธเธอมากฉันก็เลยไปหาเพื่อนที่ชื่อว่าอาทิสาเธอไม่ชาวไทยแน่นอนเธอรู้เรื่องทุกอย่างเธอก็เลยหวังว่าจะงัดแงะแล้วฉันก็ต้องไปทำอะไรนะเธอจะไปทักอ่ะฉันก็ขอเปลี่ยนตัวจากเธอเธอก็ได้โอเคแล้วเธอก็ส่งอลิสนี่นั่นจะทำให้ฉันถ่ายรูปตู้ล็อคเกอร์ของ alice แล้วก็ไม่บอกปลาช่อนปลาช่อนเขาก็ดูช็อคนิดนึงเพราะว่าในห้องหรือว่าตู้ล็อคเกอร์ของ alice นั้นน่ะมีแต่รูปเต็มไปหมดเลยฉันขำมากพี่หนูฉันก็ขำอลิสพยายามที่จะขอโทษปลาช่อนเข้าไปยุ่งกับชีวิตของเขาก็ได้บอกว่าให้ออกไปจากชีวิตของฉันนะฉันจะแจ้งตำรวจจับเธอและฉันก็มีหลักฐานครบแล้วด้วยเอาแต่ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้เศร้า iris ก็ได้ไปตะโกนด่าฉันที่ห้องข้างบนก็ได้กูยังเห็นอะไรใส่ฉันจนทำให้หินก้อนนึงโดนหัวฉันแปลกเลยค่ะฉันก็เลยต้องไปเย็บหลายเข็มอลิซเธอก็ตกใจมากแล้วเธอก็พยายามทำดีกับฉันแต่ฉันก็เลยบอกว่าป้าต้อยโกรธมากจนทำให้บาดตบเธออย่างแรงจนเธอฟันหักอะไรขนาดนั้นคุณหมอก็ได้เห็นตอนที่มารอบตกอลิสก็ได้บอกว่าเอาแค่นั้นก่อนค่ะแล้วพอทีนี้คุณหมอก็ได้ได้ถอนฟันออกมาเพราะว่าไม่ติดอยู่ที่ปากเธออยู่เลยก็ได้ดูเสียใจมากฉันก็ไปถามว่าเธอเป็นอะไรหรือเปล่าอลิสแต่ก็ไม่น่าเชื่อเธอกับฉันตกลงไปเธอคิดว่าฉันเศร้าหรองานทำดีกับเธอฉันจะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเธอล่ะเป็นคนไม่ดีอลิสพูดอย่างนี้แต่ว่าฉันรู้สึกโกรธเธออย่างหนักฉันก็เลยไปที่หน้าต่างบ้านเธอแล้วก็ปีนเข้าไปในบ้านเธอแล้วก็พังของในบ้านเธอฉันคิดอะไรอยู่กลับมาตกใจมากร้องไห้ออกมาก็ตุ๊กตาหมีตัวโปรดที่บ้านเป็นคนให้แอบขโมยดิสติกทำมา 2 3 ชิ้นก็มาถามตัวเองแต่ว่าไม่น่าเชื่อฉันแพ้ปากฉันบวมเป่งจนทำให้ฉันได้รับการผ่าตัดจากหมอไม่ได้ผ่าตัดแล้วค่ะหมอก็ให้ยาเฉยๆหมอก็บอกว่าฉันไปทำอะไรฉันก็เลยบอกว่าไปยืมเพื่อนมาแต่ว่าฉันก็แพ้เพื่อนคนนั้นก็จะออกค่ารักษาให้แต่ฉันบอกไม่เป็นไรซึ่งเธอก็รู้ว่านั่นถึงจะบอกเธอแล้วเธอก็ต้องมาตบฉันอย่างเราสองคนห้ามตีกันแต่ว่าไม่ทันแล้วฉันตบอลิสกลับอย่างแรงจนหน้าแดงเลยโกรธมากรองเท้าใส่ชั้นโดนหัวไปเต็มๆแผลที่หัวแตกยังรออยู่เลยแต่อันนี้กับปลาสั่งอะไรหลังจากที่ฉันเรียนจบฉันก็ไปทำงานฉันทำงานขายของออนไลน์เลยค่ะก็คืออลิซก็พิมพ์ด่าฉันแต่ว่าคนดูฉันกับตาเท่ากับจึงทำให้หน้าที่การงานเธอไปไม่ดีนักฉันก็เลยขอโทษเธอเลือกทั้งหมดเพราะว่าพวกเราโตๆกันแล้วนะฉันก็ได้บอก alice alice เรื่องที่ผ่านมาฉันขอโทษนะพอดีว่าพวกเรายังเป็นเด็กแล้วพวกเราไม่เข้าใจความรักหรืออะไรจะทำให้พวกเราคงสร้างตบตีกันฉันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายเธอขนาดนี้นะโกรธอื่นต่างกับบ้านฉันดูเหมือนผักก้อนหินที่มันทำหัวใจของฉันอยู่ตอนนี้ฉันเป็นคนใหม่ฉันจะไม่โมโหอะไรง่ายๆอีกแล้วอ๋อพี่สาวของฉันเธอก็เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเธอบอกว่าจะเรียนต่อไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะเข้าหมอได้ฉันดีใจมากที่พี่สาวของฉันเห็นหน้าที่การงานงานดี
ให้ทุกคนจะช่วยอะไรเสียทุกคนน่าจะรู้จักฉันขอบคุณนะที่ยังไม่รู้จักฉันคืออลิเซียฉันเป็นเด็กขี้อายมากๆแต่ว่าฉันน่ะโดนเพื่อนของฉันแกล้งก็คือมายอนเธอมาจากประเทศญี่ปุ่นเธอก็ชอบรังแกฉันบอกว่าเธอมันตามนอกเธอก็ได้รอฉันมาตั้งแต่เด็กเธอย้ายมาเรียนที่ฝรั่งเศสเพราะว่าพ่อจะพูดฝรั่งเศสแต่ว่ามายอลเท่ากับทำตัวแย่ใส่ฉันล่ะฟ้ากับเหวเอาน้ำมาสาดใส่สมุดของฉันแต่ฉันก็เป็นคิวของฉันแล้วครูเข้ามาคุยเลยเดินมาด่ามาย้อนแล้วกูก็ทำโทษเล็กๆน้อยๆเธอไปอยู่ในหุ่นไล่กาหัวเราะได้อยู่ก็เลยถามคิดๆกับเพื่อนของฉันฉันเป็นคนอ้วนนะคะแต่ว่าไม่ได้อ้วนขนาดนั้นปลดทุกข์เรามากมายออนไลน์ประตูตั้งห้องดังป้องจึงทำให้ครูตกใจเธอก็ไม่เดินมาตบกูเขาอ่ะก็ถูกเรียกมาคุยกับผู้ใหญ่แน่นอนพ่อแม่เธอเป็นคนที่ตามใจมาย้อนจนทำให้มาจนเสียผู้เสียคนน่ะผู้ใหญ่ก็ไม่บอกว่ามายอนไปตบครูคณิตศาสตร์พ่อกับแม่พ่อดูตกใจมากพ่อกับแม่ของนายอนก็เลยถามอาจารย์ว่าทำไมถึงทำอย่างนั้นตอบสั้นๆว่าไม่มีปัญหามายอนโกรธครูคนนั้นมาขนาดต้องเธอย้ายโรงเรียนแต่ในที่สุดฉันก็มีคนมาคอยกวนใจกลับเป็นฝันร้ายของฉันแม่ฉันบอกว่าเราจะย้ายไปอยู่ที่เมืองอื่นฉันไม่ยอมแม่ฉันบอกว่าไม่เป็นไรหรอกลูกแล้วแม่ฉันก็พาฉันไปกินแม็กโดโน่แต่คุณรู้ไหมคะฉันเจอม้าย้อนมาอย่างเธอก็นั่งกินอยู่ที่พร้อมกับสติชหนูที่ฉันแอบชอบอ่ะชี้ไปที่ฉันและเธอก็ไม่ดูถูกเหยียดหยามจะทำให้หัวเราะฉันเกลียดเธอมากตอนนั้นฉันก็ไปค้นที่ตู้แล้วก็เก่ามาย้อนไม่พบรถตู้เก่าของเธอนั้นมีเขาเอาตังค์เลยค่ะฉันก็เลยแต่งหน้าเต็มทุกตีนจนทำให้ทุกคนเห็นว่าสวยเหมือนมาย้อนเลยแต่ฉันไม่อยากเหมือนเธอนี่ฉันย้ายไปที่โรงเรียนใหม่ฉันก็แต่งหน้าลุคปังจึงทำให้หนูที่นั่นใจละลายก็อยู่ที่นั่นด้วย hi เธอไปแต่งหน้ามาหรอกลัวว่าเธอจะรู้เธอใช้เครื่องสำอางราคาแพงมากฉันไม่มีปัญญาซื้อนะเมื่อหย่อนเท่ากับจำไม่ได้ขอใช่จ้ะฉันเป็นเด็กใหม่มายอนเธอจำฉันไม่ได้จริงๆเพราะว่าฉันแต่งหน้าตลอดเวลาฉันก็เลยตีสิกลับมาย้อนก็จะเอานู่นเอานี่มายังไงก็ซื้อให้เพราะเห็นฉันเป็นเพื่อนสนิทมาหย่อนซื้อของทุกอย่างที่ฉันถึงแม้มันจะแพงแค่ไหนก็ตามฉันบอกว่าฉันอยากได้ทองแบบเป็นแท่งนะจ๊ะ 2 ชิ้นก็เอาไปหลอมทำสร้อยคอไม้อ่อนก็เลยแอบเอาเงินพ่อกับแม่มาซื้อทองให้ฉันแต่ว่ารู้ไหมนี่คือเงินก้อนสุดท้ายแล้วมายอนเธอก็เลยล้มละลายอ่ะเพราะว่ามันก็สุดท้ายมาจนขอให้ฉันคืนทองให้ฉันก็บอกว่าฉันไม่ได้เหรอจ๊ะมาย้อนมาอย่างที่พูดสับสนนิดหน่อยแล้วก็บอกว่าแล้วฉันเป็นใครล่ะฉันก็เลยลบเครื่องสำอางออกมายังดูตกใจมากฉันไปปลุกตีหน้าของมาอย่างแรงแล้วฉันก็เลยบอกว่าไหนใครคือสาวพังงาฉันไงสาวปังฉันมาย้อนดูโกรธฉันมากเธอพยายามที่จะตกฉันแต่ว่าเธอก็ลืมไปพ่อแม่ของเธอไม่มีเงินที่จะยัดยัดเงินผอ. ได้แล้วจึงทำให้เธอนั้นโกรธฉันในใจฉันในห้องน้ำแต่ว่าดีกว่าที่ฉันเป็นสาวปังทุกคนก็เลยพากันแล้วก็ด่ามายอมกลับจึงทำให้มันยังโกรธฉันเหมือนเดิมวันต่อมาธุรกิจของมายอนมันก็ล้มละลายไม่มีใครกล้าจ้างเธอมาย้อนเธอได้โกรธมากจึงทำให้ฉันเอาทองแท่งหรือว่าใส่ทองให้เธอไปซึ่งมันพอที่จะทำให้เธอนั้นสร้างเนื้อสร้างตัวได้แต่มายอมเธอกลับบอกว่าฉันก็เลยเอายัดใส่กระเป๋าของเธอและฉันก็วิ่งหนีไปตามที่ฉันคิดไว้มายังสร้างเนื้อสร้างตัวได้แต่ว่าเธอก็มาขออาหารจากฉันฉันก็เลยให้ขนมปังไป 3 ชิ้นมาย้อนดูขอบคุณมากแต่ว่ามากันอย่าเพิ่งได้ใจไปนะนี้ฉันกำลังคบกับแฟนของเธอคนที่แอบชอบอะไรกันเนี่ยฉันทำดีกับเธอแต่เธอทำดีกับฉันเลยฉันโกรธมากครั้งนั้นเธอก็เสื้อผ้าจากฉันแต่ด้วยความที่พ่อแม่ของฉันเป็นคนดีก็เลยให้ทุกของฉันไป 2-3 ตัวมายอนคุณพ่อกับแม่ของเธอก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตประกันอะไรอย่างนี้เนี่ยเมื่อเย็นไปขออยู่ที่บ้านของฉันพ่อกับแม่ก็อนุญาตให้พวกเรานอนแยกห้องกันแต่ว่าฉันก็ปล่อยนกล่างพื้นที่ส่วนตัวของมายอนด้วยความที่ฉันโกรธเพราะว่าเครื่องสำอางนี้เธอเก็บเงินซื้อมายองเนสตระกูลพ่อแม่ของฉันแล้วเธอก็ตะโกนบอกว่าฉันทำไรก็สำคัญนะครับปิดประตูดังมาจันทบุรีเดินเข้าไปแต่ขนาดนั้นกับแม่ของฉันที่ฉันหิวน้ำฉันก็ดีไม่มีทั้งคู่พูดกันว่าเธอเป็นลูกสาวแท้ๆน่าจะโชคดีนะจ๊ะซึ่งเธอก็ดูดีใจเป็นอย่างมากฉันก็ดีใจเลยฉันเกลียดเธอครั้งหนึ่งฉันเกลียดมายอนมากถึงขนาดไปเขียนที่ฉันบอกว่ามายโดยเฉพาะยิ่งพ่อแม่ฉันไปเธอเหมือนมังกรที่พร้อมจะแย่ทุกสิ่งทุกอย่างจากใครก็ได้เธอก็ทำกับข้าวกับพ่อกับแม่ฉันฉันเกลียดเธอฉันก็เลยแอบดูก็ไปในห้องของเธอแล้วพบกับกล่องของขวัญฉันอยากเปิดดูสวยมากฉันก็เลยเอาไปใส่ก็เลยถามว่าใครเห็นฉันไหมคะฉันก็เลยบอกว่าเห็นมันอยู่ที่สวนน่ะโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าฉันแอบเอาไปใส่ตอนนี้ก็เหมือนตัวร้ายฉันเคยเป็นคนดีแต่โดนเหยียบย่ำครั้งนี้ฉันจะไม่ตอดก็ให้ฉันก็เลยออกมายอมไปต่างๆมากที่สวนฉันเห็นแสงเวลาวิ่งมาย้อนไปหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอจะทำให้เธอร้องไห้ฉันก็เลยสงสารเธออดนึกถึงตอนที่เธอด่าฉันหายฉันก็เลยบอกว่าตกลงไปในน้ำแต่ฉันคิดว่ามันคงจะไม่กล้ากระโดดลงไปในน้ำเท่ากับการ์ตูนความบ้าบิ่นครั้งนี้เรื่องตลกฉันก็เลยขับออกมาชื่อของอะไรฉันก็เลยบอกมันว่าสิ่งที่เรากำลังทำมันน่าตลกสิ้นดีเลยตอนแรกเธอก็รวยกว่าฉันอีกหลังท่านก็ตะโกนด่าฉันเสียใจมากฉันก็เลยหนีออกจากบ้านจะทำให้พ่อแม่ฉันติดป้ายประกาศตามหาแต่ว่าทุกคนคิดนะคะฉันจึงประกาศตามหาออกฉันก็ไปดูที่กระเป๋าปรากฏว่ามีแค่ที่คอฉันก็เลยเอาคนที่ขายแต่ว่าคนที่รับซื้อกระปุกไมล์ตอนตำรวจก็เลยรีบควักโทรศัพท์มือถือออกมาบอกว่าอย่ามายุ่งกับฉันไม่งั้นฉันจะฆ่าตัวตายที่นี่โทรศัพท์มือถือฉันได้ทีฉันก็หนีแต่มายอมบอกว่าฉันไม่ได้ตั้งใจฉันทนกับเสียงและไม่ไหวน้ำตาฉันแตกออกมาแล้วฉันก็สนุกลงไปเพราะไม่ได้กินข้าวมาหลายวันขอให้พ่อแม่ของฉันฉันก็ของตัวเองอยู่ในห้องข้าวไม่กินอาหารอะไรเลยจริงของฉันพยายามโน้มน้าวแต่ฉันโกรธเธออยู่คุณด่าฉันสารพัดสารภีฉันรู้นะว่าความโกรธเขาอิจฉามันไม่ได้ช่วยอะไรเลยทำให้แตกแยกคุณคิดว่าฉันควรแก้ปัญหากับพ่อแม่ยังไงดีหรือว่าจะปล่อยให้ไปอย่างนั้นอย่าลืมตอบฉันตั้งใต้คอมเม้นด้วย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!