Chapter 2 New place

Isang araw ang lumipas ng nauna na ang amang si Carlito lumuwas sa syodad para gumawa ng maliit na kubo para sa kanilang mag pamilya.Isang araw habang abala siya sa pag gawa ng kanilang maging tahanan binisita siya ng my ari ng lupa na siya ding boss niya.

."Oh anu Carlito ok lang ba ang lugar na ito?dito muna kayo habang di pa kayo na relocate kawawa naman mga bata doon sa evacuation center kung doon sila mag aamtay kung kailan kayo ililipat"Tanong nito sa kanya."Ok na po ito sir kisa doon sa evacaution center mahirap kumilos po doon,"sagot nman niya dito"Oo nga nakita ko nga doon ang situation niyo ng isang beses nag bigay ako ng tolong doon,kaya naisipan ko din doon kukuha ng mga trabahador para kahit papano my maitulong din ako"naka ngiting sagot ng Boss niya.

"Malaki ang utang na loob namin sa inyo sir,pangako po magbubutihan ko po ang pag tatrabaho sa inyo,masuklian ko lang man po ang kabutihan niyo po sa amin."puno mg sinseridad na sagot niya sa boss niya.Tinapik tapik siya nito sabay sabi ng "Di pa kita ganun ka kilala pero alam kung mabait at mabuting tao ka,"sabi nito sa kanya habang naka ngiti.Mahaba pa ang napag usapan ng mag amu ng nag paalan ma din ang boss,"Sige carlito maiwan na muna kita,ipagpatuloy mo lang amg ginagawa para madala mo na amg pamilya mo dito". "sige po sir mag iingat po kayo sa pag uwi niyo po mamaya." sagot naman niya dito bago siya nito iniwan para puntahan ang iba pang pamilya na inalokan din nito ng tulong.5 pamilya ang tinulungan nito na pansamantalang manirahan sa bakanting lupa nito kasama ang pamilya nya.

Lumipas ang ilang araw,sinundo na nga ng ama ang kanyang mag iina para lumipat sa kanilang pansamantalang tahanan.

"Kira wag mo kaming kalimutan ha,pag maka kita ka ng artista doon mag hi ka ha"Halong lungkot at tuwa na paalam ng matalik na kaibigan ni Kira na si Juna habang niyayakap cya nito ng maghigpit,Natatawa naman ang dalagita sa kaibigan kahit ang totoo nalulungot din siya aa paghihiwalay nilang 2,"Hahaha oo na ikikiss pa kita eh,gusto mo?"natatawa pa din na sagot niya.Ilang saglit lang mukha ng iiyak ang kaibigan.Pinilit niyang ngimiti at niyakap ito ng mahigpit at sinabi."Malay mo mapili din kayo ni sir Lopez para pamsamantala na titira doon".

"Sana nga para maka sama ulit kita,mimiss ko ang ka to****mboyan mo". Sagot naman nito sa kanya sabay hampas sa kanya.

"Tiwala lang,narinig ko sabi ni tatay kukuha pa si boss niya ng tauhan para sa pinapagawa nitong housing project."Sabi ng dalagita sa kaibigan.

"Ai ang mga batang ito,akala mo di na magkikita,Kira bilisan mo mag aayos pa tayo doon pag dating." natatawang tawag sa kanya ng kanyang ina.

"Magkikita pa naman kayo ulit,Halikana bilisan mo na Kira".tawag nito ulit ng kanya.

"Sige po,mag iingat po kayo doon aling krisa at mamang lito.Ikaw din Chris mamimiss ko kakulitan mo" pasigaw na sagot ni Juna sa kanila bago siya umakyat ng jeep.

"Bye bye,mag iingat po kayo sa byahe niyo" dagdag pa nito habang kumakaway sa kanila.Ng umandar na ang jeep tuloy pa din ang kaway ng kaibigan hangang sa makalayo na ang jeep na sinasakyan nila.

8 oras din ang byahe galing probinsya papunta sa syodad.Naka tolog ang dalagita at kapatid nito ng mkarating sa bagong bahay nila."Mga anak gising dito na tayo".mahinang gising ng kanilang ina sa kanilang magkapatid,habang ang ama naman nila ay binababa ang kanilang ibang gamit.Pagka gising nilang magkapatid,namangha sila sa kanilang nakita,"Wow ang liwanag ang paligid,Hindi kagaya doon sa atin ilaw lng ng isang poste makikita natin sa gabi" bulas ni chris ng makita ang mga madaming poste na my mga ilaw.Namangha din si kira sa kanyang nakita "ganito pala mukha ng syodad sa gabi sa personal ang ganda" aniya sa sarili nya."Kaya mag aral kayo ng mabuti para dito na tayo sa syodad titira,Nakita niyo ba yon mga anak"tanong ng kanilang ina habang tinuro ang isang mataas na gusali na my mga ilaw,Tinangnan din ng magkapatid ng tinuro ng kanilang ina.

"Balang araw titira din tayo diyan,kaya pagbutihan niyo ang pag aaral niyo dahil yon lang ang tanging maibigay namin sa inyong magkapatid". Mahabang paalala sa kanila ng kanilang ina.

"Opo nay" sang ayon nilang dalawang magkapatid.Tiningnan ni Kira ang gusali at nangako sa sarili bago pumasok sa kanilang bagong tahanan"balang araw titira din kami diyan".

Nag tolong tolong silang mag anak para ayosin ang kanilang bagong tahanan,

"Mga anak ito ang ating simula,babangaon tayo ulit".Sabi ng ama nila

"Oo nga,anu nga ang moto natin?".Duvtong mg kanilang ina

..."WALANG SALITANG MAHIRAP SA TAONG MY PANGARAP SA BUHAY.MAGPAHINGA PAG PAGOD PERO TAYONG TRIBO GOMEZ AY HINDING HINDI SUSUKO"...

Sabay na sabi nila at nag yakapan habang nagtatawan.Tuloy pa ang kulitan nila habang nag aayos,hangang sa natapus din ang pag aayos nila at sabay din nagpahinga ang mag anak.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***