Chapter 4

Aya's POV:

Minu-minuto akong tumitingin sa may pintuan dahil chineçeck ko kung may papasok ba. Inaabangan ko kasi si ate Coleen at si Mikho. Hindi rin ako mapakali at makakinig ng maayos sa tinuturo ng professor namin at bakas din ang pag-aalala sa mukha ng aking pinsan na si ate Yves. Lalo na't may sugat din si ate Coleen sa labi dahil sinapak siya pabalik nung lalaki kanina at ngayon nasa guidance siya kasama si Mikho. Hindi ko maipagkakaakit na green flag din 'yung pulang buhok na 'yun.

Med'yo crush ko siya kaunti, hihi. Bakit kasi ang pogi mo Mikhooooo?!

Tiningnan ko 'yung dalawa pang kaibigan ni ate Coleen at tahimik lang itong nag-aaral at nakikinig kay prof.

Siguro mga academic achiever din 'tong mga 'to. Mga naglalaban sa academics. Med'yo may itsura rin ang dalawang 'to, ang popogi! Mas pogi pa rin si Mikho.

Bagay na bagay kay Shina at Stacy 'tong dalawang 'to. Matalino rin iyong babaeng naka salamin, ano ba pangalan nito? AHHH Joey! Ito 'yung bagay kay Stacy, sobrang pogi at parang OA rin ang personality nito. 'Yung isa naman ay tahimik at nonchalant lang, bagay sila ni Shina. Sana nga lang ay mahandle n'ya 'yung kaingayan ni Shina.

Hays ba't ko ba iniisip mga love life ng ibang tao? Basta ang pogi ni Mikho!!

" Ate Aya? Huy! Ate! " Napahinto ako at bumalik sa reyalidad nang marealize ko na tinatawag pala ako ni Shina. " Bakit?" Taka kong tanong at nagpipigil ng tawa ang ilan sa mga kaklase ko.

" Kanina ka pa tinatawag ni Prof. Tulala ka ate, kinikilig ka ba? Para kang nawawalang kambal ng kamatis sa sobrang pula mo " Sunod-sunod n'yang sabi at tumingin ako kay Prof na hindi maipinta ang mukha. Naiinis na siguro si Prof hehe.. nag peace sign nalang ako sa kan'ya at siya ay umiling, tsaka niya ako pinapunta sa harap para sagutin 'yung problem.

Siguro mga walong minuto na akong nakatayo sa harap ng board pero hindi ko pa rin nasasagot 'yung problem. Nakangiti lang akong tumingin kay prof at naka peace sign ulit. Umiling lang ulit ito at pinabalik ako sa upuan ko. Nagpipigil naman ng tawa 'tong mga taong 'to dahil hindi ako nakasagot.

Nang biglang pumasok si ate Coleen na hindi maipinta ang mukha at hila-hila nito si Mikho.

" Ms Lim and Ms Vergara, bakit late kayo sa klase ko? " Humarap naman ang dalawa kay prof at kinamot ang sariling ulo. Nagtinginan ang dalawa na para bang sumesenyas sa isa't isa kung sino ang unang magsasalita.

" Walang aamin? " Hindi pa rin sila nagsalita, 'yung ibang kaklase namin ay nagpipigil ng tawa habang 'yung dalawa ay nakayuko pa rin ang ulo. 'Tong mga katabi ko naman ay nagsisitawanan din.

Tumalikod naman ang aming prof sa kanilang dalawa at nakakuha ng tyansa na humarap din si ate Coleen sa aming lahat. Agad nito kami sinamaan ng tingin hanggang sa humarap na rin ang aming professor—may hawak itong meter stick at pamalo ata ito sa kanilang dalawa kapag hindi sila umamin.

" Ano wala pa rin aamin? " Tumama ang meter stick sa table ng professor namin at parang umalog naman 'yung kaluluwa nung dalawa.

" Uh sir, napaaway po kasi kami uh.. " Pautal-utal na sabi ni Mikho, hindi pa rin sapat na paliwanag ito para sa professor kaya naman tumama ulit 'yung meter stick sa table. Hanggang si ate Coleen na ang nagsalita.

" I apologize for me and Ms Lim for being late to your class. Sir please understand that we also have a reason why we were late, there’s no need for you to take out a meter stick. For you to answer your question, we were late because we fought with Mr Simone Garcia. He was the one who started the fight, first he disrespect my friend and then my girlfriend. I do not tolerate that kind of an action especially if someone tries to do that to my girlfriend or to my friends, especially in front of me. I am gonna be honest, I punched Mr Garcia because of his inappropriate action, I know that was too far but my emotions didn't held it anymore so I have to punch him. I hope you understand, sir. We did not also wanted to be lated. I repeat, I apologize for me and Ms Lim. "

Speechless naman ang lahat, pati 'yung katabi ni ate Coleen ay speechless din. Pumalakpak naman ang aming professor kaya confuse kaming lahat.

" Very good! Ganitong mga estudyante ang hinahanap ko, everyone. A brave one! Good job Ms Vergara, you may now gow back to your seat with Ms Lim. " Nagsipalakpakan din 'yung iba, napaka-green flag siguro ng ate Coleen ko kaya maraming tagahanga.

.

.

.

.

.

Hanggang sa nag dismissal na kami at uwian na. Mabait din naman 'yung ibang professor, may mga strict at may mga hindi. As usually nagpakilala lang kaming tatlo ng mga kaibigan ko sa mga professor namin. Okay lang naman ang first day of school ko, medyo nakakalungkot lang 'yung nangyari kanina pero buti nalang nando'n si Mikho no'n. At least alam ko na kung sino ang mga iiwasan ko sa school na ’to.

Number 1. ’Yung isang lalaking pangit at hindi ko type na medyo bully A.K.A Simone Garcia?

Number 2. ’Yung mga bullies na walang binatbat kay Mikho.

Ang kailangan ko lang unang gawin ay paano ko sila maiiwasan? Since takot naman sila kay Mikho, bakit hindi nalang maging bodyguard ko si Mikho?

Nah nah, don’t do that Ayasha Quinn Arceta, bad idea. It will feel like I am using her to protect me from those bullies.

Pero what am I gonna do? Siguro iiwasan ko nalang talaga sila—I don’t want any trouble na baka ikapahamak nanaman ng pag-aaral ko. Pero sana, sila na lang ang umiwas sa’kin.

I was just walking slowly in the street, it’s dark not until I saw Mikho.

“ Mikho! ” Tawag ko sa kaniya at lumingon naman ito. Ngumiti ito tsaka kumaway sa’kin, she ran to me like a kid. A cute kid.

“ Hi Aya, sabay na tayo uwi? Kung same lang direksiyon natin. Or, ihahatid nalang kita sa bahay niyo ”

She happily said, I nodded and we started to walk. We just talked and talked until we reached my house.

“ Salamat sa pag hatid, Mikho. Ingat ka ” I smiled at her and she smiled back. Ang pogi niya talaga kapag nakangiti!

“ No problem, goodnight. Matulog ka nang mahimbing. See you sa school bukas ” She said and I nodded again, and then there’s a silence between us. But I broke it.

“ Uh yeah, see you. Goodnight din ” I said waving goodbye, but she gave me something that made my heart flutter. Why am I feeling this? Is this they called butterflies?

I feel this because she hugged me. And that hug was soothing and calm, and gentle. That made my heart beats faster. Like so much faster.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***