CHAPTER 16

Nakaupo lang ako ngayon sa upuan sa may park. Kinakain ang cotton candy na binili ng mga anak ko sa naglalako habang pinagmamasdan ang mag-aama na naglalaro sa isa't isa kasama na rin ang mga tito nila.

Kitang-kita ko talaga sa magkakambal na Jin na bumabalik na sila sa dati.

Tumatawa, nakiki-akbayan sa isa't isa, at wala na ring yabangan patungkol sa pera o karangyaan.

Mas napansin ko ang saya sa mukha ni Weilan, because he's the youngest among the triplets.

Lumapit pa siya sa akin one time to say thank you.

Salamat dahil dumating ako sa buhay nila. Salamat dahil gumawa ako ng paraan upang bumalik sila sa dati.

Kahit sa totoo lang ay wala naman talaga akong ginawa.

Ipinaubaya ko lang kay Sinian ang lahat. Alam ko naman na may parte pa rin sila sa puso niya. Sadya lang na nababahiran iyon ng galit at sakit.

Naging daan lang ang dalawang bata para 'yung emosyon na bumabalot sa kaniyang dibdib ay mawala nang dahan-dahan.

Sa tingin ko ay sina Zefhan at Kidlat ang pasalamatan niya.

Samantalang si Linran, napansin ko siya na papalapit sa direksyon ko. Tapos na rin sila sa paghahabulan sa isa't isa.

Nagyayaya na naman si Kidlat na pumunta sa kung saan, kaya ang dalawa na si Weilan at si Sinian ang sumama.

Maaga pa rin naman ngayon, malayo pa na maghapon. Kaya malaya ang dalawang bata na maglaro o pumunta sa kung saan nila gusto. Nandiyan naman ang ama nila.

"You're thinking too much." Mabilis akong napagawi sa direksyon ni Linran na nakaupo na sa aking kaliwa na bahagi.

Kita sa mukha niya ang pagkakalmado pero halata sa kaniyang mga mata ang pagkaseryoso kaya ngumiti naman ako nang malawak saka umiling.

"I'm not thinking that much."

" It's okay to think but don't overthink something that isn't necessarily. Whatever or whoever you choose, we'll accept that. If it's Brother Sinian, I'm glad to retreat, because he'd done everything. But if it's Weilan, I'll fight and do everything I can to win you over." Napailing-iling naman ako sa huling sinabi niya.

Alam ko naman kung ano ang dahilan ni Linran kaya niya sinabi ito. Base on the attitude and personality of Weilan towards the kids.

Mas nagmumukha pa kasing si Weilan ang bata kaysa sa tunay na bata talaga.

"What if I did what he did back then? Ruining your life and doing something that isn't right?" Lumingon pa ako kay Linran upang makita ang ekspresyon ng mukha niya.

Ngumiti naman siya sa akin nang tipid at saka ako hinawakan sa aking balikat.

"You're not him, Zane. I know you'll never do the same. Mamahalin ka ba naming lahat kung wala kaming nakita na kakaiba sa iyo? Ikaw 'yung tipo ng taong pipiliin na saktan ang sarili para sa mga anak niya. Samantalang ang kilala naming Alrich, mas pipiliin nito na saktan ang sarili makuha lang ang gusto niya. Kahit alam niya na ikasisira ito ng magkakapatid." Sumilay rin ang ngiti sa aking labi dahil sa sinabi niya.

Tama naman siya.

Bakit ko gagawin ang bagay na walang kwenta para lang makuha ang atensyon ng iba?

"..."

" Choose the right person, Zane. Choose my Brother Sinian this time. "

"'Why do you love your brother that much? " Tanong ko.

Oo alam ko na ang rason. Pero gusto ko pa ring marinig sa bibig ng kakambal ni Sinian.

Napakibit-balikat naman siya bago lumingon sa kalangitan." Because never in our life he get mad at us. At a young age, I already know that our older brother has a different father. Palagi kaming sinasabihan ng ama namin na huwag na huwag sasama sa kaniya, because he's not belong to the family. But, he's our brother. Our other half, that's why we always disobeying our parents and grandparents' order. If they can't love him and accepted him, we'll do the task. Pupunan namin ang pagmamahal na kulang sa kaniya. Kahit anong mangyari, kahit ano pa ang magiging kahihinatnan nito,"

"..."

"Sa huli, napagtanto ko na mas lalo lang naming sinasaktan si Kuya Sinian. Kaya gusto kong baguhin iyon, gusto kong makuha na ni Kuya Sinian ang nag-iisa lang niyang kahilingan. Ang pagmamahal na hindi niya makuha-kuha sa pamilyang meron siya. At alam kong sa iyo niya mararamdaman ito. Please, Zane, choose my brother, love him and make him happy." Nagsusumamo niyang wika.

Hinawakan pa ako nito sa aking dalawang palad kaya ngumiti na lang ako nang tipid.

" I'll think about that. "

Mahirap din kasi na mawalan ng tiwala sa taong minahal at pinagkatiwalaan mo. Para bang isa ka lang basura sa kanila na kapag nakuha na ang gusto, basta-basta ka na lang itatapon na parang basura.

At ipagpapalit sa babae na nakikilala pa lang niya.

Ang sakit sa dibdib e'. Kahit na ilang taon na ako sa mundong ito, hindi pa rin maiiwasan na matakot ako na magmahal.

Paano kung gawin din nila? Paano kung magbago ang pananaw o desisyon niya kapag nagsama na kami nang matagal?

Hindi lang ako ang masasaktan, may mga bata na damay. Ayokong masira ang bond nila dahil lang sa akin.

" Okay. I'll let you think about it. But don't overdo it."

Tumayo na siya sa pagkakaupo sa tabi ko at saka marahang ginulo ang buhok ko. Napapikit na lang ako dahil natatamaan ang aking mga mata ng ilang hibla ng buhok ko.

Pero ang hindi ko lang inaasahan na gagawin niya ay ang maramdaman ang isang malambot na labi na dumampi sa akin ding labi.

Segundo lang iyon subalit para sa akin ay parang bumagal.

Nang idilat ko ang aking mga mata nakita ko na siya na papalayo sa aking direksyon. Nakataas ang kanang kamay sa ere na ngayon ay kumakaway. Habang ang kanan naman ay nakalagay na sa kaniyang bulsa ng pantalon.

" This is my goodbye kiss. Let's stay as friends, Zane. If you wanted to become an actor, just come with me!" Matapos niyang sabihin iyon nang nakatalikod, dahan-dahan din siyang lumingon sa aking direksyon.

Sakto ang paglakas ng ihip ng hangin kaya kitang-kita ko ang pagtabon ng mga hibla ng kaniyang buhok sa mismong mukha niya.

Kahit na nangyari iyon, napansin ko pa rin sa malawak niyang ngiti ang kalungkutan sa kaniyang mga mata.

Masaya siya pero malungkot din.

Alam ko iyan, alam ko ang nararamdaman niya.

Kung p'wede lang ba na maging tatlo ang aking puso, hahayaan ko sila na manatili sa buhay ko.

Wala naman sa aking kaso iyon. Tanggap ko naman sila.

Pero... ayokong sumunod sa yapak ni Alrich, ang original owner, ayokong magsisi sa huli.

Ayokong masaktan ang magkakambal. Gusto kong magmahal sila ng iba, ng taong nararapat talaga sa kanila. Ang fated pair nila.

Si Sinian? Gusto kong ibalik ang pagmamahal niya. Gusto kong maniwala sa kaniya.

Wala namang masama ro'n 'di ba?

P'wede pa naman akong umasa na may taong tatanggap sa akin, hindi ba?

Sana nga...

Sana si Sinian na talaga.

Sana itong tao na ito ang inilaan sa akin kahit na nasa iba kaming mundo.

Sana...

"If there's a second time, I will come and be your best actor." Mahinang bulong ko habang pinagmamasdan si Linran papunta sa kinaroroonan ng iba pa.

*****

"You don't need to force yourself to think. We have a lot of time. We can still enjoy ourselves. Kapag alam mo na ang sagot, handa naman akong makinig. Hindi pa rin naman magbabago ang pananaw ko sa iyo, we can still be friends." Mabilis akong tumingin sa likuran ko.

Nakita ko si Sinian na nakatayo sa aking likuran.

Nasa labas ako ng restaurant sa mismong likuran, doon ako minsan natambay kapag lunch time.

Walang pumupunta rito dahil wala namang mahilig manigarilyo.

Naninigarilyo naman ako kapag kailangan ko talaga. Lalo na't kapag may iniisip ako.

" Hey, Sinian, can I trust you?" Tanong ko rito nang hindi siya nililingon.

Nakatingin ako sa harapan, sa mga kabahayan na malalayo sa isa't isa. Maski na rin sa mga building na hindi gan'on kalayo sa direksyong ito.

Napansin ko lang ang presensya niya nang lumapit siya sa akin sa kanan kong direksyon. Hinawakan ng kaniyang kaliwang kamay ang ulo ko at nilagay sa may balikat niya.

Nakaramdam naman ako ng kakaiba. Kapag nagkakadikit ang aming mga katawan may kuryente akong nararamdaman.

Hindi nakakasakit.

"Yes, believe in me. I don't know your past but I wanted you to trust me." Tinungo ko naman ang aking ulo upang tingnan lang ang mukha niya. Nakita ko kay Sinian ang kaseryosohan.

Kaya muli kong ibinaling ang aking paningin sa harapan at hinayaan ang aking ulo na nakalagay sa kaniyang balikat.

Nagpalabas pa ako nang mahinang buntong hininga.

"To tell you the truth, before I reincarnated or transmigrated into this world, I have a husband,"

"Husband? Arrange Marriage?" Napailing naman ako sa katanungan niya.

"Legal Husband. We've married because we love each other. Many people accepted it and some don't. Yet, that's fine with me. As long as I'm happy with my husband. Wala na rin akong pakealam kung ano pa bang scandal ang meron siya sa industriya. Basta magkasama lang kaming dalawa na nagmamahalan." Habang nag-ke-kwento ako ng nakaraan ko, unti-unti ring bumabalik ang pait sa pag-ibig na ito.

Bakit nga ba ako nagmahal ng taong marami ng ginawang kasalanan?

" May gan'on ba talagang mundo na p'wede kang magmahal ng kapwa mo nang hindi ka tumatago?"

"Yeah, you can marry your pet too, cardboard, toys, or something that you may now call weird."

"Huh?" Nang lingunin ko si Sinian, kitang-kita ko ang pagkagitla niya sa nalaman.

Kaya napatawa na lang ako nang mahina.

"Pero depende pa rin iyon sa bansa na kinabibilangan mo. Sa totoo lang din mahirap makahanap ng bansa na handa kang ipakasal sa taong mahal na mahal mo. Hindi pa rin open sa iba ang same s*x marriage. Gan'on din ang makuha ang suporta ng fans mo lalo na't kilala sa industriya na iyon kung gaano kalandi ang minamahal mo. More scandals actually. Pinaglaban ko siya, ginawa ko ang lahat para makuha lang ang suporta nila, pero... hah!" Nagpalabas pa ako nang malakas na hininga.

Habang sinasabi ko ang lahat ng mga hinanakit ko, tuluyan na ring nababawasan ang sakit sa puso ko.

Hindi ko alam na kailangan ko lang pala ilabas ang lahat ng emosyon na ito sa taong handa na makinig sa iyo.

"What happened next?"

"He told me he love someone else. And the fact that it was the girl who was known as a wh*re too. Sinabi niya rin sa akin na ang lahat ng bagay ay nagbabago, pati desisyon ng tao. Kahit na mahal mo siya noong una, magbabago iyon kapag nakita niya ang taong nararapat talaga sa kaniya. 'Yung babaeng kaya siyang bigyan ng anak at ipagmalaki sa iba na may binubuo na siya na pamilya. Naging desperado ako, pilit kong binababa ang sarili ko para sa kaniya, para sa dalawang taon naming kasal, pero wala pa rin..."

" That's insane!" Dining kong wika niya, na akin na lang ikinatango.

"Yeah. It may be wrong in the eyes of people, but I jumped off on the 13th floor after he decided to break off our marriage..."

"Y-you did? Aren't you afraid?"

"Afraid? I'm a blind person, you know. Because of love, I'll do everything, kahit na kamatayan pa ang kapalit. Gaya ng ginawa mo, nabulag ka rin sa pagmamahal kaya nagawa mo iyon sa taong nanlalait sa mahal mo 'di ba? Nagiging bulag tayo." Ngumiti pa ako nang tipid.

Nang mapansin niya na wala na akong sasabihin pa, mas lalo niya akong niyakap. Narinig ko pa ang malakas na pagtibok ng kaniyang puso.

Sa sobrang bilis at lakas ay para na nitong gustong lumabas. Kaya ipinikit ko ang aking mga mata at dinamdam lalo ang kaniyang puso.

Nakakahalina, nakakagaan sa pakiramdam.

Alam mo talaga na malaki ang impact mo sa kaniya.

"I want to trust you, Sinian. I want to love again, I wanted to feel it again. Gusto ko na ako lang. Hindi si Alrich na minahal mo noon at hindi rin si Zane na ipinagtanggol mo sa taong iyon. Kundi si Rain o Zane na nakilala mo ngayon."

"Yes, please trust me, Zane. Believe in me. No matter what happens, I'll always choose you, the new you."

Naramdaman ko pa ang isang mainit na halik sa aking noo at ang lalong pagyakap sa akin ni Sinian kaya sumilay sa aking labi ang kakaibang ngiti.

"I already choose you too, Sinian."

Since the beginning, since the first time we met, my heart knows it's you.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***