CHAPTER TWO: GETTING CLOSER TO THE TRUTH

Cierra's P.O.V

"So...what's the plan?" saad ko habang patuloy na naglalakad sa syudad. Napakamot lamang s'sya sa kanyang ulo sabay bigkas ng "ewan". Sinapak ko ang kanyang ulo at wala syang reaksyon doon pero mgumisi sya. "Ni di man lang ako nasaktan."

"Eh sipa, gusto mo?" inis kong sabi habang nakahawak ang dalawang kamay sa aking baywang.

"Sus! Wag na! Kasing sakit lang naman ng langgam ang atake mo!" pang-aasar pa niya habang sinasadyang nilayo ang distansya sa'kin. Inis na inis na ko sa kanya kaya inatake ko na ng unang sipa. Alerto naman kaya hindi ko na nasipa ulit ang pwetan nya. Tumakbo sya habang sinusundan ang kahabaan ng daan patungo sa iba't- ibang lugar ng elderia. Hinabol ko ang pasaway na Aslan na iyon hanggang sa di ko namalayan ang isang matandang babae na bumili ng mga prutas sa gilid. Nabangga ko ang basket niya, dahilan para mahulog sa lupa ang ibang prutas na binili niya.

"Pasensya po, lola. Hindi ko sinasadya."sambit ko sa kagalang-galang na paraan. Agad ko namang kinuha ang mga prutas sa lupa.

Ngumite ang lola at ani pa niya'y "ok lang...mas mabuting aminin ang sariling kasalanan." Pinasok ko sa kanyang basket ang mga prutas at napaisip. Papaalis na sana ang matanda nang pinigilan ko iyon. Mahigpit ang pagkahawak ko rito at binigyan sya ng nakakaawang mukha. Naglakas-loob akong sabihin ang kung ano man ang nasa isipan ko." Lola...pwede bang makitira sa inyo? Kahit ilang araw lang, pwede na samin yun! Promise po magiging mabait at masunurin na bata po kami." medyo nahihiya ko pang sabi.

"Uy, Cierra! Anyare ahh?" Biglang sulpot naman ni Aslan habang nakakunot-noo ito.

"Tumahimik ka!" sambit ko naman. Tinarayan ko sya at umiwas ng tingin. High blood parin ako sayo, boy!

Napatahimik kami nang mapansing tumatawa ang matandang babae sa'min. Hindi kami naka-imik. "Nakakatuwa kayo mga bata. Hali kayo, sa'king bahay." Tumalikod siya sa'min at nagsimulang maglakad. Agad kaming sumama sa kanya.

Makalipas ang ilang oras, nakarating kami sa kanyang kubo. Isang munting kubo na tanging dalawang tao lamang ang kakasya sa higaan. May madamo s'yang bakuran, mga alagang kambing, may kunting anihan at puno sa paligid. Wala syang kapit-bahay pero may balon sa bandang kaliwa. Ang lugar na ito ay malayo sa capital, nasa hilagang kanlurang parte ng elderia ang lugar na ito. Malapit sa mabundok na lupa at sapa.

"Khalista!" Sambit ng matanda sa isang tao. Bumukas ang pintuan ng kubo at roon lumabas ang isang dalagitang may inosenteng mukha. Direkta s'yang nakatingin sa'min at nakakunot ang noo nang mapansin niyang may kasama ang matanda. Agad s'yang nag-react, "Lola, sino sila?"

"Sila ba? Ay oo...ano palang pangalan ninyo?" tanong ng matanda ng mapagtantong hindi kami nagpakilala sa isa't-isa. Tumaas ang kilay ni khalista. "Lola, bakit kayo nagdala ng hindi ninyo kilala? Hindi ba't nag-usap na tayong tatlo nito?" may pagbabago sa tono ng salita ni khalista at nag-iba din ang kanyang aura, mula sa inosenteng mukha hanggang sa naging kontrabidang mukha.

"Homeless kasi sila, apo. At mga bata pa sila, baka ano pang mangyari sa kanila sa syudad." paliwanag ng matanda ngunit hindi sang-ayon si khalista doon, bakas sa kanyang mukha ang hindi magpatuloy ng kahit sino sa kanilang lugar. "Pero lola...alam mo namang_" putol nyang sabi nang umapaw ang matanda sa kanya. "Natitiyak kong mabait sila at hindi kagaya ng iba dyan... Hali kayo, mga apo. Pasok dito!"

Napahinga ng malalim si khalista at hindi nawala sa kanyang mukha ang pagiging maldita. Kinuha ng matanda ang mga kamay namin para papasukin sa loob. Ikinagulat din namin ang kubo. Ang bahay nila ay underground, ang makikita sa loob ng kubo ay sementong hagdan lamang patungo sa ilalim.

Dahan-dahan kaming bumaba at bumungad sa'min ang mga antic na nakadisplay sa paligid at mga naka-ukit na linggwahi na hindi namin maintindihan. Nakakagulat rin dahil may nakatanim na halamang celes sa kahit saang parte.

Ang halamang Celes ay mahigpit na ipinagbabawal sa kahariang Elderia sapagkat binibigay nito ang kung ano man ang gustong hilingin ng mga tao ngunit sa isang kondisyon, maaaring pagkalas ng isang buhay o magkakaroon ng kapansanan. Sinasabi ring ito'y enerhiya ng mga demonyong celestian kaya lumalakas ang mga ito. Ito din ang pinakapangunahing dahilan kung bakit ipinagbabawal ito sa kaharian, takot ang buong mundo sa kakayahan nito at ang pag-usbong muli ng mga demonyong celes, lalong-lalo na ang pagbabalik ni haring Cedues ng Celes Kingdom. Ayon ng karamihan, si haring Cedues ay kasing lakas ng demonyong naghahari sa Death paradise. Ito ang kasalukuyang kinatatakutan ng mga mortal at immortal, matapos magwakas ang Celes kingdom.

Nakahiga ako sa aking kama, matagal narin nu'ng hindi ako nakapaghinga ng maigi. Ipipikit kona sana ang aking mata nang biglang sumulpot si khalista sa'king harapan. Wala parin sya sa mood." Kama ko yan!" ani niya kaya pala masama parin tumingin.

"S-sorry, hindi ko alam." saad ko at agad na bumalin ng higaan para hindi na sya magalit. Wala s'yang imik at agad na humiga.

Gumagabi na pala, hindi ko masyadong pansin kasi nasa ilalim kami. Pumasok sa loob ang matanda, kanina kasi nasa labas sya para i-check ang mga alagang kambing. Humiga s'ya sa kaliwang banda ni Khalista kung saan magkasunod ang kama ng matanda at ang kama ni Aslan. Si lola Luceta pala ang pangalan ng matanda.

Napansin kong hindi pa natutulog ang matanda at yung iba pa, kaya tinanong ko na kung ano man itong kanina pa sa isipan ko. "Lola...bakit may halamang celes sa paligid?". Wala pang isang segundo, gulat na galit ang bumungad sa'kin sa mukha ni Khalista. Ano bang problema nito?

"Apo...ang sagot ay hindi ko rin alam." tugon ng matanda at may malilim na iniisip ang ekspresyon ng kanyang mukha. Nakatuon ang atensyon ni Khalista sa matanda.

"Pero lola...alam mo po ba yung kwento tungkol sa mga demonyong celestian?" Panibagong tanong ko naman at gano'n parin ang reaksyon ni khalista. Hindi na s'ya nakapagtimpi, sumambat s'ya. "Bakit ba sobrang interesado ka? Di ba dapat kinakalimutan na kasi wala na? Dapat nga magsaya ka!" Walang brenong tugon ni Khalista at suklam na suklam ang tono ng boses nito. Nagtaas ng boses si lola Luceta dahil sa kanyang pag-asta. "Shalista! Tumigil kana!"

Shalista? Hindi ba't Khalista ang kanyang pangalan? Itatanong ko sana pero hindi ko na tinuloy dahil sa pangyayari.

Tinignan ako ng masama ni khalista bago n'ya nilagyan ng kumot ang kanyang mukha. Nagtitimpi s'ya sa galit. Nagsalita ulit ang matanda, "Pasensya kana, apo kong Cierra sadyang ganyan ang apo kong Shalista. Umm...may tanong ka kanina, ano nga ulit iyon?" ani ng matanda na ngayo'y nasa kalmadong tono. Tinignan ko muna si Khalista, baka kasi mapuno na naman s'ya ng galit sa'kin. "Tungkol po iyun sa Celes Kingdom." saad ko.

Nag-isip ang matanda at nagsimula s'yang magkwento, "17 years ago, may labanang naganap sa pamamagitan ng mga demonyong celestian at mga immortal. A bloody night for all sides. King Cedues tried to save his people but only his beloved wife and his little duaghter had succeed to leave the place. And no one knows where they are now."

Napaisip ako, so may chansang babalik pa ang mga celestian. Tumahimik ang matanda at maya-maya naman, bumangon s'ya sa kanyang kama. Lumabas sya at napansin iyon ni Khalista kaya sinundan niya ito sa labas. Nagkaroon din kami ng pagkakataon na magka-usap ni Aslan. Sinabi ko sa kanya ang mga kakaibang ipinapakita ni Khalista at sa mga paligid dito.

"Parang may mali sa pamilyang ito. Kakaiba sila mag-react kung babanggitin ang tungkol sa celes. At nalilito ako, khalista ang pangalan sinabi ng matanda kaninang hapon ngayon sabi n'ya Shalista." Tugon ko pa at napatango-tango lamang si Aslan. May iniisip din sya, "Baka makalimutin ang matanda, kaya hindi na niya maalala ang eksaktong pangalan ng apo n'ya." ani niya na nagbibigay punto sa sitwasyon.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***