Just A Dream

(Someone's POV)

Isinuot ko ang robe ko then lumabas ako and while holding the doorknob of my room, I looked at the people waiting for me outside.

"Bring him to his house and make sure that he won't notice anyone of you. It is not yet the right time for him to know about us. We still have to wait." - I seriously said to the people in the room.

"Yes Princess!" - they said in unison then head out of the room.

Tumayo ako at humakbang palapit sa bintana na may bahagyang ngiti sa labi.

Soon..you'll be mine.

(Yohan's POV)

"Tulungan mo ko! Please! 'wag kang umalis! Help me! - sigaw ng babaeng pilit inaabot ang kamay ko.

"Pe-pero..ayoko pang mamatay!" - sabi ko habang umaatras at pilit na iniiwasan ang paghawak n'ya.

"No! You need to help me!Don't leave me here!" - sabi nito na tumakbo pa palapit sa akin.

Aabutin ko na sana ang kamay n'ya pero bigla s'yang huminto sa pagtakbo palapit sa akin.

Napaatras akong muli ng makita ang puting damit n'ya na unti-unting nagiging pula dahil sa pagkalat ng....dugo. Napatitig ako sa mukha nya..umiiyak s'ya at pilit pa ring iniaabot ang kamay n'ya sa akin. Umatras ako ng umatras hanggang sa napaupo ako dahil sa takot.

Napasigaw ako ng malakas ng makita ko ang lalaking nakangisi sa likuran ng babae habang hawak ang duguang espada.

"Help me! Please!" - pagmamakaawa sa'kin ng babae habang patuloy s'yang lumuluha pero wala akong magawa. Nakatingin lang ako sa kanya at pilit na umaatras habang humahakbang s'ya ng dahan-dahan palapit sa akin.

Punong-puno s'ya ng dugo!

Pilit n'ya kong inaabot...

Diyos ko! Anong gagawin ko?! - umiiyak na rin na bulong ko sa sarili ko.

Tumawa ang lalaking may hawak ng espada na nakasunod sa babaeng duguan. Tinitigan n'ya ko sabay sigaw ng,

"Walang Diyos na makakarinig sa'yo dito! Mamamatay ka na walang tutulong sa'yo! Hahaha!" - humahalakhak na sabi nito.

Lalo akong napaatras dahil pagkatapos n'yang tumawa ay iniumang n'ya ang espadang hawak n'ya patungo sa babaeng malapit na malapit na pala sa akin.

"NO!!!" - nanghihilakbot kong sigaw ng makita kong tumagos sa dibdib ng babae ang espada at tumalsik ang napakaraming dugo sa mukha at katawan ko.

"Ahhh! No! No!" - takot na takot kong sigaw ng biglang bumagsak sakin ang katawan ng naghihingalong babae.

Hindi ko alam ang gagawin ko, gusto ko s'yang itulak at lumayo sa kanya pero hindi ko magawa. Natatakot ako pero hindi ko s'ya maiwan.

"U-u-ma-lis k-ka n-na!" - Hirap na hirap na sabi ng babae

Kung nasa ibang sitwasyon lang kami, marahil ay matatawa ako sa pabago-bagong sinasabi ng babae na kanina ay nagmamakaawa s'yang huwag ko s'yang iwan pero ngayon ay pinapaalis n'ya naman ako. Nakakatawa sana kung nasa magaan lang kaming sitwasyon but what's happening right now is a serious matter..a matter between life and death.

"No! I won't leave you!" - garalgal ang boses kong sabi tsaka ko s'ya kinalong.

"You have to leave! You need to stay alive! U-ma-lis k-ka na!" - sabi n'ya na itinulak pa ang kamay ko na humahaplos sa mukha n'ya.

Dahan-dahan akong tumayo at tatakbo na sana paalis habang karga ko s'ya nang biglang nasa harap ko na ang lalaki.

Nanlaki ang mata ko ng bigla s'yang ngumisi ng nakakaloko sa akin.

"Not so fast.. You can never escape me.. You're a weakling and I won't accept it if you miraculously escape from my grip. Prepare yourself to die with that girl!" - He said then he stab me in the heart with his sword.

I slowly come to my knees and kneel down to the ground while shouting "No!" because I am really terrified from what's happening. I looked up at the man who just stab me and he is aiming again his sword to my heart for his next attack and I slowly closed my eyes and wait for the unbearable pain of my death.

No! No! No!

Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga at natutulalang inilibot ko ang tingin ko sa paligid ko.

Blue Curtains in the window, wooden door with a poster of a girl wearing two piece swimsuit, FHM magazines in the book shelves, a flat screen TV, and a two-seater sofa with a mini table.

I'm in my room! - my mind shouted.

But how?! I was killed by that demon and I am with a girl whose already dying in my arms. I was stabbed. Oh God! What's happening?! - naguguluhan pa ring sabi ng isip ko.

I decided to stand-up but I was shocked when I found out that I am ***** without the coverings of the blanket. I jumped in my bed to cover myself then laughed at my foolishness upon realizing that I am alone at this room and what I'm seeing is my body so what's the used of being humiliated?

F^ck! It's getting annoying! Why am I *****? But what's more important is where are my wounds? I've got so many wounds from that fight but is it real? or is it just a scary dream of mine since I always dream of being a knight in shining armour?

"I hope that it is really just a dream!" - I prayed silently then stood up to take a bath and prepare for school.

At the School..

I'm in the school right now and since I am very early for the 3rd period, well yes, I am late, very late because 8am is our first period and I happened to be here at exactly 12 in the afternoon. Nakatanggap pa 'ko ng napakaraming sermon at tatlong batok mula sa nanay ko dahil late na naman ako.

Hays, hindi na s'ya nasanay eh lagi naman akong ganito.

So let's go back to where I am heading right now. Kahit kinakabahan ako ay napagdesisyunan ko na puntahan ang lumang building na iyon dahil kung totoo ang panaginip ko, dapat sira na at gumuho na ang building na iyon.

Kinikilabutan ako habang palapit ako ng palapit dahil parang totoo talaga ang nangyari.

"No. It's not true. It's just a dream." - I calmly said to myself then continue to walk.

"Damn! Stop being a coward man!" - I cursed at myself because I started to feel the creepy sensations that I felt back at my dreams.

Isang liko na lang at kaharap ko na ang lumang building na natatakpan ng mga bagong tayong building for highschool department but I can't continue to walk because I can't find the courage in myself.

Ang daming what if's ang tumatakbo sa isip ko ngayon.

What if sira nga yung building? What will I do?

What if namatay nga yung girl? Paano ako nabuhay kung ganun?

What if hanapin ako ng lalaking yun para patayin din? Paano ko s'ya tatalunin eh napakalakas n'ya?

And What if it's really just a dream?

Napabuntung hininga ako. Hindi ko malalaman ang sagot sa mga tanong ko kung hindi ko haharapin ang takot ko kaya humakbang ulit ako, this time mas mabilis na...pagdating ko doon ay agad kong tiningnan ang lumang building then I smiled bitterly.

Why do I feel so much emptiness?

Tumalikod na ko at nagsimulang humakbang paalis sa lugar na 'yun.

"It's just a dream after all."

******************************

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***