Chapter 4

Pagkahatid sa akin ni Nolan sa bahay ay nabuhayan ako ng loob at nagkaroon ng pag asa na maisasakatapuran ko na rin ang pinangako ko sa puntod ni kambal..

As soon l reached our house l immediately went to my room.

I took my laptop and checked my previous emails that came from different Hospitals and to my surprised Garcia Hospital was one of those who sent me Invitations for interviews..

I replied to their email and confirm that i will be gladly come by the said date and time.

Pagkakataon ko na ito para mapalapit kay Justine Salva, l will do my best for his attention..

Gumawa ako ng reasearch and l am happy to know that he is still single.

"Good morning ma'am my name is Zobel Lopez, l have an schedule for today with Ms. Kathrin Squivel at exactly 9:30 am" sabi ko sa receptionist dito sa hospital.

She smiled at me and then she turned to her monitor to maybe confirmed my appointment.

Hindi rin nagtagal at malawak ang ngiti nitong humarap sa akin.

"Yes Ms. you can just go upstairs 4'th floor at room 112 where ma'am kathrin is currently interviewing some applicants" she smiled at me genuinely

"thank you" wika ko

Mabilis at malalaking hakbang kong tinungo ang elevator nang makitang may pasakay na doon na halatang empleyado rito dahil sa suot nitong puting uniform that obviously a nurse.

Nang makasakay ako doon ay inayos ko ang ang pagkakatack in ng aking polo sa itim kong slacks..

"Sabi ko na ikaw yan,, Zobel Lopez right?"

tanong sa akin ng babaeng kasabay ko dito sa loob ng elevator.

I turned to her and l was mesmerized of her simple yet gorgeous face.

Naningkit ang mga mata kong nagtatakang tinitigan siya ng mariin.

"It's me kyrelle Alvez" pagpapakilala niya sa sarili ngunit kahit anong pag iisip ang aking gawin ay hindi ko maalalang may kilala akong Kyrelle Alvez..

I shook my head and just shrugged my shoulder beacuse l can't really remember her.

"sorry but l can't remember you,,, kyrelle right?"

Tumango tango siya at saka umaktong nag isip ng malalim..

Nang may malamang may naalala ay saka siya muling masayang tumingin sa akin.

"Sa mall do you remember one time there was a pregnant woman who bleed and almost lost her baby?" she asked

I can see how happy she is while staring at me.

Ngayon ko naalala ang pangyayaring iyon, how can l forgot that incidents?

Namis ko ang aking hinahabol na meet up namin ni Nolan beacuse l chose to helped her but l was happy that time though beacuse that incidents taught me a lot..

Mas nagkaroon ako ng lakas ng loob at tapang lalo na sa mga ganoong sitwasyon.

Mabuti na lamang at naagapan agad ang pagdurugo niya dahil kung hindi she would lost the baby for sure.

Tumikhim siya dahilan upang bumalik ako sa reyalidad..

Kinain na pala ako ng ala ala na iyon at nakalimutang may kasama pala ako dito.

I smiled at her and nodded as if telling her that l remember now already

"yes l remember now" sabi ko

Naging mas malawak ang ngiti niya sa akin

"Thank you so much for that, we might lost our little angel if you were not there" she said

My forehead crease as l heard what she said.

"Yes l was the pregnant woman you helped" she confirmed

Napangiti ako dahil hindi ko inaasahan na magkikita kami ulit at nagulat na mas lalo siyang gumanda ngayon sa impes na niyang tiyan na animoy hindi pa nararanasang magdala ng bata sa sinapupunan.

She was about to say something when the lift suddenly opened hudyat na nakarating na kami sa aming destinasyon.

Napalingon ako sa kanya nang napansin kong kasama ko siyang lumabas doon.

"l am working here" she said

Ngumiti ako at tumango tango

Nang marahil napansin niyang tumigil ako sa harap ng kwartong sinabi sa akin kanina ng receptionist ay tumigil naman ito kasabay ko at nagtatanong ang mga matang tumingin sa akin

"Are you having interview today?" she asked

Tumango ako at bahagyang pinasadahan ang aking sarili to check if l still look presentable..

Lumapit siya sa pinto at marahan niya iyong binuksan.

"Good morning ma'am,, do you need anything?" dinig kong tanong mula sa loob

She just opened the door while half of her stays outside.

"Yes please, there is no need to interview Zobel Lopez, she is already hired just please check which department she can be assigned" dinig kong sabi niya sa kausap

What the eff.... l thought she is just an ordinary employee here... but hearing her talking to someone like this for sure she must be one of the head here because she can't just tell them l am already hired that easily if she doesn't have the power to do that..

After she talked to someone from that room she turned to me and smile genuinely

"you are already hired Zobel just go inside so that she can tell you which department you'll be assigned to" she said

Ngumiti ako at lumapit sa kinatatayuan niya

"Thank you Ms. .. l mean ma'am for helping me get the job" sabi ko at inabot ang kamay for a shake hands.

Mabilis naman niyang inabot ang nakalahad kong kamay at mas lalo ata siyang gumanda sa mga ngiti niyang makatotohanan.

"l am just returning the favor Zobel and besides you have a good heart which l wanted to have with my employees..." sabi niya na dahilan ng pagkakalawak ng aking ngiti.

Hindi ko akalaing ang simpleng pagtulong ko noon ang magbibigay sa akin ng malaking daan ngayon upang mapalapit sa lalaking nag dulot ng pighati sa pamilya namin.

Ngayon na nagkaroon na ako ng pagkakataon sisiguraduhin kong mapagbabayaran niya narin sa wakas ang kapalastangang ginawa niya sa aking kambal..

"How was your interview iha?" tanong ni mama

Nakauwi na ako at kasalukuyang nagmemeryenda dito sa kusina

Nilingon ko siya at himalikan sa pisngi ng tuluyan na siyang makalapit sa akin.

"It was great mama, tanggap na po ako and l was assigned to the pediatric ward" masaya kong sabi.

Naging malawak ang ngiti ni mama at bahagya akong niyakap ng marahan.

"Congratulations, there is no doubt you would be hired coz you are smart iha" she said

Sa sinabi ni mama ay lalo akong napangiti ng malawak beacuse of overwhelming..

Naooverwhelm ako sa pagmamahal at suportang pinapakita sa akin ng aking ina.

Nang bumitaw si mama sa akin ay napadako ang aking tingin sa mga roses na madalas naming binibisita ni Zoreen nang nabubuhay pa siya.

Tinitigan ko iyon at mapait na ngumiti dahil ang mga tanim namin noon ay namatay na,

Bumuntong hininga si mama at malungkot akong nginitian nang nilingon ko ito.

"you missed her" she commented

Everytime l am here, watching those roses the memories of Zoreen flashing back in my head as if kahapon lang nangyari ang mga iyon..

And the pain is still unbearable..

Ang hirap at hindi na siguro maghihilom ang sugat dito sa puso ko hanggang sa hindi ko makukuha ang hustisya sa mga mapapait na pangyayari sa buhay niya when l was away..

"The wound is still fresh mama and the pain is still unbearable,, l can't still accept the fact that Zoreen will never coming back" l sadly said

The pain is killing the hell out of me.

"But you have to accept that Zoreen is already gone anak"

May pumatak na luha sa aking mga mata na mabilis ko rin iyong pinunasan at umiling

"But she won't be gone that soon if that stupid guy didn't do such things to Zoreen mama" mapait kong sabi

My voice bacame raspy because of my emotion that suddenly bursts out.

Mama let out a heavy sigh and held my hand slowly and even carressing it

"Your twin chose to end her life anak, and yes l must admit even l are mad to that guy pero kahit magalit tayo wala na eh,, iniwan na tayo ng kapatid mo kaya please iha tanggapin na natin na wala na siya dahil masakit sa akin na nkikita kang nahihirapan dahil sa pagkawala niya" she hugged me again tighter

Tuluyan nang bumigay ang kanina ko pang pinipigilang emosyon.

Humagulgol na ako ng tuluyan habang nasa bisig ni mama..

How can l moved on knowing the fact that that bastard is living happily, while me? nagluluksa parin beacuse of half of me died the day my twin left me..

Ramdam ko ang haplos ni mama sa aking likuran habang patuloy sa pagbagsakan ang aking mga luha.

"what is happening here?" si papa

Mabilis akong bumitaw kay mama at mabibilis ang hakbang kong lumapit sa aking ama at doon walang pakundangan ko siyang dinamba ng mahigpit na yakap.

Niyakap naman ako pabalik ni papa as tightly as my embrace was.

"You were talking about Zoreen again" he said while caressing my back

"Umiiyak ka lang naman ng ganito kapag napag uusapan ang kambal mo" sabi niya ulit

Kusang huminto ang luha sa pagbagsakan sa aking mga mata dahil narin marahil sa pagmamahal na pinaparamdam sa akin ng mga magulang ko.

"l just miss her papa" i was wiping my tears

Papa smiled at me bitterly

"It's very fine to miss your twin iha but l am hurting seeing you cry that hard" malungkot niyang sabi..

Nahabag ako dahil sa rumehistrong lungkot sa kanyang mga mata and so mama.

Magiging maayos lang siguro ako at matatanggap ang lahat kapag naiganti ko na ang aking kambal and that will happen soon, l will make sure of that..

Download

Like this story? Download the app to keep your reading history.
Download

Bonus

New users downloading the APP can read 10 episodes for free

Receive
NovelToon
Step Into A Different WORLD!
Download MangaToon APP on App Store and Google Play