"Congratulations tart registered nurse kana" si Nolan..
Five years na pala ang nakalipas mula nang nawala sa piling namin si Zoreen at ngayon isa na akong ganap na nurse.
Si Nolan naman ay pumasok bilang sundalo na ngayon ay mataas narin ang ranggo sa batang edad nito..
Niyakap ko siya ng mahigpit at walang pagsidlan ang saya na aking nadarama sa mga sandaling ito.
Napabitaw lang ako sa yakap ko sa kanya nang lumapit na sa amin sina mama at papa na bakas ang naguumapaw na saya sa kanilang mga mata..
"Congratulations anak, we are so proud of you" mama hugged me
Si papa naman tinapik tapik ako nito sa balikat na malawak ang mga ngiti nito sa akin..
"Let's celebrate tart,, my treat" si Nolan inakbayan ako nito at nakangiting humarap sa mga magulang ko..
Dumiretso kami sa isang restaurant where it was located near the school. Two blocks from here.
"Anong plano mo ngayon tart? where do you plan to work?" Nolan asked me while his attention was on his plate cutting the steak on it.
I looked at him and acted like i was thinking deeply..
" hmmm actually i have an offer from De Vera hospital one week ago but l am not sure yet though if l will accept the offer" i said as i remember the offer i had received from the management of De Vera Hospital weeks ago.
kumunot ang noo niya at tinitigan ako ng mariin
"why don't you accept it, De Vera hospital is one of the biggest and respective hospital here in Isabela" he said.
Ngumiti ako at binitawan ang kutsarang hawak ko. Dinampot ang baso sa gilid ko at uminom doon..
Nang mailapag ko iyon after kong uminom ay humarap ako sa kanya at nagsalita..
"l am still considering it naman so don't worry i will let you know kapag nakapag decide na ako" sabi ko at muling naghiwa ng steak sa aking plato at mabilis iyon sinubo..
Nang tapos na kaming kumain at nagsimula nang magpaalam sina mama at papa ay mabilis na tumayo si Nolan at magiliw na pinaalam ako sa kanila na siya na daw ang maghahatid sa akin mamaya
May dadaanan daw muna kami bago umuwi.
I gave him a questioning look but he didn't say anything instead he motioned me to get up and walk where his car parked.
Nasa loob na kami ng sasakyan ni Nolan at kasalukuyan na siyang nagmamaneho heading somewhere he didn't mentioned earlier.
I remember Zoreen, she wants to be a doctor like papa,, she was happy playing the role of a doctor everytime we play when we were kids.
Radiologist si papa at si mama naman ay nurse din, nasa pamilya na namin ang medical profession.
Mapait akong ngumiti sa kawalan dahil sa mga bumabalik na alaala namin ni kambal..
I heard Nolan sighed heavily the reason why I turned my gaze at him.
"Are you okey tart?" i asked
He just shrugged his shoulder and turned back his eyes on the road.
Humalukipkip ako at tuluyan nang humarap sa kanya
"ano nga? may problema ba" ulit ko
"nothing tart, don't mind me just sit properly please" sagot niya
Nainis ako kasi naman obvious namang may bumabagabag sa kanya..
Manhid ba talaga to? ang tagal ko na siyang mahal and i know he loves me romantalically too pero hanggang ngayon hindi parin siya umaamin.. nakakainis.
Padabog akong umayos ng upo at nakasimangot na itinuon nalang ang paningin sa dinadaanan namin.
Nagtaka ako nang mapansin ang dinadaanan namin na parang palabas na ng lsabela ang aming tinatahak.
Nagsalubong ang kilay ko. My forehead crook.
Marahas akong lumingon sa kanya na seryoso parin sa pagmamaneho
"where are we heading to?" i asked
He turned to me and i saw fear on his eyes.
Ano bang meron?
Kinabahan ako nang makita ang takot sa mga mata niya nang tumitig siya akin kahit pa mabilis lamang iyon.
My fist tightened , my confusion is kicking the hell out of my system.
Maybe he notices that l am already getting pissed that's why he turned to me and held my hand on my lap.He caresses it gently.
"You were looking for him right? l am taking you now where he is" seryoso niyang wika.
My forehead creased My heart suddenly sped up.
"what do you mean? who are you referring to?"
He let out a heavy sigh again and stared at me intently.
"Justine,,i am taking you to Justine's work place" he said
Mabilis dumagundong ang dibdib ko at ang galit ko ay muli na namang nabuhay mula sa aking dibdib.. Nagkarerahan ang daga sa dibdib ko. Umapaw ang muli ang galit ko na ilang taon nang nakabaon sa kaibuturan ko.
Bigla kasi siyang nawala noon sa school at kahit na anong balita sa kanya ay wala akong masagap kaya ang paghihiganti ko ay hindi natuloy tuloy..
Dumoble ang bilis ng tibok ng aking puso nang sa wakas ay huminto na siya sa pagdadrive at pumarada sa harap ng isang hospital..
Nangunot ang aking noo at nagtatanong ang aking mga matang tumingin sa aking katabi..
"He is working here as a doctor" wika niya
Lumalim ang gitla sa noo ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko..My hands forms into fist.
"How did you know?" tanong ko
Mabilis kong ibinalik ang aking mga mata sa building ng ospital..
"Garcia Medical Hospital" basa ko sa pangalan ng hospital
"I got shot months ago at dito ako dinala ng mga kasama ko and he was the one who assisted me" wika niya
My eyes widenend
marahas akong humarap sa kanya
"you was shot but you didn't tell me? why is that?" naiinis kong tanong
Umusog siya palapit sa akin at hinawakan ang mga kamay ko. Punong puno at nag uumapaw ang mga emosyon sa kanyang mata. Tinitigan niya ako na tila nakikusap at nagmamakaawa.
"Tart i know you knew how much i love you right?" tanong niya
Takot ang nakikita ko ngayon sa mga mata niya pero bakit? Bakit naman siya matatakot?
"ofcourse,,and i love you too tart you know that" sabi ko
"then promise me you won't fall for him"
Seryoso ba siya? ako mahuhulog sa hayop na yun? taena sagad sa buto ang suklam ko sa hayop na iyon.. Nagpuyos ang kalooban ko. The hell..
Sinamaan ko siya ng tingin
"over my dead beautiful body,, you know how much i loathed that bastard tart"
Now l am already pissed how come he thinks of me that way? me? getting fall with that dimwit.. no way
He was the reason why i lost my twin.
I loathe him, i hate him so fucking much...
***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***
Updated 24 Episodes
Comments