Ep. 1

8 years ago nabunggo ako ng motor, it was back then nung grade 2 pa lang ako, inutusan ao ni mama na bumili "magicsarap" sa sari-sari store (from now on wag mo na ako utusan ma HA? D jk 😌😆).

So.. Kailangan pa naming dumaan sa maliit na road papuntang bahay namin, it looked like this:

at dahil walang malapit na tindahan sa bahay namin, kailangan ko pang lumabas dyan sa street para bumili kasi andun maraming stores na parang ganto:

So one day inutusan ako ni mama bumili ng “magicsarap” sa tindahan

At yun.. Pumunta ako. So nag antay pa'ko kasi may mga nauna sa'kin, at isa na dun ang classmate ko na may dalang jolen. Nakatayo lang akong nag hihintay dun nang may taong nag bigay sakin ng bibingka, at dahil nahihiya ako di ko tinanggap pero pinilit nya kaya inaccept ko nlang hehe~. Umalis na sya kung saan nakaparada ang motor nya. And suddenly, my stupid classmate dropped the marble he was holding, so pinapulot nya sakin. Pupulutin ko na sana, nang nag roll yung jolen sa gitna ng road, (at di ko alam anong nakain ko ba't ko hinabol yung put*nginang jolen na yun😤😩) so .. that's it ... *BOOM 💥. I was hit by a motorcycle😣 nandilim yung paningin ko.. (kasalanan nya talaga yun😮‍💨😮‍💨)

I just woke up in front of the Hospital lying on the Hospital cotch, at yung leg ko na paso na sya sa tambocho ng motor

Nasa tabi ko mama ko, she was holding the edge of the cotch, and I could see her worried face. The first word I heard when I woke up was “Dai” coming from her (Dai is a Bisaya term for little girl). Nasakaliwa ko yung taong nakabunggo sa'kin, and yes, he was also the same person who gave me the "bibingka", sabi nya, umilag naman daw sya nung nakita nya'ko kaso mabilis talaga pag takbo ko, kaya ayun.

Ninerbyos daw sya, baka daw masuntok sya ng papa ko😆 pero wala naman dito papa ko, nasa ibang bansa kaya wala akong papang susuntok sa kanya lol 😅😆.

So pumasok na nga kami sa Hospital at nilinis na yung leg ko na napaso sa tambocho ng motor, at tinurukan ako ng anesthesia, at yung nurse nilinis nya leg ko gamit cottonball sa basa😣 (shutangina ansaket nun 🥲) tinanong ako nung nurse kung masakit ba daw, and I said "oum²" and bruhh- bingi ata sya 😩, sabi nya "very good, it doesn't hurt naman pala" (wtf 🥲 *of course it hurts, b*bo kaba* ?? 😫), nilagyan na ng plaster ang leg ko, and we went to the drug store para bumili ng ointment, and plaster na din, and- yung plaster na binigay ng pharmacist walang micropore so nagtanong mama ko kung wala ba silang plaster na may micropore, tas damn- she was very rude🙂😫 she said: plaster nga diba? ba't di nalang kayo bumili ng scotch tape? (with angry tone🙂),

so bumili nalang kami ng malaking packing tape kasi walang micropore na available, so every time na maglalagay ako ng plaster sa leg, I still had to cut the tape in half because it's too wide.😕

Hirap ako makatayo nun, di ko ma straight yung tuhod ko, so I couldn't walk. Kailangan pa'ko buhatin ng kuya ko papuntang school.

Pag uupo ako, kailangan ko i patong yung paa ko, kaya ginawan ako ni mama ng maliit na duyan sa ilalim ng desk sa school🤧

...-𝗧𝗛𝗘 𝗘𝗡𝗗-...

...*Thank you for reading guys 😊😚 luv y'all❤️‍🔥***𝑴𝒖𝒂𝒉😚💋**...

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***