Chapter 3

Railey POV

Isang linggo na akong nag-aaral dito sa Thorn University pero lagi pa rin akong sinasabihan ng mga lalaki kong kaklase na Umalis ka na dito, hindi ka bagay dito, Hindi ka welcome dito. Nangunguna pa nga si Nathan sa pagsasalita sa akin ng ganoon, pero hindi nila ako sinasaktan.

Tapos ko narin linisin ang class room sa loob ng isang linggo at mamayang gabi ang lipat ko sa dorm ko.Hindi kana pwedeng umuwi sa bahay n'yo dahil may dorm na dito, which is malapit lang ng University pero pag-aari ng paaralan ang dorm. Kailangan mo ng gate pass para makalabas ka ng university.Pinahatid ko na kila mom at dad ang mga gamit ko, at ngayon nandito ako sa may gate nag-aantay sa pagdating wala pa kasi akong gate pass kaya dito lang muna ako sa loob.

Maya-maya lang ay may tumigil na puting van sa harapan ko, lumabas iyung driver ni Dad ang ipinagtataka ko rin ay kung bakit hindi sila lumalabas ng van.Nang makalapit sa 'kin 'yung driver ni Dad dala ang mga bagahe ko ay agad ko s'yang tinanong.

"Where's mom and dad?" bungad ko sa kaniya. Ibinaba muna n'ya yung mga maleta ay nagsalita mga gamit

"Sinabihan po nila ako na ako na daw po ang maghatid n'yo dahil aalis daw po sila." agad na nangunot ang noo ko.

"Aalis?" Tumango naman s'ya. "Saan daw sila pupunta?"

"Mag a-out of town daw po sila." bakit hindi nila sinabi. At bakit hindi sila tumawag man lang sa 'kin at sabihin na aalis sila ng bansa. At hindi ko talaga malalaman kung hindi dahil sa driver ni Dad.

"Nakaalis na ba sila?"

"Kanina pa po ala singko, kukuhanin ko lang po muna 'yung iba n'yong bagahe." sabay iwan sa 'kin.Wala silang balak ipaalam sa akin na aalis sila?

"Ma'am tulungan ko na po kayong magdala ng mga bagahe"

"Hindi na, ok lang. Makakaalis kana" sabi ko sa driver. Tumango naman s'ya sabay alis.Ala singko? Alas otso na.

"Ma'am tulungan ko na po kayo." sabi ni Manong Guard.

"Hindi na ho, ok lang ho." sabi ko sabay ngiti. Tumango naman s'ya at bumalik sa pwesto n'ya.Napabuntong hininga muna ako bago buhatin 'yung sampung maleta ko.Dapat pala nagpatulong nalang ako kay Manong Guard, antanga mo Hariet.

Tig limang maleta ang hawak ng dalawa kong kamy. Nasa tapat na ako ng boys building dormitory ng mag ring ang phone ko. Agad naman akong napatigil at kinuha ang cell phone ko sa bulsa ng pantalon ko.

- Mom's Calling

"Bakit hindi n'yo sinabi na aalis kayo?" Sabi ko ng sagutin ko ang tawag n'ya. Pagalit kong tanong.

"[Kasi sweetie may business meeting kami sa Korea]" alam kong naka

nguso si Mom kahit kausap ko s'ya sa phone.

"At wala talaga kayong balak na sabihin sa 'kin?"

"[Eh kas-]" hindi ko na pinatapos ang sasabihin n'ya ng magsalita ako.

"Wala akong kaalam-alam kung hindi ko pa tinanong sa driver ni Dad."sabi ko sa malamig na tono, natahimik naman sa kabilang linya.

Walang sabi-sabi ay ibinaba ko na ang tawag. Gan'yan talaga ang ugali ko, kapag nagagalit o naiinis ako nawawalan ako ng respeto sa mga tao.

Nilingon ko naman iyung boys building dormitory dahil ramdam kong may nakatingin sa akin kaya ng lumingon ako ay wala akong nakita.

Nagtago Na?

Hindi ko na lamang iyon pinansin at binitbit ko na uli'yung mga maleta ko.

Hindi naman ako nahihirapan sa pagdadala dahil sanay narin naman akong mahirapan Sumakay na ako ng elevator at nang tumigil na 'yung elevator sa seventh floor ay lumabas na ako.Kapansin-pansin na wala kang makikitang tao sa labas ng dorm lahat ng pinto nila nakasarado at wala kang naririnig na ingay. Aga naman nilang matulog.

Nasa dulo ng seventh floor ang dorm ko. Mag-isa lamang ako kaya sakto lamang yung laki nung dorm ko.

Bawat section kasi ay makakasama sa iisang dorm ang mga babae ganon din sa mga lalaki. Kung anong floor ng class room mo ay ganun din ang floor ng dorm mo.

Pumasok na ako sa loob ng dorm at masasabi kong perfect para sa akin. May tatlong kwarto ang dorm ko at mini kitchen, sakto lamang ang laki ng sala at 'yung banyo ay may shower pa. Sosyal. At isa pa tiles ang sahig.

Kulay puti rinang dingding may kurtina rin.Namili ako sa tatlong kwarto ng tutulugan ko at ang papili ko ay 'yung pangalawa dahil ang cute ng kwarto puting-puti 'yung wall habang bawat sulok ng kwarto ay may ilaw.Sinubukan ko kung umilaw at umilaw naman ang kulay ng ilaw ay purple sakto sa idol ko.

Malinis ang kwarto ng pasukin ko iyon, siguro nilinis bago ako papuntahin dito. Bukas na ako mag-aayos ng gamit ko tutal ay biyernes ngayon.

Sumalampak na ako sa kama at tinititigan lang ang kisame maya-maya ay hindi kona namalayan na nakatulog na ako.

Nagising na lamang ako nakaramdam ako ng tawag ng kalikasan kaya agad akong bumangon sa kama at agad na nagtungo sa banyo.Nagsipilyo at hilamos na rin ako bago lumabas ng banyo.Paglabas ko sa banyo ay nagtungo na ako sa kuwarto para kuhanin ang cellphone ko at tignan kung anong oras na at its 8:11 na ng umaga.

Naligo na ako dahil nagbabalak na akong lumabas ng University dahil ngayon ibibigay ang gate pass ko.

Nagbihis na ako ng t-shirts na gray at pantalon. Pinatuyo ko na rin ang buhok ko dahil hindi ako sanay na nag-iipit ng basa ang buhok. Ipinuyod ko na ang buhok ko sa lahatan at ibinilot iyon. Hanggang bunbunan ang taas ng puyod ko.

Nang ayos na ang lahat ay sinuot ko naman ang reading glass ko at kinuha ang bag pack ko na Korean style at lumabas na ako ng dorm.Naiilang pa nga ako dahil pinagtitinginan ako sa may corridor habang naglalakad pababa ng girls dormitory. Masyado ba akong maganda para pagtingin nila ako?

(Principal's Office)

"Here's your gate pass Ms.Ward." sabay abot sa sakin ni Mrs.Principal ng gate pass ko. Kinuha ko naman iyon.

"Thank you Mrs.Principal." sabi ko sabay ngiti, ngumiti naman siya sa akin.

Kaya tumango ako. "Aalis na ho ako." pagpapaalam ko tumango muli ako at ngumiti.Naglakad na ako papuntang pinto at pinihit ko na ang door knob ng tawagin n'ya ako.

"Ahh, Ms.Ward" tawag sa 'kin ni Mrs.Principal. Nilingon ko naman s'ya atngumiti. "Always smile. You're so beautiful while you are smiling." ngumiti naman ako sa kanya.

"Thank you Mrs.Principal." sabi ko. At nilisan ang silid.Habang naglalakad naman ako sa may ground at nakasalubong ko ang mga buo kong kaklase.

Lalagpasan ko na sana sila kaso they are blocking my way. At nangunguna patalaga si James. Maglalakad uli sana ako ng harangan n'ya muli ako habang nakangisi.

"Excuse me." sabi n'ya. Kapal ng mukha ano?

"Bakit dadaan ka?" Sarkatisko kong tanong.

"Hindi." Hindi naman pala eh.

"Excuse me." sabi ko habang nakatingin ng diretso sa kan'yang mata.

"Bakit? Dadaan ka?" Tanong n'ya habang nakangisi.

"Oo, kaso hindi ako makalakad because you're blocking my way." nakataas ang kilay kong ani.

"Ha!" singhal n'ya. Bakit wala na s'yang masabi? Hahaha.

Bago ko s'ya lampasan ay nagwika ako. "Psycho Boy." binangga ko ang braso n'ya dahil para medyo mapaatras s'ya.Narinig ko pa ang pagsigaw n'ya sa 'kin habang naglalakad ako palayo pero itinaas ko lang ang kamay ko

"Pare, Psycho ka daw. Hahahaha."

"I'm feeling with the psycho psycho" kanta naman nung isa.

"Pare taob, lagi ka nalang taob sa babaeng 'yun" kantyaw pa nung isa.

Hindi ko na narinig ang sinasabi nila dahil malayo na ako sa kanila.Agad kong ipinakita kay Manong guard iyung gate pass ko.

Pinagbuksan naman n'ya ako ng gate kaya nakalabas na ako ng University.

Nung lunes hanggang Thursday ay sa bahay pa ako natutulog dahil inaayos pa daw yung dorm na tutulugan ko. At dahil ayos at malinis na yung dorm ay doon na ako natulog kagabi.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***