CHAPTER THREE

Chapter 3

Skyler Windy Caeffar P.O.V.

"Do you really need to resign?" Tanong sa akin ni Doc

Matapos kasi ng usapan namin kahapon ay napagdisesyonan ni ma'am Hiede na isasama nya ako sa Manila, dahil daw na kahit anong tanggi ang gagawin ko ay matutuloy parin ang kasal, kahit na di sisipot si Xavier sa kasal ay ikakasal parin daw talaga kami.

"Opo Doc" malungkot kung sabi dito

"Kung ano man ang desisyon mo ay susuportahan kita. Sky you know I treated you as my Son." He smiled

I hugged him tightly.

"Mamimiss kita doc" bulong ko and he hugged me back

"Im gonna miss you too. Kailan pala alis mo?" He asked

Bumitaw naman ako sa yakapan namin at sumagot.

"Im not sure doc, but maybe tomorrow"

"Ang aga naman yata, you need to say that to your Baby Brett, he will very sad if you wont tell it to him" Sabi niya

Natahimik ako sa sinabi ni doc, isa pa yun sa problema ko si Baby Brett, napamahal na sa akin ang batang yun. Kung pwede sana na di nalang ako sumama. Kung pweding dito nalang sana ako, bat pa kasi kailangan pang umalis. Hay ano ba tong nangyayari!

"Baby kum- Oh Baby Brett whats wrong? Why are you crying? Alam mo namang di yan nakabubuti sa kalagayan mo" ang mahinahon kung sabi sa kanya

"I-is it true? Y-your leaving?" Naiiyak nyang sabi

Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kanyang mga kamay.

"Baby Brett, may pupuntahan lang si kuya Skyler mo, but kuya Skyler will be back soon" ang nakangiti kong sabi rito

I see sadness on his eyes, ilang taon din ang pinagsamahan namin ni Baby Brett, kaya alam kong masakit ito sa kanya at sa akin din.

"Babalik ka? Pwasmis?" He ask while wiping his tears

"Oo, at sa pagbalik ko ay may pasalubong akong maraming anime toys" I smiled sweetly to him

Sa wakas ngumiti narin siya. Nagulat ako ng niyakap nya ako dahilan ng pagrandam ko ng mainit na likido sa aking mga mata. Hindi pweding maiyak ako sa harapan nya mas lalo pa syang malulungkot at dahilan ng di ko pa pag-alis. Mamimiss kita Baby Brett ko.

Nang makalabas na ako sa kanyang kwarto ay doon na ako naiyak. Sa di kalayuan ay nakita ko naman ang besty ko mga ilang metro ang layo sa akin, agad ko namang pinunasan ang aking mga luha. I dont want her to see me crying. Nung makalapit na siya sa akin ay doon ko nalang napansin ang luhaan kung best friend.

She's crying, my best friend is crying. Niyakap nya naman ako ng mahigpit at ang tinitiis kung pagluha kanina ay di ko na napigilan pa, kusa nalang itong bumuhos.

"Bat d-di mo s-sinabi n-na aalis ka?" Aniya habang umiiyak

"Im sorry, im really sorry if im going to leave you here Kathleen" Napahagulgul na ako

"Bakla naman ehh, ang daya mo, bakit hindi mo sinabi agad sa akin para naman makabonding tayo sa huli" umiiyak nitong sabi sa akin

"Pasensya na bakla, biglaan lang kasi ehh" sagot ko

"Mamimiss kita bakla"

"Mamimiss din kita bakla"

Leaving your home feels like breaking you into pieces. Masakit sa akin lalo na pag dun ang mga alaala ng aking mga magulang at dun pa ako lumaki, pero kaya tayo pupunta sa ibang lugar upang tayo ay makabuo ng bagong memorya sa lugar na yon.

*FAST FORWARD*

Pagod ako sa apat na oras na byahe. Kakarating ko lang dito sa Manila. Pagkapasok ko pa lang sa bahay ng Faulkerson ay talagang napahanga na ako sa laki nito. It might be an old but its beautiful, di mo aakalaing ang ganda ng bahay kahit na mga luma na ang kagamitan, pero may mga bago rin naman.

Sinalubong din ako ng yakap mula kay ma'am Hiede.

"Skyler! Welcome to your new home, dito na kayo manunuluyan ni Xavier" sabi nito na nakangiti

Yes this is my new home, and I have a bad feeling about this.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***