ร่างกายของผมมันแปดเปื้อนไปหมดผมไม่สามารถที่จะอยู่เคียงข้างคุณได้แต่ถึงอย่างนั้นลึกๆในใจแล้วผมก็หวังเหลือเกินว่าคุณจะเป็นคนยื่นมือเข้ามา..ผมหวังจริงๆว่าคุณจะจับมือผมไว้อย่างไม่รังเกียจและยังคงมองผมด้วยสายตาอ่อนโยนแบบนั้น..
ผมหวังมากเกินไปหรือเปล่า?..
สุคุนะของน้องเม~มอบหมายให้NovelToonตีดพิมพ์ผลงานเรื่องนี้ เนื้อหาเป็นเพียงความคิดเห็นของนักเขียน ไม่เป็นตัวแทนทางNovelToon
หลงไฟ #2 คอมเมนท์