EP4 พ่อของลูก

​

แต่เอ๊ะ!!...ฉันตื่นมาก็พักหนึ่งแล้วนะแต่มัวแต่คิดเรื่องเมื่อคืนจนลืมมองสิ่งรอบข้างเลยใช่ไงแต่พอมองไปรอบๆแล้วผลปรากฏว่านี้มันห้องใคร แล้วฉันอยู่ที่ไหนพอฉันมองมาเตียงเท่านั้นและ

...ชะ...ชิบหายแล้วไหมล่ะมึงเอ่ยย...ผะ...ผู้ชาย...ที่ตอนอยู่ข้างๆฉันตอนนี้มันคืออะไรหรือมันคือผลที่บอกว่าเมื่อคืนฉันโดนอะไรมาและไปทำคนอื่นเขาไหวจริงโอ๊ยยยยแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ใช่ฉากนี้เหมือนเห็นในละครที่นางเอกตื่นมาแล้วต้องโวยวายสินะแต่ฉันจะออกไปเงียบๆหรือโวยวายดีละทีนี้แต่เอ๊ะ!!ฉันมีอะไรกับเขาไปแล้วหรอหรือยังไม่มีใช่งั้นต้องพิสูจน์เขาว่ากันว่าถ้าผู้หญิงเสียบริสุทธิ์แล้วมันจะเจ็บนี้ แล้วฉันก็ใช่มือลงไปจับน้องสาวฉันเบาๆ แต่เอ๊ะ!! ไม่เห็นมีอะไรเลย งั้นงั้น แปลว่า ฉันยังซิงอยู่อ่ะสิ

"กรี๊ดดดดดด ดีใจๆๆๆ"

"อืม"โอ๊ะ!! เอาแล้วไงกรี๊ดไม่ดูเวลำเวลาทั้งๆที่ตัดสินใจได้ว่าจะออกไปเงียบๆแล้วแท้ๆแล้วตอนนี้เสียงฉันมันดันทำผู้ชายคนนี้ตื่นแล้วนะสิ ฮืออออไม่อยากหันไปมองเลยฉันต้องทำเรื่องงามหน้ากับเขาไว้แน่เลย ก็เรื่องที่จำได้เมื่อคืนก็มีที่ฉันจูบเขาด้วยนี้น่าอ๊ากกกกกมองไม่ได้ๆ (แต่ก็อยากมองอ่ะงั้นมองหน่อยแล้วกัน คิกคิก)

พรึบ แล้วตอนนี้ฉันก็หันมามองเขาเรียบร้อยแล้วแล้วคือแบบคือว่าเขามองฉันอยู่ด้วยอ่ะ...แต่เอ๊ะมันคุ้นๆแฮะ...แล้วฉันก็ใช่เวลาคิดอยู่แปปหนึ่งอ่อ...แล้วในที่สุดก็คิดออก...เขาก็คือรุ่นพี่ที่พูดถึงตอนนั้นนั่นเอง หล่อ อ่าาาา  ทำไงดีน่าา อยากได้อ่าาา

“นี่ พี่เซ็น ใช่ไหมคะ” เขามองฉันพูดแล้วก็ทำหน้าสงสัย

“ ใช่”

“ คือแล้วที่นี้ห้องพี่หรอ”

“ ใช่”

อร๊าย ฉันอยู่ที่ห้องพี่เขาอ่ะ กรี๊ดดดด แต่ว่าพี่เขาพูดน้อยไปไหมเนีย ถามคำถามคำ แต่จะว่าไปฉันก็สนใจเขาเหมือนกันนะ คนอะไรหล่อมากกก น่าร๊ากกกก คือดี๊ดีตรงสเป็คเลยอ่ะ อย่างงี้ต้องรีบบอก โอกาสไม่ได้มีมาง่ายๆซะด้วยสิ ไม่รู้จะเจอกันไหม ถ้าไม่บอกวันนี้ ถึงฉันจะดูใจง่ายไปก็เถอะ แต่ช่วยไม่ได้ก็คนมันเลือกแล้วอ่ะ ว่าต้องเป็นคนนี้ คนนี้เท่านั้น ที่จะเป็นพ่อของลูกของอีฟาคนนี้ อิอิ  พอคิดได้แบบนี้ฉันก็เลยต้องบอกซะแล้วล่ะ

“ พี่เซ็นค่ะ ”

“ อะไร” เขาพูดแล้วทำหน้านิ่งแม้ๆพ่อคุณนิ่งได้ตลอดเวลาเลยนะเนี่ย

“ คือ ฉันมีอะไรจะบอกและ” เขาทำหน้าสงสัยเหมือนอยากรู้ว่าฉันจะพูดอะไร

“ นี่คุณ ฉันคิดว่าฉันชอบคุณและ”

~ เงียบกริบ ~

ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งคะ  เหมือนบรรยากาศมันบอกว่าอย่างงี้เลยแฮะ เฮ้ยยย เป็นอย่างงี้ไม่ได้สิ เราต้องทำอะไรสักอย่าง

“ นี่ ฉันชอบคุณจริงๆนะ”

“ จะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ” เขายังมองฉันเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือดูไม่ออกว่าคิดอะไร

“ แล้วแต่เธอเลย”

อ้าวเขาพูดง่ายๆอย่างงี้เลยหรอมันง่ายไปไหมเนีย ไม่มีอะไรเพิ่มเติมเลยงี้อ่อ ไม่ได้ยังไงฉันก็ต้องทำให้มันชัดเจนกันตรงนี้ไปเลย

“ แล้วพี่ชอบฉันไหม หรือมีคนที่ชอบอยู่แล้ว” ฉันถามเขาแล้วเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ

“ แล้วมันเป็นธุระฉันหรอ ที่ฉันต้องตอบเธอ”

โห...พูดงี้อีฟาก็ไปไม่เป็นเลยนะสิ...ไม่ได้ยังไงก็ต้องทนเขาพูดต่อๆกันมาว่าด้านได้อายอดฉันจะต้องได้ต่อให้อายก็ยอม มาถึงจุดนี้แล้ว อีฟา ไม่ยอมหรอก บอกเลย

“ ถ้าพี่ไม่บอกฉันก็จะถามจนกว่าจะตอบพี่คิดว่าอย่างไหนมันง่ายกว่ากันล่ะ” เขาทำหน้าคิดนิดหน่อยแล้วก็พูดออกมา

“ เธอจะไปไหนก็ไปอย่ามายุ่งกับฉัน”

“ อ้าว พี่จะพูดง่ายๆ อย่างงี้เลยหรอ เฮ้ยย ได้ไงอ่ะ มันไม่ได้นะแบบนี้อ่ะ”

“ มันก็เรื่อง ของเธอ”

“เดียว แต่พี่ทำฉันเสียหายอ่ะ แล้วจะหนีไปแบบนี้ได้ยังไง”

“ พูดอีกรอบสิ ใครที่เสียหาย มันฉันไม่ใช่เธอ”เออ จริงแหะ ฉันเป็นคนทำนี้หว่า แต่ช่วยไม่ได้ฉันไม่ได้ตั้งใจทำนี้น่า

“ งั้นพี่ก็ให้ฉันรับผิดชอบสิ ฉันเต็มใจนะ”ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าตาดีี๊ด้าใช่เขา

“ไม่ต้องการ”

พอเขาพูดเสร็จเขาก็ลุกจากเตียงเดินไปที่ตู้ แล้วก็เดินเข้าไปในห้องน้ำโดยที่ท่อนบนเปลือยเปล่า อร๊ายยยยกล้ามเป็นลอนๆซิกแพ็คขึ้นรูปลายหินอ่อน กรี๊ดดดดดดเห็นแล้วอีฟาอยากได้ แต่หยุดกรี๊ดก่อน เพราะพูดงี้อีฟาก็เจ็บจี๊ดเลยนะสิ ใครมันจะไปยอมว่ะ เขาว่าของแบบนี้ยิ่งได้ยากยิ่งมีค่า

หึหึ คงได้ยากน่าดูเลยว่ะคนแบบนั้น อีฟาจะพยายามแล้วเพื่อพ่อของลูกในอนาคต อีฟาขอสู้ตาย เอาไงเอากันขอลองกันซักตั้งใช่เวลาไม่นานพี่เซ็นก็ออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวที่พันแค่ท่อนล่าง อร๊ายยย คนอะไรโดนสเป็ค น้องชอบ ยิ่งเวลาพึ่งอาบน้ำเสร็จนะเนื้อตัวนี้มีหยดน้ำเกาะบนกล้ามหน้าท้อง ซิกแพ็ค กรี๊ดดด ทุกคนลองคิดตามดูสิว่ามีผู้หล่อๆมายืนอยู่ข้างหน้าพร้อมกับนุ้งผ้าเสร็จตัวแค่หนึ่งผืนอืมมม คิดแล้วอีฟา จะช็อคตาย แล้วเสียงของเขาก็ทำฉันหลุดจากความคิดอันหอมหวาน ชิ

“จะมองอีกนานไหม เป็นผู้หญิงซะเปล่า”

ห้ะ!! พูดงี้มันด่าฉันนี้หว่า  คิดว่าคนอย่างอีฟาจะยอมหรอเปล่าจ้ะอีฟายอมให้แล้วกัน ข้อหาพ่อของลูกในอนาคตแต่ถึงอย่างงั้นก็ตอบโต้หน่อยแล้วกัน เดียวจะหาว่าอีฟาไม่สู้

“พูดงี้ได้ไงก็ยืนอยู่ตรงนี้ก็ต้องมองไหม ไม่มองสิแปลก” ฉันพูดพร้อมทำน่าตาไม่รู้สึกรู้สาอะไร ก็มันจริงไหมเห็นคนเปลือยอยู่ต่อหน้าก็ต้องมองสิฉันพูดเสร็จก็คิดขึ้นได้ว่าแล้วจะกับยังไงว่ะลืมเลยมัวแต่ความหล่อบังตาอีฟานี้เป็นคนอย่างงี้ตั้งแต่เมื่อไรเนีย

“นี่ ฉันจะกลับยังไงล่ะ”

เขาแต่งตัวอยู่แล้วหันมามองฉัน

“ฉันกลับไม่ได้อ่ะ ไปส่งหน่อยสิ” ฉันพูดพร้อมกับทำน่าตาให้ดูน่าสงสารที่สุดเท่าที่จะทำได้

“เดียวฉันไปส่งแล้วกัน รีบแต่งตัวด้วย” เขาพูดเสร็จก็ออกไปรอฉันที่ห้องรับแขก พูดงี้อีฟาก็ต้องรีบนะสิ มัวแต่ช้าได้โดนทิ้งกันพอดี

เช้าวันต่อมา

ตอนนี้ฉันก็อยู่ที่มหาลัย ชีวิตก็วนไปวนมาอย่างงี้และ...แต่คิดแล้ววันนี้ยังไม่เจอพี่เซ็นเลย...คิดงี้ก็ช่วนอีพวกนี้ไปกินข้าวที่โรงอาหารคณะบริหารดีกว่า เพื่อจะเจอพี่เซ็น...คิดถึงเขาจัง...ทั้งที่ไม่ค่อยรู้จักเท่าไรแต่ทำไมถึงได้คิดถึงขนาดนี้นะ เป็นเอามากนะเนียฉัน

“พวกมึงกินไรกัน” พิ้งค์ถามขึ้นขณะที่ฉันกำลังพยายามมองหาพี่เซ็น พี่เซ็น พี่เซ็นของน้องอยู่ไหน น้องคิดถึงใจจะขาดแล้ว รู้ไหมมันกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยนะ น้องกำลังจะเป็นบ้าแล้ว (มั้งนะ)

“ฉันเอาข้าวขาหมู” พอฉันพูดขึ้นยัยแฟก็เลยร้องขึ้นมาว่า

“ฟาทำไมแกกินเยอะจังว่ะ...ไม่กลัวไม่มีผัวกับเขาหรือไง” ยัยพิ้งค์ก็เลยพูดสมทบขึ้นมาด้วยอีกแรง

“ใช่ๆ...กินให้มันน้อยๆหน่อยก็ได้เดียวเพื่อนไม่มีผัวขึ้นมากูก็ต้องหาให้อีก...กูสงสารกลัวมึงเหงา เพราะเพื่อนกูมันใสๆจีบผู้ชายไม่เป็นเหอะๆ"

รู้น้อยไปซะแล้วอีฟากำลังหัดจีบพ่อของลูกอยู่แต่ท่าทางจะลำบากอะนะฮ่าๆๆ คิดแล้วก็เศร้าใจพี่เซ็นของน้องอยู่ไหนยังไม่เห็นเลยมองหาตั้งนานแล้ว แต่ชั่งเถอะยังไงเราก็เป็นเนื้อคู่ ไกลกันแค่ไหนก็ต้องเจอกันอยู่ดีเนอะ

“มึงไปผับกัน” ยัยพิ้งค์ชวนพวกฉันสองคน

“เออกูไป”ฉันพูดขึ้น แต่ยัยสองคนนี้ทำน่าตกใจมากเลย

“เฮ้ย มึงเป็นไรไหมเนีย เห็นตอนชวนทีไรกว่าจะไปให้แต่ล่ะที เหมือนกูต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาร่วมกันมึงถึงจะไปให้กู”ยัยพิ้งค์พูดขึ้น

“เออ นั่นดิ แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องชวนให้เหนื่อย” ยัยแฟพูดขึ้น

“งั้นเดียวกูบอกเวลาอีกทีแล้วกัน”ยัยพิ้งค์พูดขึ้น

เวลาสองทุ่มตรง

ตอนนี้ฉันก็หาเสื้อผ้าที่จะใส่ไปผับเอาที่มันดูดีสักหน่อยแต่เลือกยากมาก คิดไปคิดมา งั้นเอาสีขาวเทาแล้วกันงั้นก็ต้องอัพไอจีสักหน่อยแล้ว เพื่อพี่เซ็นเห็น หึหึ แต่ว่าคิดเองเออเองอีกแล้วฉัน รู้จักก็พึ่งจะไม่นานมานี้แล้วเขาจะมารู้ไอจีเราได้ไง เฮ้อออ

...

...

ถูกใจ 35 คอมเม้น 1

​

Fa_Fa แล้วเจอกัน

พอฉันอัพเสร็จก็ตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้งเพื่อที่จะแต่งหน้าเอาแบบไหนดีน่า งั้นเอาแบบเบาๆแล้วกัน

เวลาสามทุ่มตรง

แชทกลุ่ม

Pink_Pink มึงสามทุ่มครึ่งนะ โต๊ะเดิม กูชอบตรงนั่นผู้เยอะดี

Far_Far เออ เจริญตาดี กูก็ชอบ ฮ่าๆๆ

Fa_Fa เออๆ งั้นกูรีบและ เดียวไปสาย

เวลาสามทุ่มครึ่ง

ผับ

ตอนนี้ฉันก็กำลังเดินไปที่โต๊ะ

พรึบบบ

แต่ระหว่างทางนั้นก็ดันไปชนใครเขาเข้าเนี่ย ชิบหายแล้วถ้าเป็นพวกอันธพาลจะทำยังไงดีเนี่ยอีฟา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***