10

ต้นหลิวที่กลับจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็เดินออกมาจากคอนโดเพื่อกลับไปเฝ้าไข้อีกฝ่าย ที่นอนหลับไปเมื่อตอนเย็นหลังทานยาไปแล้ว

" มาแล้วครับ "

" เจ้านายอาการเป็นไงบ้างครับ "

" ก็ดีขึ้นมากแล้วนะครับ ถ้าดูแลดีๆผมคิดว่าพรุ่งนี้เช้าหรือเย็นๆน่าจะหายแล้วนะครับ "

" ขอบคุณคุณต้นหลิวมากนะครับ ที่อุตส่าเสียเวลามาดูแลเจ้านาย "

" ไม่เป็นไรครับ มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน คนกันเองทั้งนั้นอย่าคิดมากครับ "

" คุณต้นหลิวนี่ใจดีจังเลยนะครับ " ไมเคิลคิดอย่างที่พูดจริงๆ ภาวนาให้เจ้านายของเขาจีบอีกฝ่ายให้ติดไวๆก่อนจะมีคนแย่งไปเพราะคุณต้นหลิวทั้งน่ารัก และใจดีมากไม่ถือตัวอีกด้วย

" ไม่หรอกครับ คณแค่ไม่เห็นด้านไม่ดีของผมเท่านั้น "

" ครับ ถ้าพรุ่งนี้มีอะไรเรียกใช้ได้ตลอดนะครับ "

" ครับ คงไม่น่าจะมีอะไร แต่ถ้ามีเดี๋ยวผมจะบอกนะครับ "

" ครับ " บทสนทนาจบลงเมื่อมาถึงบ้านของเหมันต์

ต้นหลิวเดินเข้าไปในห้องคนป่วย แล้วค่อยๆหย่อนตัวลงโซฟาพร้อมกับหมอนแล้วผ้าห่มที่ไมเคิลนำมาให้ช้าๆ แล้วหลับลงไปเพราะเริ่มดึกแล้ว อีกอย่างเขาต้องตื่นตอนดึกเพื่อเช็ดตัวให้อีกฝ่ายอีกด้วย ไม่นานก็เข้าสู่นิทรา

เหมันต์ที่ตั้งตารออีกฝ่ายหลับก็ตื่นขึ้นมา ค่อยๆไล่สายตามองคนบนโซฟาสำรวจโครงหน้าที่สวยกว่าผู้หญิงบางคนอีกอย่างละเอียดด้วยความรู้สึกหลงไหล และมีความสุขเพียงแค่มองหน้าอีกฝ่าย ทุกการกระทำของอีกฝ่ายดูน่าหลงไหลคอยดึงดูดเขาเสมออย่างไม่มีเบื่อเลยสักนิด เขาค่อยๆโน้มหน้าลงไปจูบที่หน้าผากแผ่วเบาอย่างรักใคร่ กลิ่นครีมอาบน้ำอ่อนๆลอยกระทบเข้ากับจมูกยิ่งทำให้อยากสัมผัสไปทั่วร่างของคนตรงหน้า เขาอาการดีขึ้นแล้วไม่ปวดหัวตัวก็ไม่ร้อนแล้ว เขาเลื่อนริมฝีปากจากหน้าผากค่อยๆลงมาที่แก้มสูดดมความหอมหวานเข้าปอดอย่างอ่อนโยนทั้งซ้ายและขวา จากนั้นก็ขึ้นคร่อมอีกฝ่ายไว้แล้วดูดเม้มริมฝีปากแดงบางช้าๆดูดดึงความหวานอย่างหิวโหย

" อื้อ " คนหลับครางออกมาเบาๆคนลักหลับจึงค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปในปากกวัดแกว่งลิ้นชิมความหวานในปาก ดูดดึงลิ้นนุ่มอย่างร้อนแรง จนคนหลับเริ่มครางออกมาอีกครั้งพร้อมทั้งบิดเร่าร่างกายไปมาอย่างยั่วยวนในสายตาของเขา

" จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ " เขาดูดดื่มลิ้นนุ่มอย่างเอร็ดอร่อยจนเกิดเสียงดังขึ้น

" อื้อ " ยิ่งคนใต้ร่างครางยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของเขา เขาผละริมฝีปากออกจากอีกฝ่ายแล้วเลื่อนลงมาซุกไซร้สูดดมความหอมที่ซอกคอเหมือนคนโรคจิต กลิ่นกายคนหลับหอมหวานมากเขาเผยอปากดูดเม้มซอกคอเบาๆ

" อือ " ต้นหลิวที่หลับอยู่ยกมือปัดสิ่งที่เข้ามารบกวนเวลานอนของตนอย่างรำคาญ

โจรลักหลับที่ถูกอีกฝ่ายใช้มือปัดออกจากซอกคอ ค่อยๆเปิดเสื้ออีกฝ่ายขึ้น ให้เห็นยอดอกสีชมพูสวยเย้ายวนปลุกความหื่นกระหายชวนเชิญให้ครอบครองเข้าไป ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากไปครอบครองยอดอกสีหวานช้าๆดูดเม้มอย่างบ้าคลั่ง

" อื้อ อืม " คนโดนลักหลับครางแล้วบิดเร่าไปมาอย่างยั่วยวนโจรลักหลับยิ่งได้ใจดูดเม้มยอดอกแรงๆ

" อื้อ อื้อ อือ " คนโดนลักหลับครางออกมาเสียงดัง ดุ้นน้อยค่อยๆตื่นตัว โจรลักหลับเห็นดังนั้นก็ยิ่งเพิ่มความเร็วแรงของลิ้นเลียรัวๆเข้าไป จนอีกฝ่ายครางออกเบา ปากก็ดูดเม้มยอดอก ส่วนมือก็ล้วงเข้าไปในกางเกงกอบกุมดุ้นน้อยๆที่ตื่นตัวขึ้นลง

" อื้อ อ่ะ อะ คะ คุณ ทำ อะ อะ ไร อื้อ " คนโดนลักหลับที่ตื่นขึ้นมาเพราะความเสียวซ่านเอ่ยปากถามออกไป ด้วยความตกใจที่เห็นอีกฝ่ายคร่อมตัวเขาไว้ปากก็ดูดเม้มยอดอกเขาไว้ ส่วนมือก็ชักรูดดุ้นน้อยๆของเขาขึ้นลง จนรู้สึกสุขสมอย่างที่ไม่เคยได้มาก่อน

" จ๊วบ จ๊วบ " โจรลักหลับยังคงดูดเม้มยอดอกไม่ปล่อย และตอบคำถามอีกคน

" อื้อ คุณ หยุดก่อนผมจะเสร็จ " โจรลักหลักผละริมฝีปากออกจากยอดอกเงยหน้าหื่นกระหายขึ้นมามองอีกฝ่าย มือยังไม่หยุดรูดรั้งดุ้นน้อย

" คุณหยุดก่อน ผมอื้อ " โจรลักหลับไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายพูดจบก็ประกบปากดูดเม้มอย่างหิวโหย อีกฝ่ายที่โดนปนเปลอทั้งร่างและบนก็เคลิ้มไปอย่างง่ายดายจึงเผลอปากรับลิ้นร้อนเข้ามาผลัดกันรุกกันรับดูดดึงความหวานของกันและกัน

" จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ " ริมฝีปากที่ดูดดื่มกันนั้นเร่าร้อนมากจนเกิดเสียงน่าอายขึ้นยิ่งกระตุ้นความยากของทั้งสองมากกว่าเก่า มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล่ไปตามร่างกายทั้งสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งลูบไล่ไปมาตามลอนกล้ามหน้าท้องอย่างหลงไหล ส่วนอีกฝ่ายก็ลูบไล่ไปมาตรงเอวคอดอย่างโหยหาและบีบเบาๆบรเวณเอวคอดอย่างกระหาย จนเริ่มหายใจไม่ทันทุบอกโจรลักหลับเพื่อให้ปล่อย แล้วกอบโกยอากาศเข้าปอด

" อื้อ จะ จะ แตกแล้ว " เสียงครางข้างหูพร้อมอ้อมกอดเกร็งเร่งให้โจรลักหลับชักมือขึ้นลงแรงเร็ว สักพักอีกฝ่ายก็ปลดปล่อยออกมา อย่างหมดแรง

" ฟอด ฟอด อื้อ หอม " ช่วยอีกฝ่ายให้ปลดปล่อยแล้วก็มุดหน้าลงซอกคอสูดดมกลิ่นหอม แล้วกล่าวออกมา

" เพี๊ยะ เพี๊ยะ คุณลักหลับผมหรอ "

" โอ้ยคุณผมเจ็บ ก็ใครให้คุณน่าฟัดล่ะ "

" นี่แหนะๆๆๆๆ " ต้นหลิวฟาดตรงหน้าขาอีกฝ่ายอย่างหมั่นไส้ อีกฝ่ายจึงรวบมือต้นหลิวไว้แล้วจ้องหน้าพูดออกมาอย่างจริงจัง

" คุณผมไม่ไหวแล้วผมอยากเข้าไปในตัวคุณ แต่อยากเข้าไปในฐานะคนรักยอมเป็นแฟนผมนะ " จ้องหน้าอีกฝ่ายจริงจัง อีกฝ่ายคิดอยู่นานค่อยเอ่ยออกมา

" อืม " " อืม หมายความว่าอะไร

" ชิ ไม่เข้าใจก็ไม่ต้องเข้าใจ " กว่าเขาจะทำใจตกลงได้เขาใช้เวลาทบทวนเรื่องราวและเวลาที่ผ่านมาอยู่นานคิดว่าสักวันคงต้องเกิดเรื่องแบบนี้แน่ ยอมตอนนี้หรือตอนไหนก็มีค่าเท่ากันอยู่ดี

" ผมล้อเล่นขอบคุณนะ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ผมขอนะที่รัก " พูดจบก็จู่โจมทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***