14

คนมักจะกล่าวกันว่า คนมีความรักมักจะดูเด็กลงนิดนึง ( เพลงก็มา ) เช้านี้ต้นหลิวตื่นขึ้นมาด้วยสดใสเพราะได้นอนเต็มอิ่มในอ้อมกอดอุ่นของคนรักหมาดๆของตน ต้นหลิวทำการล้างหน้าแล้วลงไปทำอาหารเช้าให้เหมันต์และตน

เคร้ง เคร้ง เคร้ง เสียงตะหลิวกระทบกับกะทะจนเกิดเสียงเบาๆ จากการผัดผักรวมกุ้งสดเมนูสุดท้ายของมื้อเช้านี้ดังออกมานอกครัว ให้ได้ยิน เหมันต์ที่ลืมตาตื่นไม่เห็นอีกฝ่ายก็ลงมาชั้นล่างได้ยินเสียงกระทบกันของกะทะจึงเดินเข้ามาดู ภาพตรงหน้าเขาคือคนรักเขากำลังผัดกับข้าวอย่างชำนาญและคล่องแคล่วอยู่โดยไม่ได้รับรู้ถึงการมาของเขาเลย เป็นภาพที่ทำเขาภูมิใจที่หาภรรยาที่ทำอาหารเป็นดูแลสามีดีขนาดนี้ ( ได้กันแล้วจะเรียกสามีภรรยาก็ได้ป่ะ ถึงไม่ได้แล้วไงเขาจะคิดแบบนี้อ่ะมีปัญหามั้ย ) ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้มีโมเม้นแบบนี้ เขาจึงมองภาพตรงหน้าอย่างอ่อนโยน

" อ้าวคุณมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ยผมไม่รู้ตัวเลย " ต้นหลิวหันมาเตรียมจะตั้งโต๊ะเห็นอีกฝ่ายยืนพิงของประตูห้องครัวก็ทักขึ้นด้วยรอยยิ้มหวาน

" ฟอด ฟอด สักพักแล้ว " เหมันต์หอมอีกฝ่ายอย่างรักใคร่แล้วตอบกลับด้วยรอยยิ้ม พร้อมโอบเอวกอดอีกฝ่าย

" ปล่อยได้แล้วคุณจะได้ทานข้าวแล้วไปทำงาน "

" ฟอด ไม่อยากไปเลยอยากอยู่กับเมีย " ต้นหลิวที่ได้ยินก็ยิ้นหวานส่งไป ตอนนี้เขาชินกับคำว่าเมียแล้วไม่ขัดเขินเหมือนสองวันที่ผ่านมาก่อนหน้านี้แล้ว

" ไปกินข้าวครับ เร็วจะได้ไปทำงาน ฟอด ฟอด " พูดจบต้นหลิวก็หอมแก้มทั้งสองข้างของอีกฝ่าย

" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ " เหมันต์จุ๊บปากต้นหลิวจนพอใจก็ปล่อยตัวอีกฝ่ายแล้วช่วยอีกฝ่ายตั้งโต๊ะ ตักข้าวใส่จานส่วนต้นหลิวก็ยกกับข้าวที่ทำมาตั้งและรินน้ำใส่แก้ว เสร็จทั้งสองก็นั่งทานข้าวด้วยกัน

" เป็นไง " ต้นหลิวถามออกไป

" อร่อยเหมือนเดิมคุณทำอะไรก็อร่อย "

" คุณอวยผมตลอด แต่ฝีมือผมอร่อยจริงแหละไม่ได้อวยตัวเองนะ " ต้นหลิวอวยตัวเองกับเหมันต์ซึ่งเหมันต์ก็ไม่ได้ขัดอะไรเพราะมันอร่อยจริงๆ นั้นแหละ

" ครับ วันนี้ปิดคลีนิคแล้วโทรมานะผมจะไปช่วยย้ายของมาไว้ที่บ้าน "

" ไม่ต้องหรอกของผมไม่เยอะเดี๋ยวผมขนมาเอง " ทั้งสองคุยกันมาหลายวันแล้วว่าจะให้ฝ่ายมาอยู่ด้วยกันถึงต้นหลิวจะปฏิเสธแต่เหมันต์ก็มีวิธีทำให้ต้นหลิวยอมจนได้

" คุณดื้ออีกแล้ว "

" ดื้อตรงไหน แค่นี้เองจะรบกวนคนอื่นทำไมผมทำได้ เลิกทำหน้าดุใส่ผมนะแล้วกินข้าวไป " ต้นหลิวที่เห็นสายตาดุจากอีกฝ่ายก็เอ่ยขัดขึ้น แล้วตักกุ้งตัวโตยัดปากอีกฝ่ายไป พร้อมทั้งยิ้มหวาน จนเหมันต์ต้องถอนหายใจแล้วทานข้าวตามที่อีกฝ่ายสั่ง

" น่ารัก ยิ้มหน่อยเร็ว " ต้นหลิวที่เห็นอีกฝ่ายทานข้าวตามที่ตนกล่าวก็เอ่ยขึ้นแต่อีกฝ่ายก็ยังทำหน้าบึ้งไม่ยอมทำตาม

" ถ้ายิ้ม คืนนี้...." ต้นหลิวยังพูดไม่ทันจบอีกฝ่ายก็กระตือรือร้นยิ้มขึ้นมาทันที

" 555 คุณนี่มันหื่นจริงๆ " ต้นหลิวขำกับปฏิกิริยาของอีกฝ่ายที่แสดงออกมา เป็นเพราะจากวันนั้นที่ทำกันเขาก็ไม่ได้ให้อีกฝ่ายทำอีกเพียงใช้ปากช่วยเท่านั้น

" คุณพูดแล้วนะห้ามคืนคำเด็ดขาด ไม่งั้นผมปล้ำคุณแน่ " เหมันต์พูดอย่างอารมณ์ดี

" ครับๆ ผมไม่เบี้ยวแน่นอน "

" อะ ทานซุปนี้นะอร่อยมาก " เหมันต์ตักซุปหมูสับเต้าหู้ไข่ป้อนอีกฝ่าย ต้นหลิวจึงอ้าปากรับทานอย่างเอร็ดอร่อย

" อื้อ " ต้นหลิวชูนิ้วโป้งขึ้นแสดงว่าอร่อยจริงให้เหมันต์ เห็นดังนั้นเหมันต์จึงยิ้มออกมากับความน่ารักของอีกฝ่าย หลงตัวเองจริงๆแต่เขาชอบที่อีกฝ่ายเป็นแบบนี้ ทั้งสองทานอาหารเสร็จต้นหลิวก็ให้อีกฝ่ายไปอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานส่วนตัวเองก็เก็บจานชามที่ใช้ไปล้างแล้วเรียงที่ชั้นวาง

" ไหนดูสิหล่อหรือยัง " ต้นหลิวที่เห็นอีกฝ่ายเดินลงมาก็ทักขึ้นแล้วเข้าไปผูกเนคไทให้อีกฝ่าย

" หล่อแล้วไปทำงานได้ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ " ต้นหลิวพูดจบก็จุ๊บอีกฝ่ายแล้วผละออก แต่กลับถูกเหมันต์รั้งเอวเข้ามาแล้วบดจูบลงมา

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ทั้งสองแลกลิ้นกันสักพักเหมันต์ก็ผละออก แล้วยิ้มหวานส่งให้อีกฝ่าย

" ไปแล้วนะ "

" ตั้งใจทำงานนะครับ อย่าลืมทานข้าวกลางวันนะครับ "

" อืม ฟอด ฟอด " เหมันต์ตอบรับ แล้วทั้งสองก็เดินมาหน้าบ้านต้นหลิวส่งอีกฝ่ายเสร็จก็หันหลังขึ้นบ้านไปหยิบของแล้วล็อกบ้านขับรถกลับคอนโดเพื่อขนของย้ายไปบ้านเหมันต์ ขนของมาบ้านเหมันต์แล้วจัดเสร็จก็เที่ยงกว่าๆแล้วจึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปหาข้าวทานเพราะทำไม่ทันแล้วอาบน้ำเสร็จก็บ่ายหนึ่งกว่าแล้วจึงออกไปทานข้างนอกแล้วเข้าคลีนิคเลย

" สวัสดีค่ะหมอ เดี๋ยวนี้ดูสดใสขึ้นนะคะดูเด็กลง ช่วงนี้มีความรักใช่มั้ยค่ะ "

" นิดนึงครับพี่ 555 แล้ววันนี้มาทำอะไรครับ " ต้นหลิวตอบสาวใหญ่อย่างอารมณ์ดี

" มาถอนฟันจ้าหมอ ปวดมาหลายวันแล้ว " ต้นหลิวกรอกประวัติคนไข้เสร็จก็พาไปห้องทำการถอนฟัน

" ผมขอแนะนำตรวจสุขภาพฟันอย่างต่ำปีละครั้งนะครับเพื่อสุขภาพของช่องปาก "

" ค่ะคุณหมอ " หลังคนไข้ออกไปสักพักก็มีคนไข้รายใหม่เข้ามา เป็นแบบนี้จนคลีนิคปิด ต้นหลิวจึงปิดคลีนิคแล้วตรงกับบ้านของเหมันต์ซึ่งเหมันต์ได้ทำบัตรสมาชิกให้แล้วจึงเข้าออกได้สบาย ยามที่เฝ้าเวณหน้าทางเข้าบ้านโครงการก็ชินกับต้นหลิวแล้วจึงไม่ได้ดูอะไรเห็นมีบัตรก็ปล่อยผ่านเข้าไป

กลับถึงบ้านต้นหลิวก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเตรียมวัตถุดิบอาหาร แล้วเริ่มลงมือทำอาหารสามอย่าง เขาจะทำอาหารสามอย่างทุกมือโดยสามอย่างนี้จะมีจานน้ำหนึ่งอย่างตลอด ทำเสร็จเหมันต์ก็ถึงพอดี จึงให้อีกฝ่ายนักรอที่โต๊ะแล้วตัวเองจัดโต๊ะเอง อาหารมื้อนี้จบไปอย่างราบเรียบและอบอุ่น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***