16

หลังจากผ่านค่ำคืนอันหอมหวานมาในช่วงเช้าต้นหลิวอาบน้ำแต่งตัว แล้วออกมาทำอาหารเช้าให้เหมันต์

" หอมจัง คุณทำอะไรทานเหรอ "

" โจ๊กครับ แล้วก็มีขนมปังปิ๊ง ไส้กรอกไข่ดาว คุณจะรับอะไรดีครับ "

" ผมขอไส้กรอกไข่ดาวและขนมปังปิ้งแล้วกันต้องบำรุงร่างกายหน่อยเมื่อคืนใช้พลังงานเยอะไปหน่อย "

" ทะลึ่ง รีบๆทานไปเลย "

" 555 ผมชักไม่อยากไปทำงานแล้วสิอยากอยู่กับคุณ " เหมันต์ทำเสียงอ้อน เขาอยากอยู่ใกล้ต้นหลิวทั้งวันจริงๆนะ ไม่อยากห่างไปไหนเลย จะว่าเขาหลงเมียก็ได้ เขายอมรับว่าหลงจริง

" ไม่ได้ครับ คุณมีงานต้องทำมากมายจะมาอยู่กับผมได้อย่างไง "

" เฮ้อ เมียใจร้าย คุณไม่เข้าใจผมหรอก "

" หืม ผมเนี่ยนะใจร้าย " ต้นหลิว เหล่ตามองอีกฝ่ายอย่างกดดัน

" แหะ แหะ เมียผมใจดีที่สุด ใจร้ายได้ไงเนาะ "

" อืม พูดได้ดี ถ้าผมใจร้ายผมคงไม่ตื่นมาทำข้าวเช้าให้คุณทานหรอกนะหลังจากโดนสูบพลังไปทั้งคืน " พูดไปหน้าก็ขึ้นสีแดงระเรื่อแต่ยังเชิดหน้ากอดอกพูดออกไป

" ใช่ๆ เมียผมดีที่สุด ทำกับข้าวก็อร่อยผมหลงแล้วหลงอีกไม่รู้จะทำยังไงเลย "

" พูดดี รีบๆทานจะได้ไปทำงานต่อครับ " ทั้งสองทานข้าวเช้ากันอย่างอบอุ่น ทานเสร็จต้นหลิวก็เก็บจานชามไปล้างแล้วมาส่งเหมันต์ไปทำงานที่รถ ทั้งสองจูบลากันเสร็จเหมันต์ก็ขับรถออกไป

ต้นหลิวนอนเล่นบนโซฟาจนใกล้เวลาเปิดคลีนิคก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วไปเปิดคลีนิค ถึงเวลาปิดก็ปิดคลีนิคเป็นแบบนี้ประจำ ส่วนเหมันต์ก็ทำงานของตัวเองทุกวัน

" คุณหมอจะกลับแล้วหรือครับ " ชาวบ้านแถวนั้นทักทายต้นหลิวระหว่างทางเดินไปขึ้นรถ

" ครับ ผมกำลังจะกลับแล้ว " ต้นหลิวตอบรับ แล้วคุยกัยนิดหน่อยก็ขึ้นรถกลับ

พอถึงบ้านก็เห็นรถเหมันต์จอดอยู่ก่อนแล้ว นึกแปลกอยู่ในใจปกติเขาจะเลิกงานก่อนเหมันต์ตลอด ไม่มีไรหรอกมั้งคงทำงานเสร็จเร็วเลยกลับมาก่อนมั้ง

" กลับมาแล้วครับ " เดินเข้ามาในบ้านก็เห็นเหมันต์นั่งเอนตัวอยู่บนโซฟา จึงเอ่ยขึ้น

" ทำไมวันนี้กลับเร็วจังครับ " เห็นอีกฝ่ายพยักหน้ารับรู้ก็ถามคำถามคาใจออกมา

" อ้อ ผมทำงานเสร็จเร็วน่ะครับวันนี้ "

" อ้อ "

" คุณ "

" หืม ว่าไงครับ มีอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าแบบนั้น " ต้นหลิวถามขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำเหมือนจะพูดก็ไม่พูดขมวดคิ้วยุ่งอยู่แบบนั้นจนเขาขมวดคิ้วตาม

" คือ มัมอยากให้ผมพาคุณไปหา คุณ.....ไปหามัมกับผมนะ " เหมันต์ลังเลกลัวอีกฝ่ายจะปฏิเสธไปพบมัมของตน

" เฮ้อ นึกว่าเรื่องอะไรทำผมตกใจหมด แค่นี้เองไปก็ไปสิครับ จะไปวันไหนผมจะได้เตรียมตัวทัน " เห็นต้นหลิวถอนหายใจดังใจเหมันต์ตกไปอยู่ตาตุ่มทันที แต่พอได้ยินประโยคถัดมาก็ลุกขึ้นยิ้มแล้วเดินมากอดอีกฝ่ายทันที

หมับ ฟอด ฟอด ฟอด

" ผมนึกว่าคุณจะปฏิเสธซะอีกทำใจตั้งนาน ผมรักคุณที่สุด " ฟอด ฟอด

" พอแก้มผมช้ำหมด แล้วทำไมผมต้องปฏิเสธด้วยล่ะ "

" ก็ ก็....คุณไม่เห็นจะแสดงออกให้คนอื่นเห็นเลยว่าผมเป็นแฟนคุณ ผมยังลงรูปคุณทุกช่องทางติดต่อของผมเลย เลยคิดว่าคุณไม่อยากให้ใครรู้ความสัมพันธ์ของเราซะอีก "

" คุณนี่คิดมากจริงๆ คุณเป็นคนมีหน้ามีตาถ้าคนอื่นรู้ว่าคุณคบผู้ชายไม่มีผลกระทบกับงานคุณหรือครับ "

" ไม่หรอกผมชอบใครพวกเขาก็รับได้ เขาดูที่ความสามารถไม่ใช่รสนิยมทางเพศอีกอย่างคู่ค้าผมหัวทันสมัยทุกคนคุณหายห่วงได้ "

" แบบนี้ผมค่อยวางใจหน่อย ผมขอโทรศัพท์หน่อย " เหมันต์ปล่อยมือข้างหนึ่งล้วงโทรศัพท์ให้ต้นหลิวอย่างไม่อิดออด แล้วอุ้มต้นหลิวมานั่งที่ตักตัวเองบนโซฟา พลางก้มดูอีกฝ่ายทำบางอย่างกับโทรศัพท์ของเขาอย่างมีความสุข

" พอใจมั้ยครับ ผมตั้งสถานะกับคุณบนเฟสบุ๊คแล้ว " โชว์หน้าแสดงสถานะบนเฟสให้อีกฝ่ายดูสิ่งที่ตนทำ เห็นอีกฝ่ายไม่พูดอะไรจึงเอ่ยขึ้น

" ผมจะลงรูปคู่ ช่วยเลือกหน่อยเอารูปไหนดีครับ " ไม่พูดปล่าวพลิกตัวจากท่าคล่อมตักเป็นนั่งพิงอกเขาเพื่อดูรูปที่เคยถ่ายคู่กัน จะได้นำรูปที่เลือกลงอวดเพื่อนๆที่ติดตาม เอาใจพ่อหน้าโหดเขาหน่อย

" ผมว่ารูปนี้คุณน่ารักเกินไปไม่เอา ภาพนี้เซ็กซี่เกินไม่เอา ภาพนี้โป้ไม่เอา " ระหว่างเลือกรูปคำพวกนี้มักลอยเข้าอยู่ต้นหลิวตลอดสลับกันไปมาตามสภาพรูป จนต้นหลิวเริ่มหงุดหงิด

" มันโป้ เซ็กซี่ ตรงไห แค่เห็นไหล่นิดๆหน่อยๆ เห็นต้นขาเอวนิดๆไม่ได้เห็นหมดซักหน่อย "

" คุณดูสิเนี่ยเสื้อมันเลิกขึ้นเห็นเอวขาวๆของคุณไม่โป้ตรงไหน ไม่รู้แหละผมไม่ให้ลง เอารูปอื่น "

" รูปอื่นไม่มีแล้วทุกรูปที่มีคุณก็ไม่ให้ลงสักรูป ถ่ายเห็นแค่หน้าด้านข้างผมพอแล้วงั้น " ต้นหลิวพูดจบเหมันต์ก็จับอีกฝ่ายพลิกมาคล่อมตักตัวเองอีกครั้ง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***