13

เช้าอันสดใสมาเยือนอีกครั้ง เหมันต์ลืมตาตื่นเมื่อแสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามากระทบกับม่านตา ขยับอ้อมกอดให้คนในอ้อมกอดเข้ามาใกล้ขึ้นพร้อมก้มหน้าลงเล็กน้อยเพื่อจุมพิตที่หน้าผากและกลุ่มผมนุ่มสลวยเบาๆ

" อื้อ " ต้นหลิวที่รับรู้ได้ถึงสัมผัสเบาๆตรงหน้าผากค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย ปรับสายตาได้ก็เงยหน้ามองเจ้าของแขนแกร่งที่มองตนอยู่ก่อนแล้ว

" คุณตื่นนานหรือยัง "

" สักพักแล้วล่ะ คุณหิวหรือยัง "

" ยังเลย คุณล่ะ " เหมันต์ส่ายหน้าเป็นการปฏิเสธ ทั้งสองจึงนอนกอดกันอย่างนั้นอีกสักพัก

" คุณยังเจ็บตรงนั้นอยู่ไหม "

" บ้า มาถามอะไรแบบนั้น " ต้นหลิวตบอกแกร่งเบาๆ แล้วเอ่ยออกไปอย่างกระดากอาย เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันตาบ้า

เหมันต์เห็นใบหน้าขึ้นสีของอีกฝ่ายก็ยิ้มอย่างมีความสุข อีกฝ่ายอายได้น่ารักมากจนเขาอยากจะจับอีกฝ่ายปอกเปลือกกินอีกรอบมาก แต่ต้องรออีกฝ่ายาดีก่อนถึงจะจับอีกฝ่ายกินได้ ถ้าต้นหลิวรู้ความคิดนี้ก็คงไม่ปฏิเสธแน่นอนถึงจะเจ็บแต่ก็มีความสุขมากอีกฝ่ายเขาชอบสัมผัสของอีกฝ่ายมากอยากถูกทำรักบ่อยๆ เพียงแต่ไม่กล้าพูดออกไป

" วันนี้คุณต้องไปเปิดคลีนิคหรือเปล่า "

" อืม ผมปิดสองวันแล้ววันนี้ต้องเปิดแล้ว หยุดนานเดี๋ยวไม่มีเงินใช้ "

" เงินผมเยอะแยะ คุณใช้ไม่หมดหรอก ปิดอีกวันไหมรออาการดีก่อนค่อยเปิด "

" ผมหายดีแล้ว อีกอย่างผมชอบทำงานของผมด้วย ส่วนเงินคุณผมใช้แน่ผมจะใช้ให้จนเลย "

" ถ้าคุณสามารถใช้จนผมจนได้ก็เชิญ ผมมีเงินเยอมากกลัวคุณจะใช้ไม่หมดมากกว่าน่ะสิ "

" ชิ ขี้อวดชะมัด คอยดูผมจะพลาญให้หมดตัวเลย "

" เพื่อเมีย เท่าไหร่ได้หมดผมทุ่มสุดตัว "

" มะ เมีย อะไรผมผู้ชายนะ " ต้นหลิวหน้าแดงพูดตะกุกตะกักเมื่อได้ยินคำว่าเมียถึงจะน่าอายแต่ก็รู้สึกชอบใจคำนี้แปลกๆ

" เมียถูกแล้ว ก็คุณโดนผมเอาจนหมดแรงเลยนี่ถ้าไม่ใช่เมียแล้วอะไร "

" คุณนี่มันหน้าด้านจริงๆพูดออกมาได้อย่างไร "

" มันคือความจริงนี่จะอายทำไม อีกอย่างคุณก็ชอบด้วยเวลาผมกระแทกแรงๆรัวๆตรงรูของคุณนี่ "

เพี๊ยะ " ไม่คุยแล้ว " ต้นหลิวพูดออกมาอย่างอับอายแล้วซุกหน้าเข้าอกแกร่ง เมื่อนึกถึงบทเพลงรักที่ทั้งสองบรรเลงขึ้นอย่างร้อนแรงจนตัวเองหมดแรง

" เขินหรอคุณตัวแดงหน้าแดงหมดแล้ว 555 " เหมันต์เอ่ยล้ออีกฝ่ายพี่พึมพำกับอกแกร่งของเขาทั้งตัวขึ้นสีแดงน่ากินไปหมด อ่าพูดแล้วมังกรของเขาก็เริ่มจะปวดแล้วสิ

" นี่คุณ " ต้นหลิวที่โดนบางสิ่งทิ่มหน้าท้องร้องเรียกอีกฝ่ายอย่างตกใจ เขายังไม่ได้ทำอะไรเลยทำไมอีกฝ่ายถึงแข็งขึ้นมาล่ะ เขาทำไม่ไหวแล้วนะพึ่งหายปวดเอวและปั้นท้ายเอง ต้องหนี ใช่เขาต้องหนี

" คุณจะไปไหน " เหมันต์กอดอีกฝ่ายแน่นขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายชะงักค้างและนิ่งไปจากนั้นก็ทำเหมือนคิดอะไรและทำท่าจะหนีเขาเลยคว้าอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้อีกครั้ง

" คุณปล่อย ผมไม่ไหวนะผมยังเจ็บอยู่ "

" ไหนคุณบอกผมว่าหายแล้วไง คุณหรอกผมเหรอ "

" เออ คือก็ไม่เจ็บเท่าไหร่แล้วแต่ก็ยังเจ็บอยู่ไง "

" คุณนี่ย้อนแย้งนะสรุปเจ็บหรือไม่เจ็บผมงงไปหมดแล้ว เอาไงดี " ต้นหลิวคิดถ้าตอบว่าเจ็บตนก็จะไม่สามารถไปทำงานได้แต่ถ้าตอบไม่เจ็บอาจโดนอีกฝ่ายจับกินแน่ๆ ซึ่งก็อาจจะหมดแรงไปทำงานไม่ได้แน่ๆยังไงสุดท้ายผลก็เหมือนกันงั้น

" ผมเจ็บอยู่ "

" แต่ของผมแข็งและปวดไปหมดเลยนะไม่เชื่อคุณทำดูสิน่าสงสารมากเลย โถ่ลูกพ่อ " ไม่พูดเปล่าจับมือต้นหลิวเข้ามาในกางเกงเพื่อลูบไล้ดุ้นใหญ่ของตน

" อะ เอ่อ " ต้นหลิวงึกงัก ทำตัวไม่ถูกจับมือไปขนาดนี้แล้วจะให้เขาทำอะไรได้อีกล่ะ แต่เขาไม่ไหวแล้วนะ มันต้องมีทางสิ คิดสิคิดต้นหลิวเอ้ย

" ผะ ผมอมให้นะคุณ ผมทำไม่ไหวแล้ว นะ " ต้นหลิวช้อนตาเงยขึ้นสงสารตาน่าเอ็นดูขอร้องอีกฝ่าย เหมันต์ที่เห็นสายตานั้นอยากจับอีกฝ่ายมากระแทกให้รูบานไปเลยก็ได้แต่หักห้ามใจ เพราะอีกฝ่ายยังเจ็บอยู่ จึงตัดสินใจตกลงไป

" ก็ได้แค่ครั้งนี้นะถ้าคุณหายเมื่อไหร่ผมจะจับกระแทกให้รูบานเลยคอยดูสิ "

" คุณที่ในหัวมีแต่เรื่องลามกแบบนี้หรือไง "

" แน่นอนก็เมียเซ็กซี่ขนาดนี้ ถ้าเป็นไปได้อยากจับคุณมัดไว้กับตัวแล้วกระแทกเข้าออกรูหวานๆของคุณทั้งวันเลยด้วยซ้ำ "

ต้นหลิวกลืนน้ำลายเขารู้ว่าอีกฝ่ายพูดจริงดูจากสายตาที่จริงจังนั้นแล้ว จึงรีบเปลี่ยนเรื่ิอง

" ผมเริ่มหิวแล้วเราไปหาอะไรกินกันเถอะ " ต้นหลิวกำลังจะลุกแต่อีกฝ่ายขึ้นคร่อมก่อน

" นี่ไงผมหาน้ำมาป้อนให้ถึงที่เลยนี่ไง " ไม่พูดเปล่าถกกางเกงลงแล้วเอาดุ้นใหญ่ไปถูไถกลีบปากบางแล้วยัดเข้าฝาก ต้นหลิวจึงต้องยินยอมใช้ปากช่วยให้อีกฝ่ายสบายตัว อีกครั้ง แล้วก็อีกครั้งจนปากเจ่อไปหมด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***