6

ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม้เหมันต์จะงานยุ่งแต่ก็จะแวะมาหาต้นหลิวสักพักเป็นประจำ แต่วันนี้ไม่ปกติ คือ เหมันต์ไม่ได้แวะเข้ามาทักทายให้เห็นหน้าเลยจนถึงเวลาปิดร้านก็ไม่มา จึงปิดร้านไม่รออีกฝ่ายแล้ว

" อะไรกัน แค่นี้ก็ยอมแพ้แล้วหรือไง " ต้นหลิวระบายออกมาอย่างน้อยใจ ที่เหมันต์ไม่มาหาตนคงเบื่อที่จะตามตื้อแล้ว เขาเล่นตัวเกินไปหรือไง เฮ้อ ต้นหลิวนะต้นหลิวเล่นตัวจนอีกฝ่ายเบื่อเลยเป็นไงสมน้ำหน้าตัวเองชะมัด คุณเหมันต์ก็อะไรแค่ไม่ึงเดือนก็ทนจีบไม่ไหวแล้วหรือไง อุตส่าจะตกลงเป็นแฟนหลังสิ้นเดือนนี้ซักหน่อย ชิ ไม่มีความทนเลยคนอื่นจีบเป็นเดือนเป็นปียังทนได้เลย

แปะ แปะ แปะ ต้นหลิวตบหน้าตัวเองเบา

" เขาอาจติดธุระก็ได้ เลิกฟุ้งซ่านต้นหลิว สติ สติ "

ต้นหลิวใช้เวลาสงบสติอารมณ์สักพักก็หาข้าวกินแล้วอาบน้ำนอน

วันรุ่งขึ้น

ต้นหลิวยังคงเปิดคลีนิคดังเดิมเช่นปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือจิตใจที่เหม่อลอยเวลาว่างจากคนไข้

" คุณหมอคะ คุณหมอ คุณหมอคะ!!! " คนไข้สาวเดิมเข้ามาในคลีนิคพยายามเรียกคุณหมอที่นั่งเหม่อลอยอยู่หน้าเคาน์เตอร์ให้รับรู้ถึงการมาของเธอเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ จนคุณหมอสะดุ้ง

" อ่า อะ ขอโทษทีครับ "

" คุณหมอเป็นอะไรหรือเปล่าคะ "

" เปล่าครับหมอสบายดี "

" อ้อค่ะ วันนี้คุณหมอดูจิตใจไม่อยู่กับตัวเลยนะคะ มัวแต่คิดถึงใครหรือเปล่าคะเนี่ย 555 "

" ปะ เปล่าครับ ผมยังไม่มีแฟนเลยจะคิดถึงใครได้ล่ะครับ "

" ค่ะๆ แล้วพี่ชายที่หล่อๆ เย็นชาคนนั้นไม่มาหรือคะวันนี้ "

" เออ คือเขาติดธุระนิดหน่อยน่ะครับ "

" พี่ชายคนนั้นหล่อดีนะคะคุณหมอไม่ลองรัับพิจารณาหน่อยหรือคะ "

" บ้า หมอเป็นผู้ชายนะครับ "

" เดี๋ยวนี้โลกเปิดกว้างแล้วค่ะคุณหมอ หนูเชียร์นะคะ " คนไข้สาวแซวหมอหนุ่มจนเขิลอายแก้มเริ่มขึ้นสีจนทำอะไรไม่ถูก

" อะ แฮ่ม เลิกคุยเรื่องนี้เถอะครับ มาทำอะไรเอ่ยวันนี้ "

" มาตรวจสุขภาพฟันค่ะ " หลังกรอกประวัติคนไข้ก็ทำการตรวจสุขภาพฟันเรียบร้อยก็ตรงกับเวลาปิดร้านพอดี

ต้นหลิวทำการปิดคลีนิคและหาข้าวกินให้เรียบร้อย พอถึงคอนโดต้นหลิวล้มตัวลงบนโซฟานอนคิดเรื่องราวที่ผ่านมาที่เคยมีอีกคนเข้ามาในชีวิตประจำวันจนเคยชิน พอไม่มีอีกคนเข้ามาคอยกวนคอยทำนั้นนี่ก็รู้สึกแปลก หรืออาจเพราะเขาเริ่มมีใจให้อีกคนแล้วกันนะ เฮ้อยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ช่างมันเถอะ

หลังอาบน้ำเตรียมจะเข้านอนต้นหลิวรู้สึกกระวนกระวายใจ จนความคิดว่าจะโทรหาอีกฝ่่ายดีหรือไม่ตีกันไปมาจนมึนไปหมด สุดท้ายจึงตัดสินใจโทรหาไมเคิลแทน อาจจะทนความเกร็งหรือเขิลอายได้หน่อย

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

" ฮัลโหลครับคุณต้นหลิว "

" เออ คือ......คือคุณไมเคิลสะดวกคุยหรือเปล่าครับหรือว่ายังทำงานอยู่ครับ "

" คุยได้ครับ "

" คือ คือ เออ "

" มีอะไรหรือเปล่าครับ "

" คือ คุณเหมันต์เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ไม่เห็นหน้าเลยช่วงนี้ "

" อ้อ คือเจ้านายป่วยเลยไม่ได้เข้าไปหาคุณต้นหลิวครับ คุณมีธุระอะไรกับเจ้านายผมหรือครับ "

" อ้อ เปล่าครับเห็นหายไปเลยคิดว่าเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วไม่สบายมากหรือเปล่าครับ "

" ตอนแรกก็ไม่เท่าไหร่ครับ แต่ไม่ยอมพักผ่อนตามที่หมอบอกเลยทำให้ร่างกายแย่กว่าเดิมมากครับ ตอนนี้ก็ยังทำงานอยู่ไม่ยอมพักสักที คุณต้นหลิวช่วยมาดูแลเจ้านายผมหน่อยได้ไหมครับ "

" เออ คือ.....เขาจะไม่ไล่ผมใช่ไหมครับ "

" ไล่เหรอเฮอะคงจะดีใจจนแกล้งป่วยต่อละไม่ว่า / ไม่หรอกครับ ได้คุณมาช่วยดูแลเจ้านายอาจจะฟังแล้วยอมพักผ่อนก็ได้นะครับ นะครับถือว่าผมขอร้องคุณแล้วกัน " ประโยคแรกคือความคิดในใจของไมเคิล ประโยคถัดมาจึงคุยกับต้นหลิว

" ก็ได้ครับ เห็นแก่ที่คุณขอร้องนะครับ "

" ครับ ขอบคุณมากนะครับ "

" ไม่เป็นไรครับ ผมไม่รบกวนคุณแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าผมจะเข้าไปดูคุณเหมันต์ให้นะครับ "

" ครับ " หลังจากวายสายต้นหลิวคิดอะไรเรื่อยเปลื่อยอีกสักพักก็ล้มตัวลงนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปดูแลคนป่วย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***