5

วันนี้ก็เป็นเหมือนวันอื่นๆ ที่ต้นหลิวมาเปิดคลีนิคของตนเองโดยมีเหมันต์และไมเคิลมานั่งอยู่ในเคาน์เตอร์เพื่อเก็บเงินแทนในช่วงเกือบเดือนที่ผ่านมานี้จนคนไข้เริ่มชินกับการรมีตัวตนของเหมันต์และไมเคิลแล้ว และมีคนไข้วัยรุ่นทั้งสาวและชายตัวเล็กเข้ามาใช้บริการมากขึ้นเป็นเพราะโดนความหล่อลากของเหมันต์ดึงดูดเข้ามา ทำให้ตลอดเกือบเดือนนี้ต้นหลิวทำเงินได้มากกว่าปกติเท่าตัวทีเดียว แม้แรกๆ ทั้งสองมีทะเลาะกันบ้างก็ตามถึงจะเป็นต้นหลิวที่ทะเลาะฝ่ายเดียวก็ตามโดยมีเหมันต์เป็นผู้ฟังที่ดีจนต้นหลิวระอาเลิกหาเรื่องอีกฝ่าย แต่ตลอดเกือบเดือนที่ผ่านมาต้นหลิวก็ยังคงไปเที่ยวกลางคืนบ้างเป็นครั้งคราเพียงแต่ไม่ได้รับน้ำหวานจากหนุ่มๆ เหมือนเดิม เพราะเหมันต์คอยกันหรือขัดขวางตลอด ย้อนไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อน

ณ ผับแห่งหนึ่ง

ต้นหลิวใส่เสื้อสีขาวกางเกงยีนขาดตั้งแต่ต้นขาถึงเข่า โชว์ขาอ่อนขาวเนียน ใส่ต่างหูให้ดูคูลนิดๆ ดูหล่อแบบหวานๆ เป็นที่จับตามองของคนในผับแห่งนี้ ทั้งหญิง เก้ง กวาง ชายแท้ คอยหมุนเวียนมาชนแก้วด้วยตลอด นานเข้าก็เริ่มมีคนเข้ามาคุยด้วยนั่งด้วย

" สวัสดีครับ ผมนายนะครับ แล้วคุณ..."

" ต้นหลิวครับ ส่วนนี้เบลเพื่อนผมครับ "

" มากันสองคนหรือครับ " ประโยคคลาสสิคถูกถามออกมา ต้นหลิวจึงตอบกลับ

" ครับมากันสองคน "

" แต่ไม่อยากกลับกันสองคนเลยนายพาไปส่งได้มั้ย " เบลพูดอ้อนๆ นายก็ตรงสเปคเบลพอดี หล่อ ผิวแทน สูง ใหญ่ งานดีมากคนหนึ่ง

" ถ้าไม่รบกวนขอชวนเพื่อนมานั่งด้วยได้มั้ยครับ "

" ไม่รบกวนเลยครับ " เบลมองตามสายตาของนายไปเจอเพื่อนๆ ของนายดูออกแนวเดียวกันหมดจึงตอบตกลงอย่างเร็ว ต้นหลิวจึงเออออไปด้วย นายจึงโบกมือเรียกเพื่อนตัวเองมา ชื่อ ไบร์ กับวิน ทั้งห้านั่งจิบแอลกอฮอล์ต่อจนเริ่มเมาความต้องการก็เกิดขึ้น

" เบลไปห้องน้ำกันมั้ยครับ " วินชวน

" ได้ครับ ไบร์สนใจไปด้วยกันมั้ยครับ " เบลเอ่ยพร้อมส่งสายตายั่ว

" ผมยังไงก็ได้ครับ " ทั้งสามลุกออกจากโต๊ะไปห้องน้ำ เหลือต้นหลิวและนายไว้ที่โต๊ะเพียงสองคน

" ต้นหลิวมีแฟนหรือยังครับ " ต้นหลิวคิดมีคนตามจีบนี่เรียกว่ามีแฟนยังวะไม่มั้งก็ยังไม่ได้ขอคบนี่นา

" ยังครับ แล้วนายล่ะ "

" ผมก็ยังครับ เราตามทั้งสามไปไหมครับ "

" ผมไม่ให้สอดนะครับ อมให้ได้อย่างเดียว "

" ครับ แค่นั้นก็ได้ " นายยิ้มตอบ ทั้งสองจึงเดินไปห้องน้ำ เดินมาถึงหน้าห้องน้ำกำลังจะเข้าห้องน้ำที่ว่างกลับถูกมือหนารั้งไว้ก่อน ต้นหลิวเตรียมตัวหันมาด่าก็ต้องชะงักคำพูดลงไป

" น่ะ......."

" นายเป็นใคร ปล่อยต้นหลิวสะ " นายที่เดินนำหันมาดูต้นหลิวที่หยุดเดินก็เจอกับผู้ชายหน้าโหดจับมือไว้ จึงจะเดินไปแยกออกแต่ต้นหลิวห้ามไว้ก่อน

" นายอย่า กลับเข้าไปก่อนนะ "

" แต่ "

" ไปเถอะ เราขอ " นายเดินเข้าไปด้านในอย่างหัวเสียเล็กน้อย

" จะทำอะไร "

" เปล่านี่ "

" หึ แล้วนี่คืออะไร อยากขนาดนั้นขอฉันก็ได้ฉันให้เธอได้ตลอด "

" จะมากไปแล้วนะ คุณยุ่งอะไรด้วยเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย "

" ต้นหลิว!!! " เหมันต์ตะคอกอย่างโมโหกับคำพูดของต้นหลิว

" ก็มันจริงนี่เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ปล่อยได้แล้วจะกลับ " เหมันต์กุมมือต้นหลิวไม่ยอมปล่อยต้นหลิวจึงพยายามสะบัดและแกะออกจนหลุดแล้วกลับคอนโด ระหว่างทางก็ทักแชทบอกเบลทิ้งไว้แล้วโอนค่าเครื่องดื่มให้เบล ตลอดทางก็คิดว่าตนพูดแรงเกินไปหรือเปล่า ไม่นี่ใครใช่ให้มาวุ่นวายกับเขาก่อนล่ะเขาไม่ผิดสักหน่อย ได้แต่คิดว่าเขาจะเกียจหรือโกรธหรือไม่เขายังจะมาหาที่คลีนิคเหมือนเดิมหรือเปล่าถ้าไม่มาล่ะ ช่างเถอะเรื่องของเขาต้นหลิวตีกับความคิดตัวเองตลอดทางรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่คนขับบอกว่าถึงแล้วเรียกเก็บค่ารถนั้นเอง ซึ่งทำให้ต้นหลิวนอนไม่หลับทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเหมันต์ก็ยังไปที่ร้านเหมือนเดิมเพียงแต่ไม่ได้พูดอะไรกับต้นหลิวสักคำนั่งเก็บเงินแทนและนั่งเฉยๆ หน้าเคาน์เตอร์แบบนั้นเป็นแบบนี้มาสองวันต้นหลิวที่ชวนคุยแต่ถูกเมินก็โมโหจึงชวนเบลไปผับเพื่อระบาย และกำลังจะไปต่อกับหนุ่มหน้าใสก็โดนมือหนาขัดขวางเหมือนเดิม ทั้งสองทะเลาะกันนิดหน่อยสุดท้ายต้นหลิวก็ยอมแต่โดยดี หลังจากนั้นต้นหลิวก็ไม่ได้เที่ยวผับตั้งแต่วันนั้นจนปัจจุบันนี้ และเหมันต์ก็ยังไปหาที่คลีนิคทุกวันแต่ไม่ได้มาอยู่จนปิดเหมือนก่อนหน้านี้เพราะมีงานให้จัดการเข้ามาจึงแวะมาวันละสามถึงห้านาทีแล้วก็กลับไปทำงานต่อ ต้นหลิวเคยห้ามแล้วว่างานยุ่งไม่ต้องมาหาเขาก็ได้ แต่อีกฝ่ายทำมึนมาเหมือนเดิมต้นหลิวที่พูดจนขี้เกียจจะพูดก็ปล่อยอีกฝ่ายทำตามใจตัวเอง เขาไม่ได้เสียหายอะไร อีกอย่างก็ชินกับการมีอีกฝ่ายโผล่มาให้เห็นแล้วถ้าไม่มาหาคงรู้สึกแปลกๆ หรือว่าเขาจะเริ่มมีใจให้อีกฝ่ายแล้วกันนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***