ตอนที่3 รู้สึกดี

จากนั้นกันต์ออกจากตึกแล้วเดินไปที่ลานจอดรถของมหาวิทยาลัยแล้วก็เดินไปขึ้นรถแล้วก็ขับรถออกไปหากรที่โรงพยาบาลเพราะกันต์จะเอากระเป๋าตังไปคืน เเล้วกันต์(คิดในใจ)ว่ากลัวจะรู้สึกดีกับคนนี้เขาจึงขับรถไปเรื่อยๆจนจะใกล้ถึงโรงพยาบาลคิดได้ว่าตัวเองยังไม่ได้กินอะไรเลยจึงจอดรถข้างทางแล้วมองไปเห็นร้านหมูปิ้งกับร้านผลไม้พอเห็นก็ลงจากรถแล้วเดินไปซื้อหมูปิ้งที่ตัวเองชอบพอถึงร้านก็บอกว่าพี่ครับผมเอาหมูปิ้ง 5 ไม้กับข้าวเหนียว 2 ห่อครับได้จ้าพ่อหนุ่มแม่ค้าเลยมองหน้าแล้วพูดว่าหน้าคุ้นๆนะเราเนี่ยเป็นดาราหรือเปล่า

เปล่าครับอ๋อครับยังไม่ได้เป็นยังเรียนอยู่แค่เป็นนายแบบเฉยๆครับออจ้างั้นพี่ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมคะได้ครับขอถ่ายรูปตรงหน้าร้านเลยได้ไหมครับจะได้มีคนมาอุดหนุนพี่เยอะๆโอเคจ้าช่วงนี้พี่ก็ไม่ค่อยมีรายได้ให้น้องมาโปรโมทร้านพี่หน่อยละกันเนาะหลังจากนั้นแม่ค้าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อถ่ายรูปของกันต์เพื่อมาโปรโมทร้านตัวเองแล้วพอถ่ายได้ 3-4 รูปเขาก็บอกว่าขอบคุณมากนะน้อง

น้องชื่ออะไรหรอผมชื่อกันต์ครับเดี๋ยวผมจะแวะมาซื้อหมูปิ้งพี่บ่อยๆนะครับขอบใจจ้าพอกันต์ถ่ายรูปแล้วแม่ค้ายื่นหมูปิ้งให้กันต์แล้วบอกว่าหมูปิ้งได้ค่ะขอบคุณมากครับแล้วกันต์ก็เดินว่าจะกลับไปที่รถแต่บังเอิญเห็นร้านผลไม้จึงคิดขึ้นได้ว่าจะไปหากรก็เลยจะซื้อผลไม้ไปฝากกรแล้วก็แวะร้านผลไม้แล้วถามพ่อค้าว่าพ่อค้าครับเอาแอปเปิ้ลกับมะม่วงอย่างละครึ่งโลครับแล้วพ่อค้าก็ใส่ถุงแล้วยื่นให้กับกันต์เเล้วกันต์ก็เลยถามว่าพ่อค้าเท่าไหร่ครับพ่อค้าเลยบอกว่า 100 บาทครับแล้วกันต์ก็ยื่นเงินให้กับพ่อค้าพ่อค้าเลยบอกว่าขอบคุณมากครับกันต์ก็ถือถุงหมูปิ้งแล้วก็ผลไม้ที่ซื้อข้างทางกลับเอาไปเก็บไว้ข้างคนขับแล้วก็เดินกลับไปขับรถไปที่โรงพยาบาลที่ตึกจอดรถแล้วก็เดินเข้าไปขึ้นลิฟท์แล้วขึ้นลิฟท์ไปชั้น 7 แล้วเดินไปที่ห้องของนาย

กรณ์หรือนายกิตติกรแล้วเปิดประตูเข้าไปเห็นว่ากรหลับอยู่จึงวางกระเป๋ากับผลไม้ไว้ข้างแล้วพูดเบาว่าฉันซื้อมาฝากแล้วนะไอ้พี่กรแล้วก็ว่าจะออกไปทำงานแต่ท้องของกันต์นั้นร้องหนักมากจึง(คิดในใจ)ว่าขอกินหมูปิ้งในห้องพี่กรก่อนแล้วกันค่อยไปทำงานตอนนี้ท้องฉันร้องไม่ไหวแล้วกันต์จึงเดินถือหมูปิ้งไปนั่งทานที่โต๊ะอาหารอย่างเอร็ดอร่อยแต่กรก็รู้แล้วว่ากันต์มาเลยแกล้งทำเป็นหลับแล้วนอนดูกันกินข้าวแล้วก็นอน(คิดในใจ)ว่าเวลามึงกินข้าวยังน่ารักแล้วเวลามึงทำอย่างอื่นจะน่ารักขนาดไหนวะกร(คิดในใจ)

พอกันต์กินไปเรื่อยๆกรเริ่มลุกขึ้นมานั่งแล้วพูดว่ามาเยี่ยมผมหรอทำไมไม่บอกหมูปิ้งของกันต์นั้นที่กำลังจะเอาเข้าปากก็พุ่งออกจากปากตกลงบนพื้นแล้วกันต์พูดว่าไอ้เชิ้ยกูตกใจหมดเห็นไหมหมูปิ้งกูตกพื้นแล้วไอ้บ้านี่เออโทษทีกูเห็นมึงกินแล้วน่ารักกูเลยแกล้งมึงนิดหน่อยบ้านมึงหรอดีนะกูไม่วิ่งหนีกูขอโทษแล้วไงต่อไปถ้ามึงจะแกล้งกูอีกกูจะวิ่งหนีมึงแล้วนะแล้วกระเป๋าตังค์ผมล่ะก็เอามาคืนแล้วไงวางไว้ที่โต๊ะกับผลไม้นั่นซื้อผลไม้มาฝากนะมะม่วงกับแอปเปิ้ล

มาฝากนะไอ้พี่กร กันต์ก็กลับไปกินหมูปิ้งให้เสร็จแล้วหันมาบอกพี่กรว่ากลับก่อนนะผมมีธุระจะไปทำงานแล้ว แล้วกันต์ก็หยิบกระเป๋าสะพายแล้วเดินกำลังจะออกไปแต่กรเรียกกันต์ว่าเฮ้ยกันต์มึงซื้อแอปเปิ้ลกับมะม่วงมาให้กูมึงจะให้กูกินยังไงวะ พี่กรก็ปอกกินเองสิ กันต์ซื้อมาให้แล้วยังจะมาให้ปอกให้พี่กรกินอีกหรอ

กรก็เลยบอกว่ากันต์ปอกกินให้พี่กินหน่อยนะนะๆๆก็ได้แล้วกันต์ก็เดินกลับมาเอากระเป๋าสะพายวางไว้แล้วก็เดินไปหยิบเอาจานกับมีดมานั่งปอกเปลือกแอปเปิ้ลให้พี่กรแล้วพี่กรก็มองหน้ากันต์อย่างกับจะกินกันต์แทน apple เฮ้ยพี่กรมองอะไรวะเหมือนจะกินผมแทน apple อย่างนั้นแหละ

มึงนี่รู้เยอะนะก็มันจริงไหมล่ะพี่มองผมขณะนั้นเออกูไม่มองก็ได้วะแล้วกรก็ใช้มือไปจับโทรศัพท์แล้วพอดีรันโทรมาเฮ้ยว่าไงกรเป็นไงบ้างวะกูกำลังจะเข้าไปเยี่ยมมึงนะเว้ย มึงมาวันใหม่ไม่ได้หรอวะไอ้รัน

วันนี้กูไม่ว่างรับแขกว่ะกูอยู่หน้าห้องมึงแล้วอ้าวทำไมมึงไม่โทรมาบอกตั้งแต่ที่แรกแหมมีหนุ่มๆมาเยี่ยมหรือไงวะเออรู้ดีจังนะมึงเนี่ยเอองั้นกูเข้าไปเลยนะหลังจากนั้นรันก็เปิดประตูเข้ามาเจอแล้วตกใจทั้งกันต์และรันเฮ้ยไอ้กันต์เฮ้ยพี่รันแล้วกรบอกว่าอ้าวรู้จักกันด้วยหรอก รู้สิน้องชายกูเองอ้าวหรอแล้วกันต์ก็อ้าปากค้างเเล้วจะพูดว่าพี่รันเป็นเพื่อนกับไอ้พี่กรณ์หรอก็เออสิวะกันต์(คิดในใจ)ว่าไอ้เชี้ยแม่งเอ้ยทำไมโลกมันกลมจังวะ แกเป็นอะไรหรือเปล่าวะเปล่างั้นผมไปก่อนละกันนะพี่รันฝากปอกผลไม้ต่อให้พี่กรด้วยนะ เอ้าไอ้กันต์มึงจะรีบไปไหนวะกูยังไม่ได้ถามมึงเลยว่ามึงรู้จักกับเพื่อนกูได้ไง

ผมไปก่อนนะผมมีธุระ มึงถามกูก็ได้รันแต่มึงไปเอาเก้าอี้มานั่งก่อนเรื่องมันยาวแล้วเอาผลไม้ที่ไอ้กันต์มาวางให้กูด้วยเออเดี๋ยวกูเอามาให้แล้วรันก็ไปลากเอาเก้าอี้มานั่งแล้วถามกรเลยว่ามึงรู้จักน้องกูได้ไงวะแล้วมึงเจอมันที่ไหนแล้วมันเป็นอะไรกับมึงวะเออๆทีละคำถามได้ไหมไอ้นี่กูตอบไม่ทันมึงหวงน้องมึงหรือว่ามึงหวงกูเนี่ย ก็หวงน้องกูสิวะเดี๋ยวมันจะมารู้สึกดีกับไอ้เพลย์บอยตัวพ่ออย่างมึง แล้วถ้ากูจริงจังกับน้องมึงจริงๆล่ะมึงก็พูดไปนะกูยังไม่รู้เลยว่ามันชอบผู้หญิงหรือผู้ชายกูรู้ว่ามันชอบกูไอ้เชี้ยนี่เข้าข้างตัวเองจังนะมึง เข้าข้างกูดิตัดไปที่กันต์ที่ขับรถไปทำงานที่พักรถกู้ภัยเหมือนเดิมแล้วก็ไปนั่งทำรายงานที่โต๊ะเดิมที่เคยคุยกับพี่อรแล้วก็กันต์ได้คิดอะไรไปเรื่อยๆจนเผลอคิดไปถึงเรื่องไอ้พี่กรแล้วรู้สึกแล้วเผลอยิ้มออกมาแล้ว(คิดในใจ)

ว่าทำไมกูรู้สึกดีกับไอ้พี่กรวะแล้วก็คิดเห็นภาพต่างๆจนวันที่เริ่มต้นที่เจอกรจนถึงวันนี้พี่อรเดินมาเห็นกันต์นั่งคิดก็เลยเดินเข้ามาพูดว่าทำอะไรอ่ะคิดถึงใครอยู่หรือเปล่า

เปล่าๆหรอกพี่อรคิดเรื่องงานอยู่อะครับ อ๋องั้นแล้วไปพี่ว่าจะมาถามว่าเขาเมื่อคืนนี้เป็นยังไงบ้างเขาไหนก็เขาที่กันต์ไปนอนเฝ้าไงอ๋อไอ้พี่กรนั่นหรอดีขึ้นแล้วครับเขารู้จักกับพี่ผมซะด้วยก็ดีสิทำไมถึงดีล่ะครับ

พี่อรก็เลยบอกว่าจะได้สนิทสนิทกันไว้ไงพี่รู้สึกว่าเขาน่าจะชอบกันต์จริงๆนะบ้าพี่อรก็พูดไปเรื่อย กันก็ทำหน้าตาเขินแล้วก็บอกพี่อรว่าพี่อรผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเอองั้นไปเถอะเดี๋ยวพี่นั่งรอพี่มีเรื่องจะปรึกษานิดนึงครับเดี๋ยวผมรีบมานะครับกันต์ก็ได้เดินไปเข้าห้องน้ำแล้วทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็เดินออกมาเพื่อจะมาคุยกับพี่อรว่าไงครับพี่อรพี่อรมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรือเปล่าครับมีอยู่นิดหน่อยอ่ะกันต์ลูกชายพี่อ่ะจะทำงานแล้วแต่ไม่รู้ว่าจะไปทำงานที่ไหนก็เลยว่าจะฝากกันต์ให้เข้าไปทำงานที่บริษัทกันต์ได้ไหมอ๋ออันนี้ผมต้องไปถามคุณพ่อก่อนนะครับเพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่นั่นยังรับพนักงานอยู่หรือไม่อ๋อโอเคจ้าถ้าได้คำตอบแล้วบอกพี่ด้วยนะ

ครับแล้วหลังจากนั้นพี่อรก็บอกกันต์ว่างั้นพี่ไปละนะวันนี้พี่ลานะเพราะว่าพี่จะรีบกลับบ้านวันนี้สามีพี่ไม่อยู่บ้านพี่ต้องไปดูแลลูกอ๋อครับไม่เป็นไรครับวันนี้เดี๋ยวผมอยู่เวรเองวันนี้ผมว่างครับงั้นพี่ไปก่อนนะกันต์ตัดไปที่รันกลับกรที่ถามขึ้นว่าเฮ้ยพวกมึงเป็นน้องชายกันจริงๆหรอทำไมกูไม่รู้เรื่องว่ะมึงไม่เคยใส่ใจที่ไหนไอ้กร

จริงแหละแล้วมึงมีเบอร์โทรศัพท์น้องมึงกับไลน์ป่ะกูขอได้ป่ะมึงจะเอาไปทำอะไรวะกูก็แค่อยากติดต่อน้องมึงอ่ะน้องมึงมันน่ารักน้องกูนะเว้ยไม่ใช่น้องคนอื่นที่มึงจะมาเล่นๆทำตัวเป็นเพลย์บอยไปเรื่อยๆเออกูรู้กูอาจจะจริงจังกับน้องมึงก็ได้มึงก็พูดว่าอาจจะจริงจังแต่คนอื่นที่เข้ามามึงไม่เคยจริงจังเลยก็คนอื่นไงไม่ใช่น้องมึงกูก็รู้ไงว่าน้องกูกูก็เลยไม่อยากให้มันมาเจอกับมึงทำไมวะกูไม่ดีตรงไหนกูทั้งหล่อทั้งเท่พ่อรวยไอ้เชี้ยทำไมชอบเข้าข้างตัวเองจังว่ะไอ้เหี้ยกร

มึงสัญญากับกูก่อนถ้ากูให้เบอร์น้องกับ line ไปมึงจีบมันติดมึงจะเลิกทำตัวเจ้าชู้เที่ยวเล่นไปวันแล้วกลับไปทำงานกับพ่อมึงเรื่องงานมันไม่ยุ่งยากหรอกกูจะกลับไปทำงานแล้วถ้ากูหายเออถ้ามึงทำตัวดีกูอาจจะไม่ขัดขวางมึงก็ได้ถ้ามึงทำให้น้องกูเสียใจนะมึงกับกูไม่ต้องมาอยู่ด้วยกันเออกูไม่ทำให้มันเสียใจหรอกน่าเอามาเอามากูอยากได้ละเออกูให้ก็ได้หลังจากนั้นสองคนนั้นก็คุยกันไปเรื่อยๆรันก็ได้เอาเบอร์กับไลน์ให้กรแล้วรันก็บอกว่ากรงั้นกูกลับก่อนนะวันนี้กูว่าจะเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทกับพ่อนิดหน่อยเมื่อวานมีประชุมว่ะเออๆไปเถอะขอบใจมากนะที่มึงซื้อข้าวต้มมาฝากกูเออก็ของโปรดมึงไม่ใช่หรอข้าวต้มอ่ะมึงบอกว่าข้าวต้มโรงพยาบาลไม่อร่อยจืดกูก็เลยซื้อข้าวต้มแม่ยายเอียดมาให้มึงกินไงเออโอเคกูก็กินของมึงจะกินให้หมดเลยแหละเออดีแล้วงั้นกูไปก่อนนะเพื่อนไว้เจอกันพรุ่งนี้กูออกโรงพยาบาลนะบอกน้องมึงมารับกูด้วยทำไมกูต้องบอกน้องกูอ่ะเดี๋ยวกูมารับมึงเองไอ้นี่หวงน้องชิบหายไอ้นี่อย่ามานะเออกูไปก่อนละจากนั้รันก็ได้เปิดประตูออกไปแล้วก็จะไปเคลียร์งานที่บริษัทตัดไปพรุ่งนี้เช้า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***