ตอนที่1 เพลย์บอยตัวพ่อ

นายคนนี้ชื่อว่าการเป็นลูกเจ้าของบริษัทเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลกเป็นเจ้าของ บริษัทนำเข้าของจากต่างประเทศของประเทศไทยกรเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเเต่วันๆไม่ทำอะไรเลยเที่ยวเล่นไปๆวัน

เเต่วันนั้นก็เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นกรได้เข้าไปหาพ่อที่ บริษัทเพราะเขานั้นถูกพ่อเขาระงับบัตรเครดิตนายกร จึงรีบขับรถสุดหรูมาจอดตรงหน้าบริษัทเเล้วเปิดรถเเล้วเดินขึ้นไปในบริษัท อย่างหล่อ เขาสูงมากใส่สูทผูกไทด์เเว่นตาดำตัวโปรดเเล้วรีบเดินเข้าลิฟต์ไปนั้นพอประตู ลิฟต์เปิดออกก็เดินไปยังห้องทำงานของพ่อเข้าอย่างรวดเร็ว จนเลขาห้ามเกือบไม่ทัน

เลขาเลยพูดขึ้นมาว่า คุณกรค่ะ เข้าไม่ได้นะคะ นี้เธอฉันเป็นใครเธอเป็นใครอยากเสือก กรทำหน้าโมโหเเล้วรีบเดินเข้าห้องไปเเล้วปิดประตูห้องเสียงดังจนพนักงานหันไปมอง กรพูดขึ้น อย่างโมโหใส่พ่อ พ่อทำเเบบนี้ทำไม พ่อทำสีหน้าเเบบยั่วโมโหกรเข้าไปใหญ่ ฉันทำอะไร

ก็พ่อ ระงับบัตรเครดิตผมไง

ก็เเกไม่เอาไหน จะให้ฉันให้เงินเเกใช้ไปวันหรือไง ก็พ่อบอกผมดีๆก่อนได้

เเล้วทำไมฉันต้องบอกเเกดีๆถ้าฉันไม่ระงับบัตรเครดิตเเกจะเข้ามาหาฉันที่ บริษัทไหม

ก็ไม่ไง

ฉันก็เลยต้องทำเเบบนี้

ตัดมาข้างนอกที่พ่อลูกคุยอยู่ข้างไหนจนเสียงดัง จนพนักงานเดินมาถามตั้งหลายคนเดินถามว่าพี่เลขา เขาเป็นอะไรกันนะ ไม่ต้องยุ่งได้ไหมพวกเธอกลับไปทำงานเลยไม่ต้องมายุ่งเรื่องของเจ้านาย ไปๆ เเหมๆดูนิดดูหน่อยก็ไม่ได้

ไปๆไม่ได้ก็คือไม่ได้

ตัดไปข้างในนั้นห้องนั้นที่พ่อลูกำลังคุย

กันอยู่นั้น

กรก็พูดขึ้นอีก ก็ผมยังอยากใช้ชีวิตเเบบนี้ในตอนนี้อยู่ไงครับ

เเกอะมันก็เที่ยวเล่นได้ ไปไหนมาไหนได้เเต่ก็มาช่วยงานที่บริษัทฉันบ้าง กร

พ่อขอละเเกมาช่วยพ่อบริหารบริษัทให้พ่อได้ไหม เเล้วเเกอย่างได้อะไรพ่อให้เเกทุกอย่าง เเล้วก็จะยกเลิกนะงับบัตรเครดิตเเกตอนนี้

ก็ ได้งั้นผมจะเข้ามาเรียนรู้งานที่นี่ก็ได้

งั้นดีเลยเเต่ในคำพูดกรนั้นในใจลึกรู้เหนื่อยไม่อยากทำเเต่ก็ต้องทำ งั้นผมไปล่ะนะพ่อ วันนี้ผมไม่กลับบ้านนะบอกเเม่ด้วย

กรก็พอพูดเสร็จก็เปิดประตูออกไป เเล้วพ่อที่กำลังจะอ้าปากพูด ว่ากรกลับไปทานข้าวที่บ้านนะลูกเเต่ก็ไม่ทัน เพราะกรออกไปเเล้วกรก็เดินขึ้นลิฟต์ ไปเเล้วโทรหาเพื่อนสนิทที่ชื่อว่ารัน เฮ้ยไอ้รัน ว่างไหมกูว่าจะชวนมึงไปปาร์ตี้กันสักหน่อย ได้ดิเพื่อนเดี๋ยวกูไปขอเคลียร์งานเเปปหนึ่งเเล้วเจอกันที่ร้านเดิมนะ

เดี๋ยวกุชวนไอ้ชินกับไอ้เนมไปด้วย ได้

okเเล้วเจอกันเพื่อน

พอลิฟต์เปิดออกเเล้วกรก็รีบเดินไปที่รถเเล้วขับออกไปอยากเร็วเพื่อไปปาร์ตี้เเต่ต้อง

ขับรถไปทางมหาวิทยาลัยถ้าไปอื่นมันอาจจะรถติด ก็เลยขับรถไปอย่างเร็ว

ตัดภาพไปที่นายเอกของเราที่กำลังเลิกเรียนที่เดินลงมาจากมาตึก เขาชื่อว่ากันต์เป็นนักศึกษาปี4เขาเรียน นิเทศศาสตร์สาขาเอก

การเเสดง เเละภาพยนตร์ เเล้วเขายังเป็นลูกชายของเจ้าบริษัท ส่งออกสินค้าจากไทยไปต่างประเทศที่เป็นที่ต้องการของทั่วโลกแล้วยังเป็นจิตอาสาของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแล้วเขามีเพื่อนสนิทชื่อว่าวันพุธ วันพุธได้ถามกันต์ว่าวันนี้จะไปไหนไหมกันต์เลยบอกว่าจะไปโรงพยาบาลแหละไปทำงานจิตอาสาก่อนแล้วกัน

กูนึกว่ามึงจะว่างกูก็เลยว่าจะชวนมึงไปห้างนิดหน่อยวันนี้กูไม่ว่างกูจะรีบไปโรงพยาบาลแหมๆเป็นถึงลูกเจ้าของบริษัทใหญ่ยังใจดีไปเป็นจิตอาสาอีกกูละอิจฉาพ่อมึงจริงๆมีลูกน่ารักขนาดนี้แกก็พูดเกินไปไอ้วันพุธ

งั้นกูไปละ

ok

ตัดภาพไปที่กรกำลังขับรถเขามาไกล้ทุกๆที่ เเล้วกันต์ก็เดินข้ามถนนมาเพื่อจะไปเอารถเเต่ตอนนั้นรถของกรวิ่งมาอย่างเร็วจนเกือบชนแต่เบรคทัน ไอ้เชี้ยเกือบชนแล้วไม่ล่ะ

และกระเป๋าของกันต์ปลิวขึ้นบนหัวอย่างรวดเร็วจนทำให้กันต์ลื่นล้มแล้วโกรธมากจึงลุกขึ้นทั้งที่กำลังเจ็บตูดอยู่ แล้วเขาพยายามพูดออกไปว่านี่นายขับรถยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือเลยหรอวะไอ้เด็กนี่ พูดให้มันดีๆหน่อยใครน้องแกวะ

ฉันเป็นรุ่นพี่แกต่างหากแกจะดูบัตรประชาชนไหมล่ะไอ้นี่

นายทำฉันเจ็บยังมาพูดให้ฉันอีกแล้วยังไงก็นายทำไมไม่ดูทางล่ะใครกันแน่ที่ขับรถไม่มองดูคนน่ะมองไม่เห็นหรือไงวะ

ในตอนนั้นที่ทะเลาะกันอยู่นั้นมีรถหนึ่งวิ่งมาอย่างรวดเร็วจึงทำให้กรดึงกันต์เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอย่างรู้สึกใจว่านายคนนี้โคตรมีเสน่ห์น่ารักตากลมดวงโตโคตรใช่เลยอ่ะ ก็จ้องตากันอยู่แสนนานจนรถวิ่งมาอีกคันแล้ววินอีกฝั่งหันมาบอกว่าเฮ้ยพวกมึงจะจ้องตากันอีกนานไหมเดี๋ยวก็ตายห่ากันหมดหรอกคิดว่าถนนเป็นพรมแดงหรือไงวะไม่เท่นะเว้ย

เฮ้อ (กรคิดในใจ)กำลังได้ฟิวหายไปเร็วชิบหายเลยว่ะ

ในใจกรอยากจะแกล้งกันต์จึงปล่อยตัวกันต์ลงอย่างแรง โอ๊ยไอ้เชื้ยบอกกูก่อนก็ได้มั้งจะปล่อยกูลงกูก็จะได้ไม่เจ็บเออกูขอโทษกูไม่ได้ตั้งใจ

แล้วนายชื่ออะไรล่ะอยากรู้จัก

ก็ไปถามพ่อมึงดูสิ

ไอ้ บ้านี่พูดดีๆก็ได้เดี๋ยวกูจับมึงจูบเลยไอ้นี่เออกูบอกก็ได้กูชื่อกันต์มึงอ่ะชื่ออะไรกูชื่อกรเออ

กรถามชื่อเสร็จก็กำลังจะชิงหนีไปขึ้นรถแต่พอกันต์หันไปแล้วดึงเสื้อกรไว้เเล้วบอกว่ามึงจะไปไหนมึงไปไหนไม่ได้

มึงมาช่วยกูเก็บของที่ตกริมถนนก่อนนะเก็บช่วยกันต์ก็บ่นขึ้นมากรเลยพูดว่ากูก็ช่วยมึงเก็บแล้วเนี่ยมึงจะบ่นอะไรนักหนาวะกูไม่ได้บ่นไอ้เชื้ยนี่ ถ้ามึงไม่บ่นใครบ่น ผีมั้งเออกุนี้เเหละบ่น

กูกับมึงคุยกันอย่างกับรู้จักกันมาเป็นปีๆเนาะ

เออเดี๋ยวมึงก็จะได้รู้จักกูบ่อยขึ้นกรพูดแล้วยิ้มใสให้อย่างรู้สึกดี

เเต่กุไม่อยากเจอมึงวะไอ้กร

มึงพูดให้มันดีๆหน่อยได้ไหมกูรุ่นพี่มึงนะไอ้นี่เออกูจะพูดดีๆกับมึงก็ได้ว่ะ

ทำไมวะทำไมมึงไม่อยากเจอกูวะ

เเต่กูอยากมึงนะเว้ยกันต์ก็มึงน่ารักอ่ะเวลาโกรธยิ่งน่าจูบว่ะ

ไอ้บ้านี่พูดอะไรก็ไม่รู้แต่กันต์น่ะรู้สึกเขินนิดๆข้างใน งั้นกูไปละเออรีบไปเลยมึงอ่ะโคตรทำกูเสียเวลาว่ะไปเลย

จากนั้นเก็บของเสร็จทั้ง 2 คนก็ได้แยกย้ายกันไปขึ้นรถกันต์จะไปโรงพยาบาลเป็นจิตอาสาส่วนกรก็จะได้ขับรถไปปาร์ตี้กับเพื่อน

พอดี

รันก็โทรเข้ามาหากรพี่กำลังขับรถเพื่อไปปาร์ตี้

มึงถึงไหนแล้ววะทำไมช้าจังแต่ก่อนมึงมารอพวกกูก่อนเพื่อนเลยนะเพื่อนทำไมวันนี้มึงมาช้าจังเออโทษทีว่ะมีปัญหานิดหน่อยวะมึงคืออะไรวะไอ้กรปัญหานิดหน่อยของมึง

เจอตำรวจหรือเจอหนุ่มๆวะแหมมึงนี่รู้ใจกูจริงๆเลยนะเพื่อนงั้นมึงรีบมาเลยนะเพื่อนรอโอเคกูกำลังไป

กรก็รีบขับรถแล้วเหยียบคันเร่งอย่างรวดเร็วพอไปถึงหน้าผับก็จอดรถแล้วเดินเข้าไปเจอหนุ่มๆแล้วก็เดินหว่านเสน่ห์ไปทั่วเจอหนุ่มก็อ่อยไปทั่วกว่าจะถึงโต๊ะเพื่อนจะเมาหมดแล้ว

เฮ้ยว่าไงจ๊ะเพื่อนเมากันหรือยังเอ่ย(เเบบขำเบาๆ)

แหมๆป่านนี้มึงเพิ่งจะโผล่มา

กูติดธุระนิดหน่อยว่ะรัน

มึงจะไม่ชวนกูนั่งเลยหรอไอ้รันเออนั่งเพื่อนนั่ง

แล้วพวกไอ้ชินไอ้nameล่ะพวกมันขอตัวกลับก่อนแล้วมึงมาช้าเกินไป

ส่วนไอ้ชินน้องมันป่วยมันเลยขอกลับก่อนส่วนไอ้เนมน่ะเมียมันโทรตามเหลือแค่กูกับมึงสองคนนี่แหละเพื่อนครับเพื่อนกูมรอะไรมึงซิมนิดหน่อย

น้องๆจัดสูตรพิเศษให้เพื่อนพี่หน่อย ได้ครับ

เพื่อมึงเลยนะเพื่อน

แก้วเดียวจบแต่วนหลายรอบ พี่เดี๋ยวผมจัดเครื่องดื่มสุดพิเศษให้เพื่อนพี่เลยครับ

หลังจากนั้นเด็กเสิร์ฟก็หันกลับไปชงเหล้าให้กับคุณกรแล้วเด็กเสิร์ฟก็หันเอามาวางไว้เพื่อเสิร์ฟให้กรแล้วก็หันไปทำงานเหมือนเดิม

รันก็ถามว่าเฮ้ยเป็นไงวะชีวิตความรักมึงช่วงนี้กูก็เรื่อยๆว่ะไอ้รันเด็กก็เข้ามามีแต่คนน่ารักนะแต่กูไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่อ่ะอยากเจอคนที่กูรักเขาจริงมากกว่าเออมึงอย่ามัวแต่เลือกเดี๋ยวมึงก็ไม่ได้หรอก ไอ้นี่เดี๋ยวกูก็มี

สองคนนั้นคุยกันอยู่กรก็ได้ยกแก้วขึ้นดื่มแล้วบอกเด็กเสิร์ฟว่าจัดให้พี่อีกไอ้น้องขอแบบเดิมเด็กเสิร์ฟเลยบอกว่าได้ครับหลังจากนั้นเด็กเสิร์ฟก็หันไปชงเหล้าให้เหมือนเดิมสายตากรนั้นมองไปเห็นคนหนึ่งโดยบังเอิญ(แฟนเก่า)แล้วรันก็บอกเพื่อนว่าเฮ้ยกร(แฟนเก่า)มึงนิเออกูรู้แล้วตากูไม่ได้บอดมากับแฟนใหม่ซะด้วยกูรู้แล้วมึงจะพูดทำไมเนี่ยแล้วมอส(แฟนเก่า)ก่อนก็หันมาแล้วยิ้มให้กรแล้วก็นั่งลงโต๊ะอีกฝั่งแล้วหันมามองกรบ่อยแต่กรเมื่อเห็นเขามากับแฟนใหม่แล้วกรก็คิดขึ้นมาได้ว่าตัวเองเคยเจ็บกับคนนี้ก็เลยสั่งเหล้ามาเพื่อเเก้ช้ำใจอีกครั้งให้เขาดูไอ้น้องพี่เอาแบบเดิม 10 แก้วแล้วรันก็พูดขึ้นมาว่าพอแล้วไอ้กรพร้อมใช้มือดึงแก้วเหล้าออกจากปากกรแล้วบอกว่าพอแล้วไอ้กรเดี๋ยวมึงก็ตายห่าหรอกแดกเยอะขนาดนี้มึงจะขับรถกลับบ้านไม่ไหวนะ บ้านกูกลับมึงยิ่งคนละทางยุได้สิ กูเก่งจะตาย

กูไม่ ตายง่ายๆหรอกขับรถชนต้นไม้ก็ไม่ตายว่ะเออมึงอย่ามาพูดแบบนี้นะไอ้นี่เออกูไม่เป็นไรหรอกน่ะแค่ 10 แก้วไม่ถึงตายหรอก

พอพูดกันอยู่นั้นกรรู้สึกซึ้งๆรันพูดบอกว่าเออกูรู้แล้วว่ากรมึงเจ็บรันใช้มือข้างขวาของเขานั้นไปตบที่บาของกรแล้วพูดว่ากูรู้วะเพื่อนว่ามึงเคยเจ็บอดีตของมึงมันเลวร้าย

(ย้อนภาพกับไปตอนอตีด)

อดีตตอนนั้นกรเรียนมหาวิทยาลัยอยู่เขาชอบมอสมากเขาเป็นดาวมหาลัยที่หน้าตาดีมากหล่อคมมากเป็นลูกเจ้าของโรงงานผลิตชื่อเสื้อดังแต่นิสัยค่อนข้างหยิ่งมีรุ่นน้องชอบเขามากไปขอถ่ายรูปเขาพี่มอสครับผมขอถ่ายรูปได้ไหมครับเขาทำหน้าตาหยิ่งเหมือนรังเกียจไม่ได้ครับพี่ไม่ว่างพี่ต้องไปเรียนนะพี่รูปเดียวเองนะๆแล้วพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้แล้วบอกว่านะครับพี่บอสพี่บอกแล้วว่าไม่ว่างไงแล้วบอสก็ใช้มือของเขานั้นผลักมือถือที่ยื่นโทรศัพท์นั้นตกลงไปแล้วบอกว่าโทษทีนะพี่ไม่ว่างผู้ชายคนที่ไปขอถ่ายรูปนั้นก็คือกรนั้นเองพี่ขอโทษนะพี่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะคราวหน้าแล้วกันนะถ้าน้องทำตัวน่ารักกว่านี้แล้วค่อยมาถ่ายรูปกับพี่นะฮือ และกรก็รู้สึกแบบนี้ก็น้อยใจแล้วเดินไปกับเพื่อนในกลุ่มแล้วไม่หันมามองเขาอีกเลยจนกระทั่งกรขึ้นปี 2 กรได้เปลี่ยนตัวเองหล่อเหลาน่ารักคมเท่มีเสน่ห์ กรเลิกเรียนเเล้วเลยไปนั่งกินเหล้าที่ผับแห่งหนึ่งจึงไปเจอมอสที่นั่งร้องไห้เพราะอกหักกรที่รู้สึกน้อยใจแต่ยังรักพี่เขามากจึงเดินเข้าไปบอกว่า

พี่ครับผมขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ

มอสเลยบอกว่านั่งสิน้องพี่ก็เหงาพอดีเเฟนพี่พึ่งทิ้งพี่ไป เเล้วมอสก็มองหน้าเเล้วนู้สึกว่าหน้าตาคุ้นๆ

น้องๆพี่คุ้นๆหน้าน้องจังเราเคยเจอกันที่ไหนหรือป่าว พี่ดูหน้าผมดีๆสิครับพี่จะได้จำได้

ออพี่จำได้เเล้วน้องคนไหนที่ขอพี่ถ่ายรูปนั้นเอง ใช่สิครับจำเเม่นเหมือนกันนะเนี้ย

เออวันนั้นพี่ขอโทษละกันพี่อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร "กรได้ยินเเบบนั้นหลังจากที่เคยน้อยใจความน้อยใจนั้นก็หายไปจากใจเขาเเล้ว

กับมารักเขาอีกครั้ง น้องๆกินเหล้ากับพี่ก่อนนะพีีไม่เพื่อนกิน ได้ครับกร หลังจากคืนนั้นก็ได้ไปรับไปส่งหาไปเที่ยวไปนุ้นไปนี้จน1เดือนกร ได้ขอมอสเป็นเเฟนมอสก็ตอบตกลง ก็เป็นเเฟนกันพอยิ่งไม่นานกรก็ไปรับส่งมอสตลอดเเต่มาวันหนึ่งทะเลาะเพราะเเฟนเก่ามอสกลับมาขอคืนดีเเล้วกรก็ไปเห็นจึงเข้า พูดให้เพราะสองคนนั้นคุยกันหน้าหอจึงเดินเข้าไปเเล้วพูดว่า เฮ้ยพี่มอสใคร เเฟนเก่า พี่เองล่ะพี่นัทไง

เเล้วเเฟนเก่าไหนเลยพูดขึ่นมา นี้หรอเเฟนใหม่มึงคบเพื่อลืมกุหรอ มึงลืมไม่ได้หรอไอ้มอส เออเขาก็ดีกว่ามึงหรอ เเล้วก็ดึงเเขนกรออกไปเเล้วไปคุยกันที่ห้อง กรจึงถามว่าที่พี่เขาพูดมันจริงไหมพี่มอส

มอสบอกว่าที่

พี่เขาพูดไม่จริงหรออย่าไปฟังนะ

งั้นเเล้วทำไมเข้าตกพูดเเบบนั้นด้วย หรือว่ามันจริงที่พี่ไปเอาพี่นัททุกคืน

จนคนอื่นพูดกันทั้งมหาลัย คนอื่นเขาพูดกัน เเต่พี่ไม่ไดพูดนิ กรเชื่อใครกันเเน่หระว่างคนอื่นกับปากพี่ กรคึดไปคึดมาในใจว่า เขาคงไม่กูเราหรอ มั้ง เเล้วก็เลยเลิกเลาะกันเเล้วดีออกไปจากห้อง เเล้วก็ยังมีหน้าบอกว่า

เออกลับดีๆนะไปเถอะ หลังจากนั้นมอสก็โทรหาเเฟนเก่าเขาเพื่อใหเข้ามาเจอที่ห้องเขาก็มาเเล้วพูดว่า มีอะไรถึงเรียกกูมาห้อง เเฟนเก่ามอสคนนั้นชื่อนัท นัทฉันขอโทษเรากลับมาเป็น

เหมือนเดิมได้ไหม นัทพูดว่าจะเป็นไปได้ยังมอส

มอสยังไม่เลิกกลับไอ้จืดคนนั้นอยู่ เเต่มอสไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยนะ ถึงคบกันมาเป็นเดือนสองเดือนมอสยังรักนัทเหมือนเดิม นัทรู้ว่ามอสพูดจริงเลยบอกว่า กุก็ยังรักมึงเหมือนเดิมเเละมอส เข้าสองคนก็กอดกันอยู่ในห้อง เเล้วนัทก็บอกว่า กูขอนะวันนี้ นัทได้ผลักกับมอสลงไปที่เตียงนอนเเล้วเอามือของนัทนั้นจับไปตามต้นขาของมอสเเล้วจากนั้น นัทใช้ปากของเขาค่อยๆเลียนขึ้นไปตามขาของมอสเเล้วจูบขึ้นไปจนถึงปากเเล้วไลลงมาดูดดื่มที่คอของมอสอย่างรู้ อ๊าๆ เเล้วก็ทำการเผด็จศึกในคืนนั้น

วันต่อมากรได้โทรหามอสเเต่เช้ามอสจึงไม่รับสาย กรเลยจะไปหาที่หอเเต่รันมาพอดีเฮ้ยกรมึงไปไหนว่า กุช่วยไปหาข้าวกินหน่อย เอองั้นไป เเล้วกรก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้รันฟัง รันรู้เเล้วว่ามอสไม่เคยรักกรเลยเเต่ไม่พูดเพราะไม่อยากให้เพื่อนเสียใจ กรมึงรีบกินข้าวเถอะเดี่ยวไปเรียนไม่ทัน เเต่กุต้องไปรับพี่มอสเออเดี่ยวกุไปรับให้เองมึงไปเรียนเถอะ เอองั้นขอบใจมึงมากที่รันพูดไปเเบบนั้นเพราะมันอยากให้กรเสียใจเพราะเมื่อคืนนั้นรันเห็นทุกอย่าง เพราะจะไปหากรคิดว่ากรอยู่กับมอสจึงเดินเข้าไปเจอเเล้วเดินออกไปเพราะรู้ว่าไม่ใช่กร รันสืบเรื่องนี้มานานจนนั้นกรกับมอสไม่ได้เจอกันเป็นเดือนเพราะมอสบอกกรว่าไปฝึกงานที่ต่างจังหวัดเเล้วบอกว่าไม่ต้องโทรไม่มีสัญญาณ รันรู้เลยว่าสองคนนั้นเเอบไปกินกันเจอจริงด้วย พี่มอสโกหกกรจริงด้วยมอสไปอยู่กับนัทเเล้วไปเอากันอยู่ตลอดระหว่างที่คบกับกรอยู่ กรที่ไม่รู้อะไร เลยยิ่งรักกเขามาก ขึ้นๆยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ

จนวันนั้นรันสินใจว่าจะพากรไปดูให้เห็นกับตาเพราะไม่อยากให้เพื่อนเจ็บไปมากว่านี้ กรกุมีเรื่องจะบอกมึงวะ มึงต้องไปกับกุเเล้วมึงรับเรื่องนี้ให้ไหว เรื่องอะไรวะ พี่มอส

ทำไมวะ พี่มอสเป็นอะไร

รันได้พากรไปดูจึงเปิดห้องเข้าไปเจอว่านัทมอสกำลังเอากันหน้าต่อหน้าต่อตากร จนกรทนดูไม่ได้ เเล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย

(กลับมาปัจจุบัน)

เออเรื่องพวกนี้เเหละมันทำให้กุเจ็บเเต่กูผ่านไปได้เเล้ว กุก็ไมาอยากกลับไปเจอ ความเหี้ยอะไรเเบบนี้อีกเเล้ว หลังกรพูดจบก็บอกว่า น้องเช็คบิลหน่อยเเล้ว เอาตังออกเเล้วยื่นให้บอกว่าไม่ต้องทอน ครับเเล้ว ก็เดินเชออกไปนอกร้านโดยรันประคับประคอรงไปเเล้วบอกว่า กรให้กูเรียกเเทกชี่ให้ไหมวะไม่เป็นไรกุกลับไหวไม่เดี่ยวไม่ไหวก็นอนรถนี้เเหละ เอองั้นกุกลับกูนะ เออโชคดีไอ้รัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***