ตอนที่ 1 ได้รับทะเบียนสมรส

ตอนที่ 1

แสงแดดยามบ่ายพาดผ่านหน้าต่าง เสียงไพเราะของเปียโนดังก้องอยู่ในร้านกาแฟ

เหยาเหยานั่งอยู่ที่มุม ใบหน้าไม่สบอารมณ์มองไปยังโทรศัพท์

อีกฝ่ายยังคงไม่มา เธอเกลียดคนไม่ตรงเวลาที่สุด

"หรือควรจะยกเลิกดี" เหยาเหยาพึมพัม และส่ายหัว

ในแชทอีกฝ่ายดูน่าเชื่อถือมาก คงไม่หลอกลวงหรอก ใช่ไหม?

ยิ่งไปกว่านั้นเธอเป็นคนขอร้องให้เขาช่วย แม้อีกฝ่ายจะมาสายก็ทำได้เพียงระงับอารมณ์รออย่างไม่เต็มใจ

เมื่อดื่มกาแฟแก้วที่สาม เธอก็เห็นชายคนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอก

อีกฝ่ายสวมเสื้อเชิ้ตลายทางสีขาว กางเกงขายาวสีดำ ท่าทางเป็นผู้ใหญ่และมั่นคง แต่ใบหน้าดูเย็นชาเล็กน้อย และดูเหมือนไม่ใช่คนไทย

เป็นคนต่างชาติ?

เขาคือมิสเตอร์เยว่คนในเน็ตที่จะช่วยเธอใช่ไหม?

ดิ้นรนอยู่เล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นโบกมือให้

"คุณเยว่ ฉันอยู่ที่นี่"

หนิงเยว่เพิ่งเข้าประตูมาก็ได้ยินเสียงเรียกของเหยาเหยา และดวงตาของเขาก็สบเข้ากับเธอ มีความประหลาดใจเกิดขึ้น

เด็กหญิงตัวเล็กๆดูบริสุทธิ์และไร้เดียงสา แม้จะไม่ได้จนล่มเมืองได้ แต่ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจเมื่อได้มอง

หลังจากได้เห็นท่าทางของเธอหนิงเยว่ก็แปลกใจ ลังเล ก่อนจะเดินเข้าไป

เหยาเหยาเห็นเขาลังเลก็พูดอย่างสุภาพ "ฉันคือคนที่คุยกับคุณในแชท เรามีนัดกัน" จากนั้นก็ดูเวลา เหมือนจะสายแล้ว เธอไม่มีเวลามากนัก

หลังจากที่หนิงเยว่นั่งลง เหยาเหยาก็เริ่มพูด "ฉันจะบอกเกี่ยวกับรายละเอียด ขอบคุณมากสำหรับความตั้งใจที่จะช่วย แต่สถานการณ์เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย"

เธอหยุดชั่วคราว เริ่มกังวล

"มันมีบางอย่างเกิดขึ้น ไม่เพียงแต่จะขอให้คุณแกล้งเป็นแฟนปลอมๆเท่านั้น แต่ฉันยังต้องการได้รับใบทะเบียนสมรสด้วย" ตอนท้ายเสียงเบาเป็นพิเศษ

ในตอนแรกพบเพื่อนในเน็ต ก็ขอให้เขาเป็นแฟนปลอมๆ ในตอนนี้กลับต้องการได้รับทะเบียนสมรสกับตัวเอง นี่เป็นเพียงเรื่องตลกหากว่าเขาตกลง แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น

หนิงเยว่ตกใจเล็กน้อย สาวน้อยคนนี้ใจกล้าจริง หลังจากพบกันเป็นครั้งแรก และตอนนี้บอกต้องการทะเบียนสมรส?

เสี่ยวเหยาเห็นหนิงเยว่สับสน ก็เริ่มกลัว เธอรีบกล่าว "ตอนแรกฉันคิดว่าตราบใดที่คุณแกล้งเป็นแฟนของฉัน ทุกอย่างก็จะจบ แต่พ่อแม่ของฉันไม่ใช่คนโง่ ก่อนหน้านี้พี่ชายข้างบ้านได้เช่าแฟนปลอมๆไปหลอกลวงครอบครัว และถูกจับได้ เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกสงสัยในความสัมพันธ์ ดีที่สุดคือแสดงหลักฐานทะเบียนสมรสให้พวกเขาดู นี่ดีที่สุดแล้วที่ฉันคิดได้ในตอนนี้"

หนิงเยว่ฟังก็เข้าใจได้

เพื่อจัดการกับพ่อแม่ของเธอ เด็กหญิงตัวเล็กๆถึงกับนัดพบชาวเน็ตเพื่อแสดงเป็นแฟนปลอมๆ และยังต้องการทะเบียนสมรสอีก

ช่างเป็นความคิดที่ไร้สาระจริงๆ

"คุณต้องการจดทะเบียนสมรสกับฉันไหม?"

เสี่ยวเหยาเองก็รู้สึกไร้สาระ เรื่องการขอทะเบียนสมรส แต่ใครใช้ให้พี่ชายข้างบ้านใช้กลเม็ดนี้มาก่อน

เธอถูกเตือนหากเล่นกลอุบายเช่นนั้น พวกเขาจะจัดหาคู่แต่งงานให้เร็วที่สุด

ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นเสี่ยวเหยาก็ไม่อยากแต่งงานอีกต่อไป ไม่เช่นนั้นเธอจะเลิกกับแฟน คู่รักในวัยเด็กทำไม?

แล้วเธอจะเชื่อฟังครอบครัว แต่งงานกับผู้ชายและอยู่ด้วยกันจนชั่วชีวิตได้อย่างไร

และพ่อแม่ของเธอไม่มีทางยอมแน่ๆ และการแต่งงานปลอมๆจึงเข้ามาอยู่ในความคิด

เสี่ยวเหยาพยายามอธิบาย "ฉันรู้ว่านี่ต่างจากที่เราคุยกันเอาไว้ การขอทะเบียนสมรสอาจจะมากเกินไป แต่ฉันไม่มีทางเลือก"

เสี่ยวเหยารู้สึกอายมาก เธอถอนหายใจทำอะไรไม่ถูก พึมพัมเสียงเบา "หากว่าคุณไม่สามารถช่วยได้ ฉันก็คงต้องลองหาคนอื่น ดูว่าจะมีใครเต็มใจช่วยไหม"

อะไรนะ!

หนิงเยว่ได้ยินคำพูดของเหยาเหยาก็เลิกคิ้วไม่พอใจ เด็กหญิงตัวเล็กๆคนนี้กล้าหาญมาก และยังต้องการขอความช่วยเหลือจากผู้ชายคนอื่น?

ไม่มีทาง!

หนิงเยว่กล่าวเคร่งขรึม "ไม่จำเป็นต้องไปหาคนอื่น" จากนั้นก็หยุดอธิบาย "ฉันเองก็ได้ผลประโยชน์ด้วย"

เสี่ยวเหยาได้ฟังก็ยินดี ดวงตาของเธอเบิกกว้าง "คุณก็ต้องการด้วยหรอ"

ใช่แล้ว ไม่เช่นนั้นชาวเน็ตแปลกหน้าจะยอมช่วยอย่างไม่มีเหตุผลได้อย่างไร ที่แท้เขาก็ต้องการให้เธอเป็นโล่เช่นกัน

เมื่อมองขึ้นและลงดูหนิงเยว่ "คุณดูเหมือนเจ้านายอายุไม่มาก น่าจะอายุสามสิบใช่ไหม ในตอนนี้ในสายตาคนทั่วไป การไม่ได้แต่งงานตอนอายุสามสิบถือว่าเป็นบาป"

หนิงเยว่ไอ

เสี่ยวเหยานึกขึ้นได้ว่าเสียมารยาทก็กล่าว "นั่น อันที่จริงคุณยังไม่แก่" เมื่อเห็นการแต่งตัวของเขา น่าจะอายุสามสิบใช่ไหม?

อย่างไรก็ตาม นอกจากอายุมากขึ้น และดูเย็นชาเล็กน้อย แต่ใบหน้าที่หล่อเหลาและดูเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชายแบบนี้น่าจะเป็นที่ชื่นชอบของผู้หญิงมากมายไม่ใช่หรือ เหตุใดถึงยังโสด

เสี่ยวเหยาดูเหมือนจะคิดมากเกินไป เขาก็คงจะมีเหตุผลเหมือนกัน ดังนั้นความร่วมมือคราวนี้จึงเกิดขึ้น

ดูเหมือนเธอจะเข้าใจไปอีกอย่าง แต่หนิงเยว่ไม่ได้อธิบาย

"เนื่องจากเราทั้งคู่มีความต้องการตรงกัน คุณคิดอย่างไรกับข้อเสนอของฉัน"

หนิงเยส่เหลือบมองนาฬิกา "รีบไปกันเถอะ เราจะได้รับทะเบียนสมรสกันในวันนี้"

เสี่ยวเหยาไม่คิดว่าทุกอย่าจะราบรื่นเช่นนี้ เธอคิดว่าต้องใช้เวลานานพอสมควร แต่นี่คือสิ่งที่เธอต้องการ เสี่ยวเหยายิ้มกล่าว "มันยังไม่สายที่จะไปที่ว่าการอำเภอ"

สายตาจ้องมองไปยังหนิงเยว่ "คุณมีเอกสารอยู่กับตัวหรือไม่"

หนิงเยว่พยักหน้า "ทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว"

มันใช้เวลาไม่นานก่อนทุกอย่างจะเสร็จเรียบร้อย เสี่ยวเหยามองไปยังทะเบียนสมรสก่อนจะกล่าว " ฉันแอบออกมา คงต้องกลับไปก่อน นี่เป็นเบอร์โทรของฉัน หากมีอะไรให้โทรติดต่อ ฉันจะไปก่อน" พูดจบก็รีบออกไป

หนิงเยว่มองดูเด็กหญิงตัวเล็กๆออกไป และมองดูทะเบียนสมรสในมือ รอยยิ้มกระตุก

"บังเอิญอะไรอย่างนี้"

หนิงเยว่รู้สึกประหลาดใจที่ได้พบสาวน้อยอีกครั้ง ในสถานการณ์เช่นนี้ และด้วยวิธีนี้ก็ได้รับทะเบียนสมรส

นี่คือโชคชะตา

หากเป็นหนี้ก็จะต้องได้รับการชำระคืนเสมอ

_______

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***