ชีวิตน้อยๆของลูกคุณหนู

บางทีก็แค่อยากจะรู้ ว่าชีวิตของคนเรา เกิดมาเพื่ออะไรกัน ทำไมต้องมีรัก และก็ต้องมาทุกข์เพราะรัก

"หอมหอม อายุ20ปีบริบูรณ์บรรลุนิติภาวะแล้วซินะ"เสียงของคุณชายหมอดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้รีบหันกลับด้วยความดีใจ

แต่..ก็ต้องค่อยๆหุบยิ้มลง

"สุขสันต์วันเกิดจ้ะหอมหอม โตเป็นสาวแล้วนะน้องพี่ นี่เป็นของขวัญที่พี่กับคุณชายหมอช่วยกันเลือกให้หอมหอมจ้ะ" พี่หวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญมาให้

"ขอบคุณค่ะ" ยื่นมือรับมาพร้อมกับฝืนยิ้มบางๆ

"อืมงั้นพี่จะพาคุณชายหมอจะไปที่ตึกเอบีก่อนนะ" พี่สาวยิ้มและพยักหน้าให้กับหมอหนุ่มหล่อใส่แว่นที่ยืนข้างๆกัน

"ค่ะ" ตอบรับเสียงเบาในลำคอ พร้อมกับทำตาละห้อย มองทั้งคู่เดินจากไป

แล้วจึงก้มมองกล่องของขวัญในมืออย่างเศร้าๆ

คุณชายหมอนั้นโปรไฟล์ดีมาก ทั้งฐานะและการศึกษา ทั้งกิริยาท่าทางสุขุมใจดี ภาพรวมคือดีมาก

หอมชอบคุณชายหมอจริงๆและก็ชอบมากๆเลย แต่หอมก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของคุณชายหมอเลยสักนิด

ถ้าไม่มีพี่หวาน คุณชายหมอจะหันมามองหอมบ้างมั้ยนะ

"พี่หอม!"

"เอ๊ะ ยัยนุ่ม..ตกใจหมด" หันไปก็เจอกับปืนอัดลมฟองสบู่

"แถ่นแถ๊นน..สุขสันต์วันเกิดค่า 555"

"จริงๆเล้ยยัยนุ่ม" พูดพร้อมกับหัวเราะและแกล้งวิ่งหนีน้องสาว

"อย่าหนีนะๆพี่หอม" ไล่ยิงพี่สาวไปเรื่อยๆจนถึงสะพานข้ามไปทางตึกone