พายุสงครามโหมกระหนำ

ในตอนนี้ไอน์มีอายุครบ 17 ปีแล้ว เขาเปิดเผยตัวต่อสาธารณะชนและเริ่มทำหน้าที่ต่างๆที่ราชวงศ์ต้องทำและยังคงศึกษาเล่าเรียนอยู่ที่โรงเรียนเวทมนตร์ และฝึกเวทมนตร์เป็นประจำในปัจจุบันไฮน์และเขาก็สนิทกับอเล็กซ์และคาร์เน่ในปัจจุบันคาร์เน่และอเล็กซ์เป็นคู่หมั้นกันเนื่องทั้งสองตระกูลคิดจะสานสัมพันธ์กันและทั้งคู่ก็มีใจให้กันมาอยู่แล้ว และตอนนี้เหลือเวลาอีกเพียง 3 เดือน พวกเขาก็จะเรียนจบและแยกย้ายกันไป

"เฮ้อ เวลานี้มันผ่านไปเร็วจังนะ" อเล็กซ์บนออกมา

"อือ ฉันก็ว่างั้นนะตั้งแต่วันแรกที่เจอกันนี้ก็ผ่านมา 9 ปีแล้วเนอะ" คาร์เน่พูดออกมา

"เอาน่าๆ ใช่ว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกเลยซะหน่อย"

"ไอน์ก็พูดง่ายสิ ก็นายอยู่วังหลวงยังไงพอทุกคนทำงานก็ต้องเข้าวังหลวงอยู่แล้ว แต่ฉันกับอเล็กซ์ต้องไปทำงานที่บ้านเกิดเวลาว่างก็แทบจะไม่มี"

"แหะๆๆ" ไอน์หัวเราะออกมาอย่างเบาๆ

"ประกาศๆ ขอให้นักเรียนทุกคนมารวมตัวกันที่ลานฝึก 1 ในทันที"

"เอ๋ เกิดอะไรขึ้นอยู่ดีๆก็ประกาศเรียกรวมนักเรียนทั้งหมด" คาร์เน่พูด

"เอาเถอะๆ ยังไงเราก็รีบไปรวมก่อนดีกว่านะ" ไอน์กล่าวกับทั้ง 2 คน

"อืม" ทั้งสองตอบ

นักเรียนทั้งหมดมารวมตัว ณ ลานฝึก จำนวนคนหนาแน่นมากโดยข้างหน้ามีเวทีขนาดใหญ่ตั้งอยู่ หลังจากนั้นอาจารย์ใหญ่ก็เดินขึ้นมาพร้อมกับผู้ชายร่างใหญ่ที่สวมเกราะที่ดูยิ่งใหญ่

"นักเรียนทั้งหมดฟัง" อาจารย์ใหญ่กล่าวและหลบให้ชายสวมชุดเกราะพูดผ่านวงเวทย์ขยายเสียง

"กระผมมีนามว่า ลอยน์ กาเซีย เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งอาณาจักรซีเลียแห่งนี้ กระผมมาที่นี้เพื่อมาแจ้งว่า อาณาจักรซีเรียในตอนนี้ได้ประกาศสงครามกับอาณาจักรอาร์เทนัมแล้ว และพวกเรามาที่นี้เพื่อมาประกาศให้ทราบว่านักเรียนชายชั้นปีที่ 9 ของโรงเรียนนี้จะต้องเข้าร่วมสงครามในฐานะที่เป็นผู้มีคุณสมบัติทหารและขุนนางแห่งประเทศนี้ซึ่งมีหน้าที่รับใช้ราชวงศ์และอาณาจักรนี้ โดยจะได้ประจำการกับหน่วยอัศวินเวทมนตร์ และเหล่านักเรียนหญิงชั้นปีที่ 9 จะต้องเข้าร่วมกับหน่วยพยาบาลทหาร"

เหล่าเด็กนักเรียนส่วนมากรู้สึกตื่นเต้นที่จะเข้าร่วมสงครามส่วนบางคนก็รู้สึกกลัวบางคนต้องยอมรับในสภาวะที่ตนรู้อยู่แล้วว่าเป็นขุนนางต้องร่วมสงครามเป็นเรื่องปกติ ส่วนพวกที่ไม่ใช่ขุนนางก็ต้องเข้าสู่กองทัพเช่นเดียวกันเนื่องจากตนเป็นผู้ใช้เวทย์ในโรงเรียนประจำอาณาจักรซึ่งทุกคนในโรงเรียนนี้ที่ไม่ใช่ขุนนางก็ต้องเข้าประจำการกองอัศวินเวทมนตร์หรือไม่ก็เป็นทหารองครักษ์ หลังจากนั้นโรงเรียนก็ให้นักเรียนชั้นปี 9 กลับไปเตรียมตัวที่บ้านเพราะอีก 5 วันต้องเข้าสู่กองทัพ ส่วนพวกที่มาจากเขตนอกเมืองหลวงก็กลับเดินทางกลับไปยังบ้านเกิด ไอน์จึงไปขอเสด็จพ่อกลับไปบ้านของพ่อแท้ๆ ของเขา ซึ่งองค์ราชาก็ไม่ว่าอะไรและรับสั่งให้อยู่ได้เท่าที่ต้องการไอน์จึงตัดสินใจกลับไปนอนที่บ้านเก่าของเขาสัก 2 คืน เมื่อมาถึงบ้านของเก่าของเขาพ่อและแม่แท้ของเขาก็ออกมาต้อนรับอย่างอบอุ่นและเขาก็ได้คุยและใช้เวลาร่วมกันกับคนในครอบครัวแท้ๆ ของเขาอย่างมีความสุขจนถึงวันกำหนดการที่จะกลับไปที่วังพ่อแท้ๆ ของเขา กุสตาฟนั้นชราเกินกว่าจะเข้าร่วมสงคราม ในบ้านนี้จึงมีเพียงพี่ชาย 2 คนของเขา คือ อเล็กซ์ และ วิลเลียม ที่ทั้งสองป็นถึงหัวหน้ากองอัศวิน ในคืนสุดท้ายนั้นพ่อได้มอบดาบประจำตัวของพ่อให้กับไอน์ ซึ่งเป็นดาบที่ตีมาจากแร่มิทธริลระดับS ซึ่งเป็นแร่ที่พิเศษกว่ามิทธริลทั่ว เพราะมิทธริลที่นำมาตีดาบนี้ถูกเก็บมาจากรังมังกรร้างที่มีกระพลังเงทย์ไหลเวียนหนาแน่นทำให้มิทธริลก้อนนี้ดูดซับพลังเวทย์มากมายจนกลายเป็นแร่ที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ

เช้าวันรุ่งขึ้นไอน์ได้เดินทางกลับวังหลวงและได้รับหน้าที่ให้บัญชาการกองทัพที่ 3 แห่งอาณาจักรซีเลียเข้าร่วมสงครามโดยมีแม่ทัพลอยน์คอยเป็นรองแม่ทัพและที่ปรึกษาคอยให้คำแนะนำ เช้าวันที่ 19 สิงหาคม ปี5468 ของปฎิธินทวีปมาเรีย ทัพหลักของอาณาจักรซีเลีย เดินทัพออกมาจากเมืองหลวงโดยมีกำลังพลถึง650,000นาย เพื่อทำศึกกับอาณาจักรอาร์เทนัมแล้ว โดยพวกเขามีจุดประสงค์เพื่อทำลายกองทัพของอาร์เทนัมและแสดงแสงยานุภาพแห่งกองทัพซีเลียให้ประจักษ์แก่อาณาจักรที่คิดทำสงครามกับซีเลียอยู่ โดยกองทัพที่ 3 แห่งซีเลียที่นำโดยไอน์มีทหาร 100,000 นาย โดยมีรองแม่ทัพในกองทัพที่ 3 อีก 10 คน โดยที่อเล็กซ์นั้นอยู่ในกองทัพที่ 4 โดยที่มีพ่อของคาร์เน่เป็นหัวหน้ากองพลของ

อเล็กซ์ เดินทางมาได้สักพักหนึ่ง ก็ถึงพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่วางแผนไว้กองทัพซีเลียได้เริ่มตั้งค่ายและสร้างปราการอย่างมั่นคง และ เหล่าผู้นำกองทัพต่างๆของซีเลียก็ได้รวมตัวเพื่อวางแผนการรบโดยที่ฝ่ายศัตรูมีทหารราวๆ 400,000 นาย ถึงจะมีมากกว่าและอาวุธที่ดีกว่า แต่หากไร้กลยุทธ์ก็ทำให้เสียเปรียบได้ นั้นคือสิ่งที่เหล่าแม่ทัพซีเลียถูกปลูกฝั่งมาตั้งแต่เข้ากองทัพ ตามแผนที่ว่างไว้คือกองทัพหลักของซีเลียจะมาถึง ณ จุดยุทธศาสตร์ตามแผนที่วางไว้และกองทัพจากหัวเมืองอื่นไปจะมาถึงในอีก 2 วัน โดยซีเลียมีทหารที่เข้าร่วมศึกประมาณการได้ 1,000,000 นาย และเมื่อเสร็จศึกที่ตรงนี้ก็จะยกทัพตีไปถึงเมืองหลวงของอาร์เทนัมและเข้ายึดอาร์เทนัมเลยโดยหน้าที่กองทัพหลัก ณ จุดนี้คือตั้งรับและกำจัดทหารของอาร์เทนัมให้ได้มากที่สุดและเมื่อทัพจากหัวเมืองอื่นๆมาถึงจะเริ่มบุกโจมตีในทันที เพราะว่าหากทางซีเลียเริ่มโจมตีก่อนจะมีโอกาสที่กองทัพหลักจะเสียหายหนักจนไม่สามารถยกทัพไปตีอาร์เทนัมได้ ทางที่ดีที่สุดคือตั้งรับและรอจนกว่าทัพเสริมจะมาถึง เพราะจากข้อมูลที่ได้รับมาอาร์เทนัมมีทหารเฝ้าเมืองหลวงมากถึง400,000นายหากกองทัพหลักเสียหายหนักทหารที่เหลือจะมีเพียง400,000กว่านายเท่านั้นที่รบไหว ซึ่งถือว่าตึงมืออย่างมากและฝั่งนั้นยังกำแพงเมืองเป็นป้อมปราการอีกซึ่งจะเป็นปัญหามากหากฝ่ายโจมตีมีกำลังไม่ต่างกันมากมิหนำซ้ำยังไม่ชัยภูมิที่เสียเปรียบเพราะงั้น จึงได้ข้อสรุปว่าจะตั้งรับและรอจนกว่าทัพเสริมอีก400,000จะมาสบทบทัพหลักก่อนหลังจากได้ข้อสรุปเหล่าแม่ทัพจึงแยกย้ายไปที่เต็นท์ของตนและเตรียมตัวสำหรับศึกวันพรุ่งนี้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***