เซนัส:"หึ! ดูเหมือนคนรับใช้ของเจ้าจงรักภักดีน่าดู ถ้าถึงงานเลี้ยงเมื่อใดเราคงเจอกันอีก"//หลังจากนั้นเซนัส หลบหนีออกไปจากตรอกนั้น//
มิเอล:"ใครอยากเจอเจ้ากัน ขโมยจูบแรกของชั้นไปอีก"//โกรธแล้วจึงเดินไปหาเรวที่ตะโกนเรียกอยู่//
เรว:"คุณหนู!! ไปทำอะไรมาคะเนี้ย เรวหาตั้งนาน"
มิเอล:"ไม่มีอะไรหรอกเรว กลับไปรถม้ากันเถอะ"
-------------ตัดฉากมาที่ฝั่งรถม้า--------
คริสต์:"หึ!สงสัยจะมีดีแค่ปากจริงๆ ตอนนี้ยัยนั้นคงนอนเปลือยอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่ๆ //ยิ้มชั่วร้าย//"ออกรถม้าได้แล้ว จะรอใครอีกกัน"
คนขับรถม้า:"แต่คุณหนูมิเอลยังไม่มาเลยนะครับ"
คริสต์:"จะรอทำไมกัน ยัยนั่นคงตายอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่ๆ ถ้ารอคงจะรอจนถึงชาติหน้า ออกรถ"
ขณะที่รถม้ากำลังจะเคลื่อน ก็มีเสียงตะโกนขึ้นมา
มิเอล:"แหมม~~~ น้องสาวของพี่ เจ้าเร่งรีบไปที่ใดกัน ถึงขนาดไม่รอพี่สาวคนนี้"//มิเอลเปิดประตูรถม้าและจะขึ้นมานั่ง//
คริสต์:"ทำไมแกยังมีชีวิตอยู่!!"
มิเอล:"อุ๊บ! ข้าก็ยังอยู่ดีหน้าตาผ่องใส มีแค่เจ้านั่นแหละที่หน้าแดงเหมือนมะเขือเทศ ถ้ากลับคฤหาร์สไปข้าจะพาหมอมารักษาเจ้า เพื่อเจ้าเป็นโรค'โกรธจนโง่'ไปเอง"
คริสต์:"หึ! ข้าอยากจะรู้นักว่าท่านจะปากดีได้แค่ไหนกัน ออกรถได้"
\=\=คฤหาร์สตระกูลยูเรเซคาเนส\=\=
คนรับใช้:"ยินดีต้อนรับกลับค่ะ คุณหนู"
ฟรานส์เดรส:"เจ้าไปไหนมารึลูกแม่"
คริสต์:"ท่านแม่! ลูกคิดถึงท่านเหลือเกิน"
ฟรานส์เดรส:"หืม? เจ้าไปกับนางงั้นรึ"//จ้องมาที่มิเอล//
ในขณะเดียวกันคนรับใช้ก็กำลังขนของอยู่
มิเอล:"แหม~ ท่านป้า ท่านก็แก่ปูนนี้แล้ว อย่าโกรธไปเสียเลย เดี๋ยวหน้าของท่านจะเหี่ยวย่นก่อนวัย"/พูดเบา/
ฟรานส์เดรส:"เจ้าเด็กนี้!! เจ้าคงลืมไปสินะว่าข้าคือนายหญิงเพียงคนเดียวของบ้านนี้ อ้อ แล้วเจ้าอย่าคิดจะวางมาดได้ใหญ่คับฟ้าเพราะแม่ของเจ้าก็จากไปแล้ว"//ทำหน้าเยาะเย้ย//
มิเอล://เดินเข้ามาใกล้//"ท่านคงแก่จนเลอะเลือนไปเสียแล้ว ท่านคงลืมไปสินะว่าท่านเป็นแค่อนุภรรยาที่เป็นรองแม่ข้า ขนาดแม่ข้าจากไปแล้ว ท่านยังไม่ได้ขึ้นเป็นนายหญิงเลย นับอะไรกับลูกของท่านที่ยังเป็นได้แค่บุตรสาวลำดับที่2เหมือนกับท่านที่เป็นได้แค่อนุยังไงเล่า"
ฟรานส์เดรส:นี้เจ้า!// ตบมิเอล//
มิเอล:"ท่านป้าทำไมท่านต้องตบข้าด้วย ข้าทำอะไรผิด ข้าขอโทษ"//คุกเข่า ร้องไห้//
ชายคนหนึ่ง:"เจ้าทำอะไรกับมิเอลหนะ!"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 67
Comments