พี่ชายจอมเจ้าเลห์
ในค่ำคืนของงานเลี้ยงศิกษ์เก่าหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานาน ของ "พิม"และเพื่อนๆ พิมได้เรียนจบ ทหารอากาศ ได้เกียร์ตินิยมอันดับหนึ่ง ทั้งด้านทฤษฎีและปฏิบัติ ทำให้เธอเป็นอันดับหนึ่งของกรม แต่เธอจะเก่งแค่ไหนเธอก็ต้องยอมดื่มแอลกอฮอล์ที่ไหร่ก็ แพ้ทุกที เพราะเธอ"คออ่อน^-^" ทำให้ พิมโดนเพื่อนสนิทอย่าง ตาล ชวนมาร่วมงานเลี้ยงรุ่นในครั้งนี้ ด้วยเพราะหลังที่่ไม่ได้เจอกันมานานเลยทำให้ต้องออกไป(พิมต้องจำใจออกไปถึงแม้จะไม่ชอบเลี้ยงรุ่นแบบนี้ก็ตาม)
แอลกอฮอล์แก้วแล้วแก้วเล่าถูกนำเข้าสู่ร่างกายไม่หยุด จนสติเริ่มเลอะเลือน พิมถูกเพื่อนๆ ร้องขอให้ดื่มจนตอนนี้ แทบจะไม่สติในการรับรู้และตอบสนองต่อสิ่งรอบข้างฃเพราะดื่มมากเกินไป รู้ว่าตัวเองคออ่อนยังจะดื่มเยอะอีก แล้วสิ่งสุด
ท้ายที่พิมรับรู้ได้ คือเห็นเพื่อนสนิทเธอโทรหาใครสักคน ให้มารับเวลาผ่านสักพักก็มีคนมารัแล้วอุ้มพิมขึ้นรถไปที่ไหนสักแห่ง
ร่างกายของพิมก็เริ่มร้อนผ่าวเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้ พิมเริ่มจะถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น อย่้างคนไรสติ ฝ่ามือก็ปัดป่ายไปรอบกาย และ พอได้ ยินเสียงคนดุหรือว่า พิม ก็พยายามหันหน้าหนีซึ่งพอรู้ตัวอีกที่ก็โดนขึงมือไว้ไม่ให้ขยับ ร่างกายเหมือนมีคนลูบไล้ บีลบเค้น จนทำให้พิมต้องลืมตามามองแต่ก็พบว่าใครคนนึง กำลังลวนลามร่างกายตนเองอยู่ก็อดที่จะตกใจไม่ได้ แววตาของใครคนนั้นที่เหดมือน พิม เคยพบเจอเป็นประจำกำลังฉายแววความเกรี้ยว กราด คุ้มคลั่ง และความต้องการ อะไรบางอย่างที่ทำให้ พิมที่ไร้ทั้งเรี่ยวแรง และสติพยายามขยับตัวหนีเพราะเริ่มไ่ม่แน่ใจกับอารมณ์ของคนอยู่ตรงหน้าแต่ถึงอย่างนั้่นก็ไม่สวามารถ หลุดพ้นได้และยังโดนอะไร บางอย่างดถุดันเข้ามาในร่างกายอย่างรุนแรง จนทำให้พิม กรีดร้องออกมาด้วยคความเจ็บปวดและเสียงกรีดร้องของ พิมในครั้งแรกกก็แปรเปลี่ยนเป็นเสียงครวญคราง ยอมโอนอ่อนได้เกิดขึ้นแทนที่ตลอดทั้งคืน จนทำให้พิมคิดว่าตนเองกำลังฝันร้าย ในตอนแรก กลับกลายเป็นฝันที่ตนเองสมยอมด้วยทความเติมใจแทนและเมื่อถึงเวลาตื่นขึ้นมา ในตอนเช้าวันใหม่ก็อาจจะไม่ได้มีอะไรเกิดก็ได้
เช้าวันใหม่ที่แสงแดดสาดส่องเข้ามาทำให้พิมรู้สึกตัว ตามความชินเพราะต้องออกไปฝึกซ้อมทุกวัน แต่วันนี้กลับแปลกไปไม่น้อย เมื่อมีอาการปวดหัว และรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว ทำให้พิมลุกขึ้นมาด้วยความยากลำบาก และยิ่งแปลกไปกว่านั้นเมื่อแค่เพียงขยับตัวเล็กน้อย พิมก็สะดุ้งด้วยความเจ็บปวดเที่เกิดขึ้นจนน้ำตาไหลออกมา ซึ่งพอตั้งสติและมองดูรอบๆห้องก็ไม่มีส่วนที่คุ้นชิน แถมก้มมองตัวเองก็มีร่องรอยช้ำที่ผิดแปลกไปหมด แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ พิมนึกออกว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้เพราะพอตนเอง หันไปมองที่ข้างๆกาย พิมเห็น พี่ชายของเพื่อนสนิท นอนอยู่ข้างๆกาย และเขาคนนั้นก็กำลังจะลืมตาขึ้นมาสบตากับพิมช้าๆ เราทั้งคู่สบตากัน อูย่แบบนั้นสักพักก่อนจะมีน้ำเสียงเรียบนิ่ง จากพี่ชายเพื่อนเอ่ยขึ้นมาก่อนที่ตนจะได้พูดอะไรออกไป.
"นี่ คือเงินสด1แสนบาท ปิดปากเรื่องนี้ให้สนิทซะ อย่าให้ใครรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นไม่งั้นฉันไม่เอาเธอไว้แน่" น้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับสายตาที่ดูถูกดูแคลนที่เอ่ยออกมา ทำให้พิมรู้สึกว่าตนเองไร้ค่าที่สุดตั้งแต่เกิดมาจนถึงวันนี้ ตนไม่ได้เรียกร้องความรับผิดชอบอะไรจากชายคนนี้สักคำ และพอเขาคนนั้นพูดจบก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปห้องน้ำทันทีหลังจากปาเงินสดใส่ตนที่นั่งนิ่งอูย่บนเตียง
หลังจากสงบจิตใจ ให้ไม่หวั่นไหวได้แล้ว พิมก็พยายามลุกขึ้นสวมใส่เสื้อผ้าที่หล่นอุูย่ข้างเตียงด้วยความยากลำบาก ก่อนที่จะรีบเดินไปที่หน้าประตูห้องให้เร็วที่สุด ตนจึงรีบออกจากบ้านหลังนี้ ก่อนที่คนในบ้านจะตื่น และเห็นว่าตนออกจากห้องใครได้รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของตน เพราะแค่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาเมื่อครู่ก็ทำให้น้ำตาของพิมไหลรินออกมาไม่หยุด T_T
ต่อไปนี้ พิม คงจะไม่มีหน้ามาเจอตาลเพื่อนรักได้อีก เพราะเผลอไปมีอะไรกับเพื่อนชายของเพื่อน และเงินนั้นตนก็ไม่คิดจะรับมาด้วยเหมือนกัน เพราะพิมรู้ว่าตัวเองไม่ได้ขายตัว ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments