เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ไรเด็นกล่าวขึ้นขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้และยังนั่งคิดต่อไป
นี่ก็ผ่านไป 7 ปีแล้วตั้งแต่ที่ข้าได้สอนพวกเธอมา ใช่แล้วพวกเธอคือ ลูกบุญธรรมที่ผมรับมาเลี้ยงทั้ง2คน
เด็กสาวคนหนึ่งมีลักษณะสูงประมาณ162 รูปร่างงดงาม ผมสีเงินเเวววาว และดวงตาสีมรกตของเธอทำให้ดูมีเสน่ห์ ด้วยใบหน้ามี่สดใสกับการเธอใส่ชุดเดรสแล้วเข้ากันมาก เธอเดินมาจากการไปดูงานรอบๆหมู่บ้าน เธอคือลูกสาวบุญธรรมที่เป็นพี่สาว เซเร่ เซอเบิร์ก
เด็กสาวมองหน้าไรเด็นและยิ้มให้ พลางพูดกับคนที่เดินมาข้างๆเธอ ที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้ เขามีชื่อว่า ราจิส ลาม และหมู่บ้านแห่งนี้ก็มีชื่อว่าหมู่บ้านลาม
พวกเราย้ายมาที่หมู่บ้านแห่งนี้หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีก่อน ตอนนี้ไม่ค่อยมีใครกล่าวถึงเหตุการณ์นั้นแล้วละ
คุณพ่อ เซเร่เดินเข้ามาหาไรเด็นผู้เป็นพ่อบุญธรรมและกล่าวทักทายไรเด็นที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าบ้าน
โอ้ว...เซเร่เองรึ ไรเด็นเองก็ตอบกลับคำทักทาย
เจ้าเสร็จจากธุระในหมู่บ้านแล้วรึ เซเร่ ไรเด็นกล่าวถามเซเร่ ซึ่งกำลังเอาเก้าอี้ในบ้านมานั่งข้างๆ
อื้ม เสร็จสิ้นแล้วละคะ เซเร่ตอบกลับด้วยเสียงนิ่มนวด อ่อนหวาน ทำให้รู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอเป็นคนอ่อนโยน และมีความรับผิดชอบ
เซเร่เอ่ยถามไรเด็นผู้เป็นพ่อว่า
แล้วซานละคะ
ซานหรอ ออกไปหาคู่ต่อสู้ที่คู่ควรเช่นเดิมละมั้งนะ
ไรเด็นกล่าวตอบเซเร่
แล้วคุณพ่อก็ไม่ได้เตือนอะไร ซานอีกตามเคยใช่ไหมละคะ เซเร่ทำหน้ามุ่ยใส่ไรเด็น
ก็เห็นซานเดินออกไป บอกแค่ว่าไม่ต้องเป็นห่วงแค่นั้นเองอะ ไรเด็นกล่าว
เฮ้อ...เอาเถอะ ถ้าเป็นซานละก็คงไม่ต้องเป็นห่วงหรอก
ใช่ไหมละ นั้นซานเลยนะ ไรเด็นพูดตามน้ำไปพลางรู้ให้ว่าจะรอดจากสถานการณ์ในตอนนี้
โอะ ไรเด็นอุทานขึ้นตอนที่เห็น เด็กสาวผู้หนึ่งเดินออกมาจากป่าข้างๆที่อยู่ไม่ไกลนักจากบ้าน
โปรดติดตามตอนต่อไป...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments