.กวางผาหลงเขา.

ก้าวเดิน ที่1

7 ปีก่อน

ณ พิพิธภัณฑ์ภาพวาด แม่จ๋าพ่อจ๋าถ้ากวางโตขึ้นกวางจะเป็นจิตกรที่วาดรูปสวยๆเหมือนพ่อให้ได้ กวางอยากมีภาพวาดอยู่ในพิพิธภัณฑ์ที่สวยแบบนี้เหมือนพ่อ

จ้าวตา : จ้าแม่กับพ่อมั่นใจว่าน้องกวางทำได้แน่นอน

สิงโต : งั้นน้องกวางพร้อมรึยังคะเข้าไปดูผลงานของพ่อกับคุณลุงคนอื่นๆกันเถอะ

กวางผา : น้องกวางพร้อมแล้วค่าาา~

_________________________________

ตั้งแต่ฉันจำความได้ฉันก็เป็นคนที่ติดการวาดภาพเอามากๆพ่อกับแม่ก็คอยสนับสนุนฉันอยู่เรื่อยๆ ท่านทั้งสองถึงแม้ตอนนี้พวกท่านจะอายุมากแล้วแต่ก็ยังมีความสุขกันดีสวีทหวานแว๋วกันได้ทั้งวันเฮ้ออออ~~กวางผาเป็นท้อ

ในขณะที่กวางผากำลังคิดอะไรเลื่อยเปื่อยอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

จ้าวตา : น้องกวางลูกกก.แม่จ๋าคิดถึงน้องกวางจังเลย~~ เมื่อไหร่น้องกวางจะกลับมาจากญี่ปุ่นสักที

กวางผา : แม่ก็รอน้องกวางหน่อยสิอีก2วันน้องกวางก็จะกลับแล้วเดี๋ยวน้องกวางจะซื้อสีน้ำดีๆไปฝากพ่อจ๋า

แล้วก็เสื้อผ้าสวยๆไปฝากแม่จ๋าด้วย

จ้าวตา : งั้นแม่จ๋ารอน้องกวางก็ได้แต่ยังไงก็เวลาไปเที่ยวเล่นหรือไปไหนก็ระวังตัวด้วยนะแม่จ๋าเป็นห่วง

กวางผา : งั้นน้องกวางวางสายแล้วนะบ๊ายบายยย

ไหนๆก็ไม่มีไรทำแล้วไปเดินเล่นในเมืองสักหน่อยดีกว่า

ณ ในเมืองใหญ่ใจกลางญี่ปุ่น

กวางผา : ไหนดูสิเห็นพ่อบอกว่าอยากได้ ผงคาร์บอน พู่กันจีน แล้วก็สีน้ำ

กวางผาได้หยิบอุปกรณ์ต่างๆลงในตะกร้า เมื่อคิดตังเสร็จแล้วกวางผาก็ได้ไปซื้อเสื้อผ้าให้แม่ต่อ

กวางผา : ว้าวชุดนี้น่ารักจังเป็นชุดกระโปงที่ดูมินิมอลมากแม่ต้องชอบแน่ๆเลยงั้นก็เอา3ตัวนี้ละกัน

_________________________________