นอนด้วยกัน^^

หลังจากที่ กินข้าว อาบน้ำ กันครบทุกคน

เด็กสาวเอ่ยปากถามก่อน " ฮาฮิ โคตะจังจะมานอนที่my homeฮารุหรอคะ? คุณฮิบาริ " เด็กสาวว่าพลางมองหน้าเด็กหนุ่มที่ตอนนี้กำลังทำหน้าซังกะตาย เด็กหนุ่มมองหน่ายๆและมีเพียงเสียงเดียวที่ได้รับมาคือ "ฮึ" " ฮาฮิ อย่ามาทำเสียงแบบนั้นนะคะ นี่มันhomeของฮารุนะคะ " เด็กสาวสถบคิดในใจอย่างหน่ายเหนื่อย ว่าแล้วเด็กน้อยก้อเรียกสรุปปรีกย่อนทันทีว่า "งั้น คุณพ่อกับคุณก้อนอนด้วยกันสิครับ " เด็กน้อยพูดพรางอมยิ้ม เด็กสาวสะดุ้งโหยง

"จะให้ฮารุนอนกับผู้ชายที่ไม่ใช่คุณสึไม่ได้นะคะฮารุยังต้องแต่งงานนะคะโคตะจางง~" TT TT เด็กสาวคิดในใจอย่างตกตะลึงและแซดค่ะ เด็กหนุ่มก้อ เบิกตากว้างทันทีพร้อทขมวดคิ้วเป็นปมโบว์เลยละ หลังจากนั้นเด็กหนุ่มก้อพูดออกมาว่า "ผมไม่นอนกับสัตว์กินพืช" นั่นไง คำพูดจิกกัดมาอีกแล้วไงละคะ คุณแดนเจอรัสนี่ ถ้าไม่จิกกัดหรือแผ่รังสีกดดันฆ่าฟันแบบนี้สักวันจะปลงหรือองค์ลงไหมคะนั่น!? ฮารุรอบคิดในใจอย่าวสงสัยเล็กน้อย แต่ก้อต้องเป็นอันต้องหยุดความคิดลงเพราะเสียงใสเเจ๋วๆของเด้กน้อยน่ารักน่าชังของเด็กข้างหน้าฮารุนั่นละค่ะ " คุณแม่ครับนอนข้างซ้ายผมนะครับ ส่วนคุณพ่อต้องนอนข้างขวาผมนะครับ กอดๆด้วยนะครับ" ว่าจบเด็กน้อยก้อนอนลงบนฟูกที่ตอนนี้ ...ถูกวางปูอยู่ในห้องครัว เพราะขนาดห้องของเธอเล็กเกินไปจึงจำใจใช้ห้องนี้แทน หลังจากที่ทำใจและตกลงกันได้แล้ว ทั้งหมดก้อเข้าสู่ช่วงนิทรา...

......................

......................

...----------------...

...---------------- ...

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้ากระแทกลงพื้นอย่างเบามือที่สุดมองเด็กสาวที่กอดหนูน้อยไว้อย่างรักใคร่และอบอุ่นเต็มที่ทำเอาเขาอดยิ้มไม่ได้แตรกระนั้น..รอยยิ้มของคนตรงหน้าก้อต้องมลายหายไปเพราะ

"กะไว้แล้วว่าต้องมา แต่ช้ากว่าที่คิดนะ "

เสียงเย็นชาทรงพลังทำเอาเจ้าตัวที่แอบซุ่มๆมองๆอยู่อดสะดุ้งไม่ได้ เลยจำใจหันไปมองก้อพบว่า "ไง คุซาคาเบะ แก่ขึ้นมาก

นะ" "คุณเคียว!" ว่าแล้วชายร่างสูงก้อสะดุ้งโหยงพร้อมกันกับที่เรียกเอ่ยสรรพนามของคนตรงหน้า เด็กหนุ่มที่เป็นอีกฝ่ายก้อไม่มีความยกย่องแต่อย่างใด แถมมิหนำซ้ำยังเรียกชื่อห้วนๆพร้อมวางมาดเหมือนเคย เด็กหนุ่มมองพร้อมกับเอ่ยเชิญชวนเข้ามาก่อน " เข้ามาคุยที่ห้องครัว ถ้าพวกนั่นตื่นจะยุ่ง" พร้อมกับเดินไปที่ห้องครัวไม่สนคำตอบคนตรงหน้าต่ออย่างใดๆเลยสักนิด สักนิดก็ไม่มี คุซาคาเบะมองย่างคิดถึงพร้อมเดินตามไป

ห้องครัว

"เด็กนั่นคือใคร" ฮิบาริเป็นฝ่ายเปิดบทก่อน

"เป็นเด็กดีใช่ไหมละครับ คุณโคตะน่ะน่ารัก อ่อนโยนมากๆเลยละครับจนคุณเคีย--เอ้ยคุณพ่อของคุณโคตะยังอดห่วงนิสัยของคุณโคตะไม่ได้เลยละครัย " คุซาคาเบะปัดๆไปเหมือนไม่อยากตอบคำถามของฮิยาริ พร้อมกับพูดต่ออีกว่า "แต่เวลาเอาจริงก้อน่ากลัวนะครับ คุณเคีย-เอ้ย คุณพ่อของคุณโคตะเลยปล่อยๆไปบ้างนิดหน่อยน่ะครับ" ฮิบาริหรี่ตาลงก่อนจะถอนหายใจและยกยิ้มมุมปากอย่างเลี่ยงไม่ได้แต่ก้อแค่ 'เสี้ยววินาที' ใช่ แค่เสี้ยววินาทีทีแต่กระนั้นมีหรือจะรอดพ้นสายตาคุซาคาเบะ " อืม ผมเคยเห็นแล้วละ " ฮิบาริพูดพร้อมหันมาหาคุณซาตาเบะอีกครั้งอย่างไม่สบอารมณ์นักว่า "พาใครมาละ" คิ้วตอนนี้ของฮิบาริกำลังขมวดเป็นปม คุซาคาเบะส่ายหน้าพลางอุ้มเด้กน้อยออกมาอย่างเบามือและเดอนออกมายังทางเดินออก แล้วพดูว่า " ผมขอตัวก่อนนะครับ คุณเคียว " แต่ก้อยังไม่วายคิดกังวลว่า "คุณเคียวรู้เรื่องซะแล้วสิแต่ตง ไม่กล้าบอกออกมาสินะ อนาคตจะเปลี่ยนไปไหมเนี่ยย" ฮิบาริอ่านใจคนข้างหน้าออกก้อบอกไปว้า " ผมจะลืมเรื่องมนวันนี้ซะ มันไม่น่าจำสักนิด" คูซาคาเบะได้ยินก้อวางใจ และแล้ว..ชายมาใหม่ก็ปรากฏร่างออกมา...ทำเอาฮิบาริอึ้งเป็นครั้งที่100ของวันเลยก้อได้..เพราะชายตรงหน้านั้น..

" ว่าไงคุณคุซาคาเบะ เจอโคตะรึยัง"

**เหมือนเขามาก!!

ติดตามมม**~~~***บะบ๊ายยยยย~~อักษรมิครบค่ะ

.

.

.

.

.

ยินดี

ต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ยินดีต้อนรับสู่คลิปบอร์ดของ Gboard ข้อความที่คุณคัดลอกจะบันทึกไว้ที่นี่ อย่าได้สนใจ.🥺***

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***