ฮิบาริ ฮารุ

ทางด้านฮารุ

แฮ่ก แฮ่ก.."คงปลอดภัยแล้วละค่ะ" เด็กสาวพูดพรางหอบหายใจแฮ่กแฮ่กด้วยความที่เดินหนีมาไกลพอสมควรแล้ว(ละมั้งคะ)จึงหยุดพักและบอกเด็กน้อยที่กำลังวิ่งตาม ถึงจะมีเหงื่อก้อเถอะค่ะแต่ไอ้ที่ไม่หอบแฮ่กแฮ่ก เหมือนฮารุเลยนี่มันยังไงคะ?! อึดเหมือนคุณแดนเจอรัสไม่ผิดค่ะ! ฮารุคิดในใจอย่างตกใจ แต่ก้อต้องตกใจอีกรอบแต่คราวนี้ไม่ใช่แค่ตกใจเนี่ยสิแต่กลัวสนขาสั่นแล้วค่าาา!!

" กรี๊ดดดดดๆๆๆ!!ฮาฮิ! ปล่อยฮารุนะค่าาาา! ปล่อยนนนน!" เด็กสาวโหวกเหวกโวยวายซะลั่น เอาซะเด็กน้อยที่ยืนอยู่ด้วยยังหัวใจตกลงไปยันตาตุ่มแน่ะ เสียงทรงพลังจริงๆ

ทางด้านฮิบาริ

ผั๊ว โครม ตรึง !

หลังจากกำลังจะลงมือ'ขย้ำ' สัตว์กินพืชที่อ่อนแอที่มาหาเรื่องเขา เขาก้อต้องชะงักเพราะ..

" กรี๊ดดดดๆๆๆ!! ฮาฮิ! ปล่อยฮารุนะค่าาาา ปล่อยยยยย! " เสียง280เดซิเบลของยัยนี่ไงละ ว่าแล้วตัวเขาเองก้อไม่รู้เพราะอะไร? ถึงรีบจรงดิ่งไปหายัยสัตว์กินพืชนั่นทันที กระวนกระวายใจอย่างไม่รู้สาเหตุ ทำไม ทำไมเขาต้องกระวนกระวายขนาดนี้เพราะยัยสัตว์กินพืชนั้นด้วย!

เมื่อถึงที่หมายที่เขาตามมาตามเสียง

อ้ากกกกกก!! กร๊อบ !!

หือ..

เมื่อได้ยินเหมือนเสียงคนร้องกับเสียงอะไรหัก ?

เขาจึงเดินตามไป..จนเจอกับ..

—————————————————————————

" กล้ามากที่มาทำร้ายคุณแม่ เจ้าสัตว์กินพืชอ่อนแอ! " เสียงและท่าทางของเด็กน้อยในตอนนี้ มันเย็นชาและน่ากลัว หากคนที่รู้จักมาเห็นคงไม่เชื่อแน่ๆ ว่าเด็กคนนี้คือคนที่ อ่อนโยน ขี้อ้อน น้ำตาซึมตอนนี้มันแตดต่างโดยสิ้นเชิง... ขนาดฮิบาริเอยังอึ้งเลย แต่ก้อต้องยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ในเมื่อถ้าลูกเขาในอนาคตไม่ได้อ่อนปวกเปียกแบบที่เห็นภายนอก หึ ... ดูภายนอกไม่ได้จริงไปสินะ ว่าแล้วฮิบาริคิดพลางเดินตรงไปยังเจ้าหนูตะวจ๋อยที่กำลัง'ขย้ำ'ชายร่างบึกใหญ่ ประมาณ10-20 คน โห ฝีมือไม่ธรรมดาจริงๆ ถ้าเป็นลูกจริงๆคงไม่เกี่ยงแล้วละ..เอ..จะว่าไปเขาเองก้องงอยู่นะว่ายัยสัตว์กินพืชอยู่ไหน? (เป็นห่วงสะซี้~/ชิ้ง โดนทอนหาของฮิบาริตบกระเด็น)

ว่าแล้วพอจัดการเสร็จ หนูน้อยในคราบสดใสก้อหันมายิ้มกับฮิบาริ (ทั้งๆที่กำลังเหยีดบชายร่างบึกอยู่อะนะ..)

" คุณพ่อมาแล้วหรอครับ^^ " หลังจากที่เด็กน้อยพูดได้ไม่นานก้อมีเสียง ของร่างบึกที่ตอนนี้จมบาทา(ตีน)ของเด็กน้อยอยู่ " โอ๊ยยยย! ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย ปล่อยนะโว๊--" และแล้วเสียงก้อหายไป เพราะโคตะน้อยกระโดดลงจากหลังร่างบึกพร้อมพูดเสียงเย็นและใช้ทอนฟา'ขย้ำ' ไปที่ร่างบึก ที่ตอนนี้สลบไปเรียบร้อย"ฮ่าฮ่า สนุกจังเลยนะครับ^^ แต่ถ้าคราวหลังกล้ามาแตะต้องคุณแม่ละก้อ.." เด็กน้อยเว้นประโยคไว้ก่อนจะต่อด้วยน้ำเสียงเอาจริงว่า "ตายนะครับ" ว่าจบแล้วก้อหันไปหาทางฮิบาริที่กำลังยืนมองอยู่อย่างนิ่งๆว่า " ไปหาคุณแม่กันครับ^^" ด้วยน้ำเสียงสดใสสุดๆ ซึ่งแตกต่างจากเมื่อกี้โดนสิ้นเชิง ทำเอาฮิบาริอดที่จะยิ้มไม่ได้ ลูกชายของเขานี่เหมือนเขาตรงที่ชอบขย้ำรึป่าวนะ? แต่รอยยิ้มนั้นเนี่ย..เหสือนยัยนั่น(ฮารุ)จริงๆ ว่าแล้วเด็กน้อยก็ สะบัดทอนหาที่เรอะเปรอะเลือด'สกปรก' ออก และเก็บเข้าไปในเสื้อตามเดิม และเดินไปจับมือคนเป็นพ่อไว้นำทางไปหาคุณแม่ ที่ตอนนี้กำลัง

'สลบ'

บ้านฮารุ

อะ..อืม..ไลฟ์(สว่าง)จังเลยค่ะ> _• ว่าแล้วเด็กสาวก้อค่อยๆลืมตาขึ้นมา และอุทานอย่างตกใจว้า

" ฮาฮิ! ฮารุมาอยู่ที่บ้านได้ยังไงคะ? แล้วไอ้ยากูซ่าทั้งหลายละคะ!? คุรฮิบาริ ไม่สิ! โคตะจังเป็นยังไงบ้างจ๊ะ!? " ว่าแล้วก้อรัวชุด ทำเอาฮิบาริถอนหายใจอย่างหน่ายๆ อย่างเขาเนี่ยนะ? จะเอายัยพูดทากแบบนี้เป็นศรีภรรยา เขาในตอนนั้นคิดอะไรอยู่เนี่ย ว่าแล้วก้อแผ่รังสีสายตาใส่ฮารุ ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้เลย แต่เด็กน้อยก้อ ร้องออกมาอย่างดีใจที่เห็นเด็กสาวฟื้นขึ้นมาสะที และโผล่กอดด้วยความดีใจ " คุณแม่ฟื้นแล้ว! ดีจังครับ^^ " ฮารุที่งงงวยอยุ่ก้อเลยรับกอดอย่างเบามือคลายยความกังวลให้เด็กน้อยในอ้อมกอด แลเอ่ยขึ้นว่า " ไปทำอาหารกินกันเถอะค่ะ เย็นมากแล้ว " พูดดังนั้นปุ๊บเด็กน้อยตาประกายและรีบเดินจูงมือพ่อแม่(จำเป็น)เดินออกไป

ห้องครัว

ตอนนี้พ่อลูก(จำเป็น)กำลังเล่นกันอยู่

ส่วนฮารุก้อกำลังเป็นแม่ศรีแม่เรือน ทำอาหารให้พ่อลูก(จำเป็น)ทานค่ะ หลังจากอาบน้ำทำอะไรเสร็จฮารุเลยนึกขึ้นได้น่ะค่ะ^^

ทางพ่อลูก

ฮิบาริเอ่ยถามก่อน

" โคตะ เธอบอกว่าผมคือพ่อ? ส่วนมิอุระ ฮารุ เป็นแม่สินะ " เด็กหนุ่มบอกคำถามของตนออกไปโพล่งๆ ด้ใยตวามคาใจและไม่ยอมรับ โคตะปฏิเสธโดนการส่ายหัว

ฮิบาริโล่งอกโล่งใจ แต่ก้อต้องมาขมงดปมคิ้วแน่นอีกครั้งยิ่งกว่าโบว์ซะอีกกับคำตอบของเด็กน้อยโคตะ

" ไม่ใช่มิอุระ ฮารุ ครับ แต่เป็นฮิบาริ ฮารุคับ" เด็กน้อยว่าพลางเขียนตัวหนังสือให้ฮิบาริดู เขาเนี้ยนะ!! จะแต่งงานกับยัยคนพูดมากคนนั้น? แถมยังให้มาใข้นามสกุลกันอีก เขาแทบจะล้มทั้งนั่งแน่ะ ฮิบาริคิดอย่างอค้นใจและแสงใสกับการกระทำของตัวเขาเองมนอนาคตแล้วสิ!! เมารึไงเนี่ยถึงไปมีลูกกันกับยัยนั่นได้?!

ติดตาม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***