ที่นี่ที่ไหน

"เอ๊ะ!!!....กรี้ดดดดดดดดดดดด!!!!!" ไอวรินทร์กรีดร้องเมื่อจู่ๆพื้นที่เธอเคยเหยียบยืนอยู่ก็หลุบหายไปราวกับมีมนต์เสก ร่างบางร่วงหล่น ลงสู่ก้นเหวอันมืดมิด ร่างนั้นร่วงหล่นลงไปเรื่อยๆไร้การไขว่คว้าใดๆที่จะสามารถเกาะเอาไว้ตามสัญชาติญาณได้ ไอวรินทร์รู้สึกเหมือนใจหายวูบและเวลาก็เนิ่นนานเธอได้เพียงคว้ากระเป๋าเป้ใบโตที่เธอมักพกไปไหนมาไฟนด้วยนั้นเอาไว้แล้วหลับตาปี๋

เสียงนกน้อยร้องเพลงประสานเสียงราวกับเป็นบทเพลงแห่งรุ่งอรุณ ไอวี่สะดุ้งตื่นหญิงสาวนอนแนบนิ่งอยู่บนกองใบไม้แห้งที่ทับถมกันจนนุ่ม ใบหน้างามของเธอยู่ยี่เพราะพึ่งตื่นนอน ในมือของเธอยังคงกอดกระเป๋ายังชีพใบโตคู่กายเอาไว้แน่น ชุดที่เธอใส่ก็ยังคงเป็นสูทสีกรมกับกระโปรงสอบเหมือนเมื่อตอนที่เธอพึ่งเลิกงานมาหมาดๆเช่นเมื่อคืน ไอวรินทร์ถุยเส้นผมที่ยุ่งเหยิงและเศษใบไม้ออกจากปากพลางขยี้สายตาแล้วมองไปรอบๆ ด้วยความสงสัย

" ที่นี่ที่ไหน???ทำไมฉันถึงมาอยู่ในป่าได้!!??" ไอวรินทร์เขม่นตามองไปรอบๆ นั่นก็ต้นไม้ นี่ก็กระต่ายและกระรอกน้อย นุ้นก็นกป่าแปลกตา เสียงลมแผ่วๆกับเสียงน้ำไหลเอื่อยๆ ความสงบที่ในเมืองกรุงไม่สามารถหาได้ ไอวี่ลุกขึ้นยืนบิดกายไล่ความเมื่อยล้า เธอรู้สึกหายปวดเมื่อยและความอ่อนล้าที่เคยมีอยู่ก็หายไปราวกับปลิดทิ้ง หญิงสาวเดินตามเสียงน้ำไหลไปไม่นานก็พบลำธารขนาดไม่ใหญ่มากไม่ลึกหรือตื้นเกินไป ในน้ำมีปลาตัวเล็กใหญ่แหวกว่ายอยู่เต็มบ่งบอกถึงความ อุดมสมบูรณ์ ไอวรินทร์ปลดปล่อยเวลาไปกับการจัดการตัวเองล้างหน้าล้างตาแปรงฟันจนเนียบร้อยข้างๆลำธารอยู่ตรู่ใหญ่

" ดีนะที่ชอบพกอีของพวกนี้...ที่สำคัญ...ลูกรักของฉันทั้งสามเครื่องยังอยู่ดี...แต่ที่แย่คือ...ไม่มีสัญญาณเลยไห้ตายเถอะ!!!" ไอวรินทร์จัดการเช็คของในกระเป๋าใบโต ที่มีทั้ง สมาร์ทโฟน โทรศัพท์มือถือแบบปุ่มกดรุ่นเก่า และแมคบุ๊ครุ่นล่าสุด พาวเวอร์แบงค์ กระเป๋าเครื่องเขียน กระเป๋าเครื่องสำอางค์ สมุดจดสองเล่ม เอกสารงานต่างๆรวมถึง เครื่องมือเอารอดที่คนบ้างานอย่างเธอมักจะพกพาเสมอๆเพียงเพราะบ่อยครั้งที่เลขาอย่างเธอต้องเดินทางไกลๆกับเจ้านายไม่ว่าจะในป่าหรือในเมือง หญิงสาวจัดแจงตัวเองเดินทางตามเส้นทางน้ำไปเรื่อยๆ คาดหวังว่าปลายทางน้ำจะมีบ้านคนอยู่เพื่อให้เธอได้รับการช่วยเหลือบ้าง ทว่าในใจของเธอยังคงวนเวียนหาคำตอบไม่มีหยุดในเรื่องที่เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แต่ก็จนแล้วจนรอด หญิงสาวก็ยังคงหาคำตอบไม่ออกเพราะเธอสิ่งที่วนเวียนในหัวมันสบสนจนเธอรู้สึกเหนื่อย แต่ทว่าสัญชาติญาณก็ทำให้เธอต้องเอาตัวรอดต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

หมวกปีกกว้างปริศนา

บทต่อไป

ต้นไทรศักดิ์สิทธิ์

