บทนำ

" ความโกลาหลลุกลามไปทุกหนทุกแห่งเหล่าปีศาจเข้ารุกรานมนุษย์ที่หมกมุ่นอยู่กับการฆ่าฟันกันเอง

โลกที่ลึกลับพื้นที่แสนกว้างใหญ่ไพศาลดินแดนทวีปที่แบ่งขั้นมนุษย์และปีศาจพื้นน้ำทะเลที่คอยขวางกั้นเขตแดนทั้งสองไว้

ผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นมีสิทธิ์ที่จะอยู่ในโลกแห่งนี้ผู้อ่อนแอล้วนถูกกดขี่ทารุณแล้วตายไป

เหล่ามนุษย์ที่เหลือน้อยเต็มทีต่างรวมกลุ่มเพื่อช่วยเหลือกันหลายเผ่าพันธุ์ล้วนตกอยู่ในความหวาดกลัว

ดินแดนลึกลับแห่งหนึ่งในทวีปปีศาจ บุคคลยิ่งใหญ่ผู้นั้นกลับอยู่นิ่งเฉยไม่สนใจสิ่งใด

อาณาเขตการปกครองของราชาปีศาจนั้นเทียบเท่าทั้งทวีปของมนุษย์มีผู้ปกครองเป็นหนึ่งเดียวคือจอมราชาปีศาจ

เธอผู้ไม่สนใจสิ่งใดแต่กลับสร้างความขุ่นเคืองให้กับผู้ที่เป็นราชาปีศาจ ดินแดนเมื่อเทียบกับดินแดนปีศาจแล้วมีเพียงน้อยนิดแต่ฉะไหนจอมราชาปีศาจกับต้องมาเสียค่าปฏิกรณ์สงครามให้กับนางมากมายเพียงนี้

ทั้งทองคำและแร่หายากรวมทั้งดินแดนอีกหลายแห่งถึงแม้มองภาพรวมแล้วอาจจะไม่มากมายถ้าเทียบกับดินแดนมนุษย์ที่ศูนย์สิ้นให้แก่เขา

ความเย่อหยิ่งในพลังอำนาจของราชาปีศาจสุดที่จะทนได้กองกำลังนับล้านเข้าตีหวังจะบุกยึดดินแดนเพียงน้อบนิดแห่งนั้น

แต่กลับกลายเป็นว่าไปสะกิดต่อมของจอมอหังการเข้าโดยไม่รู้ตัวจอมราชาปีศาจถูกโต้กลับด้วยปีศาจที่ยิ่งกว่าปีศาจ

สัตว์ประหลาดเพียงแค่ห้า ตัวถล่มกองทัพของราชาปีศาจชั่วในพริบตา แม้แต่มังกรบรรพกาลที่รับใช้จอมราชาปีศาจมาช้านานยังโดนสัตว์ประหลาดของนางงาบเขมือบลากลงทะเลลึก

จอมราชาปีศาจถูกบังคับให้ลงนามสัญญาด้วยความอดสูทั้งไพร่พลเงินทองต่างถูกขนไปให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าจอมอหังการเพื่อแลกกับการไม่ศูนย์สิ้นเผ่าพันธุ์

เหลาปีศาจเริ่มฟื้นฟูตัวเองและไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับนางดินแดนที่อยู่ล่างสุดขอบทวีปปีศาจมันเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดที่ต้องอยู่รวมกันในทวีปแห่งเดียวกันการที่มนุษย์จะผ่านไปยังดินแดนแห่งนั้นได้ต้องผ่านดินแดนปีศาจไปเสียให้ได้ก่อน

ความอุดมสมบูรณ์ในดินแดนแห่งนั้นสุดที่จะเทียบได้เกาะแก่งมากมายน้ำใส่สะอาดเหมือนกับกระจกอุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าไม้หลายสายพันธุ์

ที่แห่งนั้นแต่เดิมเป็นเพียงพื้นที่รกร้างมีเผ่าพันธุ์น้อยนิดที่อยู่อาศัยในที่แห่งนั้นล้วนแต่เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีร่างกายอ่อนแอทั้งสิ้น ยังมีทวีปอีกหลายทวีปที่ยังไม่ถูกค้นพบโลกพิศวงแห่งนี้ช่างแปลกประหลาด....

ผู้ที่เป็นจอมอหังการนั่งจิบชาอย่างสบายใจจู่ๆเธอก็คว้ากระจกแก้ววางอยู่บนโต๊ะขึ้นนิ้วมือเรียวที่นั่งจับกระจกสายตาที่มองผ่านภาพเหตุการณ์ต่างๆในทวีปฝั่งมนุษย์ใบหน้าที่กำลังยิ้มอย่างสบายอารมณ์ หลังมองภาพเหตุการณ์ความวุ่นวายในฝั่งมนุษย์ นางสทบเป็นคำพูดสั้นๆ เสียงไพเราะยิ่งกว่าเสียงนางฟ้าบนสวรรค์

.......

..."ดูเกาะแห่งนั้นสิข้าอยากได้มันนัก"...

.......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ตอนที่ 1

