*1วันต่อมา
# ณ จักรวรรดิลีโอ
" เจ้าว่าอันใดนะ!?" นางทำหน้าตื่นตกใจ
" ข้าบอกท่านแม่ว่า ข้าเป็นเทพีแห่งจักรวาล" เด็กน้อยตอบคำถามอย่างอ่อนน้อม
"แล้วเจ้าใช้เวทย์ได้รึไม่?" นางถามเด็กน้อยอย่างตื่นตระหนก
" ใช้ได้เพคะ" หลังเด็กน้อยพูดจบนางก็สลบไปในทันที*เช้าวันต่อมา
นางตื่นพร้อมสลึมสลือทำให้เห็นหน้าเทพีตนนั้น นางตกใจรีบลุกขึ้นนั่งอย่างลนลานทันที ด้วยความที่ยังไม่ตื่นดีนักจึงทำให้เห็นภาพซ้อนไปชั่วขณะ นางขยี้ตา แล้วมองไปอีกครั้ง ก็เห็นเด็กน้อยกำลังคลานขึ้นมาปลุกนางบนเตียง
"ลูกแม่! ระวังตกลูก"นางทำหน้าตกใจพร้อมกับเอื้อมมือไปประคอง
"ไม่เป็นไรเพคะ" นางตกใจขึ้นมาอีกครั้ง แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
"เฮ้อ~ เรื่องจริงสินะ" นางเอามือจับศีรษะตนเอง"แต่ลูกสัญญากับแม่นะว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับผู้ใด" นางทำหน้าเด็ดขาดใส่เด็กน้อย เด็กน้อยก็พยักหน้าตอบรับอย่างเข้าใจ ก็อก!? ก็อก!? "เข้ามา"นางพูดตอบรับคนที่เคาะประตู
"ขอประทานอนุญาตเพคะฝ่าบาท" หมอหลวงคนเดิมเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับสีหน้าไม่สู้ดีนัก" องค์จักรพรรดินีเพคะหม่อมชั้นขอแสดงความเสียพระทัยด้วยเพคะ พระองค์มิสามารถมีบุตรได้อีกเพคะ"หมอคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
"ปะ...เป็นไปไม่ได้!!"นางถึงกับเข่าทรุดสงทันที
"มีลูกไม่ได้ก็ไร้ประโยชน์" ในห้องเงียบสงัดลงทันทีที่้เจ้าของเสียงที่เอ่ยนั้นเดินเข้ามา
" ฟราน!!" นางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ
ใช่แล้วคนๆนี้คือ ฟราน ลิ-ฟราน ลีโอนิสสวอทโรสเซสเทียร์ พ่อของข้าเอง พ่อแท้ๆ
" คนอย่างเจ้าสมควรเรียกชื่อข้าอย่างนั้นได้หรือ" สายตาคู่นั้นมองเหยียดมาที่นาง" ทหาร! เอาองค์หญิงและองค์จักรพรรดินีไปส่งที่วังเล็ก!! นับตั้งแต่นี้หากไม่มีการสำคัญอันใดห้ามเข้ามาในวังเป็นอันขาด!!"
ทันทีที่น้ำเสียงดุดันนั้นเอ่ยจบ ทหารก็กรูกันเข้ามา ดึงเราออกไปจากห้องแล้วนำพวกเราสองแม่ลูกไปส่งที่วังเล็กทันที
#ตอนนี้ไม่มีรูปนะคะ💖
โปรดติดตามตอนต่อไป💕✨
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 27
Comments