องค์หญิงผู้ถูกลืม
ณ งานเลี้ยงห้องโถง
(เจี้ยว จ้าว)เห้ออออ.... ฉันคิดในใจ ทำไมไม่เคยมีคนมาสนใจเราเหมือนท่านพี่เซย์เลย เราก็เป็นองค์หญิงเหมือนกันนะ ฉันยืนอยู่คนเดียวพร้อมกับยกเเก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม "อ้าว..อลิซ" เซย์พูด "ท่านพี่เซย์..."อลิซตอบ "พี่จะมาชวนเราไปเที่ยวกันนะพรุ่งนี้ อลิซว่างไหม" เซย์ถาม "เพื่อท่านพี่ข้าว่างเสมอเจ้าค่ะ"
อลิซตอบด้วยท่าทีเบิกบาน "งั้นพรุ่งนี้ข้าจะไปรอเจ้าที่หน้าวังเจ้านะ เตรียมตัวรอได้เลย"เซย์บอก "เจ้าค่ะ"อลิซตอบ เซย์เดินกลับไปยังกลุ่มลูกๆขุนนาง เเละคุยกันอย่างสนุกสนาน "เซย์.. เธอจะพานังนั่นไปที่ไหนเหรอ "ลูกขุนนางคนหนึ่งถาม
"ฉันมีที่ไว้ให้กับคนไร้ประโยชน์อย่างมันอยู่เเล้วเเหละ มันจะกลายเป็นคนที่มีประโยชน์สำหรับฉันเลยเเหละ55555" เซย์ตอบ
รุ่งเช้า ณ วังอลิซ
"เจ้าหญิงอย่าวิ่งอย่างงั้นสิเจ้าคะ จะล้มเอาได้หนาเจ้าคะ"เเม่นมพูด
"ไม่ได้....พี่เซย์รอข้าอยู่ ข้าต้องรีบไป"อลิซพูด "ท่านพี่เซย์...ข้ามาเเล้ว"อลิซวิ่งมาด้วยท่าทีเหน็ดเหนื่อย "555ไม่เห็นจะต้องรีบขนาดนี้เลย รีบเช็ดเหงื่อเร็วเข้า"
เซย์พูพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้าให้อลิซ เเละทั้งคู่ก็ขึ้นบนรถม้า
บนรถม้า
"ว่าเเต่...เราจะไปไหนกันเหรอคะ" อลิซถาม "อ๋อ...อาณาจักรเรามีสถานที่นึง เขาเรียกกันว่าหน้าผาศักดิ์สิทธิ์ นะจ่ะ"เซย์ตอบพร้อมยิ้มให้
หน้าผาศักดิ์สิทธิ์
"หน้าผาศักดิ์สิทธิ์ เขามีความเชื่อกันมา ว่าเมื่อเราขอสิ่งใดจะสมปรารถนา"เซย์พูด "จริงเหรอคะ ดีจัง...เเต่ ทำไมไม่ค่อยมีคนมาขอเลยล่ะคะ" อลิซถาม "อืม...เเล้วเจ้าว่าเราจะต้องเเลกสิ่งใดกับที่เราปรารถนาล่ะ" เซย์ถามกลับ "อืม..ข้าว่าเงินทอง หรือพวกอำนวจรึเปล่าคะ" อลิซตอบ "55555...ผิดเเล้วล่ะอลิซ สิ่งที่เเลกมาคือชีวิตหน่ะสิ" เซย์พูดพร้อมเเสยะยิ้ม "ชีวิตงั้นเหรอคะ" อลิซทำหน้างง
"อยากรู้ไหมหล่ะว่าหมายความว่ายังไง" เซย์ถามพร้อมกับผลักอลิซตกหน้าผา
"ข้าขอให้ได้เป็นจักรพพรดินีในเร็ววัน"เซย์อธิฐาน "อึก...ข้าขออออ ให้ได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้งเถิดด" อลิซพูดพร้อมน้ำตาไหล ทางด้านทหารองครักษ์ พรืดดดด ตุ้บ
จบเเล้วค่าาาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments