บทนำ

"พี่วิณณ์..." เสียงหวานเรียกความสนใจจากชายหนุ่มที่กำลังยืนพิงประตูรถสปอร์ตพ่นควันสีเทาออกจากริมฝีปาก

"สูบบุหรี่อีกแล้วนะคะ รินบอกให้เลิกสูบไงคะ" หญิงสาวเอ็ดอย่างไม่จริงจังนัก มือบางเอื้อมไปหยิบซองบุหรี่ที่วางอยู่บนฝากระโปรงรถยนต์มาไว้กับตัว

"ผมมีเรื่องเครียดนิดหน่อย" เขาเอ่ยตามความจริง

"เครียดอะไรคะ ระบายให้รินฟังได้เลยนะ" ณิสรินทร์อยากช่วยแบ่งเบาความเครียดจากเขา แม้ในบางเรื่องหล่อนจะไม่สามารถช่วยอะไรได้ก็ตาม แค่หล่อนรับฟังเขาได้ก็ยังดี

"งั้น... ผมขอระบายให้ฟังบนเตียงแทนได้มั้ย แล้วรินก็ช่วยให้คำแนะนำผมโดยการคราง'หนักๆ'แล้วก็'ดังๆ'ได้รึเปล่า" วิณณ์ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของหล่อนและขบเม้มเบาๆ

"บ้า... พี่วิณณ์น่ะ" หล่อนก้มหน้างุดไม่ตอบคำถามของเขา นี่มันที่มหาวิทยาลัยแท้ๆแถมยังกลางวันแสกๆ เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องเจอแต่เรื่องอย่างว่าตลอด

วิณณ์เห็นท่าทางของเธอก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ หล่อนไม่ได้สวยระดับดาวมหาวิทยาลัย แต่กลับมีเสน่ห์ให้มองได้ไม่เบื่อ ท่าทางเขินอายชวนให้เกิดอารมณ์อยู่เสมอ แถมยังบริสุทธิ์ผุดผ่องจนกระทั่งมาถึงมือเขา เขาจึงอยากจะพร่ำสอนบทเรียนรักให้เธออย่างไม่รู้เบื่อ

"อ๊ะ อา พี่วิณณ์" เสียงครางหวานใสดังมาจากใบหน้านวลที่นอนทอดกายอยู่เบื้องล่าง บัดนี้ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกไปหมด เมื่อชายหนุ่มที่อยู่ด้านบน ค่อยๆแทรกตัวตนอันใหญ่โตเขามา เขาแทรกตัวเขาไปอย่างยากลำบากจนสุด ชายหนุ่มก้มจูบปลอบประโลมและเบนความสนใจของหญิงสาว ไล่ลงมาจนถึงดอกบัวคู่งาม มือหนาบีบเค้นเบาๆสลับไปมา เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มคุ้นชินกับมันแล้ว เขาจึงค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆตามจังหวะ ร่างนวลเนียนด้านล่างพยายามเม้มปากไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา เห็นอย่างนั้นชายหนุ่มยิ่งอยากแกล้ง เขาขยับเข้าออกอย่างรัวเร็ว ถี่เสียจนหล่อนครางออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์

"อ๊า พี่วิณณ์ อ๊ายยย" เขาจับเอวคอดไว้ให้มั่น และขยับเป็นจังหวะรัวเร็วเสียจนกระทั่ง ร้องครางและเกร็งกระตุกขึ้นอย่างแรง

"เพิ่งจะเริ่มเองนะ ทำไมรีบทิ้งผมไปจัง" เขาก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูหล่อน และพลิกตัวหล่อนให้นอนคว่ำหน้า ค่อยๆแทรกตัวตนจากทางด้านหลัง ชายหนุ่มค่อยๆขยับเข้าออกอย่างช้าๆตามจังหวะที่ใจต้องการ

ทั้งคู่หอบหายใจถี่แรงเร็ว เขาก้มลงจูบแผ่นหลังขาวเนียน เอื้อมมือไปด้านหน้าเพื่อบีบเค้นเนินอก เขาเกาะกุมมันไว้และกระแทกตัวเข้าออกอย่างระรัว ณิสรินทร์หยัดเกร็งส่ายหน้าไปมากับหมอน มือเรียวทั้งสองข้างจิกผ้าปูที่นอนไว้เป็นเกาะกุม หล่อนรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินอยู่ในท้อง เสียงหวีดแหลมดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่เกร็งกระตุกอีกครั้ง

วิณณ์พลิกให้หล่อนกลับมาอยู่ท่าเดิม และกระแทกตัวเข้ามารัวเร็ว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสลับกับเสียงครางระงมของทั้งคู่ เสียงครางของหล่อนปลุกเร้าอารมณ์เขาให้พุ่งมากยิ่งขึ้น เขสเร่งขยับกายให้รัวเร็วที่สุด จนกระทั่งส่งหล่อนถึงฝั่งครั้งที่3เขาตามหล่อนไปติดๆ ชายหนุ่มถอนกายออกมาปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นที่หน้าท้องแบนราบ ร่างบางเกร็งกระตุกอย่างสุขสม

เขาหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดให้หญิงสาวทั้งที่หน้าท้องและที่ช่องทางรัก แม้ณิสรินทร์จะปฏิเสธเพราะเขินอาย แต่เขาก็ทำความสะอาดให้เธอจนเสร็จ ร่างหนานอนลงที่ด้านข้างตัวหล่อน รั้งร่างบางให้ไปอยู่ในอ้อมแขนและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***