ทำรายงานให้หน่อย

กริ๊งงงง!!! เสียงกริ่งพักกลางวันในโรงเรียนดังขึ้น "เทพแกไปกินข้าวไหม?"ฉันถามเทพทัตขณะกำลังใส่รองเท้านักเรียน "กินเตี๋ยวอ่ะ ไปกินด้วยกันมะ" เทพทัตตอบพร้อมกับชวนฉันไปด้วย "ไม่อ่ะแกกินไปเลย เราไปนั่งเล่นหอประชุมก่อนนะ เจอกัน"ฉันปฎิเสธ เพราะฉันไม่ชอบอยู่ในที่ที่ๆมีคนเยอะๆ ฉันจึงเดินไปที่หอประชุมสถานที่พักผ่อนประจำ เมื่อขึ้นมาถึงฉันก็เห็นแจงกับเม่นกำลังร้องเพลงกัน ฉันจึงทักทั้ง2คน"อ้าวแจง เม่น กินข้าวแล้วหรอไวจัง" "เปล่าอ่ะกินมาม่าไป"แจงตอบ ส่วนเม่นก็ยังร้องเพลงไม่หยุด คงจะชอบร้องเพลงมากจริงๆ จากนั้นฉันจึงฉุกคิดงานที่ครูสั่งขึ้นมาได้ ฉันไม่มีเวลาในการมานั่งทำรายงานเพราะต้องทำงานร้านอาหารไปด้วย "เอ่อ..แจงบ้านเธอมีเครื่องปริ้นไหมฝากปริ้นงานหน่อยสิ ก๊อปจากกูเกิ้ลวางละปริ้นเลย" ฉันเอ่ยปากขอความช่วยเหลือแจง "ได้สิ ใช้พรุ่งนี้หรอ เดี๋ยวทำมาให้นะมาเอาตอนเช้าล่ะ" แจงตอบอย่างไม่ลังเล ฉันจึงได้แต่งงว่าทำไมรับปากง่ายจัง แต่นี่เป็นแผนตีสนิทแจงของฉันแบบเนียนๆเองแหละ แต่ฉันไม่รู้ตัวว่ามีอีกสายตาหนึ่งที่มองฉันอย่างรู้ทันซึ่งนั่นก็คือเม่นนั่นเอง "แจงๆ มึงไปซื้อโค้กมาฝากหน่อยดิ อ่ะนี่ตังค์"เม่นใช้แจงซึ่งฉันรู้ทันที่ว่าเม่นมีไรจะพูด เมื่อแจงไม่แล้วเม่นจึงเอ่ยปากแซวขึ้นมาว่า "ฮั่นแน่!! ชอบแจงหรอ แจงไม่เคยมีแฟนนะ" ฉันรีบปฎิเสธอย่างไว "บ้าไง คนไม่สนิทกัน แถมนี่เพิ่งเปิดเทอม5-6วันเองจะไปชอบอะไรไวขนาดนั้น" "อ่ะจริงเหรออออออออออออ แล้วทำไมต้องให้มันทำรายงานให้อ่ะ ไอ้เทพก็ให้ทำได้บ้านมันขายคอมเลยล่ะ" เม่นไม่เชื่อสิ่งที่ฉันพูด "เทพงานมีเยอะ ครูก็ชอบใช้ให้มันตัดต่อนู่นนี่" ฉันแก้ตัว "อ๋อๆๆๆๆ"เม่นพูดแบบไม่เชื่อคำพูดฉันมากนัก แล้วบทสนทนาของเราก็จบลงเมื่อเทพทัตกินข้าวเสร็จแล้วขึ้นมาบนหอประชุม พร้อมกับบ่น"อาจารย์แม่งใช้กูไม่เกรงใจเลยแถมสั่งรายงานอีก ตายๆๆๆๆ" เมื่อเทพทัตบ่นเสร็จเสียงกริ่งเริ่มคาบบ่ายก็ดังขึ้นพวกเราได้แต่ขำเทพทัตที่นั่งตดยังไม่ทันหายเหม็นก็ต้องไปเรียนต่อแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

จุดเริ่มต้นความทรงจำ

บทต่อไป

กีฬาสี

