สวัสดี

บทนำ

ณ ร้านเหล้าแห่งหนึ่งในใจกลางเมืองหลวงของประเทศไทย

"เอ้า ชน!"

"เฮ!"

เรียนมาก็หลายปี จะจบสักทีก็แสนนาน ทำงานก็หลายทีหลังจากนี้ได้เวลาสนุกแล้ว วันนี้วันเกิดฉันนานี่ หรือ นรารี วรเชษฐา จริงๆแล้วฉันชื่อนรา แต่มันไม่อินเตอร์เพื่อนๆเลยเรียก นานี่ คนสวยรวยสเน่ห์ ผิวขาวหน้าคมนมบึ้ม อร้าย

ชมตัวเองเขินไปหมดแล้ว อะแฮ่มๆ 

"นานี่สุขสันต์วันเกิด" ยัยองุ่น เพื่อนหมายเลข1

"มีความสุขมาก มาก"พอลลี่ เพื่อนหมายเลข2

ทั้งสองต่างพากันตะโกนแข่งกับเสียงเพลงที่เปิดดังกระหึ่ม นั่งกันมาตั้งแต่สองทุ่ม นี่ก็จะเที่ยงคืนเข้าไปและยังไม่มีผู้ชายตกถึงท้อง เอ้ย ไม่ใช่ๆ

 "พวกแก ไม่มีเค้กเหรอ" ฉันถามตะโกนแข่งกะลำโพงหน้าเวที ใครมันเลือกที่นั่ง 

"หะ อะไร แกว่าอะราย" พอลลี่ตะโกนแข่งกับเสียงเพลงกลับมา 

ฉันทำไม้ทำมือ ท่าทางวาดวงกลมๆแล้วยกขึ้นมาเป่า 

องุ่นส่ายหน้า ที่ส่ายหน้าเนี่ย ไม่มี ไม่รู้หรือไม่เข้าใจฟระ เออช่างเถอะ แค่พวกแกมาปาร์ตี้วันเกิดฉันก็ดีใจจะแย่แล้ว แต่เอ ทำไมไฟมันหมุนแปลกๆ อ่อ ไฟไม่แปลก แต่ที่แปลกคือฉันเอง เมาชิมะ~ กินเหล้าก็ต้องเมาซิคะ ถ้ากินไม่เมาจะกินทำไมเสียดายของ 

"แก พนักงานคนนั้นหล่อจังเลย"องุ่นที่ท่าทางเรียบร้อยน่ารักพูดขึ้น ท่าทางลวงโลกขององุ่นทำให้ผู้ชายหลงหัวปักหัวปำ รถไฟชนกันอีรุงตุงนัง ต้องพลอยลำบากเพื่อน สับรางให้ตลอด 

"อือ" พอลลี่พยักหน้าหงึกๆ อย่างรู้ทันด้วยแววตาเจิดจ้า จ้าทีเรื่องแบบนี้รู้กันดีจัง ทีหาให้ฉันสักคนเนี่ยลำบากกันจริงๆ ใช่ว่าฉันไม่เคยมีแฟนแต่ก็ตั้งแต่สมัยเรียนโน่น พอมาทำงานเป็นพนักงานบริษัทเวลาที่จะไปแอ้วหนุ่มก็มีน้อยลง ถ้าไม่ทะเลาะกับหัวหน้าก็ด่ากับเพื่อนร่วมงาน จะเอาเวลาที่ไหนไปหาแฟนละคะ?ถึงฉันจะสวยแต่บางทีความจริงจังเกินไปก็ทำให้ผู้ชายเข้าหาน้อยลงเลยกลายเป็นว่าตอนนี้ก็เลยโสด จะมีก็แต่เพื่อนๆนี่แหละที่ทำให้คลายเหงาได้

เที่ยงคืนผ่านไป 

เหล่าคนมีเค้กก็เป่ากันไป สำหรับฉันไม่มีเค้ก ไม่เป็นไร ยังไงก็รักทุกคนนะคะ เมื่อทุกคนร้องเพลงอวยพรวันเกิด ฉันพลางพนมมือขึ้น หลับตาอธิฐาน ขอคุณพระศรีรัตนไตรที่มีทั้งหมดบนโลกใบนี้ มาอวยพรให้ฉัน พ่อแก้ว แม่แก้ว สาธุขอให้ฉันมีแฟนซักที เพี้ยง!

    เวลาล่วงเลยปาเข้าไปตีสองสาวๆต่างพากันแยกย้ายกันกลับบ้านฉันยืนเรียกแท็กซี่อยู่ริมฟุตบาทหน้าร้าน “ไปห้วยขวางค่ะ”ฉันขึ้นรถเรียบร้อยร้องบอกพี่คนขับ “ครับ”เขารับคำแล้วออกรถไปทันที พอขึ้นรถได้ก็เอาหัวพิงกับกระจกแล้วหลับตา พอรถวิ่งมาได้สักพักฉันก็หรี่ตาขึ้นมาดู ฉันที่กำลังเมาหรือว่ารถมันส่ายแปลกๆนะฉันเอามือสองข้างขึ้นตบหน้าแปะๆเพื่อเรียกสติและกระพริบตาถี่ๆ ฉันว่าฉันสร่าง

 “พี่ๆ พี่คะ”ฉันร้องเรียกพี่คนขับแท็กซี่ที่ตอนนี้กำลังสัปหงกอยู่ที่หน้าพวงมาลัย ฉิบ… หลับใน“พี่!ตื่นๆค่ะ”ฉันกระโจนเข้าไปเขย่าตัวพี่คนขับแท็กซี่ พี่แกสะดุ้งสุดแรง มองไปด้านหน้าดวงตาเบิกโพลง ขณะนั้นมีแสงไฟสองดวงกำลังวิ่งสวนเข้ามาด้วยความเร็ว 

“กรี้ดดดดดดดดดด”

พี่คนขับแท็กซี่ที่พึ่งได้สติก็หักพวงมาลัยเข้าข้างทางอย่างสุดแรง

     โครม! 

รถแท็กซี่พุ่งชนเข้ากับราวสะพานอย่างแรงทำให้ราวสะพานที่ทำด้วยคอนกรีตพัง ด้วยความเร็วของรถที่พุ่งเข้าชนทำให้ทั้งรถและเศษซากคอนกรีตตกลงสู่แม่น้ำสายใหญ่เบื้องล่าง แรงกระแทกทำให้คนขับรถแท็กซี่เสียชีวิตคาที่ นานี่ที่ถูกแรงกระแทกก็จุก ปวดร้าวไปหมดทั้งร่าง แรงจะเรียกให้ใครมาช่วยก็ไม่เหลือ รถจมดิ่งลงเรื่อยๆน้ำทะลักเข้ามาภายในรถจากทางด้านหน้าที่กระจกแตกไหลบ่าเข้าจมูกปาก เธอไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายก็ไม่เหลือสติที่มีอยู่น้อยนิดกำลังเลือนหายไปอย่างช้าๆ จนดับสนิทในที่สุด 

ขณะเดียวกันนั้นท้องฟ้าที่มืดมิดพระจันทร์ที่ลอยโดดเด่นเหนือท้องนภาที่ตอนนี้กำลังเปล่งแสงรัศมีประกายสีแดงเจิดจ้าดั่งโลหิตหากผู้ใดได้พบเห็นคงตกตะลึงในความน่าสะพรึงที่ชวนขนลุก ล้อมรอบด้วยวงแหวนสีมรกตรเปล่งประกายแสงที่ตัดกับความมืดและสีของพระจันทร์สีเลือดแต่เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น ทุกอย่างก็กลับสู่ความปกติ ไม่นานเสียงของรถร่วมกตัญญูและตำรวจก็ขับมาจอดยังจุดเกิดเหตุ ใช้เวลาสองชั่วโมงในการเก็บกู้ซากรถขึ้นมาแล้วพบว่าในรถนั้นมีศพอยู่สองศพหนึ่งในนั้นคือเธอ 

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***