

ชะตาฟ้าลิขิต

 

หัวใจเต้น

...ความเดิมตอนที่แล้ว...

^^^(นายเมื่อไหร่จะมา)^^^

^^^(รอนานละนะ)^^^

^^^(มารึยัง)^^^

^^^(เร็วหน่อยสิรอนานละนะ)^^^

"น้องสาว"

"มารอใครจะ"

สนใจให้พี่ไปส่งไหมจะ"

^^^"อย่ามายุ่ง"^^^

"แนะสวยแล้วทำหยิ่งนะน้อง"

"มันไม่ดีนะ"

"ใช่มากับพวกพี่ดีกว่า"

"มากับพวกพี่เถอะนะ"

^^^"ไม่ปล่อนฉันนะ"^^^

^^^"ปล่อย"^^^

^^^"ช่วยด้วย"^^^

"หยุดปากเลย"

^^^"อ๊ะ..เจ็บ"^^^

"เห้ยยย"

"พวกแกทำไรกันนะ"

"ไม่ใช่รื่องของแกอย่ามายุ่ง"

ไอ่บ้ามาทำไมตอนนี้รีบมาช่วยดึงฉันออกไปสิ

"ทำไมจะยุ่งไม่ได้วะ"

"แกไม่รู้หรอฉันเป็นใคร"

"ขนาดแกยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครแล้วพวกชั้นจะรู้ได้ไงวะ"

โหหหนานนี่ก็โง่เนอะถ้ามันรู้นายเป็นเจ้าพ่อมาเฟียมันจะกล้าต่อปากต่อคำไหมเนี่ย

"แกไม่รู้ก็ดีแล้วชั้นจะได้จัดการพวกแกง่ายๆหน่อย"

"หึ!ลูกพี่ดูมีนดิมีตัวคนเดียวยังทำซ่า"

"นั่นสิครับ"

"ในเมื่อมันซ่าพวกแกสองคนก็ไปจัดการมันซิให้มันได้รู้ถึงรสชาติความเจ็บปวด"

"ครับลูกพี่!!!"

ไอ่พวกโง่แกไปสู้กะไอ่บ้านั่นก็ตายสินั่นไงพูดไม่ทันขาดคำล้มตึงกันไปทั้งสองคนเลย

"เห้ย!!!แกกล้ามากที่ทำกับลูกน้องชั้นแกได้เจอดีแน่"

เเนะๆวิ่งไปแล้วรอเก็บศพคร้าาา(ตอนแรกยังกลัวไม่ใช่หรอหะบ้าปะเนี่ย)อะนั่นไงรายที่สามร่วงลงไปแล้ว

"เธอเป็นอะไรไหม"

"ไม่อะ"

"ก็ดีแล้ว"

"ดีบ้าดีบออะไรกันยะนายบอกให้ชั้นรีบมาแต่นายกลับมาช้าถ้าชั้นโเนพวกมันจับไปละใครจะรับผิดชอบหะนายหายหัวไปไหนมาทำไถึงมาป่านนี้รู้ไหมหะชั้นรอนายนานมากถ้าวันหลังรู้ว่าตัวเองจะมาช้าก็ไม่ต้องบอกให้คนอื่นรีบในเมื่อตัวเองยังมาไม่ได้"

"บ่นเสร็จรึยัง"

"ชิ!"

"เสร็จแล้วก็ไปทานข้าวกันเถอะชั้นหิวแล้ว"

"เดี๋ยว...."

"อะไรอีกละ"

"เรื่องที่ชั้นถามว่านายหายไปไหนมานายยังไม่ตอบชั้นเลยนะ"

"มีเรื่องที่ต้องเคลียนิดนึง"

"แล้ว...."

"พอหยุดถามชั้นหิวแล้วไปขึ้นรถ"

"ชิ!"

เอะอะก็อารมณ์เสียผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ใครได้เป็นแฟนคงชักตายเพราะเอาแต่ใจขนาดนี้(ก็เธอไง)

"บ่นไร"

"ป๊าววว"

"หรอ"

"อืมถามเซ้าซี้อยู่ได้ไม่หิวแล้วหรอไง"

"งั้นก็รัดเข็มขัดให้เเน่นละ"

"ทำไ..กรี๊ดดด"

"จะรีบไปไหนเนี่ย"

"ก็ชั้นหิวไง"

"ช้าๆก็ได้ยะเค้าไม่ปิดหรอกพึ่ง2ทุ่ม"

"เงียบซะลำคาญ"

ชิ!เงียบซะลำคาญแบร่ๆๆๆ

...หลังจากทานข้าวเสร็จ...

"ง่วงจังเลยยย"

ตูบ!ง่าาาา

"เห้ยเธอถ้าไม่อาบนํ้าห้ามนอนมันเหม็น"

"และก็ลุกออกจากที่นอนชั้นด้วยนะ"

"เห้ยได้ยินไหม"

"งืมๆ~บิงซู~"

"นี่เธอ"

"เฮ้อออ"

"ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า"

...23:15...

"นี่ยังไม่ตื่นอีกหรอ"

"เธอออ"

"สงสัยวัยนี้คงต้องนอนด้านล่างแล้วละเฮ้อออ"

"แต่จะว่าไปเธอนี่ก็น่ารักดีนะ"

"ถึงจะบ๊องส์ๆน่าลำคาญแต่เธก็ยังทำให้หัวใจชั้นเต็นแรง(หน้าแดงทุกทีใช่เธอหรือนี่...)"

"ฝรรนดีนะ"จุ๊บ

อืมมมมม

เชี้ย!!ตายๆๆๆทำไงดีเเล้วนายนี่จะตายไหทำไมชั้นนนอนดิ้นขนาดนี้เนี่ยยยน(ท่าที่แก้มนอนคือเอาขาทับคอพระเอก)

"อืมมมมม"

"ใครเอาช้างมาทับเนี่ย"

หน็อยยยหาว่าชั้นเป็นช้างงั้นหรมันต้องโดนเพิ่มนํ้าหนักนิดหน่อยละกัน

"แคกๆ"

"นี่เธอตื่นนน"

"อืมมมมม"

ดินเอาขาแก้มออกจากคอ

"ตัวก็เล็กแต่หนักเป็นบ้าเลย"

ชิ!ตัวชั้นออกจะเบาดั่งปุยเมฆ

"แต่เวลาเธอนอนน่ารักจังเลยนะ"

ตาบ้าอยู่ๆก็ชมขึ้นมาชั้นก็เขิลสินหัวใจอย่าเต้นแรงสิเดี๋ยวนายนี่ก็รู้หรอก

"หรือชั้นจะกลับไปรักเธออีกแล้วนะยัยคนใจร้าย"

เอะเมื่อกี้บอกว่ากลับไปรักเหรอนายเคยรักชั้นมาก่อนหรอเราเคยเจอกันหรอที่สำคัญบอกว่าชั้นเป็นคนใจร้ายอีกแต่พอชั้นเห็นนายชั้นก็รู้สึกเหมือนเห็นเค้าคนนั้นแต่นายคงไม่ใช่หรอกมั้ง

"อาบนํ้าก่อนดีกว่า"

...ดินเดินเข้าในห้องน้ำ...

"นายใช่เค้าใช่ไหม"

"เรากลับมาเจอกันแล้วใช่ไหม"

"แต่..ยังไงเราก็คงรักกันไม่ได้หรอก"

"ฮึกฮืออออ"

"ทำไมนะ"

.......

...15นาทีผ่านไป...

"ตื่นแล้วเหรอ"

"อือ"

"ไปอาบนํ้าสิ"