ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ชิ!!
"ไปปิดไฟนอนได้แล้ว"
"ค้าาาา"
นอนดีกว่าพ.นมีเรียนเช้าเดี๋ยวตื่นสาย
...เวลา6:00...
เช้าแล้วหรอเนี่ยเอะแล้วเรามานอนบนเตียงได้ไงเนี่ย?ช่างเถอะรีบๆไปอาบนํ้าแล้วแต่งตัวดีกว่า
เอี๊ยด~(เสียงเปิดประตูเด้อพี่น้อง)
"กรี๊ดดดดดดดด!!!"
"เห้ย"
"ยัยนกวีดเธอเข้ามาได้ไงออกไปก่อน"
"ฮื่อๆๆๆๆสายตาฉันไม่น้าาาาฉันรับไม่ได้"
"หยุดเห่าหยุดหอนได้แล้วไปอาบนํ้า"
"นี่!!นายมัน....มันหึ่ย"
"ฉันมันทำไมไม่ทราบ"
"ไอ่โรคจิต!!"
"ฉันว่าเธอมากกว่าที่โรคจิต"
"เปิดประตูมาเห็นมังกรยักษ์ของฉันละยังมาบอกว่าฉันเป็นโรคจิตนี้นะ"
"คุณมันหึ่ย!!"
"เสียสุขภาพตาฉันหมด"
"ไม่ใช่ว่าเป็นของดีหรอหะ!!"
"ของดีบ้าไรอุจาตตามากกว่า"
"หึ!!"
"ถอยไปฉันจะอาบนํ้า"
"เสียเวลาจริงๆ"
กรี๊ดดด!!ตาฉันฮื่อๆๆๆๆๆทำไมวันดีๆกลายเป็นวันที่ซวยรีบอาบนํ้าดีกว่าเดี๋ยวสายโอ๊ยยยยยออกไปจากหัวฉันซักทีมันอุจาตตาไม่ไหวแล้ว
"กว่าจะอาบนํ้าเสร็จลงมาได้นะยัยตัวแสบ"
"ก็เพราะนายแหละ"
"เพราะฉันหรอยังไงอะ"
"ฉันไม่อยากพูดกับนายแล้ว"
"รีบทานข้าวเถอะ"
"ค้าาาา"
"ป้านวลจันทร์หนูไปแล้วนะคะสวัสดีค่ะ"
"จะคุณหนู"
"และนี่จะไปไหน"
"ก็ไปมหาลัยไง"
"ก็ไปกับฉันสิ"
"ไม่อะ"
"อย่าให้ฉันต้องบังคับ"
"นายท่านครับวันนี้จะให้พวกผมไปส่งไหม"
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันขับไปเอง"
"ครับ"
"ส่วนเธอไปขึ้นรถเร็วฉันมีเรียนเช้า"
"ค้าาาาา"
...แชท...
...เพื่อรักสุดเลิฟ👭❤...
^^^(Hi)^^^
(แกหายไปไหนมาหะ)
(ฉันทักไปหาแกตั้วหลายรอบ)
(โทรไปก็ไม่รับ)
(แกเป็นอะไรรึป่าว)
(โอเครไหม)
(หายไปไหนทำไมไมบอก)
(ไปเข้าห้องนํ้าแล้วหายไป)
(รู้ไหมฉันเป็นห่วง)
^^^(ใจเย็นแม่)^^^
^^^(ใจเย็นๆ)^^^
^^^(พอดีมีเรื่องนิดหน่อยนะฉันเลยกลับบ้าน)^^^
(แล้วเป็นไงบ้างโอเคไหมแก)
^^^(โอเคสิแก)^^^
(แล้ววันนี้แกจะไปเรียนไหมเนี่ย)
^^^(ไปสิกำลังจะไปเนี่ย)^^^
(เครๆงันเจอกันที่มหาลัย)
^^^(โอเคร)^^^
"นี่นายเดี๋ยวไปส่งฉันหน้าสาขาแพทย์นะ"
"ฉันก็จะไปแพทย์อยู่แล้วไม่ต้องบอก"
"เอะ"
"นายก็เรียนแพทย์หรอ"
"ใช่"
"พวกมาเฟียไม่เรียนแบบบริหารไรงี้หรอ"
"ไม่มันแล้วแต่ตระกลูหรือบุคคล"
"แล้วทำไมนายถึวอยากเรียนแพทย์"
"บอกไม่ได้ไม่เป็นไร"
ถามแค่นี้หน้าโหดชะมัดเลย
"ที่เรียนแพทย์เพราะเพื่อฆ่าเวลาเพราะมาเฟียไม่จำเป็นต้องเรียนอะไรพวกนี้ก็ได้เพราะตอนเด็กก็จะถูกใึกมาแทบจะทุกอย่างที่มนุษย์ทั่วไปในวัยเด็กยังไม่ได้เรียนหรือเคยทำ"
"อือที่แท้มาเรียนเพื่อฆ่าเวลานี่เอง"
"แล้วถ้าเจอศัตรูในมหาลัยละ"
"ก็ไม่มีไรมากพวกเราก็แค่จัดการก็เท่านั้น"
"แล้ว...."
"ถึงแล้วลงไปได้แล้ว"
"ค้าาาาา"
อุตส่าห์จะถามสักนิดนึงชิ!!!
"งั้นบ๊ายบาย"
บรื้นนนนนน
"เห้ยงี้ก็ได้หรอ"
ช่างเหอะไปนั่งรอยัยแก้วดีกว่า
"เฮ้"
"ไง"
"แกรู้ไหมฉันเป็นห่วงแกแทบแย่"
"วันหลังจะไปไหนบอกฉันด้วยสิ"
"ฉันออกตามหาแกทั้งมหาลัยก็ไม่เจอรู้ไหมเป็นห่วงนะห๊ะ"
"ใจเย็นๆร่มๆจะคุณแม่"
"ยังมีหน้ามาเล่นสรุปหายไปไหน"
"ก็ตามที่ยอกในแชทอะมีเรื่องนิดหน่อยเลยรีบกลับบ้าน"
"ออ"
"แกมีไรบอกฉันได้เลยนะอย่าโกหกกันละ"
"อือ"
"ปะ ไปเรียนกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน"
"โอเครๆ"
"ดีนะมาทันคุณครูพอดี"
"นักเรียนสวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"
"เช็คชื่อกันก่อนนะคะ"
"นายกร"
"มาครับ"
"นางสาวแก้ว"
"มาค่ะ"
"นางสาวแก้ม"
"มาค่ะ"
"นาย...../นาง....."
"โอเครช็กชื่อหมดแล้วนะใครเห็นนายดินหายไปไหน"
"ดินไปทำธุระครับ"
"ออหรอจะ"
ครูเดินไปหาภาคแล้วมีเรื่องไรรึป่าวนะ
"ภาคอย่ามาโกหกแม่"
"ไอ่ดินไปจัดการลูกกระจอกของมันที่ทรยศคับแม่"
"อืมเข้าใจละ"
"พักเที่ยงบอกดินมาหาแม่ด้วย"
"โอเครครับ"
"อะนักเรียนเรามาเริ่มเรียนกันดีกว่านะ"
"ครับ/ค่ะ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments