เสน่ห์ร้ายคุณชายสายลับ 4

สิงโตพาพวกเรามาที่นี่และเช่าโฮมสเตย์แบบกระจายตัว เพื่อป้องกันการสงสัยจากชาวบ้าน ดีหน่อยที่ไม่ต้องมีลูกน้องใหม่ของสิงโต.. ลูกสมุน..เอ๊ะ!..?หรือจะเรียกอะไรดี (ผมหมายถึง...พวกสี่ตัวนั่นแหละ) มาคอยเฝ้าดูใกล้ๆแล้วจ้องอยู่ตลอดเวลา มันยังรู้สึกหลอนๆตั้งแต่วันนั้น

     " ขอบคุณนะครับ ที่คุณ...เข้าใจผม ยอมให้สี่คนนั้นแยกออกไป "

     " เพราะว่ารักไงครับ ผมเลยอยากทำให้ทุกวินาทีของคุณ...มีความสุขที่สุด "

     " ของผมคนเดียวที่ไหนกัน.., (o^,^o) ...ของเราต่างหาก  (จุ๊บ..แก้ม) "

(เอาอีกแล้วนะคริส ไปอ่อยเค้าอีกแล้วนะเรา)

     " อืม งั้นคืนนี้… เรามาพิสูจน์กันดีมั้ย? "

     " อะไร..? พิสูจน์..อะไรของคุณ (เสียงห้วนแต่หน้ายังเขินๆ) "

     " ก็…(เลียปาก) ที่คุณบอกว่าของเราไง.. "

     " ผมหมายถึงความสุขโว้ย.. ไม่ได้หมายถึงอย่างอื่น "

(ยัง.. ยังไม่เลิกทำหน้าหื่นอีก)

     " แล้ว...หมายถึงด้วยไม่ได้เหรอ? (หน้าตากะลิ้มกะเหลี่ย) "

     " ไม่โว้ย !.. ไป รีบเดินจะได้ไปจัดของต่อ "

     " เดี๋ยว.., จะรีบไปไหนล่ะครับ เราอ่ะต้องอยู่ที่นี่อีกนาน มีเวลาจัด! กันอีกเยอะเลย คุณไม่สนใจ..อย่างอื่นก่อนหน่อยเหรอ?..(ลูบบบบ)..อากาศที่เนี่ย ดี๊ดี.."

(โอ้ย...ทำเสียงกระเส่าทำไมวะ ไอ้บ้าเอ๊ย)

     " ไม่!...ชี่  (เดินหนี) "

     " เอ้า คริส… , คริส.. รอด้วย "

(ไปไหนต่อ… คิดเอาเอง  แค่กๆ)

     พวกมันถูกแยกออกไป ให้อยู่ห่างจากหลังที่ผมอยู่ แต่ก็ไม่ได้ไกลมากจนคลาดสายตา มีหน่วยลับหลายคนคอยเปลี่ยนเวรจับตาดู (ยังไม่น่าไว้ใจ เห็นแฟนผมเค้าบอกแบบนั้นนะ) เพราะเกรงว่า เกิดพวกมันเปลี่ยนใจแล้วตลบหลังขึ้นมา ทุกสิ่งอย่างที่ตั้งใจก็จะพังกันหมด (กันไว้ดีกว่าแก้)

     แฟนผมก็แบบนี้แหละฉลาดเป็นกรด อุ้ย! วันนี้.. ผมพูดคำว่าแฟนไปแล้วกี่รอบกันนะ (#^_^#) ไม่ได้หลง.., แต่แค่ภูมิใจที่มีแฟนเก่งแถมฉลาด แล้วก็หล่ออีกตั้งหากด้วย อืม..ตอนนี้ขอไปจัดของก่อนดีกว่า 

     ก่อนที่สิงโตจะทำลกไปมากกว่านี้ ปล่อยให้ทำคนเดียวทีไร กระจัดกระจายทุกที คนเป็นตำรวจแล้วก็สายลับนี่..เค้าต้องมีระเบียบไม่ใช่เหรอวะ? (หรือผมคิดไปเอง..) เริ่มงงแล้ว＾∇＾

     " หมวด ดูพวกมันสี่คนเอาไว้ให้ดีๆนะ และให้จำไว้เสมอ.. ว่าพวกเรามาที่นี่ เพื่อจุดประสงค์อะไรบางอย่างไม่ได้มาเที่ยว ผมฝากด้วยนะ "

     " ครับ สารวัตร "

....ครืดๆ ~ …

" ST ทราบแแล้วเปลี่ยน "

" ทราบ เปลี่ยน "

" อยู่ที่นั่นอากาศดี คืนนี้… ก็เบาๆหน่อยละกัน เดี๋ยวชาวบ้านจะแตกตื่นเอา "

" ไอ้เ  ี่…., ทราบ! เปลี่ยน "

                                                                                    … ~ ครืดๆ …

(Singto;  ไอ้เพื่อนเวรมันบังอาจคอลล์มาแซวแล้วดูดิ ทั้งลูกน้องทั้งคริส ก็ยืนขำผมกันใหญ่เสียการปกครองหมด, แหนะ..หันไปคริสก็ยังไม่หยุดอีก เดี๋ยวเถอะนะคืนนี้แหละ)

:

;

   ใครจะไปคิดว่าชานเมืองที่ติดป่ามีสายน้ำไหลผ่านแบบนี้ จะแอบมีบาร์เล็กๆซ่อนอยู่ ชาวบ้านคงสร้างไว้ ให้เป็นของสัมมนาคุณกับนักท่องเที่ยว เผื่อว่าใครอยากผ่อนคลายชิวล์ๆยามเย็น หลังจากเดินเล่นหรือพายเรือเหนื่อยมาทั้งวัน

     " ไม่คิดเลยนะ ว่าจะมีที่แบบนี้..อยู่ในหมู่บ้านด้วย ตอนแรก ก็คิดว่าจะมีแค่ป่าทึบๆ สายน้ำ แล้วก็เรือให้พายเล่น "

(นั่น.., จับมืออีกแล้ว เอะอะก็แต๊ะอั๋งตลอด)

     " ผม..ตั้งใจเลือกมาให้คุณเลยนะ "

(ไม่ต้องทำเสียงนุ่มขนาดนั้นก็ได้มััง #^,^#..เขินวุ้ย)

     " บ้า จะเลือกมาให้ผมได้ไง คุณ.. ตั้งใจเลือกที่นี่ เพื่อมาหลบให้พ้นจากสายตาพ่อคุณไม่ใช่เหรอ? "

     " มันก็ใช่.. มีสถานที่อีกเป็นร้อยนะ ถ้าผมจะเลือก, แต่ผมเลือกที่นี่….เพราะคิดถึงคุณเป็นอันดับแรกเลย..รู้มั้ย? "

(เผลอเป็นหยอด คริสไม่ใช่หลุมขนมครกนะ จะบอกให้)

     " (พยักหน้าเขินๆ) ...รู้แล้วน่า "

     " งั้น..กินอะไรดีครับ เดี๋ยวผมสั่งให้เลยดีมั้ย"

     "..(งึกๆ).."

(คนอะไร..? น่ารัก รู้ใจไปซะหมดทุกเรื่อง)

     หลังคามุงกระเบื้อง ยื่นออกไปด้านข้างเป็นสังกะสี พนังฝั่งหนึ่งเป็นไม้อัด ส่วนอีกฝั่งเป็นกระจกใส มองเห็นวิวป่าและบรรยากาศของพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน (สดชื่น ~…) จนเผลอแอบคิดไปว่า...♡ เรากำลังมาเดทกัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***