1 พบเจอ

รสรินทร์พาร่างอันเหนื่อยล้าเข้าบ้าน หลังจากที่ตลอดทั้งวันเธอวุ่นอยู่กับการทำงาน เธอเป็นนักข่าวที่ทางช่องสถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่ง แต่เธอไม่ใช่ผู้ประกาศข่าว เธอคือคนลงพื้นที่หาข่าวมากกว่า เธอวางกล้องราคาแพงลงบนโต๊ะอย่างเบามือ ตามด้วยกระเป๋าสะพาย

“เฮ้อ! เหนื่อย” เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา

“เป็นนักข่าวเหนื่อยกว่าที่คิดอีกแฮะ” เธอบ่นพึมพำก่อนจะหลับตาลงนอน วันนี้ทั้งวันเธอลงพื้นที่ตามติดคดีฆาตกรรมทั้งวันเลย กว่าจะเสร็จเล่นเอาเมื่อยไปทั้งตัว

“พี่ภาคินไปไหนนะ” เธอครุ่นคิดอยู่สักพัก​ ภายในบ้านตอนนี้​ กลับเงียบสนิทเธอเองก็เหนื่อยล้าจากการทำงาน​ เลยจะขอพักที่บ้านพี่ชายก่อนแล้วกัน

“ช่างเถอะขอรสนอนหน่อยแล้วกัน” รสรินทร์เอ่ยก่อนจะคิดอะไรไปเรื่อยตนเผลอหลับไป จนมารู้สึกตัวอีกทีตอนได้ยินเสียงทะเลาะกันเสียงดังอยู่บนชั้นสองของบ้าน ปกติเธอไม่ค่อยมาบ้านส่วนมากเธอจะนอนที่คอนโดมากกว่า​ แต่ด้วยบ้านของพี่ชายของเธอเป็นทางผ่านที่เธอไปหาข่าวพอดี​ วันนี้เธอจึงแวะมานอนที่นี่

“มีเรื่องอะไรกันเสียงดังเชียว” รสรินทร์เอ่ยออกมาก่อนจะเดินขึ้นหยุดอยู่ตรงบันได เพราะพี่ชายกับพี่สะใภ้ทะเลาะกันอยู่หน้าห้อง ถ้าขึ้นไปทั้งสองเห็นเธอแน่นอน

“จะว่าเสียมารยาทรสก็ขอโทษนะพี่คิน รสอยากรู้จริง ๆ” เธอมองพี่ชายกับพี่สะใภ้ที่ทะเลาะกันเสียงดัง

“ไอ้รอยตามตัวเนี่ยมันรอยอะไร” ภาคินใช้มือบีบไปที่ต้นแขนของดาวแรง ๆ เมื่อได้เห็นรอยตามตัวของดาวนภา

“แพ้ฝุ่น” ดาวนภาเอ่ยกับสามีเรียบ ๆ ต่อให้เขาจับได้ว่าเธอมีชู้แต่ใครจะสนล่ะ เธอไม่แคร์ภาคินอยู่แล้ว

“ฝุ่นอะไร นี่มันรอยดูดชัด ๆ คุณเล่นชู้ก็บอกมาเถอะ” ภาคินตวาดใส่ดาวนภาเสียงดัง แต่เธอไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด เธอแสยะยิ้มให้เขาทันที

“แล้วไงคะ มีชู้แล้วไง” ดาวนภาเอ่ยกับภาคินพร้อมกับมองหน้าอย่างท้าทาย ดาวนภายอมรับว่าภาคินเป็นผู้ชายที่ดีมาก เขาดีทุกเรื่องแต่เขาห่วยเรื่องบนเตียง

และดาวนภาเป็นคนชอบเรื่องอย่างว่าด้วยสิ ยิ่งอึด ๆ ทน ๆ ใหญ่ ๆ ยาว ๆ ดาวนภายิ่งชอบ หรือจะแซนด์วิชเธอก็ไม่ขัด ทั้งประตูหน้าประตูหลังเธอยิ่งชอบ ส่วนภาคินนะหรือวันละยกไม่ถึงใจจริง ๆ

“ยอมรับแล้วใช่ไหมว่ามีชู้จริง ๆ” ภาคินมองหน้าดาวนภาอย่างคาดคั้น

“ดาวมีได้คุณก็มีสิคะ ดาวใจกว้างค่ะดาวไม่ถือเรื่องแบบนี้” ภาคินมองหน้าดาวนภาด้วยความผิดหวัง เขาให้อภัยเธอมาตลอด แต่ดาวนภาไม่เคยสำนึก เขาไม่ได้โง่ขนาดที่ไม่รู้ว่าเมียกำลังนอกใจ

“เราหย่ากันเถอะ” ภาคินหมดความอดทนกับคนตรงหน้าแล้วเช่นกัน เพราะผู้หญิงแพศยาตรงหน้าเขานี้ มันร่านไม่มีสิ้นสุดจริง ๆ

“ไม่หย่าค่ะ” ดาวนภาเอ่ยกับภาคิน เรื่องอะไรเธอจะหย่าล่ะ ครอบครัวภาคินเป็นครอบครัวมีหน้ามีตา พ่อแม่ตายหมดแล้ว แต่ทิ้งสมบัติไว้ให้สามีกับน้องสามีของเธอตั้งมากมาย ภาคินมีบริษัทของตัวเอง แต่น้องสาวไม่สนใจงานบริษัท อยากไปเป็นนักข่าวต๊อกต๋อยเสียอย่างนั้น. งานบริษัทกิจการทุกอย่างสามีเธอเป็นคนคุมทั้งหมด แล้วใครจะเลิกให้โง่

“ไม่ได้รักผมก็หย่าแล้วไปอยู่กับชู้ซะ” ภาคินเอ่ยเสียงสั่นเครือเขาเสียใจเพราะผู้หญิงตรงหน้านี้มาตลอด เขาไม่อยากงมงายโง่งมอีกต่อไปแล้ว

“ไม่ค่ะ คุณอยากจะมีใครก็แล้วแต่ค่ะ แต่คนที่เป็นเมียถูกกฎหมายต้องเป็นดาว”

“ทำไม!!! ไม่รักก็หย่าต่างคนต่างไปสิ”

“ก็ไม่หย่าไงคะจะทำไม” ดาวนภาแสยะยิ้มร้าย เธอได้เงินใช้ไม่เคยขาดมือ จะให้ไปลำบากเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านเหล้า เธอไม่มีทางยอมแน่นอน

“กูอุตส่าห์เก็บมึงมาจากที่อโคจรและเลี้ยงมึงอย่างดี แต่สันดานมึงมันเลี้ยงไม่เชื่อง” ภาคินเอ่ยออกมาด้วยความเสียใจ เขารักผู้หญิงตรงหน้านี้มาก แต่เขาแบกรับความเจ็บปวดต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว

“ค่ะ จะทวงบุญคุณหรือคะ”

“นึกรังเกียจตัวเองบ้างไหม” ภาคินเอ่ยกับดาวนภา หัวใจของเขามันแบกรับความเสียใจไม่ไหวอีกแล้ว

“ก็ไม่นะ ยังปกติดีและรักร่างกายนี้มาก”

“แต่กูรังเกียจมึงดาว มึงเอาไปทั่ว ทั้งคนขับรถคนสวนคนใช้มึงเอาหมด”

“...” รสรินทร์ใช้มือปิดปากตัวเอง ไม่คิดว่าพี่สะใภ้ของเธอจะทำตัวน่ารังเกียจขนาดนี้ เธอได้ฟังมันรับไม่ได้จริง ๆ

“ก็นายมันไม่ได้เรื่อง หลบไปไม่นงไม่นอนมันแล้ว ไปนอนกับชู้ข้างนอกดีกว่า เอาใครดีน้าวันนี้” ดาวนภาผลักภาคินจากนั้นก็เดินมาที่บันได ดาวนภามองรสรินทร์ที่จ้องหน้าเธออย่างแค้นเคือง แต่ใครจะสนดาวนภาไม่สนอยู่แล้ว

“เลวยิ่งกว่าสัตว์” รสรินทร์เอ่ยคำหยาบคายด่าดาวนภา แต่ใครจะสนเธอไม่สนอยู่แล้ว

“แล้วไงคะน้องสามี”

“น่ารังเกียจ”

“ค่ะ แล้วไงคะ ต่อให้ด่ายังไงก็ไม่หย่าให้ค่ะ” ดาวนภาไหวไหล่จากนั้นก็เดินออกจากบ้าน ใครจะสนคนอย่างภาคินจะทำอะไรเธอได้

รสรินทร์รีบเดินไปหาพี่ชายที่ทรุดนั่งพิงผนังหน้าห้อง สงสารพี่ชายเหลือเกิน ไม่คิดว่าคนที่เธอคิดว่าเป็นคนดีมาตลอด จะทำร้ายหัวใจพี่ชายเธอเสียยับเยิน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***