{วุ่นนักเมื่อรักเสือ18+}EP. 11

3เดือนผ่านไป~~~

ถ้าถามว่าตอนนี้ทำใจได้หรือยัง บอกเลยว่าไม่

เป็นช่วงเวลาที่แสนจะทรมาน😭กว่าจะผ่านไปแต่ละวันเราแทบบ้า 😢

@งานทำบุญ100วัน

เราก็มาบ้านแม่พี่เฟรมตั้งแต่เช้ามืด

แม่:แตมหนูขึ้นไปหยิบรูปพี่เค้ามาตั้งทีลูก

เรา:รูปอยู่ห้องไหนค่ะแม่

แม่:ห้องริมสุดขวามือห้องพี่เค้าแหละ

เรา:ค่ะ☹//เราเดินขึ้นไปข้างบนพร้อมเปิดประตูเข้าไป

😭รูปเราตอนหลับเต็มผนังห้องเลย🙂มีรูปตอนกินข้าวดูหนังด้วยกัน ตอนจับมือก็มี ตอนเรานอนหนุนแขนก็มี

😭ยิ่งดูยิ่งเจ็บ เราเดินไปหยิบรูปแล้วก็มานั่งที่เตียงกอดรูป มีความรู้สึกเหมือนกอดเค้าจริงๆเราเอามือค่อยๆรูปหน้าแล้วพูดว่า หนูจะไม่อ่อนแอแบบนี้อีกแล้ว พี่ฟื้นมาหาหนูได้ไหม พี่กลับมาบอกชอบหนูอีกทีได้ไหมหนูจะได้ตอบตกลงแล้วเราก็คบกันไง😭ทำไมพี่ไม่ตื่นมาบอกหนูล้ะ ฮือ~ฮึก กลับมากอดหนูก่อน😭กลับมารักกันเหมือนเดิมได้ไหม~กลับมาน้ะขอร้อง😭😭

เราร้องไห้จนเหนื่อยตัดสินใจลุกขึ้นเดินลงมาเอารูปไปตัั้งตอนนี้แขกหรือญาติพี่เฟรมก็มากันเยอะแล้ว

เราลงมานั่งข้างๆแม่พี่เฟรม

แม่:เข้มแข็งน้ะลูก พี่เค้าไม่ได้ไปไหนเลยพี่เค้าคอยอยู่ข้างๆหนูเสมอ

เรา:ค่ะแม่😭//งานทุกอย่างถูดจัดไปตามขั้นตอน

เช้าวันต่อมา~~

วันนี้เป็นวัดเกิดเราด้วย😌วันนี้เราไม่มีเรียนเราเลยตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำบุญ

@วัด

เรามาทำบุญให้พี่เฟรม กวดน้ำปล่อยนกปล่อยปลา พอทำเสร็จเราก็มานั่งอยู่ข้างริมน้ำ

เรา:อยากให้วันเกิดหนูปีนี้มีพี่ิอยู่ด้วยจัง😭แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว☹//เรานั่งพูดกับตัวเอง

..:ขอนั่งด้วยได้มั้ย//มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามานั่งข้างๆเราหล่อในระดับนึง😂

เรา://เงียบกริบ

...:พี่ชื่อคลาสน้ะ แล้วเราอ่ะชื่ออะไร

เรา:ชื่อแตมค่ะ

คลาส

พี่คลาส:พี่เห็นเราเดินร้องไห้มาคนเดียว กลัวจะคิดอะไรบ้าๆเลยตามมา

เรา:ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หนูแค่คิดมากนิดหน่อย

พี่คลาส:เรื่องอะไร พอจะบอกพี่ได้มั้ย//พี่เค้าเป็นคนอ่อนหวานอ่อนโยนยิ้มทีโลกสดใสใบไม้สีเขียว😂

เรา:ตอนนี้หนูยังไม่พร้อมเล่าให้ใครฟังหรอกค่ะ

พี่คลาส:งั้นหนูพร้อมเมื่อไหร่ก็บอกน้ะ พี่จะรอ//พี่เค้าก็ยิ้มให้เรา

เรา:ค่ะ

พี่คลาส:พี่ขอไอดีไลน์หน่อยสิ//ยื่นโทรศัพท์ให้เรา

เรา://กดไอดีแล้วส่งคืน

พี่คลาส:เดี๋ยวสบายใจเมื่อไหร่ค่อยคุยกันน้ะ//ลุกขึ้นยีผมเราแล้วเดินออกไป...

เรานั่งเล่นอยู่ตรงนั้นสักพักเลยตัดสินใจขับรถกลับคอนโด เราก็เข้ามานอน เราไม่นอนห้องตัวเองหรอก เรามานอนห้องพี่เฟรม นอนไปนอนมาน้ำตาก็มาอีก☹พยายามกลั้นไม่ให้ตัวเองร้องบ่อยๆ ไม่มีครั้งไหนเลยที่ทำได้อ่ะ😭เราเลยลุกไปอาบน้ำ ไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่าน

ออกมาก็ใส่เสื้อบอลของพี่เฟรม☹ยังมีกลิ่นตัวหอมๆติดอยู่เลย พอเราใส่ก็รู้สึกดีน้ะ😊เหมือนมีพี่เค้าคอย

อยู่รอบๆตัวเรา

มันทรมานเมื่อฉันต้องขาดเธอ

มันจะตาย ลมหายใจจะหมด

น้ำตาไหลหลั่ง หลั่งไหลเป็นทาง

ทรมานชีวิตที่ขาดเธอ

ต้องอยู่กับลมหายใจแผ่วแผ่ว

หมดแล้วเดิน ต่อไม่ไหว

ภาพในวันนั้น ฝังให้จำจนวันนี้

ยังล้างไม่หมด มันลบไม่ออก ไม่ลืมเสียที

ทรมานเมื่อฉันต้องขาดเธอ ลมหายใจจะหมด

น้ำตาไหลหลั่ง หลั่งไหลเป็นทาง

ทรมานชีวิตที่ขาดเธอ ต้องอยู่กับลมหายใจแผ่วแผ่ว

ไม่ช้าคงขาดใจตาย.........😭😭😭

เรานั่งร้องไห้จนเหนื่อย น้ำตาแทบเป็นสายเลือด

จน...

ติ้ง!!!!

คลาส'ส ได้เพิ่มคุณจากID//เราเลยกดเพิ่มเพื่อน

พี่คลาส:เป็นไงสบายใจหรือยังครับ

เรา:ยังไม่พร้อมค่ะ

พี่คลาส:สบายใจจะเล่าเมื่อไหร่ก็บอกน้ะพี่รอหนูเสมอ

น้ะครับ

เรา:ขอบคุณมากๆนะคะพี่คลาส

พี่คลาส:ไม่เป็นไรค้าบ😋//เราก็นั่งคุยไลน์กับพี่คลาสจนเที่ยง😂พอได้คุยก็รูสึกดีน้ะ ใจเต้นรัวอีกแล้ว คำพูดของเค้ามันทำให้เรายิ้มได้ แต่มันไม่ได้มาจากภายใน

จิตใจของเรา ไม่ว่าเราจะคุยจะอยู่กับใครเราพิสูจน์แล้วว่าเราอยู่โดยที่ขาดพี่เฟรมไปไม่ได้จริงๆ😭

//อีกไม่นานเดี๋ยวก็ลืม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***