{วุ่นนักเมื่อรักเสือ18+}EP.9

@โรงพยาบาล

เราก็เลยเดินเข้าไปหาเฮียซีน

เฮีย:มาแล้วหรอหมวย//เพื่อนพี่เฟรมทุกคนยืนร้องไห้กันหมด

เรา:เฮียร้องทำไม🙁

เฮีย:พ่อครับแม่ครับ นี่แตมน้องสาวของผมครับ

แม่:มาหาแม่หน่อยสิ้ลูก//เราก็เดินเข้าไปหาแม่เค้าก็อ้าแขนกอดเรา

พ่อ://พ่อก็เข้ามาลูบหัวเรา ทุกคนเป็นอะไรกัน 🙁

แม่:พี่เค้าจะจากเราไปแล้วน้ะลูก😭//แม่พี่เฟรมร้องไห้กอดเราใหญ่ หมายความว่าไงอ่ะ ไม่จริง!!!เดี๋ยวพี่เฟรมก็หาย!!!เรากอดแม่พี่เฟรมร้องไห้ จนหมอ ออกมา

หมอ:ญาติคุณ ศุภวิช เข้าเยี่ยมครั้งสุดท้ายได้เลยครับ

หมอแยกห้องในห้องicuให้แล้ว //เราก็พยุงแม่พี่เฟรม

เข้าไป พอเราเห็นร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ตามตัวมีแต่แผล หัวแตกเย็บเต็ม😭ตอนที่เราเข้าไปนางลืมตาน้ะแต่ลืมตานิดเดียว

เรา:พี่เฟรม😭กลับมาหาหนูก่อน ฮือ~ฮึก😭

แม่:ตี๋ มี๊รักตี๋น้ะ ฮือ~ฮึก😭

พ่อ:ไปสบายน้ะไอ่เสือของป๊า

พี่เฟรม:ซีน ดู แล แตม ดีๆน้ะ กู ฝาก ด้วย//นางก็พูดเสียงขาดๆหายๆ พอพี่เฟรมพูดจบก็ ตี้ด!!!!!!!!!!

ไม่!!!!!!ทำไมทุกอย่างต้องเป็นแบบนี้😭เราแทบขาดใจตาย😭 ทรมานหัวใจ ไม่มีอีกแล้วคนที่ทำให้เรามีความสุขคนที่คอยกวนตีนเรา ไม่เหลืออะไรแล้ว😭😭

ทุกอย่างถูกดำเนินการต่อไป งานศพของพี่เฟรมถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่เพราะครอบครัวของพี่เค้าร่ำรวย

@งานศพ

เรามางานกับเฮียซีน น้ำตาไหลตลอดทาง😭พอถึงงานแม่พี่เฟรมเค้าก็เรียกเราไปนั่งข้างๆกอดเราปลอบเราแต่มันยากน้ะ ยากที่จะทำใจ ตอนนี้หัวใจมันแหลกแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วอ่ะ☹เรารักพี่เค้ามาก😭มากจนอยากตายตามไปเลยด้วยซ้ำ

แม่:พี่เค้าไปสบายแล้วน้ะลูก😭

เรา:เดี๋ยวพี่เค้าก็ตื่นใช่ไหมค่ะแม่ ฮึก~ฮือ พี่เค้าไม่ทิ้งหนูใช่มั้ยค่ะ ฮือ~ฮึก //เราร้องไห้สะอื้นตลอดงานพระสวดเราก็ร้องร้องจนไม่มีน้ำตา ร้องจนซึมไม่พูดกับใครข้าวปลาไม่กิน เราเป็นแบบนี้ตลอดทุกวัน ไปโรงเรียนก็ร้องไห้จะกินจะนอนก็ร้องไห้ เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่เค้า😭เราทนไม่ได้☹

@วันเผา

ตอนนี้เราผอมลงหน้าซีดเหมือนผี☹ร่างเราเหมือนมีแค่วิญญาณ ไม่มีหัวใจอยู่แล้วหัวใจเรามันแหลกไปแล้ว😭เรามาวัด กับเฮียซีนเฮียซันแล้วก็เพื่อนเรา

เราเดินเข้างานมา ก็มีหลายๆคนพูดว่า น่าเสียดายเน้อะรูปร่างหน้าตาก็หล่อ อายุก็น้อย อายุสั้นจริงๆ เอาตรงๆคือเราได้ยินแบบนี้ทีไหลมันบีบหัวใจทุกที มันเป็นเพราะเราเอง เราทำให้พี่เค้าต้องตาย 😭😭😭😭

เราไม่มีแม้แต่เเรงที่จะเดินเอาดอกไม้จันทร์ไปวาง

เพื่อนต้องพยุงเราอ่ะคิดดูพอเราวางดอกไม้จันทร์เสร็จเราก็เดินไปลูบโลงศพ แล้วพูดว่า

หนูยังอยู่ที่เดิม ยังรอพี่เสมอน้ะ😭พอเราพูดเสร็จเราก็หอบร่างตัวเองเดินลงมา จนเริ่มเผาก็มีควันดำๆลอยขึ้นไปสู่ท้องฟ้า เรายืนร้องไห้ตลอดเวลาเพื่อนเราต้องมาพยุง ไม่มีแรงที่จะยืนที่จะก้าวเดินใช้ชีวิตต่อไปเลย😭

กลับมาได้ไหม😭กลับมารักกันก่อน☹กลับมาใช้ชีวิตร่วมกันก่อนน้ะสุดที่รักของหนู😭กลับมาเป็นเสี่ยเหี้ยๆคนเดิมของหนูก็ได้☹ไม่ต้องเป็นคนดีแบบที่หนูต้องการหรอก☹กลับมาเป็นแบบที่พี่เป็น☹ไม่ต้องพยายามเพื่อหนูทุกอย่างหรอก😭😭กลับมาได้ไหมคนดีของหนู เราหน้าวูบ😓แล้วทุกอย่างก็ดับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***