ตอนที่ 5

《ร้ายยังไงก็รัก18+》Ep.5😎

เรานั่งอยู่แบบนั้นจนเย็น~~~

แกร่ก~~

พี่บัว:คุณบอลให้มาตามไปทานข้าวค่ะ

อลิซ:ลิซไม่หิว

พี่บัว:แต่คุณเค้าสั่ง

อลิซ:ลิซไม่หิวค่ะ

พี่บัว:ลงไปเถอะค่ะ พี่ไม่อยากโดนตัดเงินเดือน

อลิซ:ค่ะ//เราเดินลงไปพร้อมพี่บัว ผู้ชายพวกนั้นยังอยู่เหมือนเดิม

พี่บอล:มากินข้าว

อลิซ://ไม่สนใจเดินตามพี่บัวเข้าไปในครัว

พี่บัว:ไม่ไปนั่งกินกับเค้าล่ะน้องลิซ

อลิซ:ลิซไม่หิว ขอแค่น้ำส้มแก้วนึงได้มั้ย

พี่บัว:ได้ค่ะ//รินน้ำส้มคั้นใส่แก้วให้เรา เราก็ดื่มจนหมด

กำลังตะเดินขึ้นบันได

พี่บอล:เพล้ง!!/เสียงวางช้อน

อลิซ://หันกลับไปมอง

พี่บอล:อลิซ

อลิซ://ไม่สนใจเดินต่อ

พี่บอล:อลิซกูขอโทษ มึงได้ยินปะ

ทุกคน:ขอโทษ?!//พูดพร้อมกันหมดเลย ทำไม?แค่คำว่าขอโทษ ทำไมต้องตกใจ

อลิซ://ช่างแม่ง เดินขึ้นห้องเลยครับ อยากตบเองช่วยไม่ได้แม่ง มือหนักชิบหาย😒

แกร่ก~~

พี่บอล:มึงนี่มัน!!//เดินมากระชากแขนเรา

อลิซ:จะไปไหนก็ไปไป๊!!!

พี่บอล:หึ!!!//มันจับเราลากไปที่เตียงจากนั้นก็18+

พอสมตามความใคร่ของมัน มันก็ออกไป😣

เรานอนอยู่ที่เตียงแบบนั้นอยู่นาน นอนคิดวนไปวนมา

สรุปเราเป็นใคร เป็นอะไรกับเค้า เป็นที่ระบายอารมณ์

เป็นที่ระบายความใคร่ เป็นนางบำเรอ หรือเป็นอะไร?

โอ๊ยยชีวิตอีปอยทำไมถึงไม่เคยมีความสุขกับใครเค้าเลยวะ😠😡เรานอนคิดไปคิดมาจน จอดับ

เช้าวันต่อมา~~

ก๊อกๆ✊✊

อลิซ:ไม่ได้ล็อค เข้ามาเลย

การ์ด:คุณอลิซอยากไปเที่ยวไหนมั้ยครับ

อลิซ:ไปได้ด้วยหรอ?

การ์ด:ได้ครับ นายอนุญาติ

อลิซ:อลิซอยากไปร้าน

การ์ด:ไปครับ ผมพาไป

อลิซ:ไปค่ะ//เราเดินลงมาพร้อมการ์ดของพี่บอล

พี่บอล:เดี๋ยว!!!

อลิซ:อะไร?

พี่บอล:เอาโทรศัพท์มาแปปนึง

อลิซ:อ่ะ//ยื่นให้ สักพักก็ส่งคืนให้

อลิซ:ไปได้ยั้ง?

พี่บอล:อืม กล้า ดูแลดีๆอย่าให้ใครทำอะไรอลิซ

กล้า:ครับนาย ไปครัยคุณอลิซ//เราเดินมาขึ้นรถ

กล้า

การ์ดชื่อกล้าเป็นคนขับ พอถึงร้าน.......

@ร้าน

//ชุดอลิซ

เราเดินเข้ามาในร้าน โดยมีกล้าเดินตามเป็นเงา

ซาน:หายไปเลยนะมึง ทำพวกกูห่วงรูมั้ย

ปัน:ทำอะไรไม่บอก

อลิซ:เกือบตายดิมึง

ปั่น:ทำไม?

อลิซ:ไอ้เหี้ยเฟรมจะข่มขืนกู

ปัน:แม่งประสาทแน่ๆ //ระหว่งที่พวกเรากำลังคุยถึงเรื่องของเหี้ยเปรม อยู่ๆมีรถคันนึงมาจอดหน้าร้านเราจำได้รถไอ้เปรม 😠😡

กล้า:คุณอลิซไปหลบหลังร้านก่อนครับ ไอ้เปรมอรินายมา เดี๋ยวผมจะโทรตามนายให้

อลิซ:ปั่น!!!มึงล็อคประตูก่อน ล็อค//มันวิ่งไปล็อคประตู

กล้า:นาย ไอ้เปรมมาครับ

พี่บอล:..............

กล้า:ร้านhosshy ครับ

พี่บอล:.............

กล้า:ครับนาย//แล้วมันก็วางสาย

ก๊อกๆ✊✊✊

ไอ้เปรม:เปิดประตู!!!น้องอลิซสุดที่รัก

ไอ้เปรม:คราวนี้ไอ้ปอนช่วยหนูไม่ได้แล้วนะคะ

ไอ้เปรม:น้องอลิซ พี่จะพาไปขึ้นสวรรค์

ไอ้เปรม:น้องอลิซสุดที่รักของเปรม

ไอ้เปรม:กูจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ!!//เราสั่นไปหมดกลัว😢กลัว มันต้องโรคจิตแน่ๆ😭

ไอ้เปรม:ปัง!!!!//มันเอาปืนยิงประตูร้าน ทำให้ประตูร้านเปิดออก แล้วมันก็วิ่งตรงมาที่เรา

ไอ้เปรม:คิดว่าคราวนี้จะรอดหรอจ้ะน้องอลิซคนสวย

อลิซ:ฮือ~ปล่อย~ปล่อย😢

กล้า:ปล่อยคุณอลิซนะไอ้เปรม

ไอ้เปรม:นายมึงมุดหัวอยู่ที่ไหนไอ้กล้า

กล้า:เสือก!!มึงมันพวกสวะ

ไอ้เปรม:ผัวะๆๆ//ต่อยกับกล้าจนกล้าหน้ายับ

ไอ้เปรม:ทีหลังอย่าปากหมาใส่กู

อลิซ:ไอ้โรคจิต!!

ปั่น:ออกไปจากร้านกู

ไอ้เปรม:ทำไมไล่พี่แบบนั้นละครับน้องปั่น//เดินมากอดเรา หอมแก้ม เราก็สบัดออก แต่มันก็ดึงหน้าเราจะจูบปากเรา มันจิกหัวเราไว้

อลิซ:ฮือ~กล้า~ฮึก~

ซาน:ปล่อยเพื่อนกูนะไอ้เหี้ยเปรม

ไอ้เปรม:หุบปาก!!ไม่มีใครช่วยมันได้ทั้งนั้น

...:ทำไมจะไม่มี!!//เราหันไปมอง 😭พี่บอล

ไอ้เปรม:มาเร็วจริงๆนะมึง

พี่บอล:เออ มึงปล่อยเมียกูเดี๋ยวนี้//เมีย!!😱

ไอ้เปรม:เมียมึงหรอ555แบ่งกูด้วยจะเป็นไร

พี่บอล:ปัง!!!//ยิงไปที่ข้อเท้าไอ้เปรม

ไอ้เปรม:ยังอารมณ์ร้อนเหมือนเดิมเลยนะเพื่อน

พี่บอล:กูไม่ใช่เพื่อนมึง

ไอ้เปรม:ปกติเมียมึงก็ตกเป็นเมียกูตลอดนี่หว่า

ทำไมคนนี้จะเป็นไปไม่ได้

พี่บอล:มึงจำใส่หัวมึงไว้ กูจะไม่ยอมให้อลิซต้องไปเป็นของๆมึงแบบทุกคนที่ผ่านมา

ไอ้เปรม:หวงๆแบบนี้แหละกูชอบ

พี่บอล:อยากลองดีกับกูใช่มั้ย//ยกปืนจ่อหัวไอ้เปรม

ไอ้เปรม:ปล่อยกู!!ไอ้บอล

พี่บอล:ถ้ามึงยังไม่เลิก กูฆ่ามึงแน่!!

ไอ้เปรม:หึ!!!//มันเดินออกจากร้านไปเลย

พี่บอล:ไอ้กล้า!!ไหวมั้ยมึง

กล้า:ไหวครับนาย

พี่บอล:จะกลับหรือจะอยู่กับเพื่อนก่อน//เดินมาหาแล้วพูดกับเรา

อลิซ:กลับ😣อยากกลับแล้ว

พี่บอล:ไปกลับบ้าน

อลิซ:เดี๋ยวโทรหานะ😐//หันไปคุยกับเพื่อน

พี่บอล:ประตูก็เรียกช่างนะเดี๋ยวกูจ่ายให้เอง

อลิซ://พยักหน้า

ซาน:ดูแลเพื่อนหนูดีๆนะคะ

พี่บอล://พยักหน้า แล้วพาเรามาขึ้นรถ.....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***