สาวน้อย ลตา

เช้าที่สดใสแสงแดดส่องเข้ามาที่หน้าต่างกระทบกับเปลือกตาสวยปลุกสาวที่ยังคงหลับไหลตื่นจากนิทราทันทีเมื่อสมองสั่งการว่าควรตื่นไปดูแลคนป่วยให้ไวที่สุด ร่างเล็กสะดุ้งตื่นขึ้นทันทีแล้วมองไปรอบกาย

"เมื่อคืนฉันนอนข้างล่าง ทำไมอยู่บนเตียงได้ละ"สาวน้อยพึมพำออกมาพร้อมกับสำรวจตัวเอง 'ยังอยู่ครบทุกอย่าง'สายตาสาวน้อยกวาดหาคนที่ควรจะนอนอยู่บนเตียงทันที

"คุณ!!"

ร่างเล็กกระโดดลงเตียงวิ่งออกตามหาคนป่วยทันที ขาน้อยวิ่งไปยังห้องรับแขกเห็นร่างใหญ่นอนเยียดกายเต็มโซฟา สาวน้อยเดินไปหาร่างที่หลับสนิทมือน้อยอังที่หน้าผาก

'ไข้ลงแล้ว' มือที่อังหน้าได้ไม่นาน มือหนาของไรย์ดึงบุคคลที่เข้ามาจู่โจม ร่างของลตาล้มลงทับร่างของไรย์ทันที

"ว้าย!!!/อึก!!!"สองเสียงประสานกันอีกคนเจ็บแผลอักคนตกใจ

ร่างเล็กคร่อมทับแผลของไรย์ คนตัวเล็กกว่าพยายามเอาร่างของตัวเองออกจากคนก่อเหตุแต่ไม่เป็นผล

"คุณ!! คุณปล่อยหนูนะ!!"เสียงเล็กปล่อยออกมาท่ามกลางความตกใจซึ่งตรงกันข้ามกับอีกคนที่ไม่เดือดร้อนแต่เขาอยากรู้แค่ว่าเด็กน้อยที่ดูแลเขาทั้งคืน ใครส่งเธอมา เปลือกตาหนาลืมตาขึ้นมาจ้องมองเด็กน้อย

"ใครส่งเธอมา"

"นี่คุณพูดเรื่องอะไรกันคะ หนูไม่เข้าใจ"ลตากล่าวออกมาใจดีสู้เสือ

สายตาของไรย์จ้องเขม่นแล้วดึงร่างของเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเข้าใกล้อีกโดยไม่สนใจแผลที่เด็กน้อยทับอยู่

"คุณคะ ปล่อยหนูเถอะนะ ไม่มีใครส่งหนูมาทั้งนั้นและอีกอย่างเดียวแผลของคุณจะฉีกเอานะคะ"

"เรื่องของฉัน!!!"

"หนูช่วยคุณรอดจากความตายมานะ ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ปล่อยให้เป็นศพเน่าดีกว่า"

"ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของเธอนะ!!!"

"ก็หนูพูดเรื่องจริงนิคะ" ชายหนุ่มยอมปล่อยมือของเด็กน้อย ดูจากสายตาแล้วเด็กคนนี้คงพูดจริง ไม่อย่างงั้นคงจะทำร้ายเขาไปแล้วแต่เด็กคนนี้กลับน้ำตาคลอเบ้า

"ขอบใจ"ไรย์พูดออกมาเบาๆเมื่อเด็กน้อยออกมาจากร่างของไรย์และจัดระเบียบตัวเองเสร็จ สาวน้อยมองไปยังคนป่วยจอมโหด

"ไม่เป็นไรคะ คุณปวดแผลไหมคะเดียวหนูทำแผลให้"

"อืม"ชายหนุ่มตอบสั้นๆใช้สายตามองไปยังแผลที่มีเลือดซึมๆออกมา ลตาเดินไปยังห้องนอนแล้วหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาทำแผลให้ชายหนุ่ม

"เธอชื่ออะไร"เสียงเข้มถามเด็กน้อยระหว่างที่เธอกำลังพันแผลให้