เธอเย็นชาแต่น่ารักกับฉันคนเดียว
สวัสดีฉันชื่อมิวเทีย ฉันอายุ 18 ปี มีพี่ชายชื่อว่าริวจิ ที่อายุ20 ปี ซึ่งมีอายห่างจากฉัน 2 ปี
ฉันเป็นคนที่สวน รวย เก่งในทุกๆด้านไม่ว่าจะวิชาการ หรือ ด้านกีฬา และด้านต่างๆมากมาย ฉันเป็นคนที่เย็นชากับทุกคนถ้าเป็นคนที่ไม่รู้จัก ไม่สนิท และไม่ใช่ครอบครัวของฉัน ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับแห่งหนึ่งและฉันรู้สึกว่ามีคนมองฉันอยู่ตลอด และสายตานั้นก็ทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ ฉันเลยหันไปรอบๆและไม่เห็นคนคนนั้นคนที่มองฉันอยู่เพราะคนมันมากเกินไปพร้อมสีของไฟแท็กหลากสี ฉันเลยตัดสินใจจ่ายเงินและออกจากผับแห่งนั้น
ถ้าใครสงสัยว่าทำไมฉันถึงมาระบายอารมณ์กับแอลกอฮอร์อย่างนี้ลองเดาดูสิว่าเพราะอะไร???.....ฉันเฉลยให้ก็ได้ เพราะว่าตอนนี้ฉันไม่เหลือใครแล้ว เหตุมาจากฉันเพิ่งทะเลาะกับปะป๊ากับมะม๊ามา ซึ่งเหตุมาจากไอริวจิพี่ชายตัวซวยของฉันที่หนีออกจากบ้านแล้าป๊ากับม๊าคิดว่าฉันช่วยไอริวจิพี่ชายตัวซวยปกปิด และรวมหัวกันคิดแผนหนีออกจากบ้าน แต่ใครจะไปคิดว่าความซวยของฉันจากไอริวจิพี่ชายตัวซวยนี่ที่คิดว่าคือจุดจบของเรื่องนี้แต่ใครมันจะไปคิดว่ามันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ต่างหาก
.
.
.
และตอนนี้ฉันกำลังไปหาไอริวจิพี่ชายตัวซวยของฉันที่โรงแรมxxx
ณ โรงแรมxxx
พอฉันเดินไปในโรงแรมและกฎลังจะขึ้นลิฟแต่พนักงานไม่ให้ขึ้นฉันเลยทำทีว่ากลับแล้วพอพนักงานเผลอฉันก็รีบวิ่งขึ้นลิฟทันทีเมื่อฉันขึ้นมาถึงชั้น 7 และเดินไปหน้าห้องห้องหนึ่งซึ่งห้องนั้นก็คือห้อง701ซึ่งเป็นห้องVVIPของที่นี่ ซึ่งฉันไม่เสียเวลาที่จะเคะประตู (เพราะคงรู้ว่านี่คือห้องของใครนั่นคือไอพี่ชายของฉันเอง) และฉันก็มีกุญแจอยู่เพราะไอริวจิเคยให้ฉันมาฉันเลยคิดก่อนว่าถ้าเปิดแล้วจะถูกไมเฮียริวด่ารึป่าวแต่ฉันไม่รอช้า ฉันเลยเปิดประตูเข้าไปสิ่งที่ฉันเห็นคือ!!!
โปรดติดตามตอนต่อไป :)
ลองเดาดูสิว่าสิ่งที่ฉันเห็นคืออะไร มันเป็นสิ่งที่ฉันเป็นแล้วต้องสตั้นไปหลายวินาทีเลยล่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments